Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
QAQLIC : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqqıc. qaqılıc. qaqcın. qamıq. qarmıq. qatıq. qartıq. qınaq. qınalı. qınalıq. yaxcı olmayan. pisik. kötük. yaxışsız. yaxmaz. yarmaz. alal. alat. tıq. bıq. qəbeh

QAQLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < qaq). qaxlıq.
qaq. birkə. su birikən.
irkiləcək, yığılacaq yeri.
oyma. çuxur.
qaxın sərib, qurutulan yeri. sərgə. sərgi

QAQLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kavlıq. kəvrək, yumşaq, parçalanması qolay olan qayalıq.
başarıqsızlıq.
(əl, ayaq barmaqları kimi oynaq olan). nərsənin əsnəkliyi gedib, içəri doğru devrəkliyi, əğikliyi, büküklüyü.
bel kavlığı.
barmaq kavlığı.
çağlıq. gahlıq. qanğlıq. keçərilik. müvəqqətilik.
kağlıq. dilimlik. qaçlıq. parçalıq. dişlik.
kavlıq. qalqıq. qalğaq. birkəlik. su birikintiliyi, yığınlığı.
kavlıq. evlərdə ən geniş, böyük otaq. aralıq. qonqalıq. tənəbi. salon. hal. hol.
qaqmıqlıq. qaqamıqlıq. qaqamlıq. qaqımlıq. cılızlıq. bir dəri bir sümük, quru, iskilet olumluq.
günəvər. güney. günə baxan yer. günəş alan yer.
qələməlik. fidanlıq.
kalxlıq. dışarı doğru qalxmış, çıxmış. eyvan. ayvan. balkon.
kavlıq.
yuxarlıq. başlıq. sədirlik.
gorqan. dik, topar sin, qəbir. məğbərə.
kavlıq. sel qalıntısı, yığıntısı.
kavlıq. üç dörd metirlik quyu.
dəniz qıyısındaki qayalıqlar.
qaxlıq. qalxlıq. su qaynağı. bulağ gözü.
kağlıq. qaqlıq. dilimlik. qaçlıq. parçalıq. dişlik.
qayalıq. qaqra. qaqar. böyük daşlıq yer.
yemiş qururdulan eyvana oxşar açığlıq. sərgik

QAQLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqlı. sümük. gəmik. iskilet.
bu quyunun qaqlı qalmış.
əti tökülmüş, qaxı qalmış

QAQLIM : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqsım. qaqcım. qaqnım. qaqmın.
quru, sısqa qadın.
hırçın. qırçın. qancıq. xuysuz.
çirkin

QAQLIMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

incə. arığ. zəif. cılız. qıntıc. qıncıq. qıntın. çınğır. çınğız. çanğıc. qambır. qanbır. qaqbır. çapbır. çapqır. qaq. quruq. qaşqal. çaşqal. biçimsiz. çirkin. əcaz

QAQLIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqız. qapız. qaplız. qalbız. ürəksiz. daşbağır. bağırdaş. qaxbaş. basıqan. basqan. basuq. çeğnəyən. çiğnəyən. doğrayan. döğən. gücləyən. qırpayan. qıyan. qıycıyan. öctülüm. öştülüm. yastaban. zoban. zorbayan. əzən. əzü. üzgən. üzən. üzgəyən. zülmedən. qaragüc. qasmaçı. qırmaçı. qasmac. qırmac. qıtmac. zalim. rəhmsiz

QAQMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaxma. qalxma. qalxıntı. qalxış. qaqıntı. qovqa. qovğa. ğovğa. qopma. qopba. qopqa. qopuş. qopuntu. ayaqlanma. ayaqlanış. üsyan.
yoxuş.
qayalıq yer.
böyük daş kütləsi, yığını.
(qaxma. qalxma). arxasından vuraraq şişirtmə yoluyla oluşan süs.
qaqmalı ləğən.
qaqma tabaq.
(qaxma. qalxma). abarıq. qabarıq. abartma. qabartma. mühəddəb.
nərsəni oyub, başqa bir nəyi o oyuğa, yuvaya yerləşdirmə. hatəmkarlıq.
qayalıq aralarında qar yağış görməyən quytu, dərin yer.
gəlinlərin başına taxılan çələng.
tacın üstünə taxılan girdə çələng.
alna taxılan inci, mıncıq.
gəlincik otu.
təkmələmə. təpikləmə.
daxma. duzaq. qazamat. dam. tələ.
kündə. kötük. kütük.
tikintidə işlənən yoğun, qalın dirək.
sırma. altın, gümüşdən işlənmiş parça, bez.
qaqalama. dimdikləmə.
qamqa. qaqaq. çapqa. çapmaq. çapaq. çapqaq. yonqa. tıraşa. daraca. dalaca. dalca. dalcıq.
süs daşı.
altın qaqmalı qılınc.
kötük, kütük parçası, balçası, tikəsi. qırıq, bölünmüş odun.
qaqart. uzun, çıxıntılı olan burun.
qaqma ayqıtı: qaqac.
silkişmə.
taxma. nərsəni qaşlama. nərsiyə inci daş taxmaq, döğmək. nənərsəni oyub, dəğərli daş, qaş, qızı gümüş yerləşdirmə.
qaxma. qalxma. qələyan. qalaynama. qaynama. çağma. çağlam. çağlama. çalğantı. çalğam. çalğama. coşum. coşma. həyəcan.
hatəmkari.
başa qaqma: başa vurma: minnət.
qaqma aşı: qələmə aşı: ağacdan ağaca vurulan aşı, peyvət- qaqma, çarpma sonucu olan şişik: qaruq. qarıq. qaqır. qapuq. qopuq. şiş. bez

QAQMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

nərsədə, arxada təpərək, qalxıq, qabarıq şişik cizgiləri, naxışları olan.
tel, mıxla bəzənmiş nərsə.
altın qaqma təpsi.- gümüş qaqma yaraq.
qaqma qondara

QAQMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

otağın ortasındaki yüklü dirək.
bərk sərt yumruq.
taxma. qaş.
qabarıq süs

QAQMAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

quru balıq. balıq kababı.
toxmaq. çomaq. başı qalın çoban sopası

QAQMACA : Arin Turkish Etimology Dictionary

param paraça. parçalanmış, balçalanmış, dağılmış, savsanıq nərsə. qırtmaca. qıtmaca. qırmaca. pozmaca. yıxmaca. talamaca. dağmaca. qıtmaca. kavmaca. koğmaca. kağmaca. kavmaca.
çürüyüb açılmış kötük, ağac

QAQMAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaşlayan. qaşçı. qabarıq süs işləyən.
gopçu. kələçi

QAQMAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

süs döğən, taxan. xatəmkar

QAQMADAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qahmadar. qatmər. bax > qaqmarçı.
yardımçı. köməkçi.
yanan. azarkeş. yançı. yaxcı. tərəfdar

QAQMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

{( < qaq. qad. taq). bax > qadamaq}. { q < > t ) taqmaq}
soxmaq.
bu toprağa qazıq qaqılmaz.
döğüb qabartmaq.
qablama hara dəğib böylə qaqılmış.
nərsə üzərinə tel, pul, topuz çivi vurmaq, işləmək.
altın gümüş qaqılı nərsə.
vurmaq. çalmaq.
vurub soxmaq. daxil edmək.
çivi qaqmaq.
dər dəmir qabların arxasından təpib döğərək üzərləində qabarıq biçiklər oluşturmaq.
( q < > ç ) çaqmaq. çalmaq. çırpmaq. çapmaq. saplamaq. çalmaq. vurmaq. vurub soxmaq, batırmaq, itmək. sapmaq. sıxmaq. sıxışdırmaq. təpmək. tamğamaq. qınamaq. silkəmək. sallamaq. yığmaq. toplamaq.
eşikni qaqmaq: qapını çalmaq.
qanat qaqmaq: çalmaq. vurmaq.
qaqımaq. qarqamaq.
topraqsız ellər tanrıdan qaqınmışlar.
zamanaya qaqıyanın qazığı samanladolar.
hərəkətləndirmək. oynatmaq. qaldırmaq.
göz, əl
qaş qaqmaq: oynatmaq. işarə edmək. göz qırpmaq.
qaqıyıb gülmək: qızıb boşanmaq. qaqımaqdan oluru, qan gözləri.
qaxmaq. deyinmək. hirslənmək. öfkələnmək. qızmaq. qalxmaq.
nə belə qaqırsan: qızırsan.
nə qaqırsan mənə ağam qazan.
yapılan iyiliyi, dönə dönə anıtmaq, demək, başa çırpmaq.
səkin, yavaş vurmaq.
uşağın başına qaqma.
qağmaq ( < kav. gəv). kavılıb, kavşıyıb, oyulub, dağılmaq. küflənmək. köhnəlmək. əsgimək.
qaqımaq. ifrat edmək.
( q < > ç ) çaqmaq.
qovmaq.
qaqılan soxulan: qoğulub geri dönən.
talqamaq. dalqamaq. dalamaq. dala vurmaq. itmək. dəf edmək. savmaq. rədd edmək.
yavaşca vurmaq.
qalxmaq. qopmaq. ayrılmaq. üzülmək. diksinmək.
itiqləmək. tələsmək. dürtmək.
çaqmaq. çağmaq. şaxmaq. urmaq. vurmaq. soxmaq. ısırmaq.
vurmaq. sallamaq.
baş qaqmaq: uyuqlamaq. içi geçmək.
eşikni qaqmaq: qapıyı çalmaq.
qanat qaqmaq: qanat çırpmaq.
qöz qaqmaq: qöz qırpmaq.
başa qaqmaq: minnət qoymaq.
qazıq qaqmaq: yerləşib qalmaq.- qaqıq qazıq: yerə bağlanmış kimi durmaq

QAQMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaxmaq. qalxmaq. qələyanmaq. qalaynamaq. qaynamaq. çağlamaq. çağmaq. çalğanmaq. çalğamaq. çalğaşmaq. coşunmaq. coğşunmaq. coşmaq. həyəcanlanmaq.
qaxmaq. qalxmaq ağmaq. uçmaq.
qartmaq. qatmaq. çalmaq. çaqmaq.
taxmaq. çaqmaq. sapmaq. saplamaq. sancmaq. saşmaq. soxmaq.
sancağın (bayrağın) qaqacaq yer bulmamaq.
sıçrayıb qaxmaq, qalxmaq.
çapmaq. yerimək. yürümək.
itmək itələmək. vurmaq.
yapmaq. sürmək.
gücətmək. basmaq. zorlamaq.
keçirtmək.
güclə qaqdıq.
çalmaq. çaqmaq. döğmək.
qapı qaqıldı, getdim kimsə yoxudu.
gecəsi kimsənin qapısın qaqma.
uşaqlar qapıları qaqa qaqa, çaqa çaqa qaçırdılar.
qaqılmasa, açılmaz (qapı).
qaqan kimdir, açan kim.
qaqılmadan açılsın, günün çıxsın saçılsın (alqış. yarqış. iyi dilək).
ürəyi çalmaq, vurmaq.
çox yağlı, dadlı yemək, qaqar məni.
çaqmaq. çalmaq.
başı enli civi, mıx çalmaq: qabaralamaq.
itmək. itələmək. gücləmək. darıtmaq. zorlamaq. məcbur edmək. taxmaq. giritmək.
qaqlamaq. döğmək. qırpalamaq. qırmalamaq. güpləmək. güpünləmək. çalmaq.
toslamaq. buynuzlamaq.
qaqmıq. qaqıntı. qaqam. qaqım. qıymıq. qırmıq. qırıntı. çağmar. çaxmar. qaçmar. qaşmar. qaşqam. töküntü. tör töküntü. yonultu. tıraşa.
qaqmıq. qaqam. qaqım. qamqaq. qarmaq. qartmaq. qatmaq. qatşaq. qartşaq. qağşaq. qarsıq. qatsıq. qasıq. çözmək. yara üzündə oluşan qabıq.
qaqıc, qaqı qaqmaq: qaqımaq: qaxınc edmək: bir suçu üzə vurmaq.
arad arada qaqmaq, çalmaq: qaqıştırmaq. itiştirmək.
qələmlə oyaraq, qaqaraq işlənmiş: çalma.
nərsənin üzərini oyub oyalayıb, qaqıb işləmək: çalmaçlamaq. çalmaq.
qızıl, gümüş çalmaq.
başa qaqmaq: bir qılınan iyiliyi üzə çırpmaq.
qaş göz qaqmaq: imləmək. işarə edmək.
nəyə burnuvu hər yana qaqırsın: soxursun.
qaqma bəsdi. soxma artıq

QAQMAQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yumruqlamaq

QAQMAQLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qızqın. qəzəbli

QAQMAQLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əl, göz, qulaq, ilə im, işarə edmək

QAQMALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqalamaq. dimdikləmək.
qarqa pəniri qaqmaladı

QAQMALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çəlik (polad) teldən yapılmış geyim. cübbə. zireh.
üzərində kiçik qabartı, dikinti olan nərsə. özəlliklə tapanca, tüfək.
başı qıvrım, uzun tüklü qoyun.
qaqlı. qaşlı. taxmalı. gömməli. döğməli. daşlı. incili.
altın qaqmalı qılınc

QAQMALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

hirsli.
qaşlı. bəzəkli. bədzəkli. süslü

QAQMALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqış. incit. əziyət

QAQMAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < qaq). qaqmış. çılız. əlsiz. zayıf