Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

ƏQTOLAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkdolaq birinin ardına taxılıb dolaşan

ƏQTÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əktü.
əğəc. ucu əğri arac. (qılınc qını. bənzəri nərsələri oymaqda kullanılan ucu əğri bıçaq).
əldə bəslənən heyvan. əhli

ƏQTÜLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

əktüləmək. iktüləmək. bəsləmək

ƏQTÜRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğdirmək.
əktirmək. əkitmək

ƏQU : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğu. qabırqa gəmiyi. onqura gəmiyinə arxa yanda bağlanan sümüklər. fəqərə.
əmud fəqəri: bel gəmiyi. əgin

ƏQZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğz. {
< əksəmək: yapışdırmaq. ittiham sürmək.
ağız. ağzamaq: ağzına gələni demək. boş boş danışmaq. ?}. lağ. kinayı. icəşmə

ƏL ƏL : Arin Turkish Etimology Dictionary

qollu qolunca. qol qol. darax darax. dəsdə dəsdə

ƏL QOL : Arin Turkish Etimology Dictionary

but qol

ƏL : Arin Turkish Etimology Dictionary

{< > al. alıq. əlik.
əl bax > el. alqın. alan ayqıt. barmaq. }.
( < almaq). al. alağan: avuc.
uralaqan: əli boş.
alaqanlamaq: avuçlamaq.
əl tutmaq: kəfil olmaq. boyun olmaq. boynuna götürmək.
o mənə əlin tuddu.
əl üstündə tutulan: öğrüq. munis. cana yaxın.
əli açıq: ağa. ağa. axı. əxi. savur. savurqaç. savurqan. töqi. töği. zəngin könüllü. cömərt. comərt.
əli yatqın: usda. bayıq.
əl salmaq: əl vurmaq. əl qatmaq. vuruşmaq. toxunmaq.
əl ayağlı: ayaz. çalışqan. qoruvlı. diqqәtli. özənliti. çevik. dərkin. dərkin. zirək. atıq.
əl verişli: qolay. əmətli. onqqay. yetişli.
əl ayağ eləmək: yardım edmək. qol ayağ olmaq. qol qanat olmaq. əl tutmaq. qollamaq.
əl batırmaq: toxunmaq. əl sürmək.
əldə etdirmək: yapındırmaq.
siz bu işləri yapındırın. işləri yapındırıp gəldik.
yaxcı qapıda tökülmüyüb ki qaçıb yapındırasan. yazı birinə yapındırır birinə qapındırır.
əldən düşmək: qolavramaq.
ələ sərimək {:
< ala salmaq. alasarmık. çaşdırmaq. caydırmaq. uydurmaq. azdırmaq: mübhəm. qapalι. bəlirsiz. qarmaşıq. bulanıq ələsarmıq: < ala (kələk) + sar (sarət) + maq}.
ələ tutmaq: almaq. qaramaq. karmaq. qarmaq. qanqırmaq.
el. kar. kər. kərə. say. dəfə.
aymaq. sektör. kəsiş. avdan. bölük. qol. dəsdə. bağış. sıxın.
barmaq.
cür. yaxın. bir çeşitdən olan. bu anlamda
;el;; ilə bir düşür. necəki elbirlibir əl boşqab: bir çeşitdən olaraq. bir bəlli sayıda olan boşqab bağlısı.
topraq bölüklərinin hәr biri.
yön. yan. tərəf.
hansı əldən getdi.
dibək tokmağı. qol.
(cocuq dilində) qolca.
qol. qulp. qılp. sap. bir aracın tutacaq bülümü. dəsdə.
dəqiman əli.
həvəh əli.
ələ, avuca sığacaq ölçüm. avuc. tutam.
bir əl buğda.
kərə. kərət. sıra. yol. növbət.
bir əl gəldi bitdi.
əl kimdədir.
əl sizə: sizin sıraz.
əl bizə çatanda, əllər qurudu.
bir işin yalnız bir dəfəliyi üçün olan nərsə.
bir əl yemək.
bir əl kağız.
tum. tom. dəsdə.
bir əl sözlük. bir əl kitab.
urma. vurma. zərbə.
əli ağır.
ağır əlli.
dəxalət. müdaxilə.
onunda bu işdə əli var.
güc. bacarıq. iqtidar. ixtiyar. qudrət.
bu iş mənim əlimdədir.
iyəlik. malikiyyət. təsərrüf.
mal kimin əlindədir.
yetə. yeti. vasitə.
onun yeti ilə verdim.
üzər. ərkə. ixtiyar. yan. üst.
üzərində para olmamaq.
yaraqı üzərindən atmaq.
mənim üzərimə düşdü.
əl bezi: yağlıq. kir silmək üçün parça. peçətə. dəsmal.
iş. qılay. əməl.
o yazıçının əli bəllidir.
yumşaq əlli.
qolay. fürsət. açığlıq.
bir əl tapsam: bir fürsət bulsam.
əl vermədi: fürsət vermək.
ulam. takım. bölüm. qol. dəsd.
əl əl: bölük bölük: ulam ulam: takım takım. qol qol. dəs dəs.
əl dəğirmanı: yarğucaq.
əl satıcı: küçə satıcı. dəstfiruş. yanaşma.
əliqin: barmağınan.
ay dolun olsa, əliqin imlənməz: ön dörd gecəlik ay barmağınan göstərilməz.
əl buyruğu: əl altı işçi.
əli boynuna bağlanmaq: boxsuqlanmaq.
əldən çıxmaq: (vermək. əldən qoymaq). qoymaq. səhv edmək. buraxmaq.
əldən qoymaq: iylətmək. burutmaq.
əldən vermək: saçıtmaq. yox edmək. itirmək.
əli açıq: tarqan darqan. comərt.
ələ geçirmək: uvuçlamaq. avuclamaq. qaptamaq.
əlindən qaçırmaq: yibərmək.
əl qoymaq: cumlamaq. yumlamaq.
əldən düşmək: alqasınmaq. zayıf düşmək. gücsüz qalmaq. quvvəttən düşmək.
əl yatqınlığı. qolaylıq. yap. əb.
əl ayası: ayaz. avuc.
əlindən gəlmək: sözü geçmək:- qolundan gəlmək.
ələ geçirmək: biyləmək. bəyləmək. bağlamaq. qaptamaq.
ələ salmaq: çamlamaq. alaylamaq. məsxərə edmək.
əl çubuğu: çatala. çətlə. çatla. çatal.
əl tutmaq: yalqamaq. yarqunmaq. yardımlamaq. gücləndirmək. quvət vermək.
əldə sallayıb atmaq: dartmaq.
ələ keçirmək: tutluqmaq. tutunmaq.
əli ələ çarpmaq, çırpmaq: çəpikləmək. çapıqlamaq.
əlin içi: aya. tutqa. kəf.
sol əl: sol qol. sonqol. solaq.
əl ağacı: xada. qada. sırıq. qolac.
əl çatmaq: əlatlamaq. ələ keçürmək. bulalmaq. yaratılmaq. mümkün olmaq.
əlindən düşüşürmək: utğuzmaq. utuzmaq. utulmaq. itirmək. yenilmək. qeyb edmək.- puluvu saçıtma.
