Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

qanına girmək:
birinin batmasına yol açmaq.
quşqulanıb birinin üstünə suç, qara atmaq.
qan baltası: çox ağırcanlı, təmbəl.
qan başına qalxmaq. başı qanlaşmaq, qan tutmaq. qanğzımaq. qanğzamaq. qanğzanımaq. başın bulamaq.
qan qaşandırmaq: qan işətmək. çevrəsinə sıxıntı vermək.
qanı almamaq: canı almamaq: qısqanmaq. çəkəməmək.
qanına almaq: qanına atmaq: canına almaq: canına atmaq: içinə almaq: içinə atmaq: özünə almaq.
qan uyumaq: qan yatmaq: dəri altında yığışan qan

QAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

düşmanlıq.
aramızda qan yox.
ölüt. cinayət. qətl.
heç nədən bir qan çıxdı.
savaş. çatış. çataş. çatışma.
qisas.
qan istəmək: qisas güdmək.
ırq. quşat. soy. göbək. nəsl. bətn. kök. sülalə. soy. qan. damar. kök. quşaq. nəjad. nəsl. nəsil. tuta. duda. tüğə > tüdə ( < tuq. tut) (> dude (fars). tudə (fars)). zürriyyət.
qana qanlıq: cinayat o mükafat.
başın qan tutmuş: qanara. qanbeyin. dəliqanlı. görgüsüz.- dəri altında qanın sıxılıb boğulması: qansıqma. qancıqma.- gövdənin bir bölümünün ölüb, qanı yığılıb, qaralması: qanqıran. qınqıran. qanburan.
onun ayağında qanburan qorxusu var.- qan bağı: soy bağı: bir quşaqdan gəlməlik.- qan edmək: qanlamaq. qana bulamaq.- qan, can vermək: qanlamaq.- qana batmaq, bulanmaq: qanlanmaq.- qana düşmə: qan alma. başa qan axma kəsəli.- qana gətirmə: həcəmət almaq.- qana girmək: qara, yalan, töhmət sürmək.
qana qanlı: qanlı qatil: çox qan tökmüş, kişi öldürmüş qanlı, qatil.
əkməyinə qan doğramaq: çox sıxıntıya, üzüklüyə uğratmaq.
göyərmə, morarmada birikən qan: qaraqan.
malqarada görülən qan tutma kəsəli: qaratikil.
iki əli qanda olsa: hər nə olursa olsun.
isti qanlı: qatı kövrək. kövənşə. kövəş.
qızılbaş, qanına gedər.
qanı quyuq: qatı qanlı.
sütlə girən qanla yaşar, gəmiklə çıxar.
isti qanlı: qatı kövrək. xungərm.
könlüm, içim qan ağlır: çox üzülürəm.
qan axdarımı: tıranfüzyon.- içindən qan gedmək: çox üzülmək.
qanıyla ödəmək: öləməyi ilə qarşılamaq.
qanını qurutmaq: aşırıca bezdirmək.
qanına girmək: öldürmək.
qanına toxunmaq: çox qızınmaq.
qanı donmaq: donaqlamaq. quruyub qalmaq.
qanı pozuq: soysuz. əxlaqsız.
qan yuxu: dərin yuxu.
qan tüpürmək: çox sinsimək.
qan tərləmək: çox tərləmək.
qanlıq: diyə.
qan oturmaq: qan yığışmaq.
qan qardaşı: and, siqə qardaşı.
qan axıtmaq:
adam öldürmək.
qurban kəsmək.
qan aramaq: qan istəmək: qisas istəmək.
qanını qurumaq: aşırıca bezmək, qızmaq.
qan basqısı: fişar. tansiyon.
qan başına sıçramaq: qan başına çıxmaq. sinirlənmək.
qan boşanmaq: qan itirmək.
qan çanağı:
həcəmətlə qan alınan çanaq boru.
çox qızarmış göz.
qan edmək: cinayət işləmək.
qan qırmızı:
aşırı kötülük daşıyan.
daha basqın.
qan qusmaq: çox üzülmək, incinmək.
qan qusdurmaq: çox üzmək, incitmək.
qan olmaq: ağır kötülük çıxmaq.
qan yemişi: içi qırmızı yemiş.
qan daşı: qanı durdurmaq üçün işlənən daş, əqiq.
qan tutmaq:
başqasına edilən kötülük, öz başına gəlməsi.
qan görüb bayqınlıq keçirmək.
kişiyə (insana) tökülən, kişiyə (kişi başına) gələn dəngə pozqunluğu, şaşqınlıq.
öldürən, öldürülənin qanına tutulması.
ürəyi, birdən yatmaq, işdən düşmək. ölmək. ənfəkt keçirmək.
qan utmaq: çox incimək.
qanına susamaq: öldürməsinə, qınına qapılmaq.
qanı donmaq: donaqlamaq. çox şaşırmaq.
qanı qaynamaq:
birdən sevgi, çəkim duymaq.
işə keçmək. oyanmaq.
qanı qurumaq: çox sinirlənmək.
qanı tutuna: qanı tutarına: qan bahasına.
qanı sıcaq: sıcaqqanlı. hərnəyə çabıq ısınan.
qanına çörək doğramaq: batışına, fəlakətinə yol açmaq.
qanına girmək: batmasına yol açmaq.
qanını içmək: dəlicə öldürmək.
qanını qurutmaq: aşırıca bezdirmək.
qanıyla ödəmək: qanıyla yasanmaq. öldürülərək yasalanmaq.
içindən qan gedmək: çox üzülmək.
qan otu: qırmızı çiçəkli, ağılı bitgi.
qan qırmızı:
qızıl qırmızı.
üstün yaman.
bu durumda, gənclər getdikcə qan qırmızı kəsilmiş.
qan qardaşı: and qardaşı.
qan ki: inan ki. həqq olsun ki. əlhəq ki.
qan parası. qan ağcası. qan dəğəri. qan tutarı. qan bahası. qanlıq.
qan töküşün istəmək: qanıqsayış. qanıqsıyış.
qanı ağır: əli ağır: yavaş. kavaş. yararsız. apaç. apaş. şələm şorba. gədə. başıboş. baybaş. qayta. gəvşək. sölpük. sölük. solğuq. soluq. qaba, iti olmayan. təmbəl. ərincək. əringən. damarsız. uğursuz. işsiz gücsüz. havlaz. havlat. hovlaz. hovlat. üşəngən. ərincək. əringən. əğincək. gəvşək. sölpük. sölük. solğuq. soluq. qaba, iti olmayan. açıla. qalız. kaviz. gəvşək. sölpük. sölük. solğuq. soluq. qaba, iti olmayan. qaltaban. çaldaban. süzgün. əzincək. çürük. kövrük. soluq. qaba, iti olmayan. əsgik. gəvşək. sölpük. sölük. solğuq. soluq. qaba, iti olmayan. damarsız. bitgik. bitgək. engik. alçaq. işdən gücdən, dayancdan, dirəncdən, muqavimətdən düşük, düşmüş.
sıcaqqanlı: issiqanlı. qavımsaq. sevimli. cana yaxın. (# qovımsaq).
başı soğuq: qanı soğuq: xunsərd. təlaşsız. dalaşsız. dalqaşsız. dalqaçsız. dalqıcsız. dalsıcsız. qıvrışsız. qıvırışsız. sə;ysiz. qoşuşsuz. çapışsız. çapıçsız. çalqışsız. çalışsız.
könülxanı: könül əri. ürək kişisi. əhli dil. qələndər.
qarşıq soylu, qanlı heyvan: çandır. çaldır.
qan olmaq.
onların arasında qan vardı.
qan çıxmaq: savaş, düşmanlıq doğmaq.
qanına susamaq: öldürmək istəmək.
ağır qanlı, canlı: qımıldamaz. qansız.
içim qan ağlır: çox üzülürəm.
qan güdmək: qan izləmək. öcün almaq istəmək. öcalansımaq. qisas alınsımaq.
qan qardaşı: çox yaxın arxadaş.
ağır qanlı: təmbəl. pıstıq. fıstıq. ərincək. əringən. qatlaban < > qaytaban > qaltaban.
bayraqları bayraq yapan, üstündəki qandır.
çox qanlı, güclü, qızqın, enerjik, iş bitirici kimsə: canavar. ustal. sivir. zirək. zeyrək.
qan basıncı: fişari xun.
qan parası: diyə.
qan bıqdısı: dolmaqan. donmaqan. qandolması. qan ləxdəsi.
qan tökmək istəmək: qanıqsımaq. qanıqsamaq.
qan tökülmədən devrim: ağ bulağay.
qarışıq qanlılıq: aşınlıq. iki qanlılıq, soyluluq. aşınlıq. iki cinsdən olmaq. azmaq. azmanlıq. əkdəşlik. qırıqlıq. qırıltı. qırmalıq. mələzlik.
qarışıq qanlı, soylu: azma. qırma.
qurtdan azma it.
içi qan ağlamaq. çox üzülmək. üzünmək. içi parçalanmaq.
qan çanağlı baş: dəli dumanlı baş.
qan dolaşan könüldə arslan yatar.
uzaq olsa, qıraq olsa, qan damarsa, yanar damar.
qan soran böcək: qanca. kənə.
qan uydurmaq: qançillətmək. qan oturtmaq.
elə vurdu ki üzünə qan uydurdu.
qanı ılımaq: qanı yılımaq: bəğənmək. sevmək.
qanı quyuq: qatıqanlı.- qardaşqanı
ağ qırmızı cızıqlı parça.
soyul, ırqıl baxımından aralarında bağlantı olma. qan bağı.
qardaşqanı ağacı: bu ağacdan alınan saqqız. bundan otaçılıqda, boyaçılıqda işlənir.
mığmığaya oxşar, qan əmib, kəsəl bulaşdıran böcək: küpdüşən. yaxarca.
sanına baxma, qanına bax: kaçına baxma, içinə bax.
suvaq su alır (içir), könül qan alır

QAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kan.
köp. çox. qarqın. bol. kəsir. bol. bəs. gərəksiz. gərəyi yox. kafi.
soy. qan. ırq. qurşaq.
səza. qanıl. yasa. yasaq. cəza. qisas.
ərgənə. bəylik. baylıq. mə;dən.
döl. döş. quşaq. soy sop. ırq. damar. kök. nəsil. ailə.
gömü. bəylik. baylıq. varlıq. ocaq. qaynaq. mə;dən. bəylik. baylıq.
xan. kan. qaynaq. ocaq. nərsənin bol olduğu yer.
iyilik, uğur kanı.
bilim kanı.- ağıl kanı: əğli kamil. sulat.
kan kömürü. mə;dən kömürü. qara almas.
kan, mə;dən suyu: qara.- kan, təlim, çox, bətər, qatı yalançı, aldadavac: kəzzab.
azdan kandan: azdan çoxdan. azlı kanlı.
telim, kan, çox gəzək, yolam: təkər təkər. qaytadan. qayta qayta. qaytalab. qayıda qayıda. dönə dönə.
kandan azdan: bütünləyin böləgin: külli cüzi

QAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qan ğan. xan. kan. {(kalan > kəlan). ( < gen. kan. key: çan < > çanğ < > çonğ < > çox). (+ gan. ğan. çoxluğu, iyəliyi göstərir.
qusağan: çox qusan.)x.
böyük. kan qoca: gen qoca xan. xaqan. qaan. böyük. yüksək.
ocaq. xan. çanğ. kanan. dərinlik. mə;dən.
kan quyusu: mə;dən ocağı.
kan. xan. kənan. qağan.
gen. kən. bol. çox. aldan. bolluq. dərin. uzaq.
kan gəzək: çoğu kəz. ondan bər, kən illər keçdi.
kan pullu.
kan qara.
soy. sop. qaynaq.
kimiliyi, oxşarlığı, bənzərliyi göstərir, amma olduğunu doğrutmur.
arpağan: arpa kimi, ama dənə bəsləməz.
yağmur quni qan saçar: yağış kimi qan tökər.
damarlardaqı sıvı.
qan aldırmaq: atın çəqdirmək. qan qana düşmək: sətəlcəm olmaq.
qan qana düşəndən, qan alınsa düzələr.
qan yağı: qan düşmanı neynədikki bizlərə qan yağı oldular.
qan yalaşmaq and qardaş olmaq. qardaş oxuşmaq.
qanlıq. diyə. suç. cərimə.
qanı nədi: diyəsi neçədi.
qızılsu. damarda axan qızıl su.
qan vermə mərkəzi: qan çək.
cinayət. diyə.
çevrəli, içli olan hər bir nərsə. almaq, vermək, dolanmaq netəliyi olan nərsə.
düşmənlik.
adam öldürmək işi.
savaş. qavqa.
soy.
kanbır. kombır. kom. ( # qın. qısıq. qanqal. çanqal).
ğan. oğan. çox. top (kanon (latin): top). tanrı.
qoruyar, saxlar əki olaraq sözlərə bağlanan sözcük.
quyu. mə;dən.
qətl.
qan olmaq: qətl üz vermək.
düşmanlıq. xisumət.
aralarında qan vardır.
əkim (sifət) olaraq artırılan sözün anlamın vurqulur.
qan tər: teyxa tər. tilit tər.
diyə. intiqam. qisas.
qan güdmək.
qan istəmək.
qan aramaq: qisas istəmək.
savaş.
qan olmasın.
qan axmaq: döğüş düşmək.
kan. baylıq. bəylik. xəzinə.
söz baylıq: söz xəzinəsi.
qan uyuqan: bərə. morluq.
qanı qartıqa sıyınma: çox qızmaq. müthiş öfgələnmək.
qan saban: qan parası qarşılığı verilən tarla.
qan almaq: intiqam almaq.
qan bahası bermək: çox para ödəmək.
qan baqası: diyə. öldürülən üçün ödənən qan parası. qan ağçası.
