Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
QARAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

(qatışıq < qarmaq). malat. kirəc ( > gəc), qum, simit kimilərin qarışığından əldə olunan suyuq, sıvıq.
qaraş (< qarmaq: qarışdırmaq. birbirinə qatmaq, çalmaq). hörük, hörgü çeşitlərindən.
qaraş. bəkçi. qaravul.qaraş. qaraç.
qaray. qarağac. sırıq ağac.
farac. yarac. çarac. barac. varac. arac. aralıq. gərəç. əl. vasitə.
nəyin əli ilə bunu yapdız.
bir əl tapmadıq, gec qaldıq

QARAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaray. ( < qar: əl). əllik. əl çatmayan yerə çatmaq üçün incə, uzun ağac

QARACA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaramtıl. qarıya çalan. əsmər. yağız.
üstqol. qolun yoğun olan üst bölümü.
qoraca. jandarm.
koraca. boşuna. nədənsiz. səbəbsiz olaraq.
qaraca yaltaqlanma, yalvarma.
qaraca: koraca bu duruma duşmədik ki.
taxıl çoru, kəsəli.
qaraburcu. qaraburuc. kiçik dənəli olan.
üzü qara, qalan yeri ağ qoyun.
çuğundur. pazı.
əsmər. yağız.
üst qol. qolun yoğunolan üst bölümü. bazı. bazu.
qaraca gəmiyi: qol gəmiyi.
qaraco. qaracaot. qaracücən. qaraçərəkotu. qaraçörək. çörəkotu. qaramıq otu.
qaraçı. qaramaçcı. qara ağızlı. qara çalan. qara çalıcı. qara yaxan. iftiraçı. töhmətçi.
qaraca darısı: malqara yemliyi üçün əkilən buğdasıl bitgi

QARACA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qolun dirsəkdən çiginə qədərki yoğun, basılmış bölümü. bazı. pazı.
qol.
qas. mahiçə. masıl (latin). qoldaki ət kiləsi (kütləsi: yığını).
dəvənin qıçının iç üzü.
yazmaqa, boyamaqa yarar mürəkkəb.
sorqu. açılmamış düğünlü qalmış nərsə. problem. kompleks.
qarmaşıq. qəliz. buruşuq.
boşuna. müfdə. müfdəsinə. havayı.
qaraca bilit: müfdə bilit.
qaraca mal: işsiz, əməksiz, parasız tapılmış mal.
gizlicə olan hər bir nərsə, durum. tələ. duzaq. pusqu. bəla.
qaracaya düşdük.
qaracadan qurtulmaq.
qaraca qurub güddük. alcadan qaçıb, qarcaya düşdük. heyvanın ala qarası (alaca
qaracası) üzündə, insanın ki içində.
boş yerə. boşuna. nədənsiz.
qaraca gəldik.
qaracaqaraca getdik bu dünyadan.
qaraca gələn qaraca gedər.
qaraca gəldi, qaraca gedmədi.
gedməyim qaraca çıxdı. qaraca nədən qızırsan.
qaraca sözlər: havayı sözlər.
qaraya çalan. əsmər.
gözü qara. igid. cəsur.
kəsgin. şiddətli.
bir ceyran türü. elik. ceyran. cüyür. yüyür. yayran. qır kəzəsi. qıralay. qır keçisi. geyik. dağ öçki. dağ keçisi.
hay küy. çığır bağır.
gövdəsi ağ, üzü qara qoyun.
soğan tuxumu.
təkə şiti olub, kiçik, buynuzsuz, əti yeməli av heyvanı.
qolun yuxarısı.
qaraca gəmiyi.
qaraca balığı: istavrit yavrısı

QARACACIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaracacıq: yapraq qurusu. xəzəl

QARACAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağacın qurumağa başlamış dalları

QARACAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaraqan. qaravura. qaraqora. qarabasan. qarabaslı. qarabasma. qaraqada. qaraqura. qaraquda. qaraqula. qaragülməz.
kabus < qapus. qapıs. qıncılaz. qancılaz. sıxıntı verici, qorxunc düş, yuxu, uyaq, rö;ya.
qarabük. qabuk. içinə düşülən, sıxıntı verici, qarmaqarışıq ruhi durum

QARACANAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qara acanaq. qaracanaq. qaracnaq. qaracavar. qaraccavar. qaracanavar. qaraböcü. qarapürcək.
domuz. doğuz.
yabançı. yırtıcı

QARACANAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qara acanaq. qaracnaq. qaracavar. qaraccavar. qaracanavar. qaraböcü. qarapürcək.
domuz. doğuz.
yabançı. yırtıcı

QARACANAVAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaracavar. qaraccavar. qara acanaq. qaracanaq. qaracnaq. qaraböcü. qarapürcək.
domuz. doğuz.
yabançı. yırtıcı

QARACAOT : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaraca ot:
yel, şiş, rumatizmi gidərən ot.
iç sürücü ot.
qaraco. qaraca. qaracücən. qaraçərəkotu. qaraçörək. çörəkotu. qaramıq otu

QARACATİL : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaracadil. dil kəsəllərindən

QARACAVAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaraccavar. qaracanavar. qara acanaq. qaracanaq. qaracnaq. qaraböcü. qarapürcək.
domuz. doğuz.
yabançı. yırtıcı

QARACI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaraçı.
karmənd.
qara güclərinə, ordusuna, qoşununa bağlı subay, altsubay, ər.
qaraçılıq. boşuna suçlayan. iftiraçılıq. töhmətçilik. müftəriçilik.
oğru. hırsız.
çingənə

QARACIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əsmər.
qarartı. kölgə.
gözbəbəği

QARACIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaracuq. qaratuq. qaramuq. qaramıq.
ot tuxumu.
əngəl

QARACIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaracula. qaragüllə. tarlada bitən qara, yuvarlaq dənəli bitgi

QARACIQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaracığa. atmaca.
qırqı. qartcığa.
kinayə.
qaracığalı sözləri yığıştır

QARACIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaraçıl qumral. qaraya çalan

QARACİYƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaraq (hazır. yaraqlı), yaranmış, idmanlı at. ilqar edərək, sıxışdıraraq pişmiş at. yorqa at.
kötü ürəkli

QARACİYƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəbət.
quşların qaraciyərinə düşən, öldürücü kəsəl: qarabaş

QARACQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarcaq. qaraclıq. yaraclıq. yaracqa. yarcaq. aylıq. maaş

QARACLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaramaq. qaramıtlamaq. qaralamaq. qara çalmaq. ləkələmək. iftira yapmaq. töhmətləmək