çağıvı dəğərıəyib saçıtma.
əldən vermək: çaldırmaq. qapturmaq. oğrulmaq.
ələ salmaq: alıqlamaq. alaya qoymaq. lağa qoymaq.
əliboş: bədbəxd. kovı. qovuq. kovuq.
əlindən alınmaq ( birinin malın zorla). müsadirə edmək. gücəlmək.
ələ salma: əlük. əlikləmək işi. alay ədmə. məsqərə.
əl yumaq: əl çəkmək. qəti irtibat edmək.
ələ almaq: avıtmaq. ürəyin dilə tutmaq. oyalamaq. mehribanlıq edmək.
bir əl (takım) geyimə gərəkli nərsələr: geyinti qoşantı. qoşu qoşantı. takı takım. təkmil geyinti.
əl geyim: orta quşaq. aralıq geyim. bayağı qapsam, geyim. (# qopsam: rəsmi).
əl qaldırmaq: vurmaq.
əllərin qaldırmaq: alqışlamaq. dua edmək.
əlindən gələni edmək: bildiyindən qalmamaq.
ələ salma: kəsinti. alay. məsxərəlığ. istehza.
ələ salmaq: istehza edmək. kəsinmək. məsxərə edmək.
ələbaxan: əliboş. yoxsul. möhtac.
əliaçıq: əlaçıq. comərd. səxi. əliboş:
ələbaxan. yoxsul. möhtac.
işsiz. məəttəl.
qarabəx. bədbəxd. kovı. qovuq. kovuq.
əl işi: yazma. qələmkarlıq. oyma.
ələ keçirmək: qısdırmaq. tutdurmaq. tutmaq. qapsalamaq. yaxalamaq. dar yerə gətirib tutmaq.
əl suya yetirmək: gəzinmək. həyətə çıxmaq. su tökməyə gedmək.
əldə edmək: sağlamaq.
əldən düşmüş: bunqaq. bükük. qarı. köhnə.
əldən ayadan gemək: əldən ayadan çıxmaq: özündən çıxmaq.
əldən vermək: ıçqınmaq. itirmək.
ovu ıçqındın, quşu ıçqınma: ovu əldən verdin, quşuvu əldən vermə.
ələ gəlir, ələ keçir, tutulaca nərsə dəğil: ipi sapı yox.
əl açmaq: dilənmək. yolçuluq edmək.
əlatında.
əlaltından: gizlicə. özün göstərmədən.
ələ almaq: qazanmaq. özünə çevirmək.
ələ avuca sığmaz: çox həşəri. çox qızqın. tutulmaz. alınmaz.
əl ayası: ovucun ortası, düz yeri.
ələlə vermək: birləşmək.
əl vurmaq: {
başlamaq. girişmək.
alqışlamaq. çəpikləmək.
əl qoymaq. toxunmaq. basmaq}.
əl uzatmaq: almaq istəmək.
əli uzun: əluzun: güclü. yetli. qudrətli.
əl üstündə əl var: foqunun foqu var.
əl oğuşturmaq: oğucun için iyləmək. əli boş qalıb şaşırmaq, çaşmaq. mə;yus olmaq.
əl edmək: işarə edmək.
əl çatar: qərib. ulaq. əlulağı. yaxın.
əl altı: gizlicə.
əl altı: tabe.
əl daşqası: çəkçək.
əl əməyi: aqtı. götürülən işdən olan qazanc.
əl altı: dəstrəs.
əl atmaq: əlləmək. girişmək. dəxalət edmək. müdaxilə edmək.
əl ilə itişib şakalaşmaq. əl şakası edmək əlləşmək.
əl ulağı: yadımçı.
əldən çıxartmaq: uçurtmaq. qaçırtmaq.
ələ almaq: qanıtmaq. əğmək. razılatmaq.
kəndivi ək bir az.
əkilmədən iş yerin tutmaz.
nə edirik əkilmir: qanlmır. razı olmur.
əldə edmək: qazanmaq. mənimsəmək. yiyələnmək.
əl irmək: əl ərmək. ərişmək. irişmək. nail olmaq.
ələbaxmaq: yoxsul olmaq. möhtac olmaq.
əli bayraqlı: əli çabuq: kopoğlu. hüllükbaz.
əl birliyi: müşarikət. ittifaq.
əli beldə: əl pəncə. quluqa duran. qlluqa hazir.
əl pəncə: əli beldə: quluqa duran. qlluqa hazir.
əlibərk: çinis. xəsis.
əl bağlamaq: qulluqa bel bağlamaq. quluqa durmaq. qlluqa hazır olmaq.
əl çəkmək: əl üzmək. vaz keçmək. sərfi nəzər edmək.
əl vermək: qazanlı olmaq. sərfəli olmaq.
əldən çıxmaq: itirmək. fovt olmaq.
əldən gəlmək: bacarmaq. başarmaq. baş çıxarmaq. gücündə olmaq.
əldən gələni, əsirgəmə: bacardığıvı yap, çəkinmə, müzayiqə edmə. bu iş əlimdən gəlmir.
ələ vermək: təslim edmək. xəbər vermək.
iki əlim yaxasındadır: qiyatdə yaxasından tutacağam.
iki əli böğründə: qalmış. bükük. mə;yus. heyran.
dörd əl: iki kişi ilə çalınan piyano.
dörd əlli: tam gücüilə. tüm çalışaraq.
dörd əlilə bir işə sarılmaq, yapışmaq.
əl sürmək: əl toxundurmaq. bir işə başlamaq. bir işə qarışmaq.
əlsuy: dəsdəmaz.
ələ keçmək: ələ girmək: əldə olunmaq. tutulmaq.
əli kəsilmək: qırağa düşmək.
əl qaldırmaq: {
vurmaq istəmək.
dua edmək}.
əldə olmaq: {
gücündə olmaq. iyəsi olmaq. iqtidarında olmaq. təhtində olmaq.
qazanılmış. tabe;. müti;}.
əldən çıxarmaq {:
satmaq. uzaqlamaq.
törətmək. tolid edmək.
anığ. hazır. mühəyya}.
əl varmaq: çağ, yaraq, çatı, vaxt, fürsət tapmaq.
əlim varamadı: {- əlim varsa, billəm neynərəm. bacaramaq. başarmaq. güc bulmaq. qıymaq. cəsarət edmək.
necə əlin vardı}.
əldən düşmək: bunğalmaq. bunalmaq. halsızlanmaq.
əldən düşmüş: bunğaq. bunaq. bunalmış. fərtut.
bunaq bir qoca.
əldən düşüklük: bunğaqlıq. bunaqlıq. bunalmış durum. fərtutluq.
əldən salmaq: bunatmaq. bunğatmaq. bunalmış. halsızlatmaq.
əl sürmək: sığamaq. oxşamaq. oğşalamaq. məsh edmək.
arxasın sığa: dalın oğşala.
ələ avuca sığmamaq: bərk dikəbaş, qaşarı ( > haşarı. həşəri) olmaq.
ələ salmaq: toqramaq. saqalına soğan doğramaq.
kiçik, biləyi, əl ursi: sava.
əl üsdə tutmaq: göz üsdə tutmaq: çox saymaq. əzizləmək.
əl yolu, ayağ yolu, bulaşıq yolunun, bulanıq suyunu dışarı göndərən güh. qobur.
qobur tıxanmış.
qoburu açmaq.
əli, qapısı açıq: əkməğinə qoç. səxi.
əldə bulundurmaq. tutmaq. qapsamaq. qəbzə edmək.
bu ipi tut.
ələ keçirmək: tutmaq. yaxalamaq. toqif edmək.
bir quş tutdum.
əlini tutmaq: özün saxlamaq. əl uzatmamaq

