Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
QAQQIRAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çaqqıramaq. qaqqa çəkmək. içdən gülmək

QAQQOC : Arin Turkish Etimology Dictionary

tarlalarda yetişən, üç yüz, beş yüz dənəsi bir yerdə, bir arada olan bir ot kökü

QAQQOZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqoz. qaqanoz. qaqanuz. qaqlaq. qurqın. qurra. özsevər. çağaçı. yaxaçı. çalımçı. şişgin. şişirən. çişrən. geçgin. keçgin. dolqun. dolu. doluq. köpük. kibirli. böyüklənən. foslu. tovlu. ifadəli. qiyafəli. yelli. köpbüş. köpbərən. göbəş. göbəç. göbəkli. kombaq. bombaq. qabaq. kopaş. qapaz. apaz. qonbadaq. gombul. qabarıq. ormun. orman. hobban. hovlu. hovlac. bəğgin. şişgin. qurra. köpbərən. xodpəsənd. quruqan. qanquru. məğrur. mütəkəbbir. xudpəsənd

QAQQUC : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqqıc. qaquc. qaqıc.
qaquca. çəkic. çəkiş.
qavuc. qavıc. qavuca. çanqal. çəngəl.
kavac. kavaq. çolaq

QAQQUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaquq. qurutulmuş ət, meyvə

QAQLA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qağla. kavla. ( < kav). kavla. kiçik qab

QAQLA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqal. qaqıl. quru

QAQLACAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqacan.
sürəkli, tez tez, yeyin yeyin qaqlanan, dimdiklənən, yeyilən, vurulan, döğülən.
danlancan. danlanan. qınlanan. qınanan. alçaq, xor, aşağ görünən nərsə, kimsə

QAQLACQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqlaşqa. acı bibər çeşiti

QAQLAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kağlaq. kaflaq. kavlaq. kablaq. kaplaq. kabran. kapran. kavran. kavra. kabra. kapra. kafra. kağra. koblaq. koplaq. koflaq. kovlaq. koğlaq. koblan. koplan. koflan. kovlan. koğlan. kobran. kopran. kofran. kovran. koğran. koblanqoz. koplanqoz. koflanqoz. kovlanqoz. koğlanqoz. koba. kopa. kofa. kova. koğa. koban. kopan. kofan. kovan. koğan. köğül. kövül.gobur. gopur. gofur. govur. goğur. kobuq. kopuq. kofuq. kovuq. koğuq. kobul. kopul. koful. kovul. koğul. kobur. kopur. kofur. kovur. koğur. kobuz. kopuz. kofuz. kovuz. koğuz. (< kov. kav. kof. kaf. gof. gaf: hər nəyin içinə doğru uzanan boşluq. içiboşalmış. çuxur biçimli, görnüşlü hər nə). (kav. puç. boş. çuxur. xəndək. kəndək. çolaq. hovz. hovuz. gobut. kovut. böyük qab, ləyən. təşt. təknə. qazan. tüng. su qabı).
qaqanuz. qaqanoz. qaqqoz. qaqoz. qurqın. qurra. özsevər. çağaçı. yaxaçı. çalımçı. şişgin. şişirən. çişrən. geçgin. keçgin. dolqun. dolu. doluq. köpük. kibirli. böyüklənən. foslu. tovlu. ifadəli. qiyafəli. yelli. köpbüş. köpbərən. göbəş. göbəç. göbəkli. kombaq. bombaq. qabaq. kopaş. qapaz. apaz. qonbadaq. gombul. qabarıq. ormun. orman. hobban. hovlu. hovlac. bəğgin. şişgin. qurra. köpbərən. xodpəsənd. quruqan. qanquru. məğrur. mütəkəbbir. xudpəsənd.
qalğaq. qaqılmış, çırpılmış, basılmış nərsənin geri qoyan izi. ayaq, nərsənin izi.
qaxlaq. qafası boş. boşqafa. anlamaz. qanmaz. kal.
iskilet. qalırqa. çalurqa. çalırqa. çalqır. çalqıra.
qaqır. qaqıt. incə. arıq. yuxa. yoxa. quru. qaqırdaq. qaqşaq. zayıf. zəif.
qartıq (< qara: göz). kor. görməz.
işdən çıxmış. işdən düşmüş. əldən düşmüş. qocalmış.
sərt. çətin.
suyun çəkmiş, qurumsu yemiş

QAQLALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqılıq. qaqıllıq. qaqırlıq. tıxılıq. tıxnalıq. yığlıq. yığlalıq. yığnalıq. çoxluq. bolluq. doluluq. dolluq.
çörək qaqlığı.
para qaqlığı

QAQLAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

kağlama.
çapa, kağlama, kavlama işi: tarlanı otalağdan, kağavardan arıtlama. kav. kağ. kağan. kavan

QAQLAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qağlamakağlamaq. alaqlamaq

QAQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < qaq. kav).
yemiş, ət kimi nərsəni, açıb, bölüb, dilip (dilim dilim) edip qurutmaq.
ət qaqlamaq.
( q < > ç ) qaçlamaq. kəsib, dilimləmək.
qoğunu qaqla.
quş kimilərin dimdik səsi.
qalğablamaq. toplayıb yığmaq. bərkitmək.
su qaqlamaq: yığmaq.
ət qurutmaq.
qaxlamaq. qurumaq.
qədrişmək

QAQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kağlamaq. kavlamaq. kağanlamaq. qavanlamaq. otalağlamaq. çapalamaq. çəpinləmək. tarlanı otalağdan, kağavardan arıtlamaq.
qağlamaq. qavlamaq. qavlaşmaq. birinin arxasından danışmaq. qeybət edmək.
kavlamaq. (qurutmağ, dənəsin çıxarmağ üçün) yemişi, nərsəni açlamaq. açmaq. parçalamaq. balçalamaq. yarlamaq. yarmaq.
qaçlamaq. qaşlamaq. kərçləmək. kərçəmək.
soxmaq. batırmaq. basmaq. itmək. təpmək. qaqalamaq. qaqıclamaq. qaqırlamaq. qaqışlamaq. qaqıtlamaq. aldatmaq. qazıqlamaq.
kağlamaq. kavlamaq. boşaltmaq.
qaqmaq. döğmək. qırpalamaq. qırmalamaq. güpləmək. güpünləmək. çalmaq

QAQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qadaqlamaq. qaqatlamaq.
çiviləmək. mıxlamaq.
bərkitmək. arxalamaq. qayırmaq. qoldavlamaq. dəstəkləmək.
əğik duvarı qadaqladım.
seçgilərdə, mən səni qadaqlayacam.
biçiminə qoymaq. işi yerinə qoymaq. haqlamaq.
ilişdirmək. tutturmaq

QAQLAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

< > qalxan. vurquları, dərbələri (zərbələri) qaldıran, sovan. sipər.
iri, yekə tikə

QAQLANAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

dimdiklənən. yeyilən.
sürəkli, tez tez, yeyin yeyin qaqlanan, dimdiklənən, yeyilən nərsə: qaqlacan. qaqacan

QAQLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

başın qaldırıb qaqlanmaq: qaqa, dikə durmaq. qaqınmaq. qaqıcmaq. qaqışmaq. qanışmaq. qanıqmaq. qanıcmaq

QAQLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qurumaq. quruyub yığılmaq. bərkimək.
ət qaqlandı.
qurutulmaq. qaqac yapılmaq. suyun gölçəklənməsi

QAQLAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qallaş. qalğaş. qalğac. kəlləş. tərs. sırtıq. üzdən gedməz. qara astar. qarastar. inad

QAQLAŞQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqlacqa. acı bibər çeşiti

QAQLATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qurutturmaq

QAQLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqmalı. gömməli. qaşlı. taxmalı. döğməli. daşlı. incili.
qallı. ağacqaqan. ağacdələn.
qaqlıq. sümük. gəmik. iskilet.
bu quyunun qaqlı qalmış.
əti tökülmüş, qaxı qalmış

QAQLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qozaq, dik, qabar, qopuq bəzəkli olan