Multilingual Turkish Dictionary

تورکجه فارسجا

تورکجه فارسجا
چاققال پرچمی : تورکجه فارسجا

ا.مر.گیانوعی گیاه یکساله و علفی به بلندی 60 سانتیمتر که آن را برای درد دندان در دهان می‌جوند. (Conza bonariensis)

چاققال چیدمی : تورکجه فارسجا

ا.مر.گیاآجی چیدم

چاققال یاغیشی : تورکجه فارسجا

ا.مر.باران درشتی که در هوای آفتابی می‌بارد. قورت دوغدو نیز می‌گویند

چاققو : تورکجه فارسجا

ا.آ.آلتی برای بریدن. به صورت چاقو وارد زبان فارسی شده است

چاققیر تیکانی : تورکجه فارسجا

ا.مر.گیاشش شاخ. گیاهی است صحرایی مانند قانقال امّا پرپشت تر و شاخه‎دارتر که سرش گلوله‎ای است با گلهای بنفش. دانه‎های خاردارش کمی‌کوچکتر از عدس است. دمیر تیکان، دوه آلماسی و چاققیر تیکانی نیز می‌گویند. (Orticum tomentosum)

چاققیشماق : تورکجه فارسجا

مص.تصادم کردن. مقابله کردن. برخورد کردن با همدیگر. با شمشیر جنگیدن

چاققیلتی : تورکجه فارسجا

ا.صدای برخورد دو چیز. چکاچک

چاققیلداتماق : تورکجه فارسجا

مص.سب.به صدا درآوردن. به چاق چاق واداشتن

چاققیلداق : تورکجه فارسجا

ا.جایی در زیر دنبة گوسفند که کثافت پشت به آن می‌چسبد. هر چیز چرک خشک شده

چاققیلداماق : تورکجه فارسجا

مص.صدا کردن دو چیز که به هم برخورند. چکاچک صدا کردن

چاقمور : تورکجه فارسجا

ا.گیاشمعدانی

چاقیر : تورکجه فارسجا

ا.شاهین تند و تیز و درشت. صقر

چاقیرچی : تورکجه فارسجا

ا.جلّاد

چاقیل : تورکجه فارسجا

ا.سنگلاخ. ریگ. شن و ماسه

چاقیل قوشو : تورکجه فارسجا

ا.مر.جاننوعی پرندة مهاجر. (Crocethia alba)

چاقیلتاق : تورکجه فارسجا

ا.کَشک

چاقیلداق : تورکجه فارسجا

ا.آسیایی که آب بدان ریزند و صدا می‌کند. شخص پرحرف

چاقیللیق : تورکجه فارسجا

ا.ریگزار

چاکموز : تورکجه فارسجا

ا.گیانوعی گیاه علفی و دیرپا به بلندی 10 تا 30 سانتیمتر. دوه دابانی و دوه توپالاغی نیز می‌گویند. (Geranium tuberosum)

چاکیر : تورکجه فارسجا

ا.برده. به صورت چاکر وارد زبان فارسی شده است

چال : تورکجه فارسجا

ص.جوگندمی. ابلق. ریشی که که دارای موهای سیاه و سفید است. اسبی که رنگ موی آن سرخ و سفید باشد. خالدار. سفید خاکستری. زمین بایر. زمین بدون گیاه. بچه شتر. کچل. بی مو

چالا : تورکجه فارسجا

ا.گودی. گودال. حفره. به صورت چاله وارد زبان فارسی شده است

چالاب : تورکجه فارسجا

ا. خداوند

چالاپر : تورکجه فارسجا

ا.قد.مگسی است که عنکبوت او را میان پردة خود می‌بندند و هرگاه از حرکت فارغ شود، به او چسبیده و می‌ایستد

چالاتماق : تورکجه فارسجا

مص.ترکاندن. شکاف دادن