Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
QAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

ac.
qısqac: qasac. qıyqac.
sıxqac: sıxac

QAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

kac. bax > qaç

QAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

kacbürhan.
(ağac). çam, şam. şaşı.
< çək. arzu. əriz. əriş. istək. əsmə. əsi.
çəkiz nədir buyurun: istəyiz nədir deyin.
çaş. kəc < çəl. silli. tapanca.
kac (fars). kaç (fars) < çək. çəkə. silli.
kac xordən < qalamaq. qaçmaq. üz çevirmək.
< çəklənmək. sillilənmək

QACA QUCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

(
< qacar: qaşar. uca. qaş + kovcar: quyu. çuxur.
< kavca: kuvca: < kav. kov). çala çuxur. atar tutar. yeniş yuxuş.
qacar qucar yollar

QACA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > qacax.
qap. qa qaca

QACAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

qacıc. ( c < > q ) qaqac. qaqıc. kir. çirk. çik. bulaşıq. qatıq. arın, təmiz duru olmayan.
qacıc don: kifir paltar

QACAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabqacaq: qabqaşıq. çanaq çömlək.
qab qacaq: qazan ayaq

QACAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qacax. qaca. qıça. qarcaq. qırcaq. kərçək. qırçaq. (
< kərmək: kəsmək.
qırmaq: oğmaq. 1 < qazıq. 1 < qısıq. ).
qırça. nərsənin qaçığı, qırığı, bölüyü, xırdası, kiçiyi, incəsi.
qaca ləpə: oğuq cəviz, gındıq içi.
bir qaca pul: bir qəpik.
qaca yollar: cığır.
pambıq qacası.
qaçav ( < qaçmaq). qarşı. qarşıt. ayqırı. tərs. yağı. düşman. uyuşmaz. evrik. çəlşik. çəliş. zidd. mə;kus. əks.
qab qacaq: çeşitli qablar

QACAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

qasal. şiş

QACAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

qəcəl. (1 < qacar: qaşar. uca, dik, uzanan yer. 1 < kavcar: oyuq, kor yer). bir yerə görə qıraq, yan olan bölüm. özəlliklə meşədə, yaylaqda otlağ yer

QACALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabçaqlamaq. qablamaq. qaba qoymaq

QACALAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

qar qacalat: qar qatalat. qar qatalac. qat qatalac. qat qacalat. qıvırdım. qalın. cahaz. cehiz

QACAMAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarqonaq. ağıl. çevrə. çürə. qotan. kotan. tövlə

QACAMAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaycamar. qaşamar. qoçamar. qoçmar. dalışçı. qocamar. başarıqlı. çalışqan

QACAMƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

(qaç < metatez > çaq). bacarıqlı. çalışqan. igid

QACAR BAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

< qacı baş. qaçar baş. sarsılmayan. gəvşəməyən. enmiyən

QACAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

yırtıcı ət yiyən quş.
iran.
qacarlı: iranlı

QACAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaçar. itin. çapar.
qacar qucur: qulaq dələn iti səs

QACAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaçar. qaçara. qərəçi. qaraçı.
aldavçı. hiləçi.
sırtıq. üzdən gedməz. qara astar. qarastar. inad. qara damaqlı. qara dadaqlı. qara başlı. inadçı.
savaşçıl. qavqaçı. qərəçi. qaraçı.
çingənə. qərəçi. qaraçı

QACARA : Arin Turkish Etimology Dictionary

(qac < metatez > çaq. çığ). çığır bağırçı. yayqaraçı. gurlayan

QACARTATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qacardatmaq.qulaq dələn, dıraqlayan iti səs çıxarmaq

QACARTMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaşartmaq. qındırmaq. qıncıtmaq. qıcırtmaq. özəndirmək. istəkləndirmək. təşviq edmək. təhrik edmək. qışqırtmaq

QACAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(qac < metatez > çaq). çaqaşmaq. çoğalmaq. yığılıb qaynaşmaq

QACATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kavatmaq. kanatmaq. çırtmaq.
xaşxaş qozalağı, saqqız otu qanatmaq: bunları cızaraq şirəsinin axmasına yol açmaq

QACAV : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaçav ( < qaçmaq).
qaçaq. qarşı. qarşıt. ayqırı. tərs. yağı. düşman. uyuşmaz. evrik. çəlşik. çəliş. zidd. mə;kus. əks. muxalif.
qacav olmaq: qacavlanmaq. tərs durmaq.
muxalif. zidd. tərs.
qacav bolmaq: qarşı gəlmək. muxalif olmaq