Multilingual Turkish Dictionary

Turuz Dictionary

Turuz Dictionary
İYSU : Turuz Dictionary

odkolun

İYTƏQ : Turuz Dictionary

iydək. iduq (< iyi). uğsuq. xeyirxah

İYTİLİQ : Turuz Dictionary

iydilik. iymik xoşniyyət

İYTİR : Turuz Dictionary

iydir. yeydir. yedirt

İYUQ : Turuz Dictionary

gənc oğlan. gəncin. iğdik. iyit. iğit. iğid. qonur. özbaşdaq. çörəkli. oğlan. olğan. ulğan. uğlan. ulan. yaraş. ağıdar. axıdar. sıypa. əsirgəməz. asırqamaz. yasırqamaz. acırqamaz. onğlu. uğruq. uluğ. bolcum. boldamaçı. əlibol. əlisaçığ. saçəlli. saçal. verəlli. berəlli. bərəlli. əlaçıq. əli açıq. qıyımlı. qıymal. əricən. ərigən. ərkinli. verimçi. vergili. verimli. yarğın. yarğan. onqun. bağışlı. yenğ. yenik. yoşa könül. alçaq könül. alçaq ürək. engin ürək > enginrək. yenik könül > yenikönül. enik könül. enikürək. ürəyi alçaq. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. cəvanmərd. covmərd. comərd. səxi. xeyrxah. firutən. kərim

İZ : Turuz Dictionary

çiz. kiz. qılı. im. işarə.
qıl kimi qalan iv, iz: qılağı. qılavı. qılafı. qılağ. qılav. qılaçıq. qılaçuq. qırağı. qıravı. qıyağı. qırağ. qırav. çılağı. çılavı. çılafı. çılağ. çılacıq. çılaçuq. çırağı. çıravı. çalağı. çalavı. çalafı. çalağ. çalav. çalacıq. çalaçuq. çarağı. çaravı. çarağ. çarav. yalağı. yalavı. yalafı. yalağ. yalav. yalacıq. yalaçuq. yarağı. yaravı. yarağ. yarav. yelən. yelər

İZ : Turuz Dictionary


qoğur. qovur. (qabur. qapur). gəriz. qarğız. kəhriz. arx. qənov. kəhriz. kəvriz. çeşmə. boru. oluq. lülə. güng. güh. axıcı nərsəni bir yerdən daşıyan kəriz, kəhriz. evlək. avlaq. bulaq. axbur. oyluq. yol. cızıq. tikə. boğaz. utuc. yutuc. keçit. çapa. yataq. axacaq. zivana. qubur. qoğur. qaval. kaval. yarmaça. bürmə. düdük. qarım. qamış. qac.
kərit. kərti. kərtə. çəntik. işarə.
nərsə üzərində sürülərək bıraxılan, açılan iz, oyuq, cırım, şırım, sırıq: kərtmə. kirtmə. kərək. çərək.
yara kimi bıraxılan iz: kərük. kərik. kəsük. kəsik.
yara kimi bıraxılan iz: kəsük. kəsik. kərük. kərik.
sürtülmüş nərsiyə düşən çox incə, dayaz (dərin olmayan) iz, cızıq: qıloy. (qıl kimi).
qıloy almaq: iti

İZ : Turuz Dictionary

qalaş. qalpaq. qaplaq. qalıb. qalba. qalva. qalab. qalav. qabal. qapal. qabla.
özü uçdu, qabalı qaldı. ev yıxıldı, dalanı qaldı.
nərsənin bükülməsiylə oluşan iv, iz:. qat. qata. qatı. qatdağ. qəddək. çin.
qat yemiş parça.
köz yarası iz qoyar, söz ya

İZ : Turuz Dictionary

gözəti. gözləti. gözdəri. götəri. gözəri. gözərit. gözərim. gözəyit. görəyit. görəti. gördəri. görəri. bəkçəyit. bəklət. baxcat. baxca. baxıc. baxşa. baxşat. baxşıt. baxdat. baxlam. qaram. qaraç. qaraçıt. qarçat. qırcat. qırçam. qırçap. qarşat. götəri. göndəri. endis. yansı. yanıs. im. simgə. bəlirti. oyuq. oxuq. salağ. salğa. nişan. əlamət. işarə.
qoşalıq xoşa getdi, sonluğu boşa getdi, bitməyən sanıq nələr, iz qoymadan yoxa getdi.
atanlardan yadında iz qalmasın, sevənlərin çalış yadın salmasın. (salmasın: itirməsin)
dişləməkdən qalan iz: dişək. (dişlək).
salı, xəbər, iz, nişan vermək: ipin, sarğın dartmaq, çəkmək.
kəndi başın kəndi yolun tutqılan, ömür bitər səndən qalan iz olur. {yol yola çatır, yoluğ uzur. (yoluğ: səfər)}. (evrən sonsuz baş quyruğu yığılmaz, boş bir güdül tutmaqilə tıxılmaz). (hər kim gəlmiş kәndi ömrün yaşamış). (yolçular bitər, yolçuluq sürər)
yaman gördün iz qoymadan qaçın qıl.
atanlardan qalmaz yadımda bir iz, başqa donda gəzirsək, içlərmizdə biriz

İZ : Turuz Dictionary


şövgə. kölgə. qaraltı.
şövgəsi görünür: kölgəsi, qaraltısı, izi bəlirir.
kölgə. ad. nişan.
kölgə sənin köləndir, sən kölgəvə yox kölə.
kimi vardır kölgəsinin ardında, kimi vardır kölgə onun dalında.
ölüm gəzər kölgəsiz, keçtik yerdə iz qoyar. (ölüm: əcəl)
çoxlar edər söz içdən, içdəkindən iz verməz, dışardakın göstərər, qapındaki bəllənməz.
qan örtülsə qan ilə, qan qoxusu kəsilməz, qan yuğulsa su ilə, qandan bir iz tapılmaz.
keçmişdən saxlama nə iz nə qoxu, azı çoxdur, kötüdür çoxu.
qaranlıqda iz qalmaz. (qaranlıqda kölgə yox). (istənilən iş, kimsə bilmәdәn, qaranlıqda yapılır).
bacarçıdan iş qalar, sözərindən söz qalar, igid ölər iz qalar, odu sönər köz qalar, karvan köçər yurt qalar. (bacarçıdan: ustaçı. peşəkardan). (sözərindən: bilgədən. çeçendən. xətibdən. ədibdən).
dərdi verər dərmanını gizlədər, ov bıraxar ovçuya iz izlədər, yaman dünya, yalan dünya.
kimi iz qoyub, kimi izləyir izi.
dadlısı var acısı, qaylısı var şadlısı, yufqasıda qatlısı, gəlib keçər iz qoymaz. (yalan dünya).
elsiz qalan uca dağlar başından, ağac itər, yollar gedər iz qalmaz. (hər yurdun dəyərin yaşaycıları verir).
azaşıb yolda qaldı yaşamlığı bilməyən, azıb yolda qalmamış iz izəyi güdləyən. (yaşamlıq: yaşam savsalı, fəlsəfəsi). (iz izək: iz nişan).
karvan keçər izi qalar, kişi köçər sözü qalar

İZ : Turuz Dictionary

tə'sir
qalan iz: qalan tə'sir.
ediklərin duyqularda iz qoyar: tə'sir edər, nişan qoyar.
bu dərman iz qoymadı: tə'sir edmədi.
yol.
ağtıq. (bazmandəqan).
dərək. nişan. əsər.
dərək qalmaz.
dərəki silinmiş.
dərək qoymuş.
eli çökmüş, dərəki darğamış (dağılmış): iz nişanı qalmamış.
qalduğ.
əlamət.
yer.
yeri qalmış: izi qalmış.
özü gedmiş, yeri qalmış: özü gedmiş, izi qalmış.
özüdə getdi, yeridə: özüdə getdi, izidə.
son. axir.
işlərin izi qolay gəlsin.
işi izindən yox başından başla.
dalı. geri.
izğə dönmək.
bilgə. atlağ.
dart. darıt. nişan.
keçmişlərin dartı alnında bəs bəliriydi: gözə çarpırdı
əsər. enik (< enmək).
kəsəli keçmiş, enikləri qalmış.
sürəğ. əsər. nişanə.
sürəğ sormaq.
sürüt. əsər.
buruq (bir nərsədən, aralıqda, nərsədə qalan iz, iy) (havada buran, havanı büryən iy). sorağ. nişan..
endik. (nərsə ardından qalan). nişan.
qan endikləri ilə işin üzü açılmışdı.
bu kitir qəmdən üz gözünə çökən endiklər.
ula. göndəri. nişan. əlamət. dəlil. qılavuz.
ula olsa yol azmaz, bilik olsa söz yazmaz. {yazmaz: çaşmaz. xətiya gedməz}. (bilik: ağı. lhuş).
nam nişan.¶-yara izi: çənit..¶-iz qoyan, izçisin apar..¶-tək kişi yerisə, iz açar, iki olsa yol..¶-barmaq izindən, kimikənliyini (kim olduğunu) biliş yolu: daktiloskopi..¶-geçi can hayında (vayında. qayında. dərdində), qəssab yağ izində (peşində. dalında)..¶-izli izilə: dalba dal..¶-izli izinə: dibdən. dibindən.
ağac qolların iz izinə kəs..¶-küyük izi: küyüz. basılmış dağdan bıraxılan iz. dağlama izi..¶-iz açan: yol qoyan. ¶-iz çəkir: iy çəkir. güdür. ¶-iz önə: dal qabağa. ¶-iz qaldı: götə keçdi. dala keçdi. ¶-iz qaldırmaq: qoşaq, nəsil bıraxmaq. ¶-iz toz: nam nişan.
aradan götürüb, iz tozun itirmişlər. ¶-izi kökü: izi suyu. izi qoxusu.
ağır əğin, kovğa topraq, iz basar.
iz basar: iz qoyar.
izə çəkilmək: dala gedmək. dala dönmək. ¶-mən gedəli, güllər qalar, yazda açar, qışda solar, pisdən qalar izlər, eydən bir iz qalar. (eydən: eyidən. iyidən. yaxşıdan)..¶-tarlada iz əkən, xırmanda yüz biçər. (tarlada izi olmayanın xırmanda yüzü olmaz). (tarlada izin qalsın, xırmanda üzün olsun)

