Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

əprilmək. əğrilmək. abrılmaq. abılmaq. albırmaq. avrılmaq.
bükülmək. yığılmaq.
hamısı onun üstünə abrıldılar.
çəkil oyana. abılma üstümə
ərimək. əğilmək. yastılmaq. sarqmaq. yalığmaq. yıxılmaq. çəkinməmək. yalvarmaq.
əprimək. çürümək.
istənmək. meyl edmək

ƏPRİMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

(bax > abrılmaq.).
obramaq. opramaq. əsqimək. gəvşəmək. kortalmaq. tazalığı, itiliyi gedmək. büzüşmək.
öprilmək. çökülmək. oyulmaq.
yıpramaq. kavşamaq. gəvşəmək. qağşamaq. ( < qaq: sərt səs). xərab olmaq. çox əsgimək.
yumşanmaq. yufqalanmaq. incəlib büzülmək. yaltaqlanmaq. yavuncımaq

ƏPRİMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yıpramaq.
qoxumaq. çürümək.
pörsümək

ƏPRİMİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yapramış. yapranmış. əsgimiş. hovdan düşmüş. hovu tökülmüş

ƏPRİMLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yıpranlıq. qoxuqluq. çürüklük

ƏPRİNMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yıpranma. əsginmə. əsgimə. əsginim. əsgirmə. əsgirim. aşınma. aşınım. köhnəlmə. çiqitlənmə. qartalma. modadan düşmə. çağı keçmə. bayatlama. bayatıma. pozulma. solma. gəvşəmə. bitginmə. bitinmə. ərinmə. yarmazlama. çürümə. əzilmə

ƏPRİTƏM : Arin Turkish Etimology Dictionary

opartmaq. yupratmaq. yıpratmaq. əsgitmək

ƏPRİTMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yıpratma. çürütmə. qoxutma

ƏPRİTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ölturmaq. yıpratmaq

ƏPRİTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yıpratmaq. əsgitmək. aşındırmaq

ƏPSƏM : Arin Turkish Etimology Dictionary

əbsəm. ( < yapsam. yapsım: qapalı).
yəpsəm. əbsəm. əlkən. alğın. lal. gənğ. güng. tutmaz.
sakit. uslu. susuq.
tanqa. məbhut

ƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

ər. < > ir. (iriş < > əriş < > eriş). ( < ərmək: yetişmək). ərmiş. yetgin. iyid. igit. yetik. ərən.
(ör. ur. or. ür. ör. ər). ertə iti. dik. uca. biz. tez. erkən.
ərkənləmək: tezdən başlamaq.
ər gec: tez gec.
ərkək. yiğit.
qoca. əş. baş iy: baş iq.
ərkək.
dəlgic. dəlik açmaq üçün kullanılan ayqıt.
yer.
ir. yerin güneyə baxan günəşli yanı.
əsgər.
bəy ərin açındı: bəy əsgərini doyurub səvələdi.
ərə bənzəyən. ərkək kimi: ərsiq.
ərlik göstərmək: ərləşmək.
ər arvad: yatqaş. yatdaş. bir yatanlar.
yatqaşların atqaşması.
ərgə barmaq: qocaya varmaq.
ərdamarı çatlaq: iyiliqsiz. həyasız. utanmaz.- iş əri: bəcərikli. əlindən iş gəlir.
sözün əri: sözündə duran. qovlun tutan.
söz əri: danımaqda bacarıqlı.
ər oğlu ər: kişidən kişi.
tanrı əri: bəqtaş. ərən.
ər arvad: yatdaş: yatqaş. bir yatanlar.
ər arvad: qarı qoca.
qarı qoca qavğası. qısqancılıq qavğası

ƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

er.
iğid. gənc. basmaqan.
qoca. arvad üçün yaşam yoldaşı.
iğit. yiğit. qəhrəman. batur. bahadır.
güclü. qolçomaq. quvvəli.
əsgər. sərbaz. dərcəsiz döğüşçü.
istəyini cilovlaya bilən kişi. ərən. ərmiş. yol atası. mürşid.
ərkək. kişi.
yetişgin. yetgin. ərgin. ərik. olmuş. olqun. olqunlaşmış.
işinin, sözünün əri.
ərkən. erkən. tezdən.
ər əkməyi: obaşdan yeməyi. obaşdanlıq. səhər yeməyi.
çağından qabax.
ər gec: enində sonunda.
qoca. bəy.
ərli arvadlı: qarılı qocalı. kişili dişili. bəyli bəyimli.
yaşam əri: eşik içikə dəğər verən kişi. özünü yaşama uyduran, ona uyan kimsə.
arı kimi əri olanın, dağcan yeri olar.- ərin, qadını yönündən aldatılması: buynuzlanmaq.- (qadın üçün) ərini aldatılmaq: buynuzlamaq.
ərarvad qavqası, yaz havası.
ər arvad: hörək. örək. əş. bağış. bağşıt. həmsər.- ər arvadlıq: hörəklik. örəklik. bağışlıq. bağşıtlıq. əşlik. həmsərlik.- yol əri: bir inanca bağlı olan. başdankeçdi. özverili. başı avcunda, qoltuğunda. dalqılıc. dəli. dəlir. dəlirqan. könllü. ölüməri. qızılbaş. əsrik. könüllü. uğraq. uğruq. geçmə. fədayi.
yol əri dəğil: onda inanc yoxdu.
yol əri yolda gərək: yoluna inanan, canına qıyar.
baş ər: başar. başaran. bəşər. bəcər. bəcərən. yapan. yaran. yasan. yapayan. yapadan. yaradan. yasadan. düzən.- ər üçün arvadı, arvad üçün əri: hörək. örək. sevic. sevci. əş. həmsər. zovc. bağış. bağşıt.- könül əri: uz, geniş görüşlü. açıq ürəkli. inaq. güvənilir.güvənilən. inanılır. içgin. inanılan. rind. əhlidil.
yeni gəlinkən ərindən ayrılmaq, ölmək: duvağına doymamaq.
ər evlənən qız alır, gec evlənən, dul alır. (ər: tez).
er (tez) qalxan yol alır, ev evlənən döl alır, gec evlənən dul alır.- ər əkməyi, alan (meydan) əkməyi: ərin qazancı, arvadı üçün tapılan maldır, qolayca yeyilir.
ər kişi: ərkək.
ər kişi diləyinə (diləyinə: istəyinə. niyyətinə). bir kişiyə qulluq yapılırkən deyilən bir iyilik sözü.
ər alanı (meydanı): gürəş alanı. güclü çəkişik, çəkiş bəkiş, mücadilə yapılacaq yer.
ər oğlu: kişi oğlu.
arvadın əri, qocası: öğkək. örkək. ərkək. erkək.- endirilmədən ər olmaz, duzlanırsa, buz olmaz.
əsən yeldi, titrəyən yapraq. ər ər olsa, saxlayar arvad.
gəlin anası aş başı, ərin anası daş başı.
hələ ərə gedməmiş qız: qalan.
xanımın ərinin bacısı: görümcə. görüm. qadıncıq. xanımın baldızı.- işəri: işkişik. işgər. işcər. işsın. işçil. iş əhli. işi düzgün yapan.
işinin əri: bacarıqlı.- qala əri: qala qaravulu.
qara güclərinə, ordusuna, qoşununa bağlı subay, altsubay, ər: qaracı. qaraçı

ƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

əro.
apışqa. avışqa. abışqa. uşqa. ( < av. qap). zocə.
bacı əri: yiznə. yeznə. eniştə.
ir. ərək. ərkək. qoçqar.
ər kişi: irkən. subay