Multilingual Turkish Dictionary Turuz Dictionary

YELTƏN : Turuz Dictionary

əsən yeldən, hürən itdən küsməzlər.
ölümün sudan, gücün yeldən alar. (yel görər qaçar, su görər köçər. (tapmaca). (od)
sanadı yaşın sana gəlmədi, uçuran başı sapa gəlmədi, qanadı oddan, köməyi yeldən, tutmaq istədim qapa gəlmədi. (qapa gəlmədi: tutulamadı) (sanadı: saydı). (yalan dünya).
yeldən gəlib yelə gedməz, heçdən gəlib heçə gedməz, necə gəlib elə gedməz, necə tutsan elə gedir

YELTƏN : Turuz Dictionary

(yelnən. yelşən. yelsən. yelçən). yelğən.
yel tutan, yeli alan yer, nərsə.
yağ çırağının şüşəsi taxılan torlu bölüm.
lampanın yelkəni olmasa yanmaz.
yelpik

YELTƏNÇİ : Turuz Dictionary

mütəşəbbis. təşəbbüsçi

YELTƏNMƏK : Turuz Dictionary

həvəslənmək.
iltənmək. cumsunmaq. götürülmək. qalxışmaq

YELTƏQ : Turuz Dictionary

yeltək. yəltək. yelpək. yelpələk. yalpaq. yalpalaq. soxulqan. soxulcan. soğulcan. sovulcan. girgin. sarlaq. qımılqan. qımılcan. qımaşıq. qıymaşıq. qaymaşıq. atılqan. sallanan. sarqılan. sıvaşıq. girişgən. qulpçı. qılpçı. qıpçı. olcum. bolcum. bulcum. (soxul. soxdum. salcan. fizul)

YELTƏŞ : Turuz Dictionary

yelkəş. yalqaş. yaltaş. (əş daş). çalyar. sıxı, yaxın dosd, arxadaş. tutşı. tutşu. tutsu. tuştu. tuşsu.
bu dünyada bir çalyarım yox bağlaya ürək yaramı

YELTƏŞ : Turuz Dictionary

yelkəş. yalqaş. yaltaş. (əş < > daş).
çiğindaş. boydaş. bir boyda olanlar. həmqədd.
bir işdə, biri ilə yardımlaşan. (yavər. püştiban)

YELTƏŞLİQ : Turuz Dictionary

yeltəşlik. yelkəşlik. yalqaşlıq. yaltaşlıq. (əş < > daş) əməkdaşlıq

YELTİRMƏ : Turuz Dictionary

yeldirmə.
evdə, çöldə geyilən gənəbol geyim.
üsdon. əba.
tuman. pijama

YELTİRMƏK : Turuz Dictionary

yeldirmək. yelləmək. yaltırmaq. itimək.
odu yaldıranda var, yatıranda. (# yatırmaq)

YELTUTAN : Turuz Dictionary

yelkən. yeligən

YELVƏ : Turuz Dictionary

uzun incə boylu. incə bel. zərif. hərir. yüngül. içdən yoxsull. dəvamsız

YELVƏ : Turuz Dictionary

yalva. sehr. cadu

YELVƏÇİ : Turuz Dictionary

yalvaçı. yalvan. yelvən. sehrçi. caduçu. alğan. ovsunçu.
alğan onun özü, dolun ay yüzi, yardı mənim ürək

YELVƏN : Turuz Dictionary

yalvaçı. yalvan. yelvəçi. sehrçi. caduçu. alğan. ovsunçu.
alğan onun özü, dolun ay yüzi, yardı mənim ürək

YELVİRƏMƏK : Turuz Dictionary

yelpirəmək.
titrəmək.
əldən düşmək. zayıflamaq. acizləmək

YELVİRƏTMƏK : Turuz Dictionary

yelpirətmək.
titrətmək.
əldən düşürtmək. zayıflatmaq. acizlətmək

YEM : Turuz Dictionary

-aldataraq yem edmək: otlatmaq. ötlətmək. boşuna oyalatmaq.
aldatınaraq yem olunmaq: otlanmaq. ötlənmək. boşuna oyalanmaq.
bəsin öğələri güclü yem: qasav yem.
qasav yem: bəsin öğələri güclü yem

YEM : Turuz Dictionary

-bölüşük davar qurda yem

YEM : Turuz Dictionary

-ölümə yem olmaq: ölümə qapılmaq. gözlənmədən ölmək. qəflətən ölüb, işlərin hamısı yarımçıq qalmaq, bitirəməmək, demək itirmək

YEM : Turuz Dictionary

iym.
aşlıq. aşğu.
aşlıq atı yürütür, yalan baş çürütür..
tuş
-açıq baş, daşa tuş
(açıq: gizlənməmiş).¶-yem gəvək. (azıq. azuq. azuqə. < ağzıq. ağızlıq. ağız)..¶-çobansız qoy, börüyə yem..¶-mal qara yemi: gövüş. (gəvmək). ilufə. əliq. (azıq).-ot iym: ot yem. ¶-iki yaxın uruşdular, özgələrə yem oldular.¶-yaxşı cocuq ertir durub saç darar, yaman cocuq irdən durub yem dilər. (ertir durub: tezdən durub) (irdən durub: sabah gözün açandan).¶-qurd ayağıyla yem tapar. (qurd azığı yolda).¶-yem olmaq: av olmaq.
sıçan pişiyə av oldu

YEM : Turuz Dictionary

yeyəcək. yeyimlik. boğaz. boğazlıq. azıq. azuqə. utğuc. yutğuc. xarıbar.
at boğazı: yemi.
it boğazı: it yemi.
kişi boğazı: adam yemi.
mutluq bir quş öz ayaqilə gəlməz, yem səpəsən, tor qurasan tutarsan.
qarrı arslan sıçana, qarrı börü itlərə yem olarmış.
aşın işin bilməyən, hər keçənə yem olar.
su basırsa qarışqalar balıqlara yem olur, çəkilmişsə qarışqalar balıqları yərmiş

YEM : Turuz Dictionary

-malqaraya yem verilən qab: gəvdəş. gəvləş. gəvləc. gəvlənc. gəvlək

YEM : Turuz Dictionary

-pambığın kiçik dənəsidən olan yağlı yem: çiğit.
anasından geyim baş, balasından yağlı aş. (tapmaca). (pambıq. pambığın kiçik dənəsidən olan yağlı yem. çiğit)

YEM : Turuz Dictionary

< yelim ( < yel) vərəm. yel gətirmiş kimi şişilməklə bəllənən kəsəl. şiş.
ayağına yem düşmüş kimi: yapba yapba, axsağ axsağ yeriyən.
< yen. ( < yemək. yenmək).
tömə.
yeyim. qəza. qida. (xurak).
yem, yemək qa: yemlik.
bir nəyə yem olmaq: bir nəyə tökünmək, sərf olmaq.
su basırsa qarışqalar balıqlara yem olur, çəkilmişsə qarışqalar balıqları yərmiş.
iki yaxın vuruşmuş, ötgələrə yem olmuş. (ötgələrə: özgələrə).
malheyvana yem, su verilən qab: tuvağ. duvağ. tupağ. ( < tuq)