İZ : Turuz Dictionary

tas.
ovun tasında yeridi.
təpgi. təpgü. əsər.
üzündə bıraxan acı illər təpgisi.
tuç. tuş. nişan. amac. hədəf.
düşsüz qal, tuşsuz yox: şanssız yaşa, amacsız yox.
dal. çal. nişan. sorağ. xəbər.
o gedəndən bəri heç bir çalı dərəgi yox biləsindən.
danqa. tanığ. nişan. əsər.
almayınca heç bir nəyi içivə, heç bir yara iç üzündə iz qoymaz.
iz qoymadan iş yap: tütün qopur, islənmə.
yerindən yox edmək, iz bıraxmamaq: tək dəmiri ilən soğurub daşlamaq. (soğurub: söküb).
im, iz, işarə qoymağa, edməyə yarar hər nə: sür.
nərsədən geri sürülən, qalan iz, bər, nişan, əsər: sür. sürmü. (bu izləri daşıyana sürtay, sürlü, sürülü. sürüv deyilir).
iz, əsər qoymaq: təpgitmək ( < təpmək: itmək). izlətmək. təsir edmək.
onun sözü məni çox təpgitdi.
nərsənin nərsəsin tanıyıb bəllətmə üçün qoyulan iz, yapışdıran im: yamata. yamta. yamaça. yamça. yamac. tanqa. tana. etiket. mark.
nişan, iz, əsər, əlamət, adres vermək: tanğamaq. danğamaq. tanğımaq. tanığlamaq.
nərsənin oluşundan, qımıldamasından oluşan cızıq, iz, xədd: yörüngə.
ox, top, gəzəgən yörüngəsi.
axan nərsənin oyaraq bıraxdığı yarıq, arx, iz: yar ( < yarmaq)

İZAÇAN : Turuz Dictionary

iz açan. qalınlı. öndəmli. mühümm

İZAÇAR : Turuz Dictionary

şifrə.
izah. təşrih

İZAL : Turuz Dictionary

geriyə bıraxılan iz. tətümmə.
dəvam. dunbalə.
əriş. rişdə.
nəticə.
buda işizin izalı.¶
izal ol. izə qon. dala düş. keç dala. çəkil

İZBARMAQ : Turuz Dictionary

izləmək. geydəmək. tə'qib edmək

İZBASAN : Turuz Dictionary

izləyən. uyut. peyröv. tə'qib edən

İZBƏ : Turuz Dictionary

daxma. qorab. qorav. çardaq. quraq. ev. qon. qonut. eb. yuva. məsgən

İZCİ : Turuz Dictionary

-izci bölümü: oymaq. oymıq.
oymıq bəyi

İZÇİ : Turuz Dictionary

ızçı.
dedektiv. nərsəni izi boyunca (izi uzunu) izləyib tapa bilən.
ızçıların gücülə, biçilərin biliylə.
nərsəni izi boyunca (izi uzunu) izləyib tapa bilən. dedektiv.
ızçıların gücülə, biçilərin biliylə. ¶
iz qoyan, izçisin apar

İZÇİ : Turuz Dictionary

dərqoğan. izqoğan. itən nərsənin dalın, izin tutub axdaran

İZÇİ : Turuz Dictionary


izçi qolu: izic qolu. seziş qolu. kəşif qolu. iktişaf quruhu: düşmandan bilgi əldə edmək üçün göndərilən qol, qurul, quruh

İZÇİLƏRİ : Turuz Dictionary

-izçiləri önçüləri: müridləri, mürşüdləri

İZÇİLƏRİ : Turuz Dictionary


ülgüçülər yaltaq olsa, izçiləri qaltaq olar. (ülgüçü. nimunə. önçü). (qaltaq: arsız. arlanmaz. utsuz. utanmaz. hayasız. ədəbsiz. namussuz)

İZÇİSİNİN : Turuz Dictionary

-işin qeyim tutan, izçisinin gözün oyar. işin qeyim tutan, izçisinin gözün oyar. (atı yorğana kimsə çatmamış). (yorğana: yorğa olana ). (atına baxan, ardına baxmaz)