ƏL : Arin Turkish Etimology Dictionary

qol. qapat. qamat. tapat. çapat. baçat. biçət.
qamatından yapışıb çəkdi apardı.
əli olmaq: qarışma. mudaxilə. dəxalət.
özgə əllər kəsilsin.
kimin əli var?.
(sayı, ədəd ilə). kərə. dəfə.
dörd əl od açıldı.
bir əl mən verdim, bir əldə sən ver baxalım.
əldən gəlmək: gücü, iqtidarı çatmaq.
əlindən gəlmir.
kimin əlindən gəlir.
əlində olmaq: yiyəliyi, ərkliyi, ixtiyarı olmaq.
bu iş mənim əlimdədir.
(oyunda. qumarda, sağlıq verməkdə). sıra. seri. dav. novbət.
əl kimin.
əl sizin.
yarac. çarac. qarac. farac. barac. varac. arac. aralıq. gərəç. vasitə.
nəyin əli ilə bunu yapdız.
bir əl tapmadıq, gec qaldıq.
avuc. ovuc. tutam.
bir əl un.
bir sıra ayqıtlarda dövməyə, əzməyə yarayan parça. dövək. dövələk. dövəc. qol. qılp. sap. kəsmə. kəsdə. kəstə. dəsdə.
həvəng əli.
ovucla barmağın tümünə verilən ad. alma, tutma, qavrama, iş görmə aracı.
nərsənin ayrıntılarıyla birlikdəsinə verilən ad. takım. dəs. qapama. quşam.
geyim quşam.
bəxt. şans. nəgələ. üz.
seri. dizi. düzü. taxım. dəsd. set.- əl ayası: avuc ortası. avuc içi. qol ayaz.
birneçə işi birini yaxalayıb əlləri üstündə göyə qaldıraraq: qarqa tulumba
onu qarqa tulumba götürdüər.
əlləri titrədikdən yazısı qarqacıq burqacıq oldu. (qarqacıq burqacıq: əğri üğrü, əğri büğrü).
əl çantası, kifi, sakı: qarnal.
əlin başbarmağıyla, sərçə bamağın ucları arasında olan aralıq: qarış. arşının üçdə biri.
dalan suya, əl atar çöpə. (dalan: batan).
əl alışdırmaq üçün məşq, təmrin edmək: qaralamaq.
əl altında bulundurmaq, tutmaq: qapancalamaq.
əl çalma, çırpma: çapba. çapbaq. çəpik. alqış.
işin düşsə çiviyə, qızıl gümüş gəlməz işə, əl at dəmirə, dəmir yoxsa gəmiyə.
işləsə əl, baş, baş olar, işləməz əl, baş, boş olar.
yorqunluqdan, əli ayağı tutmaz: yoğur kimi.- bəyə əli çatmayan, nökərin döğər: eşşəyə gücü yetməyən, palanın dövər.
əli beldə, dili sözdə: hər çeşit qulluğa hazır.
əli boş dönmək: bir nə əldə edəməmək.
əli bol: əlaçıq.
toxumaçılıqda, əllə keçirilən atqı ipləri: geçgi. keçgi.- əlbaxşılıq: ələ baxıb fal açanlıq. bağıçılıq. bağşılıq. baxçılıq. baxıcılıq. baxşilik. baxşılıq. bətçilik. arpaçlıq. ırkıllıq. ırqıllıq. büyücüluq. falçılıq. görümçülük. gözbağcıçılıq. qaraçılıq. savaqaylıq. cadugərlik. sehirbazlıq. sehirçilik. kahinlik.
əldə edmək: edinmək. öğrənmək. yiyələnmək. iyələnmək.
iki işi bir yerdə edinmək.
yamanlıqdan, iyilik edinməz.
bu kitabdan çox bilgilər edindik.
edinmiş bilgiləri yaşama ilətmək: bağlamaq. yaşama yeritmək.
əldən çıxarmaq: atlamaq. boşa vermək. itirmək.
sözün canın atladı.
elə çığırdı ki, başımı atladım.- ələ salan: qandıc. qancıq. qandıran. qandırıcı. aldatan.- əli bayraqlı: gurultucu. gürültücü. qırıltıcı. hayküyçü. qavqaçı. qovqaçı. qalayçı. qaraçı. yayqaraçı. haybıdırıqçı. hayküyçü. şamataçı.- əl uzatma: qarşı davranma, durma.- əlin yerdə, gözün gündə olsun, əkib biç, yeyib sik.
həvəh əli: həvəh dğəcəyi, toxmağı.
yolu əlinə almaq: yola düşmək.- əl vurmaq:
işə başlamaq. təşəbbüs, iqdam edmək.
barmaqlamaq. qurddalamaq.- əl vermək:
beyə;t edmək.
bəxt, şans düşmək.
ələ salmaq:
ələ düşürmək. alaylamaq.
ələ keçirmək, almaq.
girələmək. tutmaq. yaxalamaq.
ələ keçirmək: ənğsələmək. ənğsələmək. ənsələmək. ensələmək. yaxalamaq. tutmaq.- ələ düşmək:
edinmək. yiyələnmək.
tutulmaq. alınmaq. yaxalanmaq.
əl bə yaxa olmaq: əlləşmək. savaşmaq. dalaşmaq.- əl açmaq:
dilənmək. yolçuluq edmək.
gərəksinmək. yoxsunmaq. möhtaclanmaq.
əl alışqanlığı: əl usdalığı.
əl almaq:
ustadan iş öğrənmək.
bir bəlli yetik, əhliyyət, dərəcə almaq.
bir oxunu, təhsili, işi öğrənib ökdələnmək ustalanmaq.
əl altı: yan. yaxın.
əl altından: yaşrın. gizlicə.
əl atmaq, uzatmaq:
