Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
QAQIRLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qızıqmaq. top daşarlanmaq

QAQIRLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaruqlu. qarıqlı. şişiginli. şişikli. qopuqlu. bezikli

QAQIRLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqıllıq. qaqlalıq. qaqılıq. tıxılıq. tıxnalıq. yığlıq. yığlalıq. yığnalıq. çoxluq. bolluq. doluluq. dolluq.
çörək qaqlığı.
para qaqlığı.
qarıqlıq. qaruqluq. şişiginlik. şişiklik. qopuqluq. beziklik

QAQIRMAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqırtmac. qaqrımac. qanırtmac. qanqırmac.
qamırtmac. bir ağacdan qoparılan, kəsilən çəlik, qələmə.
böyük bir yük qaldıran çubuq. qaldırac. diləm. deyləm. əhrom. əhrüm.
yalan. qabartmac. abartmac. qabartılmış, abartılmış söz

QAQIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < qaqmaq: vurmaq). qaqırıvermək. qaqırtmaq.
qaqışmaq. önəmsəmək. alımsamaq. (özünə) aldırmaq. qopmaq. götürmək.
qoparmaq. çalmaq. qazmaq. dalı dibindən, əkləndiyi yerdən qoparmaq.
ağac dalların qaqırdım.
zorlayıb qoğzamaq, qaldırmaq.
sıxıb sıxışdırmaq. basdırmaq. zorlamaq. artıq çaca gösdərmək. büküb qəddəyib qaldırmaq istəmək.
çox qaırma, qoranın pişməyinə çox qalır hələ.
düşünün, çox qaqırmıyın: qatışdırmayın.
böyləcə qaqırmağın sonu nə oldu. nə qarşımda dayanmısan, qaqıyırsan: gücənirsən.
kağırmaq (q < > ç). çağırmaq: səs çıxarmaq. öksürmək. ağız boğazdan səs çıxarmaq. gəgirmək (gərimək). çığırmaq. bağırmaq. gurlamaq. uğuldamaq.
yaxırmaq. sövmək. güstaxlıq yapmaq. kötü davranmaq

QAQIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gavırmaq. qaqırtmaq. ösgürərək, göğsündən bəlqəm çıxarmaq.
sözlə icəşmək, toxunmaq.
ünləmək. səsləmək. tapşamaq. çağırmaq.
güc işlədərək nərsəni bükmək, qaytarmaq.
qaqtamaq çapmaq. çapqamaq. çapqarmaq. yürüşmək. yürgüşmək. yürgəmək. yügrəmək. yügürmək. ılqamaq. ilqamaq. ilqarmaq. cummaq. taxınmaq.
qaqımaq. qırmaq. bərələmək. sədəmə vurmaq.
yügürmək. sıçramaq. zıplamaq

QAQIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqırtmaq. qaqrımaq. qaqrıtmaq. qaqrınmaq. qanırmaq. qanğırmaq.
mənimsəmək. qapsarmaq. qapısamaq. yiyələnmək. qopsarmaq.
qonşu avlusuna əğilən alma ağacımızın almaların qanırdı.
özgə malın qanırabilsəndə, için qanıranmazsan.
tez yetən, olanı qanırmış, gec yetənə, qalanıda qıymamış.
nərsəni, bir aracla, güclə nərsəni ayırmaq, qırmaq, bükmək

QAQIRMAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

> qəhrəman. buğa

QAQIRMIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çaqırmıq. qudurmuş, götürülmüş kişi.
kağırmıq. kağıq. kavıq. kavrıq. kağrıq. kağsırıq. qanğırıq. qaynırıq. qanırıq. qağrıq. qanırmıq. qansırıq. qasırıq. bəlqəm. xilt.
kağırmıq. kavrıq. kağrıq. kağsırıq. kavıq. kağıq. qanğırıq. qaynırıq. qanırıq. qağrıq. qanırmıq. bəlqəm. xilt

QAQIRSAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqsırmaq. dadı çönmək, pozulmaq

QAQIRŞAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qağışaq. ( < qaq).suda pişirilib, sonra qurutulmuş palıt ağacı

QAQIRT : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqart. qaqırdaq.
qaqırtlaq qaqırdayan. qaqır qaqır səs çıxaran.
qaqırt. qaqart. cızbız. quyruq əritildikdən sonra arda qalan, quru, qavrılmış nərsə. əritilən quyruqdan qalan cızlıq.
(xoruz, quş) ibiğ. ipik. pipik. qalpaq. çalpaq. çalbağ. balçaq. başlaq. tac.
quru nərsə.
qurudulmuş sümüklü ət.
qaqırdaq boğacası: cızbızla pişirilmiş kükə.
qıqırdaq. qaqırdaq. (xoruz, quş) ibiğ. ipik. pipik. qalpaq. çalpaq. çalbağ. balçaq. başlaq. tac.
qarımış. qocalmış. yaşlanmış. qaqavan. qaqavaş. qaqavac

QAQIRTAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqırdaq.
cızbız.
qıqırdaq. xıt xıt. gəvrək gəmik.
qaqırlaq. qaraçalı tikəninin yemişi.
qığşaq. qaqşaq. qağşaq. qığ. qoyunun quyruğ dışlığı, pisgili, pisliyi

QAQIRTAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqırdaq. qaqırt. qaqart.
qaqırtlaq. qaqırdayan. qaqır qaqır səs çıxaran.
qaqırt. qaqart. cızbız. quyruq əritildikdən sonra arda qalan, quru, qavrılmış nərsə. əritilən quyruqdan qalan cızlıq.
(xoruz, quş) ibiğ. ipik. pipik. qalpaq. çalpaq. çalbağ. balçaq. başlaq. tac.
quru nərsə.
qurudulmuş sümüklü ət.
qaqırdaq boğacası: cızbızla pişirilmiş kükə

QAQIRTAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqırdaq. qaqşaq. qağşaq.
qığşaq. qığ. qoyunun quyruğ dışlığı, pisgili, pisliyi.
cılız. qıntıc. qıncıq. qıntın. incə. arığ. kövdəsiz. çınğır. çınğız. çanğıc. qambır. qanbır. qaqbır. çapbır. çapqır. qaq. quruq. incək. qaqırdaq. qaqşaq. silönğkü. incə. zayıf

QAQIRTAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqırdaq.
qaqır qaqır edib gəvrək olan.
əridilən içyağının əriməyib qalan, quru qalıntısı ki yeyilir.
qıqırdaq: qaqırdaq böyrəyi.
ərimiş quyruqun qalıtı. yumşaq sümük: gəryək. kəmirtik.
quru. cızlıq. cızbız. ərimiş quruqdan qalan qıtlaq

QAQIRTAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqırdamaq.
qaqır qaqır səs çıxarmaq.
qaqır qaqır gülmək: qah qah gülmək.
qurumaq.
sarsımaq. titrəmək. titrəşmək.
çox üşümək. üşüməkdən donmaq.
ölmək. qəddəmək. gəbərmək

QAQIRTAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqırdamaq.
qaqırqaqır, taqtaq səs çıxartmaq.
üşüməkdən, dişlər birbirinə dəğmək. çox üşümək.
qurumaq.
gəbərmək. ölmək.
quru nərsələri birbirinə dəğdirib sürtüb çıxaran səs.
cəvizləri qaqırdatma

QAQIRTAYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqırdayan. qaqırtlaq. qaqırdaq. qaqırt. qaqart. qaqır qaqır səs çıxaran

QAQIRTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ititmə. ititi. ititiş.
quru nərsənin birbirinə sürtülmə səsi.
kütbaş. qapsalaq. kavsalaq. çavsalaq. qapsa. qanmaz. qıtqafa. qıt başlı. qıt ağıllı. qıtanlaq. qıtan. qanqıra. qandıra. qaqlaq. kal. qaqabaş. avanaq. kəndini bəğənmiş. bilgisiz. düşüncəsiz. anlamaz. budala. qafası üşük, uyuşuq. qanqırıq. qanırıq. qaqrıq. sadə. abdal.
qaqırt. sevimsiz olan. iğrənc.
qağırtı. qasırtı. gurultu. gürültü

QAQIRTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarıltı. qaq səsi. quru nərsələrin sürtülməsindən çıxan səs

QAQIRTLAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqırdaq. qaqırt. qaqart. qaqırdayan. qaqır qaqır səs çıxaran

QAQIRTMAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqırmac. qaqrımac. qanırtmac. qanqırmac.
qamırtmac. bir ağacdan qoparılan, kəsilən çəlik, qələmə.
böyük bir yük qaldıran çubuq. qaldırac. diləm. deyləm. əhrom. əhrüm.
yalan. qabartmac. abartmac. qabartılmış, abartılmış söz

QAQIRTMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqırmaq. gavırmaq. ösgürərək, göğsündən bəlqəm çıxarmaq.
qaqırmaq. gavırmaq. ösgürərək, göğsündən kavrıq, bəlqəm çıxarmaq.
qaytarmaq. bükmək. əğmək. basmaq.
güc işlədərək nərsəni bükmək, qaytarmaq, basmaq: qaqırmaq.
qıqırtmaq. kəklik ovlamaq üçün, başqa bir kəkliyi öttürmək