Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QAQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaxınc. qaqış. qaqıc. sərzəneş. sərkuft. tə;nə. məlamət. nikuheş.
qaxınc edmək: qaqıc, qaqı qaqmaq: qaqımaq. bir suçu üzə vurmaq.
qax. quru yemiş.
qızıqlıq. qızqınlıq. hirslik. öfgə.
zülm. covr. sitəm.
dürtüş. itiş. israr.
qaqış. quru

QAQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qağı. qaqıt. qaqart. qaqırt.
qatqı. qayğı. süzgün. üzgün. nayranlıq ( < anğıralıq). özən. təvccüh. inhiraf.
qaqmış. çarpıq. qanqal. ucu əğri çıxıntılı olan nərsə. (ilişik. kalkeçit.).
qadar. xoruz pipiyi.
qax. quru yemiş

QAQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqqı. qayğı.
qaqqa. qavqa. qovqa. savaş.
qamış. qalın qamış.
taxıl qurutmaq üçün daştan yapılmış ocaq

QAQIB : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqıb, çalıb itələmək: itiştirmək

QAQIC : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqınc. qaqış. çapa.
qaqac. çaqac. çəkic.
bir yanı düz, bir yanı çatallı, biz əkinçilik ayqıtı. çəpin.
ləngər.
palçıq, suvaq qatmaqda, sürməkdə işlənən, əl yekəlikdə mala.
qaqıt. quru. sərt. bərk.
qaxınc. qaqı. sərzəneş. sərkuft. tə;nə. məlamət. nikuheş.
qaqıc, qaqı qaqmaq: qaqımaq. qaxınc edmək: bir suçu üzə vurmaq.
eyb. qusur. pürüz.
ucu qançalı (çəgəlli) dəğnək, sap.
qızıqlıq. qızqınlıq. hirslik. öfgə.
zülm. covr. sitəm.
dürtüş. itiş. israr

QAQIC : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaquc.
qax. quru.
alma qaqıcı.
(ağac) kovuc. oyuq.
qaquc. quc. qoç. qoş.
kötük süpürgə.
qanqallı nərsə. qullab. avqar. tutma, av ayqıtı.
əğqın ənərsəni qabardıb şişirmək üçün, arxasından, vurub basan itələyən ayqıt, çəkic. süs ayqıtı.
qaqac. ( q < > c ) qacıc. qacac. kir. qatıq. arın, təmiz duru olmayan.
qaqqı. qaqqıc. məlamət. səzəniş

QAQIC : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaquc. qaqquc. qaqqıc.
qaquca. çəkic. çəkiş.
qavuc. qavıc. qavuca. çanqal. çəngəl. qarmaq. qullab
kavaq. kavaq. çolaq.
qançalı (çəngəlli) balıq tutma ayqıtı

QAQICI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqıyan. qaqayan. taxlayan. taxıyan. taxıcı. qaşlayan. qaşqaqan. qaştaxan. göməçi. gömüçü. gömən. göməyən. gömləyən. nərsiyə inci daş taxan, döyən. nənərsəni oyub, dəğərli daş, qaş, qızıl gümüş yerləşdirən. qaqayan. münəbbətkar

QAQICI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoqıcı. xortlaq. xoxucu. uşaq qorxudan. umacı. öcü. qoncalaz: qoncolos: canlanmış ölü. almostı: < albastı. cin. umacı. cidos

QAQICLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqırlamaq. qaqışlamaq. qaqıtlamaq. qaqalamaq.
tərs yanıtmaq. tərs cəvab vermək. tərsinə gedmək. qarşı gəlmək. muxalifət, ziddilik edmək.
ilişdirmək. nəqd, tənqid edmək.
qayğılatmaq. üzmək. üzdürmək. üzütmək. acıtmaq. dərditmək. kədərlətmək.
incitmək. ağrıtmaq. ətacılıq edmək.
itmək. itələmək. təpmək. soxuşturmaq. sarsıtmaq.
sürəkli çəkiştirmək. sıx sıx çəkmək, dartmaq.
qeybət, qiybət edmək.
dal ba dal, üst üstə çırpmaq, vurmaq, itmək, təpmək.
tikicilərin, dərizilərin qaqalamaqdan, barmaq ucları dəlik deşik olmuş.
aldatmaq. pozuq, pis mal satmaq, soxmaq, utdurmaq, basmaq, itmək, təpmək. qazıqlamaq.
(qaqıya, xıxa) batırmaq. bulamaq. bələmək.
(cocuq dində) ən edmək. pisləmək. sıçmaq. sışmaq.
bir kimsəni, nərsəni xor görmək. xorlamaq. korlamaq. alçatmaq. pisləmək. kötüləmək. danlamaq. qınamaq.
qaqanlamaq. toyuq yumurtlarkən qıt qıt edməsi. qıqqıldamaq.
qapını çalmaq, döğmək.
çalqamaq.
yayıq qaqalamaq: tuluğ, nehrə döğmək.
bir konuda çox danışmaq, çox söz edmək.
qaqlamaq. soxmaq. batırmaq. basmaq. itmək. təpmək

QAQICMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqınmaq. qaqışmaq. qanışmaq. qanıqmaq. qanıcmaq.
qaqa, dikə durmaq. başın qaldırıb qaqlanmaq.
dirənmək

QAQIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

acığ. hirs.
qarşıt. muxalifət.
qaqıq qazıq: yerə bağlanmış kimi durmaq

QAQIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kağıq. kavıq. kavrıq. kağrıq. kağırmıq. kağsırıq. qanğırıq. qaynırıq. qanırıq. qağrıq. qanırmıq. bəlqəm. xilt.
qağıq. qapıq. dolu. tıxaq. qaruq. qarıq. qısıq, boğuq səs.
qağıq, qısıq, boğuq səsli: qaruqlu. qarıqlı.
qalxıq.
qavıq. kəkik. kəklik otu

QAQIQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqığan.
qaqan. xaqan. tüt. bərk. uca. hündür. daşlanan. kükrəyən. gurlayan. gürləğən. iti.
kişi qaqığan olu, dəmir kəsgin, pıçaq iti, pamıq yumşaq.
qaqığan yumşaq kişi.
üzü qaqığan.
bənizi qaramsı, gövdəsi arıq.
öfkəli. gözü qara

QAQIQANLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqığanlıq. hislilik. öfkəlik. qapağanlıq. qızqınlıq

QAQIQANLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqığanlıq.
boğaqlıq. boğqunluq. xəfəlik. qapalıq. mükəddərlik.
düşmanlıq. öcəklik

QAQIQINTA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqığında. qaqımına. qızmasına. istəməzliginə. gücənə. sıxında. zorlaşda. qarşın olaraq. rağmən. əlarəğmi.
bu işi sənin qaqığında qılacağam

QAQIQLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qağıqlıq. qarıqlıq. qaruqluq. qısıq, boğuq səslik

QAQIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

kakil. kişi başında (insan başında) pipik yerinə uzaran, ayrılan saç. pərçəm.
qaqal. qaqla. quru. quruq. qurumuş.
iri çanqıl, sanqıl.
çanğıllı topraq.
qaqılış. qaqqılış. qatıl. qatılış. qahlayış. güldürü. qəh qəhə. qah qah gülmə. əğlənti

QAQIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

kağıl. incə, yaş söğüt dalı.
qal savı qalmaz, kağıl bağı yazmaz: ağsaqqal sözü işlər, söğüt dalından qurulan bağ düğün açılmaq

QAQİL : Arin Turkish Etimology Dictionary

kakil. < qaqıl. kişi başında (insan başında) pipik yerinə uzaran, ayrılan saç. pərçəm. təpəlik. balçaq. başlaq. təpəsaç.
qadın təpəciyi, kakili: çalbağ. balçaq. başlaq

QAQİL : Arin Turkish Etimology Dictionary

kakil. bax > qaqıl. qıvrım. sarquc

QAQİL : Arin Turkish Etimology Dictionary

kakil. kəkəl. çuvqal. saç pərçəmi

QAQIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

qağıl.
dik. dikbaşlı.
boyu yüksətmək üçün ayağa taxılan çubuq. ayağçaq. ayağlıq.
pedal.
kakil. (qalxmış?). daraq.
təcrübə. çalıt. görük. quş başında olan təpəlik.
qurumuş, bərkimiş palçıq.
çaqıl. çanqıl.
qaqıllı topraq.
yaxşı oğutulmamış, düğün düğün qalmış nəsnə.
qaqıl qaqıl un.
qaqıl qaqıl: qarma qarışıq, qalabalıq, tünlük toplumun durumun bildirir.
qaqrış. acıq. hirs. qızma.
kavıl. kahıl. ( < kav). kal. çiğ. xam. yetgin olmayan. pişməmiş.
qaqlı. kəkli. suçlu. xətalı. müttəhim.
qaqğı. qayğı. sıxıntı. dincsizlik. rahatsızlıq

QAQILA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqıla qalmaq: qalağlanmaq. qalğalanmaq. yığılmaq. birikmək. doluşmaq.
mallar yığnada qaqıla qalmış.
yaxcı olan, ucuz olan qaqıla qalmaz