icəşiklik, sataşıqlıq, asqıntılıq, sarqıntılıq edmək.
bir nəyə girişmək, qarışmaq, təşəbbüs edmək.
təcavüz edmək.
əl ayaq çəkilmək: hamı gedmək. kimsə qalmamaq.
əl ayaq öpmək: ona buna yalvarmaq.
əl bağlamaq: əlləri göğüsdə qavuşdurub, sayqı göstərmək. divan durmaq.
əl basmaq: and içmək.
əl başı:
elbaşı: eləbaşı.
oyunda baş olan kişi.
əl bəbəyi, gül bəbəyi: şımartıq. ərköyül.
əl çabıqlığı:
əli itilik. ustalıq. yaparlıq. qaparlıq. qaparqanlıq. yaparqanlıq.
hoqqabazlıq.
əl çarpmaq, çırpmaq, çıpmaq, çalmaq: alqışlamaq.
əl çəkmək: bıraqmaq. vaz keçmək.
əl əldə, baş başda: dəğişən bir nərsə yox. heç birnə olmadan.
əl ələ vermək: əlbirliyi yapmaq.
ələməyi:
çalışmanın qarşılığı.
əl müzdü. müzd. işçilik.işçilik. ücrət.
əl ətək çəkmək: artıq ilgilənməmək, uğraşmamaq.
əl ətək tutmaq: bir yola, məsləyə bağlısınmaq.
əl edmək: əl sallamaq, təbərtmək.
əl ışığı: əl çırağı.
əl dək: çox kiçik.
əl qatmaq: əl qoymaq: əl soxmaq: qarışmaq. mudaxilə, dəxalət edmək.
əl kiri: çabıq atılan nərsə. para.
əl sürmək: toxunmaq.
əl uzatmaq: toxunmağa, almağa çalışmaq.
əl üstündə tutmaq, saxlamaq: çox sayqamaq.
əl vermək:
yardım edmək.
bir ustadan yetgi (mədrək) almaq.
əl yardımı: əməkcə yardım.
əl yatqınlığı: bir işi, iyi, qolay yapmaq.
əl yumaq: göz örtmək. vaz keçmək.
əl yordamiylə: alışqanlıqla. əl alışqanlıqıyla.
əldə avucda olmamaq: yoxsul olmaq.
əldə bir: ən qolay. ələ anığ, hazır.
əldə edmək:
kəndi sırasına çəkmək.
edinmək. qazanmaq.
əldə olmamaq: gücüü, işi, ərki, ixtiyarı çatmamaq, yetməmək.
əldən ağıza: əl əməyi ilə keçimini sağlamaq.
əldən çıxarmaq:
satmaq.
xərcləmək.
əldən qaçırmaq.
əldən çıxmaq: itinmək. qaçınmaq.
əldən düşmüş: işlənmiş, aşınmış nərsə.
əldən qoymamaq, düşürməmək: çox işlətmək.
əldən ələ: birindən ötəkinə.
əldən keçirmək: gözdən keçirib düzəltmək. onarıb, baxımını yapmaq.
əldən gəlmək: gücü çatmaq.
əldən gedmək: nərsədən yoxsun qalmaq.
ələ alınır: işə yarar.
ələ alınmaz: yaramaz. kötü. fəna.
ələ almaq: uğraşmaya, incələməyə başlamaq.
ələ avuca sığmaz: həşəri. coşuq. daşqın.
ələ gəlmək:
tutulabilmək. olqunlaşmaq.
qazanılmaq.
ələ vermək: yaxalatmaq.
əli ağır:
yavaş iş yapan.
sərt, bək vuran.
əl ayağı boşanmaq:
aşırı qorxmaq.
çox coşunmaq, dalqınmaq, həyəcanlanmaq.
əl ayağı dolaşmaq: talaşlanmaq. coşunmaq, dalqınmaq, həyəcanlanmaq.
əl ayağı tutmaq: gücü başarısı yerində olmaq.
əli bayraqlı: qavqaçı. qalayçı.
əli beldə, dili sözdə: hər çeşit qulluğa hazır.
əli bol: əlaçıq.
əli boş: işsiz.
əli boş dönmək: bir nə əldə edəməmək.
əli böğründə, qoltuğunda qalmaq: şaşa, mat qalmaq.
əli dar:
para sıxıntısı.
əli yumuq. qıstac. qıssac. qısmac. qırmac. qıtmac. qasmac. qasmaçı. qırmaçı. xəsis.
əli dəğməmək: aça, fürsət tapmamaq.
əli ərmək:
çağ, aça, fürsət, imkan bulmaq.
gücü yetmək.
əli genişləmək: para durumu iyiləşmək.
əli yüngül: acıtmadan, bəklətmədən iş yapan.
əli işdə, gözü oynaşda: işləyibdə, başı başqa nərsə ilə uğraşıq olmaq.
əli qələm tutmaq: yaza bilmək.
əli qıssa: yoxsul.
əli qulağında: nərədəysə. çox yaxın sürəmdə.
əli maşalı. gurultucu. yayqaraçı.
əli olmaq: qarışmaq.
əli sıxı: çox tutumlu.
əli sopalı: zorba. çomaqlı.
əli uz: bacarıqlı. usta.
əli uzun: oğru. çalcı. qaraçı.
əli varmamaq, gedməmək, gəlməmək: qıymamaq. əsirgəmək. yapmaya, könlü toxdamamaq, razı olmamaq.
əli yatmaq: bir işdə başaraqlı olmaq.
əli yırtıq: tutumsuz. iqtisadsız. sərpiç. sovyat. savyat. savyac. savraçı. müsrif
əli yordamlı: başaracaqlı. usda.
əli yufqa: yoxsul. züğürt.
əli üzü düzgün: gözəlcə.
əlin görsün, cibin görməsin: qazancın yetməsin. sıxıntı çəkəsən.
əlin iş tutmasın: yoxsulca pis duruma düşəsin.
əlin var olsun: çox iyi yapdın. lap gözəl elədin.
əlində olmaq: bir nəyi yapabiləcək durumda olmaq.
qulağı əlində qalmaq:
bir işi batırmaq.
istəmədən bir toxun, zərər vermək.
əlindən tutmaq: yardım edmək.
əlinə ağır: ağır, yavaş işləyən kimsə.
əlinə baxmaq: birinin yardımıyla keçinir durumda olmaq.
əlinə doğmaq: uşaqlığından bəri tanımaq. üzərində əməyi, işi zəhməti olmaq.
ələ düşmək: yaxalanmaq.
əlinə sağlıq: çox təşəggürlər.
əlinə su tökəməmək: dəğərincə, ondan çox aşağı olmaq.
əlini bulamaq: bir işə qarışmaq.
əlini kəsmək: yasamaq. yasaqlamaq. qadağamaq. mən; edmək.
əlini oynatmaq:
para sərpəməkdə, xərcləməkdən çəkinməmək.
işi itilətmək.
əlin yumaq: vazkeçmək.
əlini üzünü yumaq: ilgisin kəsmək.
əlinin xəmiriylə, ərkək işinə qarışmaq: üstəsindən gələməyəcək işə girişmək.
əlinin koru: uyarsızlıq edmək.
əllə tutulur: açıq. bəlli.
əllərdə gəzmək: çox sayqı güvən görmək.
əlləri yanına gəlmək: ölmək.
əllərin böğrünə döşənsin: öl!.
əl qucmaq: əl qoncmaq: əllərin qucaqlayıb çömbəlib oturmaq. dizlərin qucaqlayıb oturmaq.
əl sürmə: əlləşik. barmaqlama. qurddalama.- ələ salınmaq: ələ düşmək. alaylanmaq.- ələ sarmaq, salmaq: alaylamaq. ələləkləmək. alçatmaq. korlatmaq. təhqirləmək.- əli açıq:
əliboş. yoxsul.
özgür. başıboş. azad.
əli yavan, ağ: sınavsız. dənəksiz. başarıqsız. peşəsiz. gücsüz.
əli dişində, üzündə qalmaq: çaşıb qalmaq.- əl saxlamaq: yubatmaq. gözləmək. dayanmaq. dözmək.
əl qazmaq: əl götürmək, çəkmək. bıraqmaq.
əllərin ölçmək: danışaraq əl qolun oynatmaq.- əl basmaq:
əl qoymaq. başlamaq. girişmək.
örtüb basırmaq. gizlətmək.
əlbədək: əlbələk: əlbəhəlim. tələsik. çalpaçaq.
əl çalmaq:
çabalamaq. qoşuşmaq. can atmaq.
kimsənin əlinə ətəyinə sarılmaq, düşmək: ələtək olmaq ələtəklənmək. yalvar yaxarmaq.- dizi dizi, əlləri üsdə yerimək: əməkləmək. iməkləmək.- dildən söz gələr, beldən oğul gələr, əldən iş gələr.- əl ətək: yalvar yaxar. yaxarış. xahiş.- əldə edmə edinmə. edinim. qazanma. hasıl ediş. iktisab. kəsb.
ələ sərimək: ələ salmaq: alayalamaq. alaya qoymaq. alalamaq. buğa gülmək. dil çıxarmaq. yansınmaq. əğlənmək. əklənmək. şakalanmaq. gülnüncəmək. gülənənmək. gülməcənmək.
əl altından: yaşrın.
əli yumuq: bax > əlisıxıq.
əlisıxıq: əli dar. əli yumuq. yumru. çimri. acgöz. paxıl < bağıl. verməztin. verməyən. əlverişsiz. varyeməz. sərpəməyən. xərcləməyən. qıtmır. qıymır. qısmır. qıpmır. qataq. qadaq. qotur. kenes < qınas. kinis çinis < qınıs. qısqıs. xəsis. qısqaq. qıstac. qıssac. qısmac. qırmac. qıtmac. qasmac. qasmaçı. qırmaçı. qısıs. sıxıq. qısıq. qaraçı. qaradadaq. qaradamaq. qaradadaqlı. qaradamaqlı. qaraçanaq. yanığ. yanğılı olan. yalvaq. yavlaq. çaylaq. tamahkar. gözü dar. gözü doymaz. doymaz. doymayan.
bir heyanı əlləri üsdə oturtmaq: dizi üsdə çökürtmək. abandırmaq.- əl altında: qolayda.- əl ayaqsız: patavatsız. çıxarsız.- əl satıcı. dəstfiruş. yaymaçı.- əl sürmə: gəzik. bəzək. ənlik kirşan.- əlqısa ( < əli qıssa): əlsiz. sökük. yarıq. yalız. yalıt. yalzan. yalvac. yalavac. yalvara. avara. açılaz. aciz. zayıf.- əl ayaqsız: ürzəsiz. qısrıq.- əl sürmək, çəkmək: sıvazlamaq. suvazlamaq. nazlamaq.- əl uzadan: yazan.- əl yuma ləyəni: çalbaç.
əldə edmək: dəyərləmək. islamaq. islatmaq. ıslatmaq. ıslamaq. yonarmaq. onarmaq. hazırlamaq.
əldə edmək: edinmək. tapmaq. qazanmaq.
əldən qaçırmaq: qapdırmaq. fovtə vermək.
bu açanı qapdırmayın: bu fürsəti itirməyin.- əldən qaçırmaq: ucuz vermək.- əli açıq: yasar.- əli sulu: əli bol. əli, işi yararlı, çabuq, başaracaqlı. əliçabıq.
əllərə, ellər salmaq: qaptırmaq.
sırrıvı kiməsniyə qaptırma.
kiçik əl pıçağı: çaqqı. qapdırma.
əli dar: bax >.əlisıxıq.- əl ətək öpmə: yaltaqlanmaq. dalkavıqlıq.- baş əldə ikən: yaşarkən. sağkən. dirirkən.
