Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
ƏRÇİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərşin. bərçin. bərşin. barçın. barşın. dərçin. dərşin. kərçin. kərşin. xərçin. xərşin. qırçın. qırşın.
pillə. basacaq.
dərcə. dərəcə. rədə

ƏRÇİNLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kədxudalıq. araya düşüb iş bitirmək

ƏRÇİT : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərsit. ərsil. ərşit. rəşid. ərgin. ərişgin. başlı qafalı, düzgün, kişicə davranan iyid, kimsə

ƏRÇOMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

> nərçomaq. boynu yoğun

ƏRƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ara. araq. arqaq. ərək. ərqəq. (ərik: çataq. hər nəyin olduğunun əriki, oluşu, içi, çatığı). ( r < > ğ ) əğə.
dülgər ərəsi: yosa.
əğə. əğrək. əkək. əğək. qoğara. soğan

ƏRƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

arı. bax > əğə. püskü. biçgi. iki başlı ərə.
ərə. püskü. biçgi. iki başlı ərə.
ırmaq. dərə

ƏRƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğə. biçgi. buxcu. təstərə < kəstərə (< kəsib daraqlamaq: kəsib, biçib, daraqlayan, düzənləmə).
yosa. bıçqı. biçgi.
dülgər ərəsi: kərgin. dəstərə.
(iki, qoşa saplı ərə, təstərə. ağzı incə ərə): biçgi. bıçqı. buxcu. ( < biçmək).
ərə (əğə) xırdası: əğələrkən (ərələrkən) çıxan töküntü. ərinti < əğinti.
ərəb saçına dönmək: əpiycə qarışmaq. qarmaqarışıq olmaq.
ərənin (əğənin) dişlərinə verilən düzən: qaradüzən

ƏRƏB : Arin Turkish Etimology Dictionary

pərdi. çatıyı qaplayan incə kiriş taxdalar.
iki ərəbdən bir ərəb almaq: azar azar aşırmaq. birər birər yürütmək

ƏRƏC : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərəş. ərək. ərəm. erəm. irəm. kəsit. kəsti. kəstəm. kəstim. qəsd. yönə. yönək. yönət. daşın. daşnaq. daşnat. axın. adaq. ataq. amac. amca. iməc. imcə. istək. istəm. istəş. niyyət

ƏRƏC : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərəş. əric. əriş. ərək. ərəm. erəm. irəm. ilgi. ilək. ilgə. ilət. iltə. ilə. sanı. sayqı. sevgi. istək. istəm. istəş.
mənim könlümə: mənin xətrimə.
bir ülgü, amac, ərəc uğrunda yapılan çaba, dalaş, çalaş: qovqa. qavqa

ƏRƏCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(bax > əkəcə). əğəcə.
bir qılçıqlı ot.
ərkimi. igitcə. kişikimi.
tezcə. iticə.
erkən. gec olmadan

ƏRƏCƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğəcən. əkəcən. əyəcən. insanın üstbaşına suvaşan yapışan (: əkilən: əğilən) iğnəli qılçıqlı bir ot

ƏRƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərək.
əğək. arıtladan, təmizləmək arac. özəlliklə diş arassalayan ayqıt. diş koggəsi. misvak.
ərəş. ərəc. əric. əriş. ərəm. erəm. irəm. ilgi. ilək. ilgə. ilət. iltə. ilə. sanı. sayqı. sevgi. istək. istəm. istəş. kəsit. kəsti. kəstəm. kəstim. qəsd. yönə. yönək. yönət. daşın. daşnaq. daşnat. axın. adaq. ataq. amac. amca. iməc. imcə. niyyət.
mənim könlümə: mənin xətrimə.
ərk. baraq. yüksək qala. könül qalası.
varqı. düşnüq. məqsəd. qayə. tasarı. yönə. düşünmə. düşüncə. amac. iməc. izələk. gözələk. hədəf. güdü. oxluq. amac. iməc. umac ( < ummaq). bəllik. istək. əsmə. əsi. dilək.
ərk. baraq. yüksək qala. iç qala.
ərək.ərsik. irək. arzu. əriz. əriş. əğilim. əğik. əyik. sürük. sürüş. sürüm. azıq. tutqu. bulqa. bulqama. istək. əsmə. əsi. dilək. yanğış. yaxış. yanığ. yaxıq. meyl. rəğbət.
< araq. ərinmiş, damcı damcı yığılan.
ğayət. qərəz. əncam

ƏRƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərək. əğrək. əylək. ərək. əkək.
qala. yüksək qala. saray. ev. oba.
əriləcək. ərik. amac. güdək. hədəf. uğur. ülgü. yasan. istək. niyyət. ərəğilə: istəyilə.
illət. səbəb. cəhət.
nə ərək gəldiz.
ta. can. qayə. qayət. saat altı ərək: qayə saat altı: ta.
ərək qoyun: quyruqsuz qoyun.
malat. duvar hörəndə iki daşın arasına qoyulan çanqıl. palçıq. sıva. çamır.
boş gün. bazartəsi.
ərəğ. yetgin. kamillik

ƏRƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərək. ərqəq. ərək ara. arqaq. araq. ərə. (ərik: çataq. hər nəyin olduğunun əriki, oluşu, içi, çatığı). alası. amac. yiyə olunması istənən nəsnə

ƏRƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərək.
uzaq. ayrı. asav.
ərkək. ər. ir. qoçqar

ƏRƏQCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərəkcə. arnayıl. tən. özəl. məxsus

ƏRƏQÇİLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərəkçilik. ərkəçilik. finalizm hər nəyin bir sonuca, bir amaca ərəcəyinə inanmaq, inaqmaq, inaqlamaq

ƏRƏQÇİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

aş tərlik. təpə tərlik. taxa. taqqa.
çalçın. gecə börkü

ƏRƏQÇİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

tupi. topi. taqya. başlıq

ƏRƏQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərəkə. erəkə. ərağa.
kişilik. yekəlik taslamaq.
duvarın bəsti (möhkəmligi) üçün ortaslığına qoyulan dirək. tuğla (kərppiç). beton parçası

ƏRƏQİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərəki. ər kiyə. alçaq kişi

ƏRƏQLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərik. irlik. ərkəklik. qoçalaq. qoçaq. qoçqar. qaraman. qəhrəman. salbatlu. şücaətli

ƏRƏQMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərəkmə.
çatı. çatmaq. yetişmək. vüsal.
özü özünə yetişən. qulluq edən

ƏRƏQMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərkəkləşmək