Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

ƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > enmək

ƏNNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ennə. nənə. anna

ƏNNƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

(n < > l ) ənlənmək. ənləşmək. şişmək. genlənmək. xəxr edmək

ƏNSƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ensə. yensə. insə. ( < enmək: əğilmək. isdəmək. meyl edmək).
enğsə. ensə. enik. dalı. dal ard. arxa.
qapı ənsəsi.
ənsəsindən gedənlər: dalısından uyanlar.
bu çayın ensəsi: davamı.
başdan enən, arxa bölüm. güçgə. başın, boynun arxası. hər nəyin arxadan gələn bölüyü.
qonqqa. tompuv. ənsəkökü. yelkə.
yilkə. yelkə. peysək.
ənsə kökü: damdibi.
ənsə yapmaq: yeyib yatmaq.
ənsəsi qalın.
metatez > nəsnə. nərsə.
gövdəzi yaramaz nəsnədən uzaq, yararlı nəsnəyə ənsə etməlisiz.
ənsənin qalın yeri: qulmu.
ənsə kökü: burunçaq.
ənsəsi taqyaçı qalıbı: qalın, enli, düz odun kimi.- heyvanların ənsəsi: örəçə

ƏNSƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ənğsə. yensə < yengsə.
yuxarı görə enişli yer.
başınan onquranın ortası. boynun arxası.
başaltı.
yal. yengsə. boynun arxası.
dal. iz. arxa. sırt. geri.
ənsədə olan çox sığ, dayaz çuxur: çavıla. çavla. çovla. cola. qatıla. qavıla. qavla.
qatılası dərin olan cılız qalır.
ənsə yapmaq: boynun yoğunlatmaq. işsiz gücsüz, dinc yaşamaq.
ənsəsi qalın: boynu yoğun.
ənsəsində boza pişirmək: çox sıxışdırmaq.
ənsəsinə minmək: bir işi qılmağa gücləmək. darıtmaq.
ənsəsinə yapışmaq: yaxalayıb bıraxmamaq

ƏNSƏQÖQÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ənsəkökü. tompuv. ənsə

ƏNSƏLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

boyunlamaq. peysərə salmaq. peysərləmək

ƏNSƏLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ensələmək. ənğsələmək. ənğsələmək. yaxalamaq. tutmaq. ələ keçirmək

ƏNSƏLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yenğsəc. yenğsəlik. şabbaz. şabbaq. şapalaq. pəsgərdəni

ƏNSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ənğsiz. dar. gensiz.
ənsiz yol

ƏNTAMLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

əndamlı. görümlü. iri yapılı. boylu boslu

ƏNTAMSIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əndamsız. biçimsiz. qaramsız. göstərişsiz

ƏNTƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əndə. ək.
əndə:
incə. dinləyincə < > dinləyəndə

ƏNTƏBƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

əndəbən. əndəvənd. tarımar. parçalanmış. pozqun.
əndəbənd olmaq: dağılmaq

ƏNTƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əndək. < endik (< enik: aşağ. düşük). az. bir cıbbış. çox az, seyrək. birnəmə. biraz

ƏNTƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əndək (fars). < endək. entik. (< enik. enğtek. entəcək.). düşük. aracık. azacık. bir salımcık. birğına. azacıq. biraz. tək. az. az tapılan. kəmik ( > kəm yek)

ƏNTƏQİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əndəki. əndək (fars) < endik (< enik: aşağ. düşük). az. bir cıbbış. çox az, seyrək. birnəmə. biraz

ƏNTƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

entəmək. əxtələmək. iğdişləmək

ƏNTƏR TÖNTƏRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

əndər döndərmək. əndürmək. endürmək. yendirmək. axdarışmaq

ƏNTƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

əndər. endər. nadir. özdən. seyrək. əşsiz. mində bir

ƏNTƏRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

əndərmək. ( < endirmək).
döndərmək. alt üst edmək.
tökmək. calamaq. boşaltmaq.
suyu endər.
yıxmaq.
ağacı endər.
vurmaq. çırpmaq.
başına endərdi: başına vurdu

ƏNTƏVƏNT : Arin Turkish Etimology Dictionary

əndəvənd. tarımar. parçalanmış. pozqun.
əndəbənd olmaq: dağılmaq

ƏNTİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əndi.
günəndi: günendi: günenimi. güneni. gün dinləndi. gün dinəndi. gün batar. günaşdı. günbatan. gün uçar. gün uçur. gümün. gömün. batı. qurub. ğurub

ƏNTİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ə;la. bərk iyi. yavuz. foquladə. xariqüladə. qıyaq

ƏNTİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əndik. endik. qanmaz. anlamaz. şaşqın. gic.
əndik ər: budala adam