bir əldə: bir kərədə, dəfədə. bir ağızda.
bir əli yağda, bir əli balda: bol yaşam.
bir əlin nəsi var, iki əlin səsi var.- birisinin əlindən tutmaq, əlin tutmaq: qol almaq. könlünü oxşamaq, almaq. təltif edmək.
bitgin, əldən düşmək: xurdi xəmir olmaq:
əl altı: qol astı: pəsələn. basılan. alçaq. zəbun.- əl atmaq: üzlənmək. yüzlənmək. mütəvəssil olmaq.
gücə üzlənmək.- əl ayaqda olan ən qalın yoğun barmaq: başbarmaq.- əl kitabı: başucu kitabı.- əllərə düşmək: amiyanələşmək. bayağılaşmaq.
əl çalmaq: çəpik, çapıq, çalpıq, çıypıq, çıpıq çalmaq.
əl çınğıravı: çülçülə. çülçül.
əlinə ayağına çabuk, çapıq: ələyaqlı. coşda.
əl basmaq: qol çəkmək. imzalamaq.
əli işlək, iti: əlinə çabuq.
əlinə çabuq: əli işlək, iti.- ələyağına çabıq: sürəkli. sürətli. çalaq. iti. yügürük. çevik.ustal. sivir. zirək. zeyrək. atıq.- ələ salmaq: ələ sərimək: çalışdırmaq. sallamaq. işlətmək. alaylamaq. alaya, lağa qoymaq.
əl içində: avucda. ovucda.
əl ilə yox, baş əməyi ilə keçinənlər: ağ yaxalılar.- əl verişli: yarar. munasib.- ələ sərimək: buğa gülmək. alayalamaq. alaya qoymaq. əğlənmək.
əl işi. hörərək yapılan işləmə: çitilgi.
ələyaqlı: bitirim. hər iş bilən.- əldə edmək: almaq.
bu il qoyunladan bollu süt aldıq.
ələ keçirmək: almaq. fəth, zəbt edmək.
bir basında aldılar.
əldən çıxmaq: geçmək. itinmək.
gəncliyim keçdi.- əldən düşürmək: ayağ kəsmək. qol kəsmək. gücün tükəmək.- əldən qoyma, bıraxma: qaçırma itirmə.
ələ baxan: yoxsul. gərəkli. möhtac.- əldən salan: boğazlıyan. simitən. tutub bıraxmayan. yaxalayıcı. turan. duran. kəllə şəq. islatan. sulayan. müsirr.
əldən vermək: qaçırmaq. itirmək.
ələ qavuşan: ələ çatan.- ələ salmaq: qıcıqlamaq. qıdıqlamaq. təhrik edmək. sallamaq. yapalamaq. yoxalamaq. yanğsılamaq. kiçitmək. kəmsitmək. təhqirləmək. hoylamaq. korlamaq. xarlamaq. yuvalamaq. yuvub arıtmaq.- ələyaq vurmaq: çabalanmaq. çırpınmaq.- əli açıq: əlaçıq. covmərd comət. iğid. alçaq ürək. engin ürək.- əli boşa çıxmaq: bir sonuc əldə edəməmək. ayaz almaq. ayazlamaq.
əli əğri: gümsük. oğru.- əli əğri: oğrı. kümsük.
əli əğri: yolsuz. uğursuz.- əli sulu: cəld < çalt. çabuk. çaqqan. çəpər. usta.- qol, əl atmaq: qol salmaq.
əl dəğməmiş: balta dəğməmiş. işlənməmiş. bikr.
əl piçağı, biçgisi: çaqqı. kəstərə. kəsdərə > dəsdərə.- əl ilə yox, baş əməyi ilə keçinənlər: ağ yaxalılar.
dörd əllə sarılmaq: önəmsəyib, açmasına çalışmaq.
ələ salmaq: alalamaq. əğlənmək. dil çıxarmaq.- əl sürmək: toxunmaq. tutmaq.
əl sürüləməz: toxunulmaz.- əl vurmaz, sürməz: toxunmaz. toxmaz. dəğməz.- əldə saxlamaq: qorumaq.- əlindən tutmaq: doğrulamaq. dayaqlamaq. dayamlamaq. saxlamaq. sağlamaq. ayaqlatmaq. durdurmaq. qoldalamaq. qollamaq. arqaşlamaq. qorlamaq. qorumaq. əsirgəmək. qayırmaq. qayğırmaq. gözətmək. bəkitmək. güddəmək. arxalamaq. siyanət edmək. siyanətləmək. sayqaymaq. sayqaylamaq. dəsdəkləmək. tə;yid edmək.- əlindən gəldiyinə: tutdurabildiyinə. bacara bildiyinə.
əl əldə baş başda: uc uca.- əl sürdürmək: dəğdirmək.-ələ qavuşan: ələ çatan.- əldən geditmək, çıxarılmaq: düşürmək.
ilk savaşda üç şəhər düşürdük.
ələ salınmaq, gəlmək, tapılmaq: düşmək.
ələ salmaq, gətirmək, tapmaq: düşürmək.
bir ara (fürsət) düşürkən, aradan çıxdı.
əl qoyma: qəsb.
əl qoymaq: qəsb edmək.
əl qoyulmaq: qəsb edilmək.
arzulayıb, əldə edəməmək: könlü qalmaq.
bit bazarı od tutmaz, ürək daşlı, əl tutmaz.- əkmək əldən, su göldən: çalışmadan dinliyin (dinclniyin) sağlamaq. bolluq keçim yaşamaq.
əldə edmək: götürmək. toplamaq. təpsəmək. təpşəmək. devşirmək. yığmaq.
iş, qazanc, keçim sağlanan, əldə edilən yer: əkmək qapısı.
ağzı dolu, əli boş.
dirsəkdən əl biləyinə dək olan sümük: incik.
