Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

QANAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

kanal. kanğal. kağal. kaval. qaval. (< kav. kov).
yol. yöntəm. qarım.
qarım. kəriz. avqun. oyqun. kanalizasyon.
yüyəc. yüyəş. axım (cərəyan) daşıyan kabl sistimi. qətə. qata. xət.
qanqal. qınqal.
qanal qanal hörülmüş saçı.
yol. yöntəm. aça. çapa.
yarac. aralıq. ıslatıcı. ıslac. vasitə.
qənov. arx. cədvəl.
qanqal iti: çoban iti çeşiti.
qarım.
su qarım: su kanalı.
su qarım: su kanalı

QANALLAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

kanallama. axaclama. arx açmaq. arxlama. axıtma. çeşmələmə

QANALLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kanallamaq. soxmaq. sevq edmək. yollağlamaq. yolağlamaq. yöndirmək

QANALTMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kanaltmaq. kənəltmək. gənəltmək

QANAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

damlamaq. yamurmaq. tamurmaq.
qanımaq. qanamaq. qan gəlmək. qan almaq.
qanmaq. yalnamaq. anlamaq. qanlamaq.
burun qanamaq: qan tökülmək

QANAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

acıların, üzüntülərin təprəşməsi, açılması

QANAMAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

toyamamaq

QANAMAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

doyan. razı. qanamanğar: razı

QANAMAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qanmaz. doymaz. doymayan. qanlamay. qanaza. qarınpa. qanırmaz. obur. qane;, razi olmaz

QANAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

anlayan. görən. görücü. gözəyən. qaraçı. qarayan. sezici. sezən.
qanığan. razı.qanuq. qanıq. qane’. tutumlu. bilirkişi. anlayan. düşünən. vaqif. xibrə. qantar. qanma çıxarlı olan. tanışlı. bilgili. bilimli. anlamlı. anlayan

QANAPAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapanaz. yekə aşıq gəmiyi

QANAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > qanqırma. qane;. bükər. tox. firutən. mütəvazi;.
qanar kişi: bükər kişi.
qol.
çuval. torba.
tuysuq. duysuq. duyar duyan kimsə. ağıllı. hissili

QANAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qanaq. yanaq. bilgin. bilir. anlar. yapar.
ənnaba tay qırmızı bir yemiş.
qanara. heyvanlar salınan (basıb kəsilən) yer. salxana. kəsimevi. sallaxxana

QANARA : Arin Turkish Etimology Dictionary

döğüş alanı, meydanı.
heyvan bazarı.
qanara. salqana. salxana.sallaqxana. kəsim evi.
qınara. qanaralıq. qınaralıq. daşlı qayalı, qazamatlı, uçurumlu, çuxurlu yer.
qınara. qancıq. it. köpək.
başın qan tutmuş. qanbeyin. dəliqanlı. görgüsüz. dargöz. qısgöz. qıtgöz.
qanar. heyvanlar salınan (basıb kəsilən) yer. salxana. sallaxxana. kəsimevi.
qarana. bir oyunda, işdə ən geriyə qalan.
görax kim qaranaya qalacağ

QANARALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qınaralıq. qınara. qanara. daşlı qayalı, qazamatlı, uçurumlu, çuxurlu yer

QANARINDA : Arin Turkish Etimology Dictionary

kanarında. qırağında. boyunda

QANARQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

tağar. tağarcıq. kisə

QANASIYA : Arin Turkish Etimology Dictionary

doyasıya. qana qana. qanıncaya, doyuncaya dək. doya doya. içinə çəkə çəkə.
yer qana qana sulandı.
hammı qana qana yeyib içdi

QANAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

barış. umur. uyaş. məsləhət

QANAŞA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qayğaşa. qanğaşa. anğaşa. anaşa. niyaran. nigəran. naygiran

QANAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

barışmaq. umraşmaq. uylaşmaq. məsləhətləşmək

QANAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

qonat. gəzəgən. səyyar.
qonat. kanapə. sofa. iki üç kişilik, yassı oturacaq.
qonat. salon. sərgi yeri. qaleri.
qonat. yapılarda, yükü daşıyan atı, dirək.
kanat. çanat. güğüm. tüng.
çalat. ağacların gövdəsində cücərən qol budaq.
kanat. kanlı, verimli, zəngin topraq, nərsə.
qana. asmaların (mövlərin) dibində qalağlanan topraq.
qana. kərdi, eyvan, yük arabası qıraqlarında tikilən, dikətilən qol, çərçivə, barmaqlıq.
bölünüb, dənəsi çıxarılıb, qurutulmuş yemişlərin yeyilən yapraqları, bölükləri.
çapta. biçət. piçet. damqa. nişan.
qanat biçmək: göstəri, yaxa satmaq. ifadələnmək. pozlanmaq. foslanmaq. şişinmək

QANAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

çanat.
balıqlarda üzgəc.
qoruma. kölgə. himayət. siyanət.
kimin qanatına güvənirsiz.
bi birideyil ki, qanatsız keçinə bilsin.
cinah. qol.
qol qanat olmaq: qorumaq. hami olmaq. himayət edmək.
qopmuş, ayrılmış parça. çənət. çanat. tikə.
lingə. tay.
qapı lingəsi: qapı qanadı.
qaça. quyruq.
qonat. çalaçı. çalaqçı. cuvanəzən. gəzəgən. durmadan gəzən. qapı qapı gəzən.
qanat alışdırmaq: bir işə yatınma, alışma üçün çalışmalar yapmaq.
qanadı altına almaq: qanat gərmək, açmaq: qorumaq. kölgələmək.
qanat qırmaq: qol budağın sındırmaq.
qanat açmaq: qanatlanmaq.- qanat çalmaq: çırpınmaq.
dörd qanatlı: qınqanatlı.
ətqanat: ətçil (ət yiyən) yarasa çeşiti. şeytanquşu.
qanatı göy bənəkli ördək çişiti. çaxırqanat.
qartalqanat: yanğınçıların geydiyi qırmızı çuxa qaput

QANAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

qanad. qalaq.
şarab qabı. baldaq. qab. baydaq.
kanal. budax. qol.
qanat bükmək: bir amaca, ərəkə doğru qaçmaq, inmək.
ayrılmış. bölüt. bölük. ayrık. pərdə. tikə. parça. dizi. sistim.
fürsət. buta.
tüy. yələk.
tərəf. yön. yan. qol. uc. cinah.
qayğaq. qazqaq. qazaq. qayaq. arx.
qalaq.
tirmən çarxnı qalaqları: dəğirmənin qanatları.
kəriz ( > kəhriz (fars)). saqayol. su yolu.
balaq.
quşların qolları, ki ön ayağları yerinə işlir.
balığın alt yanında, ayağ yerinə işləyən, ikişər dördər olan kürəkləri.
qapının, pəncərə qapaqı, qapaqları.
bu qapının qanatları çox ağırdır.
qoru. himayə.
onun qanatı altında böyüdü.
qatlanmış nərsənin hər bir qatı, tikəsi.
cinah < çanaq. qol.
təmir qanat: yeni qanat çıxarmış quşbala.- quş qanadı:
{quş qanadından olan süpürgə, yelpik}.
boğaz kəsəllərindən.
burun qanadı: burun dəliklərinin qapaqları.- toyuq qanatı: otu yelləməyə tükdən yelpik, süpürgə.
qaz qanadı: gürəş oyunlarından biri.
ət qanat: yarasanın böyük çeşiti.
sarı qanat.
qızıl qanat: balıq çeşiti.
qol qanat:
gövdəni quran üyələr, üzvlər.
tutar qolı qanatı yoxdur.
nərsənin durumunda durduran, harmonısın saxlayan parçalar. istinadqah. güc quvvə.
qol qanatı kəsildi.
qanat bit: çox sevinmək. havalara uçmaq.
qanat qaqmaq: qanat çırpmaq.
qanatları qatımaq: böyümək. gəlişmək. güclənmək

QANATA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qanaca. qanca. çanqa. çalqa. panca. pəncə. tüng. parç. su qabı.
qanağ. qanav. qanava. nərsənin ilkin, ibtidayi şəkli, durumu, halı. taslaq. düzənəc. düzənək. tərh. tasa.taslaq. çeşit. tip. tasar. pılan. tora. nəqşə. dazlaq. nəxşə. tasarı. pılan.
qeynata. atalıq