Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

ƏLBƏYAQALAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əlbəyaxalaşmaq.yaxalaşmaq. talaşmaq. dalaşmaq. dalqaşmaq. dal ba dal olmaq. burqaşmaq. boğuşmaq. qapışmaq. ısırışmaq. savaşmaq. savqaşmaq. qovqalaşmaq. qavqalaşmaq. çəkişmək. çəkişbəkişmək

ƏLBİÇİMLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əl biçimli.
kişi özü özün qaşımağ üçün, uzun saplı, başında əl biçimli parçası olan arac: qaşağı

ƏLBİR : Arin Turkish Etimology Dictionary

əlbirliyi.
elbir. elbirliyi. bir ortaq istək uçun yapılan işbirliyi, yumuşbirliyi. iməcə. iməcəlik. yardımlaşma. təaavün
kooperatif.- əl bir olub altın basıb

ƏLBİRLİYİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əlbir.
elbir. elbirliyi. bir ortaq istək uçun yapılan işbirliyi, yumuşbirliyi. iməcə. iməcəlik. yardımlaşma. təaavün
kooperat.
əlbirliyi yapmaq: əl ələ vermək.
əlbirliyi, eləlbirliyi ilə nərsəni yerindən endirmək, yerə vurmaq: alaşağı edmək

ƏLBORCU : Arin Turkish Etimology Dictionary

ələnti. əğrəti.
əlborcu, ödün vermək: əğrəti vermək

ƏLCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əldək. bir parça. kiçik

ƏLCƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əlcək. əlcik. əllik. qoltaq.
bir barmaqlı əlcək: qolçaq

ƏLCƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əlcək.
əllik. əliklik. əldivən. əllək. biyalay. pələy. qolluq. qolqab. qoltaq. əltək. əldivan. əldüvan.
qol qab: əldivan.
tutacaq.
dəstə.
çıqrıq (: çarx) qolu.
dibək toxmağı

ƏLCƏQÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əlcəkçi. əlləkçi. əldüvançı. əldivənçi

ƏLCİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əlcik.
əl kifi, çantası.
əlcə kiçik tobra, torba. torbacıq. çantıq.
sandıc. kiçik sandıq. sandıqça.
əlcək. əllik.
kiçik əl

ƏLÇATAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

əlyetər. əlverər. dəstrəs

ƏLÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

elçi

ƏLÇİM : Arin Turkish Etimology Dictionary

ölçim. çap. qapız. qataq. qadaq. qota. gödük. gövüt. ölçək. kilvan. kil. peymanə

ƏLÇİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

avuc tutamı. bir dəsdə

ƏLDİVƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

əldivən. ( < əltüqən. < tüğməkəyub) (əlduvar?). əliklik. əl bağı. qol qab. qolluq. qolqab. qoltaq. əltək. əlcək. qolqab. əl sarıqı

ƏLDÜVAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

əldüvan. əldivən. əllək. əlcək

ƏLƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ələ keçirmək: qeyd olmaq. tutağlaşmaq

ƏLƏÇAPIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

saçol (< saçuq qol). çaçqol (< çaçuq qol). çapol (< çapul qol). saçal. çaçal. çapal. çəpəl (< çap əl). əlverişli. qovruşlu. qovrışlı (< qol verişli). ivercin. ivergin. evirgən. evircən. pıratik. sanğıl. sanalı. hesab kitablı

ƏLƏF : Arin Turkish Etimology Dictionary

< alaq. alıq. alağ. alağ aluğ. zəhərli, ağılı od. yararsız bitgilər

ƏLƏF : Arin Turkish Etimology Dictionary

alağ. yulaf. ot

ƏLƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

böyük ələk: çığıldıq. şingir

ƏLƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ələk. gözələk. qəlbir. qabaran.
iri gözlü, yekə ələk: burca. bucar. çalbır. çalqır. qalbır. qalbur. qəlbir. oğuntulu nərsəni burub əlləyib, çalxayaraq, irisin xırdasından ayırdamaq üçün işlənən girdə qasnaqlı, iri gözlü, yekə ələk.
qəlbir qulaq: yelpik qulaq.
qəlbir üstü:
başqın. başqarı içindən seçilən. seçgin. dəğərli. önəmli.
qalıntı. ələnibdə, ələk gözlərindən keçməmiş, ələkdə qalan dənələr. (# töküntü).
qəlbir altı: töküntü. ələk gözündən keçən dənələr. (# qalıntı).
qəlbirə dönmək: ələk vələk, dəlik deşik olmaq.
qəlbirlə su daşınmaz, başlı ağız, hər gələni danışmaz.
incə ələk: yaşmak kimi incə turlu ələk. narıngöz.
ələk gözündən keçən dənələr: qəlbir altı. çağmar. çaxmar. qaçmar. qaşmar. qaşqam. töküntü. tör töküntü. tör töküntü. (# qalıntı).
iri gözlü, yekə ələk: burca. bucar. çalbır. çalqır. qalbır. qalbur. qəlbir. oğuntulu nərsəni burub əlləyib, çalxayaraq, irisin xırdasından ayırdamaq üçün işlənən girdə qasnaqlı, iri gözlü, yekə ələk.
taxılı yelləyib, savurub seçməyə, ayıqlamağa yarar böyük ələk, arac: ovsar. əvsər. övsər. savsar. sovsar. əsgü (< əsmək).
iri göz ələk: abaltıq. abaltay.- iri gözlü ələk: apara. abara.
pambıq qozası arıtlamaqda işlənilən böyük ələk: çırçır. çalxağı. çalxar.qoşqunara.- ələyəndə, ələkdə qalan iri dənələr: irinti.
ələk vələk, dəlik deşik olmaq: qəlbirə dönmək.
ələnibdə, ələk gözlərindən keçməmiş, ələkdə qalan dənələr: qəlbir üstü. qalıntı. (# töküntü.).
ələntidən,ələk gözündən keçməmiş, qalan iri dənə, kəpək: qalıntı

ƏLƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ələk. {ilək. əliğ. ələği. əliğisi. ərüğü. əlqək. ( < əlləmək) }.
böyük ələk əsgü.
ələcək.
ələkdən keçirmək: ələçək. incədən incəyə aramaq.
yün əğirmə aracı. kirman. varğal. qəlbir.
sağrac.
təsfiyə.
sumaxbalan. süzgü. süzdəç. süzək. təpir. qalbur. qalaq.
ilgisi olan. bağı olan.
ələvul. qəlbir.
ələk ağac: ələk qasnağı.
qıbıt ələk: tarı ələk: qəlbir.
ələk çələk qalmaq: əli əlinə yapışmaq. əli üzündə qalmaq. çaşmaq. çaşıb keh ( < genğ) alcıranq qalmaq

ƏLƏQÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ələkçi. qaraçı.
çingənə.
yayqaraçı. haybıdırıqçı. hayküyçü. qırıltıcı. şamataçı.
ilişdirən. tənqidçi

ƏLƏQÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ələkçi. çingənə qarısı: açıq saçıq qadın