əl atma: sarılma. yapışma. qorunma.- əl bir olma: birbirilə ülfət, dosluq qurma. anlaşma. anlaşış. anlaşım. uyuşma. uyuşuş. uyuşum. uzlaşma. uzlaşış. uzlaşım. alışma. alışış. alışım. birləşmə. birləşiş. birləşim. birgişmə. birgəşiş. birgəşim. birikiş. birləşim. qoşlaşma. qoşlaşış. qoşlaşım. doslaşma. doslaşış. doslaşım. andant(latin). muvafiqət. e;tilaf.
əldən ayaqdan, var yoxdan sökmək: iflasa uğratmaq.
əldən düşmə: bitşinmə. ərinmə. yaşlanma. yaşlaşma. yavalaşma. qocalma. sürkünmə. sürükünmə. sürüklənmə. gücənmə. gücünmə. inhitat.- ələ gətirmək: əldə edmək: ednişmək. edinişmək. edinmək. qazanmaq. qazanışmaq. üyşirmək. önümlənmək. iktisab, kəsb edmək.- ələ ovuca sığmamaq. ipini qırmaq. azmaq.
ələ vermək: bir savı, bilgini, xəbəri sızdırmaq, gizlicə bildirmək, duyurmaq. satmaq.
əlinə keçəni utmaq, yemək istəyən: işgəçi. işgəməçi. işgəmbəçi. qarınqulu. qarınpa. qarınçı.- iki əl bir baş üçün: kişinin olanı özü üçün yaranmışdır.
iki əli böğründə (qoltuğunda) qalmaq.
iki əli qanda olsa: hər nə olursa olsun.
iki əli yaxasında olmaq: ətəkləyib buraxmamaq.
iki əli yanına gəlmək: ölmək.- tanrı əlizdə ovcuzda saxlasın. (uşaq üçün deyilir).
əl çəkmək: bıraqmaq. özün tutmaq. imsak edmək.
əl çəkmək: çəkinmək. saxlanmaq.- nərsəni ələ keçirmək üçün uğraşmaq, çalışmaq: qança, çanqa, çalqa, panca, pəncə atmaq. qançalamaq. çanqalamaq. çalqalamaq. pancalamaq. pəncələmək.- (əl, ayaq barmaqları kimi oynaq olan). nərsənin əsnəkliyi gedib, içəri doğru devrək, əğik, bükük qalması: qaq.
bel ağrım düzəldi, yalnız qaq qaldı.
barmaqın yarası toxdadı, yalnız qaq qaldı.
azda olsa, əlindən gəldiyi, gücü çatdığı, yettiyi qədər: qarınca qararınca.
əl alışıqlığı edinmək: bir işə bacarı, güc toplama üçün edilən iş. qızışdırı. ıslayış. islanış. ıslanış. islanış. ıssayış. issayış. idman. vərziş. vərdiş. çalışdırma. alışdırma. tə;lim. təmrin. idman. məşq. antirenman.
əldə edmə: əldəliş. əldediş. çıxarma. çıxarış. qazanma. qazanış. istixrac edmə.
əldə edmək: əldəmək.
borc alanın bir əli kəsildi, borc verənin ikisi.
borc alanın bir əlin kəsiblər, borc verənin ikisin.
əl atmaq: salğıqmaq. salığmaq. təşəbbüs edmək.
əldə edinmişlər. işləyən. əldəlişlər. işləyən. əldedişlər. işləyən. qazanmalar. qazanışlar. çıxarmalar. çıxarışlar. tapışlar. tapıntılar. istixracat.
işdən əl çəktirtmək: işindən uzaqlaştırılmaq.- əldə edmək: indirmək. endirmək. qazanmaq.
asqı endirmək: midal qazanmaq.
endirməyin bilməyən, qaldırmağın nə bilir.
əlində olmayaraq: gücünlə. zorunla.itirgin. istər istəməz. istər istərməz. məcburən.
ipi ələ almaq: yönətmək.
ipləri başqası əlində olmaq: öz ərki, ixtiyarı olmamaq.
əl çatan: qolan. dəstrəs.
əldə satan: əl satıcı. ayaq satıcı. qasmaçı. qırmaçı. qasmac. qırmac. qıtmac. çərçi.
ələ gəlmiyən, keçmiyən: qaçağan. tutuqsuz. qapışsız. tutuq verməyən.
qaçağan qaçaqçı.- əlin yarı yumulmuşuna alabildiyi ölçək ovuc. avuc. qaram. qatam. qapam. qaşam.- əli işə yatmayan: kavran. qabran.başarıqsız.- əli işə yatmayan: kəkə. gəvə. gəvgənə. gəvgəy. bacarıqsız. qarıq. qalıq. alıq.- qarnı əlində. qarnı ağzında: qarnı gözndə: qarnı cibində.
ağzı açıq, əli açıq boş qalmaz.
əldə edmək: ələ gətirmək: qazanılmaq.
əldə üzdə çıxan sarı yaralara sürülən bir ot, dərman: qazan qarası.
əli aşından da, vəli aşından da olduğ.
əlivi versən, qoluvu tutar (qapar.).
sinsitmək üçün əlindən gələni edmək, heçnədən vaz keçməmək: sav keçmək: könlündən (xətirdən.). keçməmək.
əl dəğməmiş: qız oğlan qız. bikr.
könüllər buz kəsildi, əllər balta.
verdiyin əlinlədə alasan.- verməkdə könül olsun, əl necə verməz.
palçıq, suvaq qatmaqda, sürməkdə işlənən, əl yekəlikdə mala: qaqınc. qaqış. qaqıc. çapa

ƏLAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

alac. ( < al). alına bilən. ola bilən. çara. çıxış. yol

ƏLAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

alac. çara. sağac. sağlış. sağlım. sağalma. sağlış. iyiləc. iyiləşiş. iyiləşmə. iyiləşim. qutac. qutluş. qutuluş. qurtac. qurtuluş. qutulma. qurtulma. qalxınma. qalxac. qalxış. üzüm.nəcat. dərman

ƏLACLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yollu. çarəli. dərmanlı

ƏLACSIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

düzəlməz. toxdamaz. geçməz.
geçməz xəstəliyə tutulmaq, düşmək

ƏLACSIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

geçməz. keçməz. iyiləşməyən xəstəlik. dərmansız. davasız. onarmaz. onulmaz > olunmaz. düzəlməz. çıxırsız. düzəsiz. onarsız. onursuz. olunmaz. otsuz. otasız. arnaşsız. çarasız. çarəsiz. şəfasız

ƏLAÇAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

avucaçan. ovucaçan. dilənən. dilənçi. yalçu > yolçu

ƏLAÇIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əli bol. əlibol. covmərt. gənğür. gəncür. cəvanmərd. iyit. iğit. çörəkli. verimli. səxi. əli açıq. covmərd. comət. iğid. alçaq ürək. engin ürək.
əlaçıq: iyit. iğit. çörəkli. verimli. covmərd. qoçaq. comərd. səxi

ƏLAÇIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əliaçıq. comərd. səxi

ƏLAÇIQLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əlaçığlıq. çörəkçilik (çörək, yemək vermək). iyitlik. iğitlik. verimlilik. bolcumluluq. covmərdlik. səxilik

ƏLAQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ələqə.
ilişik. münasibət. maraq.
eşq

ƏLAQƏLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ilginclənmək ilgəlinmək. ilgilənmək. çəkimmək. maraqlanmaq. daraqlanmaq. intiresanlanmaq. əntiresanlanmaq

ƏLAQƏLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ələqəli.
ilişikli. maraqlı. münasibətli.
eşqli

ƏLAQƏLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ələqəli. ilişgin. qatnaşlı. aralı. yerli. tutarlı. tutumlu. dəğişli. dərəkli. dəğin. dəğik. dərək. dərik. ilgili. iləkli. iltəli. iləli. ilgəli. ilişgili. ilgişli. ilintili. işligil. işlik. işgili. bağlı. bağımlı. mərbut. nisbəti olan. nisbətli. bağlantılı. tutnuşlu. tutşunuşlu. munasibətli

ƏLAQIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

əli ağır: qanı ağır: yavaş. kavaş. yararsız. apaç. apaş. şələm şorba. gədə. başıboş. baybaş. qayta. gəvşək. sölpük. sölük. solğuq. soluq. qaba, iti olmayan. təmbəl. ərincək. əringən. damarsız. uğursuz. işsiz gücsüz. havlaz. havlat. hovlaz. hovlat. üşəngən. ərincək. əringən. əğincək. gəvşək. sölpük. sölük. solğuq. soluq. qaba, iti olmayan. açıla. qalız. kaviz. gəvşək. sölpük. sölük. solğuq. soluq. qaba, iti olmayan. qaltaban. çaldaban. süzgün. əzincək. çürük. kövrük. soluq. qaba, iti olmayan. əsgik. gəvşək. sölpük. sölük. solğuq. soluq. qaba, iti olmayan. damarsız. bitgik. bitgək. engik. alçaq. işdən gücdən, dayancdan, dirəncdən, muqavimətdən düşük, düşmüş

ƏLAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

əlaldı. əlaltı əlasdı. qolmac. qılmac. dəsdrəs