Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QAQILMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqınmaq.
qaqışmaq. qaqımaq. darılmaq. darıqmaq. darnıqmaq. darqınmaq. darqılmaq. darqışmaq. öfgələnmək. hirslənmək. qızmaq. qızınmaq.
taxınmaq. çivi kimi taxılmaq. mıxlanmaq. itələnmək. bir yerdə tikilib qalmaq.
taxınmaq. çağılmaq. bəzənib düzənib geyinmək.
qaqlamaq. qahlamaq. qəh qəhəylə, qah qah gülmək

QAQILMATAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqılmadan açılsın, günün çıxsın saçılsın. (alqış. yarqış. iyi dilək)

QAQILMIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

taxılmış.
qaqılmış, taxılmış, işgilli, çətin qılınan, təprəşən, hərəkət edən nərsə, kimsə: qağnı

QAQILTAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qağıltaq. qanıltaq. qavıltaq. gəvşək. sölpük. sölük. solğuq. soluq. qaba, iti olmayan. aralıqlı. seyrək. dərik dərik

QAQILTAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqıldamaq. qaqqıldamaq

QAQIM : Arin Turkish Etimology Dictionary

taqırtı. gürültü.
darbə. vuruş.
qayım. doğru. düz

QAQIM : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqam. qaqamıq. qaqmıq.
qaqamıq. qaqmıq. qax, cılız, bir dəri bir sümük, quru, iskilet kimsə.
qaqamıq. qaqmıq. iskilet. qalırqa. çalurqa. çalırqa. çalqır. çalqıra.
qaqıntı. qaqmıq. qaqmaq. qıymıq. qırmıq. qırıntı. çağmar. çaxmar. qaçmar. qaşmar. qaşqam. töküntü. tör töküntü. yonultu. tıraşa.
qaqmıq. qaqmaqqamqaq. qarmaq. qartmaq. qatmaq. qatşaq. qartşaq. qağşaq. qarsıq. qatsıq. qasıq. yara üzündə oluşan qabıq. çözmək.
qarım. qavım. qohum. quda. famil

QAQIMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qızma. qaqıq

QAQIMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < qaq: vurqu. zərbə).
qaqı, səs vermək. qaqqıldamaq.
taqımaq. vurmaq. çalmaq. çaqmaq. çapmaq.
çatmaq. təcrübə edmək.
bağırmaq.
qınamaq. qayımaq.
( < kek: kin). hirslənmək. qızmaq. azarlamaq. sıxmaq. qanı qərəlmək. azarlamaq. söyəş söymək. qızmaq. qarşı gəlmək. e;tiraz edmək. hirslənmək.
qaqığanlıq: qanı qərəlik.
darığmaq. darılmaq.
qorxutmaq.
birinə qızıp ondan üz çevirmək.
qarqamaq.
qaqumaq. birinə qızmaq. qızqamaq. danlamaq.
dəqmək. incitmək. azarlamaq. dürtmək. darılmaq. tarılmaq.
qara quyruq. as. samır.
incitmək. azarlamaq. paylamaq

QAQIMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qadımaq. qaqınmaq. qaqılmaq. qaqışmaq. darılmaq. darıqmaq. darnıqmaq. darqınmaq. darqılmaq. darqışmaq. öfgələnmək. hirslənmək. qızmaq. qızınmaq. qızışmaq. sınırlanmaq. sinirlənmək. qızmaq.
qaxınc edmək: qaqıc, qaqı qaqmaq. bir suçu üzə vurmaq.
qırmaq. bərələmək. sədəmə vurmaq

QAQIMLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqamlıq. qaqlıq. cılızlıq. bir dəri bir sümük, quru, iskilet olumluq

QAQIN SOXUN : Arin Turkish Etimology Dictionary

vura vura. dövərək.
qaqın soxun edmək: xaşlamaq. azarlamaq. paylamaq

QAQIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

axar suyun daşması

QAQIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qağın. (qaqqın. qaqyana). quru, arıq kimsə. ( > qaqana (fars))

QAQINA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qax. quru, incə, ətsiz kimsə. sür sümük kimsə

QAQINC : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaxınc. ( < qaqmaq vurmaq. təpmək)
qılıc, qarğı salması, həmləsi.
ixtar.
qızaq. hiddət. öfkə. qayğu. zorluq. basılıq. quruluq. bərklik. pislik. vurqu. hirs.
qaxın ilə yügürdü.
qaxıncla: zorla. bərkdən.
başa qaqılan, vurulan iş, durum. baş bəlası. dannaq. üzə vurma işi. üz qarası.
qaxınc. coşu. coşqu. coşuş. çarpıntı. coşqunluq. əsrimə. özündən keçmə. ilginc. talaş. daşqın. daşınma. aşra. aşralıq. azıq. dürtüş. çapıl. qamıç. bulğa. qalxış. hırçın. qorxu. sağınc. dəprəm. həyəcan.
çıqışma. azar. sərzəniş

QAQINC : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaxınc. qaqış. qaqıc. qaqı.
sərzəneş. sərkuft. tə;nə. məlamət. nikuheş.
qaxınc edmək: qaqıc, qaqı qaqmaq: qaqımaq. bir suçu üzə vurmaq.
qızıqlıq. qızqınlıq. hirslik. öfgə.
zülm. covr. sitəm.
dürtüş. itiş. israr.
qayğu. gümən. dərd. acı. ağı. incik. qara. qısıl çınğı. üzüntü. göynək. göyüntü. qoyuntu. küyüntü. gövnək. gövüntü. ağrı. sıxıntı. gümən. toxu.
(qarqış sözü.).
toxun çözülməsin, ipin qırılsın

QAQINC : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqıc. çapa.
çəpin. bir yanı düz, bir yanı çatallı, biz əkinçilik ayqıtı.
ləngər.
palçıq, suvaq qatmaqda, sürməkdə işlənən, əl yekəlikdə mala.
qaqıt. quru. sərt. bərk.
qaxınc. qaqı. suçu üzə vurma. qınama. taqqac. sərzəneş. sərkuft. tə;nə. məlamət. nikuheş.
qaqıc, qaqı qaqmaq: qaqımaq: qaxınc edmək: bir suçu üzə vurmaq.
eyb. qusur. pürüz.
ucu qançalı (çəgəlli) dəğnək, sap.
qızıqlıq. qızqınlıq. hirslik. öfgə.
zülm. covr. sitəm.
dürtüş. itiş. israr

QAQINCIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qağıncıq. kavıncıq. qalıncıq. ( < kav). kovuq, ovuq

QAQINCLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaxınclamaq. başına çırpmaq. gözünə soxmaq

QAQINCLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaxınclamaq. çıqışmaq. azarlamaq. sərzəniş edmək

QAQINLALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

azarlamaq. xaşlamaq

QAQINMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

öfkələnmək. qəzəbə düşmək. acınılmaq.
kəndinə dövüb vurmaq.
göğsün qaqınmaq.
ağlaşıb baş gözün qaqındılar.
töğşünüb qaqındı.
barmağıyla şüyşüyə qaqındı.
silkinmək. çırpınmaq. çırpmaq.
ətəyin yenin qaqındı.
qana vurmaq.
quşlar qaqınıb uçdular.
qapılmaq. tikinmək: köpülmək.
don qaqıldı

QAQINMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

azarlamaq. xaşlamaq. paylamaq

QAQINMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqıcmaq. qaqışmaq. qanışmaq. qanıqmaq. qanıcmaq.
qaqa, dikə durmaq. başın qaldırıb qaqlanmaq.
dirənmək