Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
QABACA : Arin Turkish Etimology Dictionary

az çox. azlı çoxlu.
gobutca.
böyüksim. bir az yekə.
bayağı. amiyanə.
yaxlaşıq. demək olar.
qabaca pis değil.
çaşıb, başın (ağlın) itirib, yer yetəsiz, qabaca, yöndəmsiz davranmaq: eşşəkləşmək. eşşəklənmək. daşaqlanmaq. dışaqlanmaq.
qaba sabaca. qamqalatca. qapqalatca. qartca. qaytaca. kötükcə. ködükcə. görgüsüzcə. görgüsüzün. görməmişcə. koryatca. görməmişcə. qırıqca. qırtabaşca. qırtalaqın. qırtca. abdalca. avanaqca. axmaqca. alabaşca. aldavılca. alqınca. anayıca. ənayicə. andavılca. avalca. bacarmazın. bayağıca. bilgisizcə. bozbaşca. böncə. budalaca. cacıqca ( < saçmaq). cahilcə. çaşqınca. dalyaraqca. daşraca. dışraca. naşıca. dəlicə. gəbəcə. gəvəcə. gicinə. gobutca. xamına. saçıqca. salaqca. salaqın. sapaqın. savsızca. savsızın. şapşalca. şaşqınca. yoğurca. yontulmamışın. yöndəmsizin. yöndəmsizcə. qırtalaqca. amiyanə. nadanca.
qabaca, qırıcı işə başlamaq: işə balta ilə girişmək.
qat qat, iri iri, qabaca tikmək: qadamaq. qadalamaq. qadağmaq. qadqamaq

QABAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabaş. gəbəş.
böyük ağac.
buynuzsuz (keçi)

QABAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yapac. yapılı. əndamlı. qamətli

QABAÇA : Arin Turkish Etimology Dictionary

örtük işinə yarar nərsə

QABADAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qorxma qışdan, yaz gəliri qabadan

QABAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alqabaq: süsqabağ. bəzək üçün əkilib, becərilən qabağ

QABAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(qapaq).
> tabaq (< qab bağ).
münhəni.
inhinalı.
ortadan biçilən, kəsilən ağacın, bir yanı yaylı, münhəni olan iki bölüyün hər biri.
ustuvanə.
çapaq. açıq. çıplaq.
baş qabaq, yalın ayaq.
ikibatmanlıq ölçək.
barıt çanağı.
qatraq. qaba. nəzakətsiz. ədəbsiz.
çiğ. olmamış. pişməmiş. görməmiş. xam.
bilgisiz. görgüsüz. dargöz. qısgöz. qıtgöz.
təyər, qoğara, qovara kimi ivli dişli, girintili çıxıntılı nərsələrin yeyilib gedmiş, aşınmış, safalıb düzlənmiş durumu.
qabaq təyər.
qabaq qoğara.
bir çeşit çalıqıc. çalqı ayqıtı.
qıssa buynuzlu heyvan.
ön. iləri.
qabağ gəl.
xaşxaş.
meşə qozalağı.
qapan. göz qapağı.
qambaq. buynuzsuz heyvan.
baş yan, tərəf.
qabağda oturan kimdir.
qabaq tası: qafa tası. baş tası. baş kasası. qapaq. başın üst bölümü. cümcümə.
kalah.
qabaq çıxmaq: kalah çıxmaq: qoğun, qarpızın kal çıxması. gözlənilməz, bəğənilməz olay olmaq.
qaba. qopuq. kötük. gödük. bərk. sərt. (# köpük: pambıq. yumşaq). durşulu. ( < durmaq). qatıq. qırıcıq. tərs.
qabax. önğ. ön. doğu. şərq. məşriq. sağı batıya, solu doğuya durmuşda, tam qarşıya düşən yön.
üz.
gülər üz: açıq qabağ.
qara qabaq: çatıq qaş. çəkik qaş.
xiyar. qıra. kalah. alabaş. sərsəm. aldavıl. andavıl. şapşal. qaba saba. görgüsüz. dargöz. qısgöz. qıtgöz. qamqalat. qapqalat. qayta. dümbələk. bacarıqsız. başarıqsız. yontulmamış. yonulmamış.
qabağ. qavaq. ön.
qapaq. qavaq. ağac.
iləri. öncə. ön. əvvəl.
iri.
qabaq dənə: iri dənə.
qabax. kədu. gəlişməmiş, olqunlaşmamış, qısa boylu, çəlimsiz olan.
uzun biçimli qarpız, qabaq çeşiti: qadın budu. xanım budu.
ağ, yuvarlaq qabaq: mallabaşı.
qapaz. apaz. kopaş. qonbadaq. göbəç. göbəş. köpbüş. köpbərən. göbəkli. kombaq. bombaq. geçgin. keçgin. dolqun. dolu. doluq. şişgin. şişirən. çişrən. çağaçı. yaxaçı. çalımçı. qurqın. qurra. qaqanuz. qaqanoz. qaqqoz. qaqoz. qaqlaq. köpük. kibirli. böyüklənən. foslu. tovlu. ifadəli. qiyafəli. yelli. gombul. qabarıq. ormun. orman. hobban. hovlu. hovlac. bəğgin. şişgin. köpbərən. xodpəsənd. quruqan. qanquru. məğrur. mütəkəbbir.
qapaq. dombalan. göbələk.
qabaq tası. baş tası. baş kasası: qafa tası. qapaq. başın üst bölümü. cümcümə.
qapaq. aln. alın.
yayalı, kamanlı çalqı. kamança.
əvvəl. önğ.
bundan əvvəl, qabax: bundan önğ.
göbəç. göbəkli. şişgin.
sapaq. qapsalaq. kavsalaq. çavsalaq. səfeh. axmaq. ənayi. çaşlaq. qaşalot. qaşalat. çağalat. qırıq. qırt. qart. qırtalaq. qırtabaş.
kal qarpız. dadsız, duzsuz nərsə.
keçəl. daz. dazalaq.
kəvirtək. kətək. kiçik üy. yuva.
kovlaq. (
< kov: içi boş.
qopaq: şişik). kədu.
qapar > kəpər (fars). çəpər. qoraq.
gənc qızın elçi qabağına çıxarkən geydiyi süslü bəzəkli geysi, paltar: qaşalaq. qaçalaq. çağalaq.- qabaq başına patlamaq: qabaq birinin başında patlamaq: başqalarının oldutlarından, etdiklərindən kəsərə (zərərə) düşmək, uğramaq.
qabaq çiçəyi kimi açılmaq: utanqaçlıqdan, kişilikdən, bağlılıqdan çıxıb, sıyrılmış kimi, aşırı çılpaqlıq, sərbəslik göstərmək. noxdasın qırmaq.
qabaq qafa: qabaq qafalı: qabaq başlı:
keçəl.
qıtqanac. qıtanlaq.abdal. budala. qafası üşük, uyuşuq. qanqırıq. qanırıq. qaqrıq. sadə. batalaq.
qabaq kimi: çıplaq. tüksüz. lüt. hər yanı açıq.
qabaq dadı vermək: bıkdırmaq. sıxmaq. utanc usanc verməyə, dadsızlığa, duzlanmağa başlamaq.
armıd qabağı: arımıd biçimində olub, süs qabağı.
asma qabağı: çardaqda yetiştirilən qabaq çeşiti.
kəstənə qabağı: dadlıq qabaq: dadlıq, murabbalıq qabağ.
saqqız qabağı: yeməyi yapılan qabaq çeşiti.
su qabağı: içi boş, böyük qabaq çeşiti.
qabaq çıxmaq: kalah çıxmaq: qoğun, qarpızın kal çıxması. gözlənilməz, bəğənilməz olay olmaq.- qabaq çərdəyi: qabaq çəkirdəyi: əğləncəlik çırtlanan qabaq tuxumu.
qabaq dadı: bəğəniməyən, bıkdırıc dad. dadsız. tamsız.
qabaq qurqu: bir filimdən seçilmiş kəsiklərin, olduğu sırayla qısaca görsətmə.
qabağına çıxmaq: uğurlamaq. qaşlarmaq. qaştarmaq. qarştarmaq.
qonaqları qaştayamadıq.
qabağ qabağa: qarşı qarşıya.- qaş qabaqlı: çatıq qaşlı. düğün qaşlı. qızqın. darqın. sınırlı. əkşik.
qabaxkı kimi: önğiki kimi.
qabağı alınmış: qabaqlanmış. qapatılmış. öngəlmiş. bağlı.
qabağa çəkmək: önə qoymaq. ilərgəmək. ilərgətmək. ilgərimək. önərmək. pişnəhad edmək. mətrəh eləmək.- suyun önü bağlı.
balqabağı: iri, yavan, dadsız, məzəsiz bərk qabıqlı kədu çeşiti.
qarşıda, qabaqda olan: qarşaq.
olmadan qabax: olmadan iləri. olmadan öncə. olmadan ilkin. olmadan əvvəl.
başı qabax: saçı yox. keçəl. kəl.
bir az qabaq: bayağ. dəmin.
çağından qabax: er. ər.
çox qabaq: irkən. erkən. irtən. ertən. irtin.
erkənlərdə: çox qabaqlarda.
qaraqabaq.
yazığ o kəsə ki (kəsgə ki.). qaraqabaqdır, nə gözəl yaraşır üzlərə gülmək.
qabaq doğramaq: abartmaq. şişirmək. yalan satmaq.
qabaq patlatmaq: aldatıb, kələk, duzağa düşürmək.
qabağın almaq: qabaqalmaq. önləmək. önalmaq. qarşanılmaq. qarşalınmaq: qarşınalmaq. qarşalmaq (< qarşın + almaq). qarşısın almaq.
bayağı, öğrənilmiş, əsgi biçimdə, formda: qaradüzən.
qabaqdan görülən: qabaqgörü. öngörü. pişbinlik.
qar yağmadan qabağ yağan sulu qar dənələri: qardöşəyi.
dal qabaq balta: iki ağızlı balta. iki üzlü. yaltaq. yalağçı. yantaq. çaldağ. çandağ. çapaz. qaçaz. söz daşıyan. arapozan. arapozac. arapozucu. münafiq.
içi boş, üzü qabaq: üzsüz astarsız. nə içi içdir, nə dışı dışdır. içi boş olmağıyla, utanmazda olmaq.
kiçik, incə, uzun, sulu qabaq: qota. qotaq. kədu. kədük.
qabaq tas: qabaq kasa: böyük kasa.- nərsiyə görə öncə, qabax, əksik olaraq: qala
ona üç qala.
bir metir qala.
suçluğun aldırmayıb, qabaxdan gələn: bir suçlu, birdə güclü. həm yapır, həm yaxır

QABAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalaq. şişik, quba, qubba, gobud olan nərsə. { başınan (qafaynan), börkünən, yemiş olan
qabaq;
qabaqlıq kədu; nun bənzərliyin tutuşdur}.
qabaq ağac: qoni, məxrut biçimində olan, yaxud budalan ağac. bu işə qabaqlamaq deyərlər.
qabaq: ön. üz. qaraq. görüş. qabaqlaşmaq: üz bə üz olmaq. üzləşmək. özün tanıtmaq (məərrifi). qabağında: önündə. (qafa: baş).
qabaqdan: < qab. alqa. ertədən.
im. iz. nişan.
ox atmaq oyununda nişan, iz, qaraq olaraq, bir uzun, uca ağacın başına qabaq taxırdılar.
görməmiş. pişməmiş. kal. xam. naşı.
qabaqlıq: görməmişlik. xamlıq. naşılıq.
keçəl. kəl. daz. dazalaq. kələş. bu anlamda
qabax qafa;da deyilər. qabaq kimi: tüksüz.
qab. su bardağı.
açıq. lüt.
baş qabaq, yalın ayağ.
iki batmanlıq olan ölçü.
içinə barıt qoyulan balqabağı.
qaş. qarşı. üz. ön. bayaq. uzal. öng.
qaba. qabalaq.
qaba beyin: səfeh. kəlləsi boş. təmbəl.
kərxana. iş yeri.
araq qabaq: araq kərxanası. meyxana. araq düzəlinən yer.
qabal. qıbal. ( < qab). üz.
qiyafə.
( b < > v ) qavaq. qapaq. nərsənin örtüyü.
göz qapaq.
güllü, yaş olurkən yeyilən qabaq. bu qabağın türlərindən:
qaba qabaq.
saru qabaq.
qızıl qabaq.
qara qabaq.
qızın, nərsənin dəğişməz acarlıqı, arınlıqın qoruyan örtük. (bəkarət).
qapaqlı mallar: taza, açılmamış davarlar, cinslər.
qız qabağın sıydı (sıqdı): qırdı.
qapalı. qapuğlu. qabığlı.
qabarıq. qabadayı.
köy. məhlə. məhəllə.
avlu.
qapaq.
alı. əli. qaş. ön. yan. qarşu. hizur. ertə. erkən. öncə.- abuq qabaq: humara köyünün əsgi adı.
qabağki kimi: alqınlay. önciki kimi. öncədən olduğu kimi.
hadagujuq qabaq: hatohşuquey köyü.
qabaq görənlik: sınçı pişbini konəndə.
hahunduq qabaq: haqınduquey köyü.
ojay qabaq: təbərdi köyünün əsgi adı.
toqçuq qabaq: dohşuquey(doqşuqino. köyü.
bılayı qaysı tuxumnu qabaqıdı?: burası hanki sülalənin köyü?.
qabaq eşik: məhlə qapısı. darvaza. dış qapı. avlu qapısı.
göz qapağı.
tərəzə qabaq: pəncərə qanatları.!

QABAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabax. qabal. { < qab.: baqaq. qapaq. (# < kovaq: boş}.
(: önə verilmiş. öngər. öndə. şişik.) > qəbl. öndə. iləri. iləridə. əvvəl.
öğlədən qabal, qabax.
qabarıq. təprik. qaqma. qalxma. bərcəsdə.
qala (# geçə). qalmış. əksik olaraq.
bayrama iki qala gəlin.
beşə beş qala getdi.
aşnu. öncə. əvvəl.
mən ondan aşnu gəldim.
qurumuş qabaq: sağanqu. saqnaqu. saxsılanmış.
uğraş. uğra. uğur. oğur.- asma qabağı: qabağın çardağa alınan uzun bir çeşidi.
az qabaq. həmən.
siz gələdən həmən yatmışdım.
içi ət, göy ilə doldurulmuş qabaq, yapraq: tolma. dolma.
yalançı dolma: əti olmayan dolma.- qabağa verən: təprəçi. üsdən satan. şişirən. bülənd pərvazlıq edən.
su qabağı: su qabı kimi işlənən, içi oyuq qabağ çeşiti

QABAQA YEMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəğişik yeməklər yemək.
qapaqa yemək: qapa qapa yemək. gizlin yemək

QABAQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabağa < qabağ ağa. xiyağa. < xiyar ağa: qırağa. qıra ağa. xiyar. qıra. qabağ. kalah. alabaş. sərsəm. aldavıl. andavıl. şapşal. qaba saba. qamqalat. qapqalat. qayta. görgüsüz. dargöz. qısgöz. qıtgöz. dümbələk. bacarıqsız. başarıqsız. yontulmamış

QABAQAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabağac ( < qaba ağac). qarağac. qabanac. qabanquç. qaban ağac. iri, yekə ağac

QABAQALMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabağın almaq. önləmək. önalmaq. qarşanılmaq. qarşalınmaq: qarşınalmaq. qarşalmaq (< qarşın + almaq). qarşısın almaq

QABAQAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapaqar.
güclü. qolçomaq. qocur. qadir. qəddar. cəbbar.
iti. çapar.
qapaqar yeriş.
qapaqar at.
ivəcən. tələsik. tələsgən. əcul

QABAQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

abartan. abaran. abarçı. şişirən. pezəvəng. şarlatan. qaldaban. çaldaban. yalançı. qandağ. qandağçı. qandırıtçı. qanqırıtçı. düzənçi. düznəçi.
oxçu

QABAQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

köylü. otraq

QABAQDAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarşılayı. qarşıləyi. qarşıldan

QABAQƏLƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabagələn. ələgələn. yumşaqca. uysalca

QABAQQİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabaxki. burunki. əsgi. əvvəlki. uzalqi. önki

QABAQQÖRÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabaqgörü. öngörü. qabaqdan görülən. pişbinlik

QABAQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağacı, nərsəni buduyub, qabaq biçiminə salmaq.
difa edmək.
qabsamaq. bükdənləmək. pəskəlçilik, mizahimət edmək.
iləriləmək. önəçmək. ilərləmək. öncələmək. müsabiqə vermək. yarışmaq

QABAQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qavaqlamaq. dallamaq. ağacları gəliştirib, gəncləşdirmək üçün dalların budamaq.
gücləndirmək. təqviyətlətmək.
öngəlmək. önün almaq. qadaqlamaq

QABAQLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

köyləşmək. yerləşmək. avlanmaq. ağıllanmaq

QABAQLANMIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabağı alınmış. qapatılmış. öngəlmiş. bağlı.
suyun önü bağlı

QABAQLAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabaqları. öncələri. öncələr. ilərlər. ilərləri. ilərlərdə. əvvəllər.
öncələri siz düz üzə deyirdiz