Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

QARABALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalabalıq. tıqınış. soxuluş. şuluğluq. izdiham

QARABALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarabalıq.
qaraqurum. sıx. sıxışıq. tünlük.
əti bəğənilməyən, yalnız çıxıq, sınıqların üzərinə döşənən qara ətli balıq

QARABALQUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarabölqur: qarabulqar: qara üzüm çeşiti

QARABALLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaraqoyu. karamel. əritilmiş, qaynatılmış, biraz yaxılıb qaralmış bal, şəkərlə, şirəylə yapılan dadlı, ballama, şəkərləmə

QARABAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(yuxuda) ağır basmaq

QARABAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaravan.
qarapan. samanlıqların önündə tınazı (toplanmış taxılı) yağmurdan qoraqlıq, böyük saçağ.
xərmən yerlərində düzələn, üç yanı qapalı, bir yanı açıq yapı.
saraban. saravan. sayaban. sayavan. qaralıq. kölgəlik

QARABANTALA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaraandala. boyalı kəndir bezi ki ayağqabı üzü yapılır

QARABARIT : Arin Turkish Etimology Dictionary

incə olmayan, parlaq barıt

QARABARMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarasərgi. qarasirkə. qarasuyaq. yuvarlaq, əkşi, qara üzüm çeşiti

QARABAS : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarabaş. bağrıqara. qarabağ. ümüdsüz. umutsuz. ümitsiz

QARABASALAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bastırğanma. qarabasma. kabus ( < qapıs)

QARABASAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

basdırıqlanıv. qabus

QARABASAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarabaslı. qarabasma. qaraqada. qaraqura. qaraquda. qaraqula. qaragülməz. qaravura. qaraqora. qaraqan. qaracan.
kabus < qapus. qapıs. qıncılaz. qancılaz. sıxıntı verici, qorxunc düş, yuxu, uyaq, rö’ya.
qarabük. qabuk. içinə düşülən, sıxıntı verici, qarmaqarışıq ruhi durum

QARABASLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarabasan. qarabasma. qaraqada. qaraqura. qaraquda. qaraqula. qaragülməz. qaravura. qaraqora. qaraqan. qaracan.
kabus < qapus. qapıs. qıncılaz. qancılaz. sıxıntı verici, qorxunc düş, yuxu, uyaq, rö;ya.
qarabük. qabuk. içinə düşülən, sıxıntı verici, qarmaqarışıq ruhi durum

QARABASLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarabaşlıq. qarabaştıq. qarabastıq. bağrıqaralıq. qarabağlıq. ümüdsüzlük. umutsuzluq. ümitsizlik

QARABASMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bastırğanma. qarabasalaq. kabus ( < qapıs). kabus. ağırlıq. qaranc. qarancı. kabus. qapıs (> kabus)

QARABASMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarabasan. qarabaslı. qaraqada. qaraqura. qaraquda. qaraqula. qaragülməz. qaravura. qaraqora. qaraqan. qaracan.
kabus < qapus. qapıs. qıncılaz. qancılaz. sıxıntı verici, qorxunc düş, yuxu, uyaq, rö;ya.
qarabük. qabuk. içinə düşülən, sıxıntı verici, qarmaqarışıq ruhi durum

QARABASMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qara, çıxılmaz duyqulara batıb, dalqalanmaq. qızışma basmaq

QARABASTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

albastı. xoxan. umma. ummacı. bücü, büyü edən nərsə. cin

QARABASTIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarabaştıq. qarabaslıq. qarabaşlıq. bağrıqaralıq. qarabağlıq. ümüdsüzlük. umutsuzluq. ümitsizlik

QARABAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəçüş. kəşiş. keşiş. rahib. (evlənmədiyi üçün bu adı almış).
evlənməmiş: evlənmək istəməyən kimsə.
papazlıqla başpapazlıq arasında olan orun, dərəcə.
çıtlambıc quşu.
qara başlıqlı, börklü kimsə.
başı qara sarıqlı kimsə. seyyid.
bənəfşə, bənövşə çiçəyi. mor çiçəyi.
qışa, soyuğa dayanıqlı sərt buğda.
boşa gedən, puka çıxan güllə. koravana. qaravan.
quşların qaraciyərinə düşən, öldürücü kəsəl.
subay. evlənməmiş.
seyid.
yalınbaş. yalnızbaş. mücərrəd.
qarabas. bağrıqara. qarabağ. ümüdsüz. umutsuz. ümitsiz.
qarabas. bağrıqara. qarabağ. ümüdsüz. umutsuz. ümitsiz.
qaravan. koravana. boşa gedən, puka çıxan güllə.
yalabaş. yalbaş. subay. mücərrəd. (# qoşabaş. qoşbaş. xoşbaş. evli. başqalı. müzdəvəc. )

QARABAŞLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarabaslıq. qarabaştıq. qarabastıq. bağrıqaralıq. qarabağlıq. ümüdsüzlük. umutsuzluq. ümitsizlik

QARABATACIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarabatacıq. qarabadamcıq. kiçik dənəli, qoyu ala, mor ərik çeşiti

QARABATAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bir çeşit su quşu

QARABATAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarabatqaq.
qara tüklü, balıqla bəslənən, qaqası uzun, sivri, güclü dəniz quşu.
bir görünən, bir itən nərsə, kimsə.
qaratavuq.
balığçıl, qara su quşu.
( < qaramaq: görmək + batmaq: yox olmaq). bir görünüb, bir gözdən itən nərsə, kimsə.
qarabataq öğrənci.
qarabataq pişik