Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

QANAYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qanağan

QANAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kanaz (fars). < qonas. qonub, yapışan yer.
qonaz. qana. qoşu. xuşə

QANAZIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabadayı. kibirli.
iğrənc. pis

QANBAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qanbağ. nəsəb

QANBAQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qan bağı. soyul, ırqıl baxımından aralarında bağlantı olma. nəsəbi

QANBANQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qurumuş tikan. kanbaq

QANBAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qambaş. qaqbaş. qapbaş. çapbaş.
başı yekə, şişik nərsə.
yekə baş malqara.
iri armıd.
camış. manda

QANBAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

kanbay. qəmbər. ( < kan. qan < > tox. doymuş + bay. bəy < > beğ: yetkin beğ. varlı bəy. məmnun bəy

QANBEYİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

başın qan tutmuş. qanara. dəliqanlı. görgüsüz

QANBIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

ganbıl. ganbır. çambır. çunğqur. qozğur (quz. qoz)

QANBIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qambır. qaqbır. çapbır. çapqır. qaq. quruq. cılız. qıntıc. qıncıq. qıntın. çınğır. çınğız. çanğıc. arıq

QANBUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

kanbur. kambur. (beli) bükük, büklü. (arxası) çıxıq. tümsək. əğri. yumru. kəmrik. mühəddəb.
çox işləməkdən kambur olmuş

QANBUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

kanbur. qanbıl. qoz. quz. əyri. bükük

QANBURAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qanqıran. qınqıran. gövdənin bir bölümünün ölüb, qanı yığılıb, qaralması.
onun ayağında qanburan qorxusu var

QANBURLATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kanburlatmaq. kamburlatmaq. büklətmək. bükmək. tümsətmək. əğritmək. yumrutmaq. kəmritmək. mühəddəb edmək

QANBURLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

beli büküklük, büklük. çıxıqlıq.
qanburluq qocalığdan olursada, çox çalışmanında onda ilişi vardır

QANBUT : Arin Turkish Etimology Dictionary

bodur. şişman. bodur, şişman kəpəl balıq çeşiti

QANBUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağır canlı

QANCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < qın) qınca. qıncal. qanqal qancuqa. çanqal. qullab. keçə. keçək.
hara.
qanca qaçdın, ol tutar.
qanca itir, qanda arır.
irqaq. çəngəl

QANCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qan soran böcək. kənə.
qanaca. qanata. tüng. parç. su qabı.
qança. qınca. qapı cəfdə. qullab. çəngəl.
uzun qança: qapcaq. qapacaq.
qataq. qadaq. çəngəl. nərsəni ilməkləmək, bağlamaq üçün, ucu əğri dəmir tikəsi

QANCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

çanca.
çənə. çanağ.
neçə. nə dərək. nə qədər

QANCABAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qançabaş. altı, səggiz qoş kürəkli, dar, uzun qayıq çeşiti

QANCAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

dayanıqlı. sağlam.
cidamlı. səbirli.
tənəkə. sac.
qancal taba: sac.
qancalbaş üy: çatısı sac lövhə ilə qapalı ev

QANCAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

qançal. ilişən nərsə. tikan

QANCALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıncalamaq. cəfdələmək. çəngəlləmək.
üstələmək. müsəllət olmaq