Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

ƏNQƏLLƏMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əngəlləmə.
baramta. durdurma. dondurma.
qadağalamaq. yasaqlamaq. önləmək. durdurmaq. əsirgəmək. alaqoymaq. durdurmaq

ƏNQƏLLƏMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əngəlləmə.
baltalama. daşlama. xərabkarlıq. sabotaj.
göğüsləmə. qarşı durma.- əngəlləməyə çalışmaq: qamış atmaq. qamış qoymaq. imalə edmək

ƏNQƏLLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

əngəlləmək.
ayağını bağlamaq.
savmaq. alıqoymaq. durdurmaq. avutmaq. geciktirmək. mən; edmək. bıraqmamaq. ötürməmək. qorlamaq. qorumaq. çalmaq.
alıqoymaq. durdurmaq. avutmaq. geciktirmək. saxlamaq. mə;təl qoymaq. əkləmək. tikmək. tutmaq.
bir gün bizi boşuna alıqoyduz.
dinamitləmək.
qarşı durmaq. göğüsləmək. qəmləmək. bastırmaq. durmuşlamaq. tormuzlamaq. baltalamaq. daşlamaq. xərabkarlıq edmək. sabotaj edmək.
göğüsləmək. qarşı durmaq.
təpmək.
çətinlətmək. qısdırmaq. qısışdırmaq. sıxışdırmaq. gücləşdirmək.
oyalamaq. qoyalamaq. uğraştırmaq. alıqıqoymaq. işqallamaq.
daşqınlığını əngəlləmək: cilovlamaq. gəm vurmaq

ƏNQƏLLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

əngəlləmək. oyalamaq. uğraştırmaq. məşğul edmək

ƏNQƏLLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

əngəllənmək.
əngəl olunmaq. girinmək. qarışılmaq. dəxalət, mudaxilə olunmaq.
qarşı durulmaq. göğüslənmək

ƏNQƏLLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

əngəllənmək.
asaqlanmaq. ayağlanmaq. ayağa ilişmək.
tıxmaq. mane’ olmaq. mən; edmək

ƏNQƏLLƏTƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

axar sularda gəmilərin qımıldamasın əngəllədən sərt axıntı, çağlaşıq, qayalıq: dəmir qapı

ƏNQƏLLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əngəlli.
göğüslü. mane;li.
çaprazlı. çaparızlı. çaprazıq. çapraşıq.
engələk, əngəlli yer: engərə

ƏNQƏLLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

əngəllik.tikənlik. dikənlik. tikanlıq. gerəltilik. həçəl. girifdarlığ. sıxıntılı, dincsiz yer, durum yağday. korluq. küllük

ƏNQƏLSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əngəlsiz. sonsuz. sınırsız. hududsuz

ƏNQƏLSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əngəlsiz.tikansız. tikənsiz. dikənsiz.
qoruqsuz. gerəltisiz. mane;siz. hai;lsiz. mumaniətsiz.
muzahimətsiz. sarqıtsız. sıxıtsız. yorqasız.
başı boş. qəmsiz

ƏNQƏLSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əngəlsiz.
çurumsuz. bahanasız.
sərbəst. bəqivsüz. mane’siz

ƏNQƏMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əngəmə. nağıl. ənginmə. hikayət

ƏNQİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ənğin. əngin. əngin. engin.
ənli. geniş.
uqyanus. böyük, sonsuz tənqiz. dənizin, açıq, dərin, uzaq yeri. əninə açılmış yeri.
tanrının adlarından. əl, ürək açıqlığı sonsuz olan.
dəniz açığı. orta. ulu orta.
tərinğ. dərin. geniş.
çəksiz. şəksiz. çiksiz. kenq taşa. imqir. uşı qıyırı yox: ucu qırağı yok.
usun. uzun. uzman. dərin. engin. dənəyimli

ƏNQİNLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ənğinləmək. ənginləmək. ənliləmək. genişləmək

ƏNQİNLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ənğinlik. ənginlik. ənlilik. genişlik. açığlıq. tənqizlik. vüsət

ƏNQİNMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ənginmə. əngəmə. hikayət

ƏNQİT : Arin Turkish Etimology Dictionary

ənkit. ənküt. anqut. enküt. anlağdan qıt. anlamaz. qanmaz. axmaq

ƏNQİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əngiz. əngiziş. ingiz. ingiziş. engiz. yengiz. engiziş. yengiziş. yenişik. enişik. yenik. yeniş. eniş. iniş.
eniləyiş. geriləyiş. çöküş. sınma. sınış. yıxış. yıxılış. yıxılma. şikəst. tükənmə. dinmə. sönmə.
yaxın arxadaş, dos. canciyər.
könül enişi: ürəyə yaxın biri.
yumşaq. həlim. ram. minək. üzüyola. taxımlı. qılıqlı. xoşqılıqlı. xoşqılqınıq. xulqlu. xuylu. xoşrəftar.
əğikboyun. boynuəğik. başəğən. buyruqsın. tanıqsın. qoybaş. izləyən. gəlici. uysal. uysuq. enik. yenik. müti’. tabe;

ƏNQİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ənğiz. anğız. yanğız ( < yanmaq: nərsənin qarşıtı). bitgiləri biçəndən son, yerə yapşıq qalan yanqıları, əksiləri, əsgikləri, qırıqları

ƏNQİZİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əngiziş. əngiz. ingiz. ingiziş. engiz. yengiz. engiziş. yengiziş. yenişik. enişik. yenik. yeniş. eniş. iniş.
eniləyiş. geriləyiş. çöküş. sınma. sınış. yıxış. yıxılış. yıxılma. şikəst. tükənmə. dinmə. sönmə.
yaxın arxadaş, dos. canciyər.
könül enişi: ürəyə yaxın biri.
yumşaq. həlim. ram. minək. üzüyola. taxımlı. qılıqlı. xoşqılıqlı. xoşqılqınıq. xulqlu. xuylu. xoşrəftar.
əğikboyun. boynuəğik. başəğən. buyruqsın. tanıqsın. qoybaş. izləyən. gəlici. uysal. uysuq. enik. yenik. müti’. tabe;

ƏNQİZİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əngiziş. qamıt. təhrik

ƏNQLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ənlənmək. ənlilənmək. genlənmək. açlanmaq. açıqlanmaq

ƏNQLƏTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ənlətmək. ənlilətmək. genlətmək. açlamaq

ƏNQLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ənğli. enğli. enli. ənlik kirşanlı. bənizli. boyalı. rəhli