Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

QANCALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıncalı. cəfdəli qapı. qullablı. çəngəlli

QANCAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qanşamaq. qayşamaq. sallanmğa başlamaq.
bu duvar qanşamağa gedir

QANCARMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

az qanamaq

QANCARU : Arin Turkish Etimology Dictionary

kancaru. hayana. qonq yeru. kancausun: harda olduğun: konğ yərisun. konğ calığın. harda olduğun. konğ yərlığın. kanca: hara. konq yer: nə yerə

QANCI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıncı. qanzı. qırıc. kiçik dişin, dilim.
yoğurda bir neçə qıncı sarımsaq at

QANCIQ YEL : Arin Turkish Etimology Dictionary

bozyel. qabayel. güney yeli

QANCIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dişi eşşək.
dişi it.
qasıq. urqası. urqaçı. dişi. özəlliklə arvad haqda pis danışılanda deyilir.
qanıq. quduz. qansuq. qana doymaz.
( < qanqılmaq. qanqırmaq). qanqsıq. qanqal. əğri. əğri büğrü. duğruq. qırlanan. qır verən. < qoncıq: qonduran. doğan. çox doğan. dişi itə verilən ad.
qənciq. qiçiq oğlan.
dişi qöpək. bir qadına söqülürkəndə böylə deyilir.
qurt, it kimi heyvanların dişisi.
şəhvətli. utanmaz.
qıncıq. qınıq. qırıq. ipə sapa gəlmiyən. qılıqsız. alaqıncır. qəhbə qılıqlı.
urqac. törək

QANCIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dönək.
kəllaş. kəlləş. qallaş. çallaş. çalqaş. çaqqal. qalağ. qəhbə.
dönək evrən: qəhbə dünya.
fürsət tələb. oportünist.
kələk. kələk. qallaş. kəllaş. kəlləş. qallaş. çallaş. çalqaş. çaqqal. hiləkarkar.
allaq. güvənilməz.
dəğişən.
dönəməc. çəkrək. çəkəcək. çəkcək. dalqa. qatlaq. çevrik. dolab. girdab.
oransız. oranşsız. qərarsız. duraqsız. dayaqsız. dayasız. durumsuz. durmaz. dayanmaz. tayaqsız. tayasız. dayamsız. dəvamsız. dibsiz. cıdamsız. bozyel. poyraz.
tutaqsız. arxasız. yasasız. təkyəsiz. söyəksiz. söyəngəsiz. tapıqsız. allaq. güvənilməz. sürəksiz. yeltək. gəlgeç. subatsız.
dəğişən.
dönəməc. çəkrək. çəkəcək. çəkcək. dalqa. qatlaq. çevrik. dolab. sarsalıq. sarsarıq. sarsatıq. sarsırıq. su çevrintisi. çevrinti. tərsin. girdab. qanğıl. qatalaq.
sözün tutmaz. bəd qovl.
üzük. xain. munafiq.
qantıq. oynaq, hobba qadın

QANCIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qandıc. (bax > qandıran)

QANCIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıncıq. qınzır. qıncır. qıncalız. qıncalaz.
daşürək. qatürək. yağıbaş. yaman, pis düşman.
gənəlliklə alayca sevgiliyə söylənən söz: qınzır. qıncır.
mənim qıncırım.
qıncırın biri, gedgedə gözəlləşir.
o bir qıncırdır!, onla çalmaq olmaz.
dönək içli. dönək təbiətli, xuylu.
(bax > qandıran). kələkçi. dələduz. yalançı. qandağ. qandağçı.
qallaş. kəllaş. kəlləş. çaltaq. qaltaq.qaytaq. qaltuq. qalaq. yalaq. dalaq. qalaqlı. çaqqal. çalqaş. çallaş. kavtaq. kavtuq. kovtaq. qoltaq. ediş. iş. fışqı. dışqı. fışqıraq. dışqıraq. qaldırım yosması. ərcən. ərkək istəyən qızmış qadın. qarabet. dönək. şələxtə. sürtük. yelə. yələ. qəhbə. fahişə. ruspi.
yencək. qapağan.
dişi. qalağ. qəhbə. xayin. dönək. qancıq. sözündə durmayan. namərd.
qaqnım. qaqmın. qaqlım. qaqsım. qaqcım. hırçın. qırcın. qancıq. keçimsiz. geçimsiz. öclü. sınırlı. taxımsız. xuysuz.
qanara. it. köpək.
qandıran. qandırıcı. aldatan. ələ salan.
qondarma. qondarı. dələduzlu. düzəltmə. qalaylı. yalan. yalandan. saxda.
sancıq. qapcı. qoparcı. aldatcı. hiləçi.
qancıq yel: bozyel. qabayel. güney yeli

QANCIQALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yəhərə bağlamaq

QANCIQÇILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

xanımçılıq. qarıçılıq. qadınçılıq. qarı, qadın alış verişində olan

QANCIQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıncılamaq. qancıqlanmaq. cığallamaq. cığallıq edmək

QANCIQLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıncılamaq.
cığallamaq. cığallıq edmək.
arvadlanmaq. qarılaşmaq. dişilənmək. qadınlaşmaq

QANCIQLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qanqıclıq. hırçınlıq. qırcınlıq.
öclülüq. keçimsizlik. geçimsizlik. sınırlılıq. xuysuzluq.
qanqıncar. savaş. çatış. çataş. çatışma. yarqa. qavqa. vuruş. tərsləşim

QANCIQMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qansıqma. dəri altında qanın sıxılıb boğulması

QANCILAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıncılaz. qarabasan. qarabaslı. sıxıntı verən yuxu, iç durum. kabus

QANCILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qancılık. alçaq. namussuz

QANCIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qançil. göyərmiş

QANCIŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

hırçınmaq. qırcınmaq. keçimsizişmək. geçimsizişmək. sınırlaşmaq. öcləşmək. xuysuzlaşmaq

QANCQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qancğa.
bağ. zin. əfzar.
tərk. yəhərin dibinə bağlanan ip, təsmə. bu ipdən köstək, torba sallarlar. yəhər tərkisi. yəhər qaşının dış tərəfi.
qancıqa bağ: tərkiyə eşya bağlamaq üçün ip

QANCUQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qancuğa.
axsadurğa. tərkeşbəndi. yəhər arxasına bağlanan toqqalı bağ.
qıncurqa. kiçik həlqə

QANCURQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıncurğa.
büktürə. kiçik həlqə.
qıncaq. bükəvül. bəkəvül. gəmiştə

QANÇA : Arin Turkish Etimology Dictionary

< metatez > çanqal. qanza. qanqa.
kərdi.
qançalayıb tarımaq: kərdi qurub əkmək.
qapcaq. qarmaq. qopça. ilik (ki < metatez > gi ) ilgi

QANÇA : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğic. ağacın baş dallarını əğmək üçün, başı əğri arac. qullab. çəngəl.
nərəyə.
qança barır bəlqüsüz: bəlli olmayan yana gedir