Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QABANQUÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabanac. qarağac. qaban ağac. iri, yekə ağac

QABANLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkilməmiş sürülməmiş, daş çanğıllı yer.
hərgələ, sanasız sayasız, kimkiməlik, başsız ayaqsız, buzlaq duzlaq, hesab kitabsız durum, yer. kimin könlü buz istər, kimin könlü duz istəlik.
qaradaban. yeraltı. kəvət. zerzəmi

QABANMIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapdal. qatnal. qaqtal. qatlanmış. gəmikləşmiş. bərkimiş

QABAPOST : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabadəri. üzdən doluq, içdən pozuq. dolu qanlı, çürük canlı. papaqlı baş, içdən yaş. gözdə eyik (yaxcı), içdən yenik (çürük). iri yarı olduğunda, cansız, sağlıqsız kimsə. duruşlu, içi boş kimsə

QABAR QOPUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

oniki telli bir müzik aracı

QABAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

( r < > n ) qaban. < kopar < qab. (qoparmaq. qoparılmış).
qapan.
qabarıq. asi. qabadayı.
qabara. daraba. kötə. küs. söyəl. qabarcıq. kadağ. qapartma. kəvərik. çor. şəkil. görüm. gövdə. müsin. kəsik. biçik. çəlim. çatal. əyin. boy. buxun. heykəl.
qabarıq. şiş. təvərrüm.
qozaq. yuvarlaq. top.- su qozağı: su qabarı

QABAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapar. süslük, bəzəklik gərəçləri, nərsələri.
qarağbar. dolama. ağır çiban çeşiti.- qabar yapar: cəzr mədd. gəlged.
qabar qabar olmaq: yer yer qabarcıqlar olmaq

QABARA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapıya, yədənə, sandığa vurulan süslük, bəzəklik, enli başlı civi, mıx.
qabaralı başmaq: mıxlı, nallı ayaqqab.
dayanıqlığın çoxaltmaq üçün, başmaqların altına vurulan iri başlı, neçə uclu civi, mıx.
qapara. kavara. kavasa. aralı, seyrək, yoluq səqqəlli. kosa səqqəl.
qıvrıq tüklü olan.
atın ön ayaqlarındakı şişginlik.
(qarından çıxan) yel. qoz. qaz.
qabara atmaq: qaz çıxarmaq. yel bıraqmaq. əldən qoymaq. pısıtmaq. osturmaq.
qabara qabara:
getdikcə şişərək, coşaraq.
böbürlənərək. qurralanaraq

QABARA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > qabar.
yekə başlı mıx. çivi.
qabaralı çapul. çivili başmaq. başı qopuq, çatallı çivi, ki başmağın dabanına altına çalınaraq ayağqabının dayanışın sağlayıb, daha yeriyəndə taqqıldadır.
qapara. yələk

QABARAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaparaq. qabraq. qapraq. sel. qayan.
qabarca. az böyük. böyücək

QABARAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

daşmış qabarmış su. sel

QABARALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

başı enli civi, mıx qaqmaq, çaqmaq, çalmaq

QABARAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

hunduşqa. həştərxan. qoşturxan.
qabaramanın ətlisi, yüksəyə qonar

QABARAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərbonat. soda.
qəlbir. ələk

QABARAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ürülqən. urulqan. orulqan. şişən

QABARCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabaraq. az böyük. böyücək

QABARCIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıxan. çıpqan. çiban ( < çıq. çiq). tüməl.
qozaq. abilə.
tapquli. dabğuli. üfürləmə. işkənləmə.
çaçıravuq. saçıravuq. çiban.
köpük. köpürcüq. təpəcik. tümşük. tümmək. tünqqək. dönq. dönqəs. dönqqök. dönqçük. tünqək. ör. köp. göbərcik. köbök. kopik. köpük. qıvıcıq. qıvıq.
qabarqan. sivilcə. qamcuq. qamcıq. qamçıqu.
pinə. urğun.- başmaqçının əli gəzən urğununa tutulur.
qızdırma, ısıtmadan oluşan qabarcıq: ısırcıq. sivilcə.- içi su ilə dolu bir çeşit qabarcıq: toyuq göti.
su qabarcuğu: suyun üzünə daş atıldıqda, oluşan girdə dalqalar

QABARCIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabarcuq.
hubab.
sivilcə. abilə.
qaraqabarcıq: qara çiban.
domur. tomur.
cuş. sərpmə. səpmə.
tərdən, qızdırmadan doğan sərpmə, qabarcıq: ısırqın. issilik. ısılıq.
dənə. həbbə. mühəddəb biçimli olan kiçicik yuvar.
incə qabıqlı, yuvarlaq, ağ, dənəli üzüm çeşiti.
qabartı.
topraq qabarcıqları kimi düzülmüş evlər.
qaparcıq. həcm.
bu qabın qaparcıqı üç litrdir.
qaparcıq. kapasitə. qabiliyyət.
kiçik qabarcıq: püsgəcik. fısqıcıq. pısqacıq. pısıqcıq.- qaraqabarcıq: irinli, tutuşan (acışan) çiban.
qaraqabarcıq: qarayanıq.
qara qabarcıq: qarabac. qaraqabar. döğənək. pinə.
üst dodaqla diş arasında çıxan bir qabarcıq: qara sarılıq.
dəridə qara qabarcıqlar oluşturan kəsəl: qaramıq. qaramuq.
dəridə olan qabarcıq kəsəli: qarayanıq.
qaraqabarcıq: qarıma. qarayanı. qaragöyündürmə. qaragöndürmə. qarapəncə. qarataxın. qarataxma. qarayaxmaca. qara çiban. yanıqara. qara yanığ. şarbon.
məkə bitgisinin üzərində, qaramtıl qabarcıqlar biçimində bəlirən bir kəsəl: qara papaq.
çox tərləmədən, sıcaqdan doğan qırmızımtıl: səpgil, qabarcıq. issilik. ıssılıq. isilik. ısılıq. ısırqın. ısrıqın. qızıllıq.- çox tərləmədən, sıcaqdan doğan qırmızımtıl: səpgil, qabarcıq. issilik. ıssılıq. isilik. ısılıq. ısırqın. ısrıqın. qızıllıq.- gövdədə çıxan qaşındırıcı qabarcıqlar, səpgillər: qarıncacıq.
qabarcıq düzəc: bir təxddə, dəmirdə yerləşdirilmiş, içində hava qabarcığı bıraxılmış, su dolu bir şüşə sürgü, silindir. nərsənin uzunlamasına, oturduğu yerə oran (nisbət), düzlüyün ölçən ayqıt.- yer yer qabarcıqlar olmaq: qabar qabar olmaq

QABARCIQIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabarıcqıl. qabarcıqlı. iri dənəli olan.
qabarcıqıl yağmır.
qabarcıqıl buğda

QABARCIQOTU : Arin Turkish Etimology Dictionary

kabarcıqotu qarın yelinə qarşı işlənən ot, dərman

QABARCUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabarcıq.
dənə. həbbə. mühəddəb biçimli olan kiçicik yuvar.
incə qabıqlı, yuvarlaq, ağ, dənəli üzüm çeşiti.
qabartı.
topraq qabarcıqları kimi düzülmüş evlər.
qaparcıq. həcm.
bu qabın qaparcıqı üç litrdir.
qaparcıq. kapasitə. qabiliyyət

QABARCUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabarcıq. çapuşək. uçuq. çıfqan. dümbəl. kor çiban. abilə

QABARI : Arin Turkish Etimology Dictionary

köparı. qabarma ölçüsü. yükün, şişik, qabarıq nərsənin ucalıq ölçüsü

QABARICQIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabarcıqıl. qabarcıqlı. iri dənəli olan.
qabarcıqıl, qabarıcqıl yağmır.
qabarcıqıl buğda

QABARIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

abarıq.
köpcik. küpcik. bərcik. bərcəstə.
kök. köpük. köpbüş. şişgin. çağ. çağçığıl. dolqun. dolu. doluq.
dışa bükük.
qabartılı. kombalı. kombaq. komba. bombalı. bombaq. bomba. şişik. şişgin. donbalan. şişik. qabartı. yoğur.
yuvarlaq nərsələrin ortasındaki qabarıq, köçük, çuxur bölüm: göbək.
geçgin. keçgin. dolqun. dolu. doluq. şişgin. şişirən. çişrən. çağaçı. yaxaçı. çalımçı. qurqın. qurra. qaqanuz. qaqanoz. qaqqoz. qaqoz. qaqlaq. köpük. kibirli. böyüklənən. foslu. tovlu. ifadəli. qiyafəli. yelli. köpbüş. köpbərən. göbəş. göbəç. göbəkli. kombaq. bombaq. qabaq. kopaş. qapaz. apaz. qonbadaq. gombul. ormun. orman. hobban. hovlu. hovlac. bəğgin. şişgin. köpbərən. xodpəsənd. quruqan. qanquru. məğrur. mütəkəbbir.
kobba. qubba. mühəddəb. abartma. qabartma. qaqma. (qaxma. qalxma). mühəddəb.
abartmal. qabartmal. qabartı. abartı. qabarma. abarma. qabartma. abartma. bərcəstəgi. rölyef.
qabran.
qalxıq.- qabarıq sıdırmaq. qabarığını sıdırmaq: öfgəsin almaq. hirsin tökmək. içində birikmiş bir hıncla, kinlə, birisinə sataşmaq.- (pambıq, saman yığını kimi) qaba, qabarıq olaraq: qabatlama.
qazan, qablama, tava, saç, tabağın göbəyi. 1