Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QAÇALMIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaşalmıq. kavqamıq. qalğamıq. qalğamıq. sulu nərsənin quruduğunda çatlamış durumu.
kavqamıq topraq

QAÇAM : Arin Turkish Etimology Dictionary

bir qaçam: bir tutam. bir ovuc. bir avuc

QAÇAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağıl. barıcaq. mərcə;.
bölmək

QAÇAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaçma. qaçınmaq. üstünə almamaq.
tə;vil

QAÇAMAQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağıllı. hikmətlə iş görən. işin nədənin bilən.
gizli, qapalı yapalı, qurumlu iş görən

QAÇAMAQLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

iki üzlü iş, söz.
iki uclu, neçə uclu söz, yanıt, davranış. altından qaçıla bilən yol. kəsnitsiz. kəsiniksiz. kəsərlik daşımayan. qaypaq. qərarsız

QAÇAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kaçan.
çağan. çapğır. yüvrük. ılğayan. qoşan. çaptı. səğirtən.
metatez > çağan. kaşan. haçan. vaxt. saat.
nə vaxt. nə zaman.
kaçan gedirsən.
zaman. vaxd. çağ.
bir qaçan: bir çağ.
əgər. isə.
qaçan barsan: əgər gedsən. gedərisən.
haçan. keçmiş. əsgi. nə zaman. çoxdan.
haçandan bəri: əsgidən bəri.
qaçaq. qaçar. qaçqın.
qulağa qaçan: qulağa girən. çabıq yerir, quyruğu çatal bir kiçik böcək

QAÇAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kaçan. qayçan.
kayçağ. o çağ. o zaman. o vax.
qaysan. nasıl. nəsan. nəcür. nə üzdə. nə surətdə.
haçan. kaçda. neçədə.
kaçda yatısın.
haçan. haçağ. haçanğ. (< çağ < çanğ). havax. nə zaman.
hərhanki. hərhançı.
qaçansa gələcəyəm.
bunların ikisidə birdir, qaçanı olur olun.
girən.
qulağa qaçan girən qulağa.- gəlməmişin dadı yox, köçənlərin yadı yox, qaçanları tut saxla.
yağışdan qaçan yerin itirər, yersiz hürən, çətin gətirər. (çətin: çətinlik. koraz. güclük.).
qaçan qaçana: arxa arxasından qaçma

QAÇAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaçqın.
kürzən. kürüzən. ürkün.
qoğquzan. qoğquzan. fərari.
yiyəsindən qaçan: çapıq. qaçağan.- işdən qaçan: işqaçqını. ərincə. uşəngən. qalız. kaviz. gəvşək. sölpük. sölük. solğuq. soluq. qaba, iti olmayan. yavaş. kavaş. qanı ağır. əli ağır. qaltaban. çaldaban. təmbəl.
qaraqaçan: (qara: yer. ).
(alay yollu). qaratəpən. eşşək.
qaraqaçan sürüsü.
supa. sıpa. qodux. eşşək balası.
qaraqaçan köpəyi: qaraqaçan iti: çoban iti çeşiti.
sürəkli köçən, yer dəğişən.
qaçan qaçana: arxa arxasından qaçma

QAÇAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoşan. ivici. ivəci. ivci. tələsən

QAÇANAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gizirgə. gizirgək. girizgək. girizgə. arxaçıq. qorçaq. qorça. sığınca. sığıncaq. pənəkə. pənahqah

QAÇANSA : Arin Turkish Etimology Dictionary

haçansa. kimi çağ. kimi vaxt. gah. gahdan. bə;zən

QAÇAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

kaçal (fars). < qabqaçar. qabqaşıq. ev qoş.
qabcar < qabqacaq.
< qabqacaq. yaşama gərəkli nərsələr.
yelə. yələ.
qab qacaq.
qacar. itin. çapar

QAÇAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

kaç kərə. qaçur

QAÇAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaçara. qacar. qərəçi. qaraçı.
aldavçı. hiləçi.
sırtıq. üzdən gedməz. qara astar. qarastar. inad. qara damaqlı. qara dadaqlı. qara başlı. inadçı.
savaşçıl. qavqaçı. qərəçi. qaraçı.
çingənə. qərəçi. qaraçı.
həm qaçar, həmdə təbilin çalar: bir qaçar, birdə təbilin çalar: çəkinməli, çəkinir bir işi yapmaqdan keçəməmək. qılmaqdan qaçına qaçına, işində yapan kimsə.
günəş açar, qaranlıq qaçar: dan atınca, könül sökülər. ışıq saçar, sözü açar. oğru deməz gecədi, toyuqdusa cücədi, alar çapar, vurub qaçar

QAÇAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaçır.
çapar. iti. səriüseyr.
qaçaq. qaçan. qaçqın.
qatır

QAÇARA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaçar. qacar. qərəçi. qaraçı.
aldavçı. hiləçi.
sırtıq. üzdən gedməz. qara astar. qarastar. inad. qara damaqlı. qara dadaqlı. qara başlı. inadçı.
savaşçıl. qavqaçı.
çingənə