qan can salmaq: çabalamaq. qeyrət edmək.
qan yavmaq: böyük bir fəlakətə uğramaq.
qan çəriv: əsgidən xan yada pirənsin eldən vergi toplayan əsgəri.
qan əmcək: əsgi qaraçay’da barışma amacıyla. öldürülənin evindən qaçırılıb öldürülənin ailəsi tərəfindən yetişdirilən, geri verilən cocuq.
qan ırqım: çürük.
qan qaynatqan zaman: dəliqanlılıq çağı.
qan qasavat edmək: uğraşıb didinmək. böyük qeyrət göstərmək.
qan töləmək: intiqam almaq.
qan töləv: qan davası. qan borcu.
qan düğümcək: qan pıhtısı. trombüs.
qan urquc: nəştər.
qan usta:
bir işi yapmada yetənəkli.
həkim. doqtor.
qanqa boyalmaq: kişi öldürmək.
qanından gəlmək: zor yapmaq.
qannı qan bilə yuvmaq: kötülüğü kötülüklə dəfətmək. kötülükə kötülüklə qarşılıq vermək.- qan aldırmaq: qan vermək.
qan qurumaq: çox sıxılmaq, incimək.
qan çanağı: qızarmış gözdən söz edər.
qanına susamış: {
birinin qanın tökmək istəmək.
kəndi öz qanın töktürmək istəmək}.
qardaş qanı: çiçək adı.
qan qurudan: bitgi adı.
qan daşı: qanı durdurmağı düşünülən, damarlı al daş.
qazan xan: ocaqçı. xanidan başı.- burundan qan damlamaq: çox incimək.
qan təpəyə sıçramaq: təpə atmaq: öfgələnmək.- qan kimi al boya: qına. hına. həna.- qan alacağ damar: işlədiləcək yol.
qanı sıcaq: issi qanlı. sevimli. ünsiyətli.
tavşan qanı: parlaq göygəz rəng.
ürəyə qan damma: ürək keçinməsi: səkdə. tamla. damla.- damlaya tutulma: səkdə edmək. damla gəlmiş: səkdə edmiş.- daş kanı: daş ocağı: daş mə;dəni: yapıda, başqalında işlənən daşın çıxarılan yeri, kanı.
yer altı mə;dən, kan: tamar. damar.
bu topraqda altın damarları var.
yoğun altın damarı: böyük qızıl mə;dəni.
bu suyun damarı çox güclü.
qan qusmaq:
çox sıxıntı, acı çəkmək.
qan tükürmək

QAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qır. qırqın. qavqa. qovqa. qırgur. qırgür.
qır çıxarmaq: qan, savaş salmaq. qan:
qanla bağlı: qanla ilgili: qanlıq. hematik

QANA : Arin Turkish Etimology Dictionary

kana (fars) < qona. qoşaq. xuşə.
kərdi, eyvan, yük arabası qıraqlarında tikilən, dikətilən qol, çərçivə, barmaqlıq.
qanat. asmaların (mövlərin) dibində qalağlanan topraq.
qanaz. qonaz. qoşu xuşə.
qona. xanə. göz. bölüm. bölmə. xanə.
orta bölməyə qoy.
səviyyə. üzlük. üslük.
bu qanada: bu səviyyədə.
qana qana: qanıncaya, doyuncaya dək. qanasıya. doyasıya. doya doya. içinə çəkə çəkə.
yer qana qana sulandı.
hammı qana qana yeyib içdi.
qana qanlıq: qana qanlıq. qisaslıq.
diyə.
qisası uyqulama, işə qoymalıq

QANA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > qanqaq. ev. barınaq.( > xanafar)

QANA : Arin Turkish Etimology Dictionary

çana.
lampa şüşəsi.
qapaqlı, köynəkli ışıq. abajor.
miz üstü, oxu çırağı