Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QARAÇAM : Arin Turkish Etimology Dictionary

güneybatıdan əsən soğuq yel

QARAÇANAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

görgüsüz. dargöz. qısgöz. qıtgöz.
düzənsiz

QARAÇANAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çimri. düzənsiz. görgüsüz

QARAÇAPIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaraçəpiş. koraba. qaraba. gözü bağlı oyunu

QARAÇAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaraçatı. qaradaç. qaradam.
aşlıq. aşpazxana. mitbax.
qəbir. sin

QARAÇATI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaraçat. qaradaç. qaradam.
aşlıq. aşpazxana. mitbax.
qəbir. sin

QARAÇATMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaraqatma.
hindi. hunduşqa. həştərxan.
yapışqan ot çeşiti.
qara çəkirgə çeşiti

QARAÇAV : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaraçağ. qaraçov. qaraço.
bir yeri, nərsəni qorumaq üçün qırağına çəkilən barmaqlıq, nərdə.
yük arabalarının yüklük qorucu çarçıva. bu çarçıva oxlarına gərilən ip.
yoğun, dayanıqlı ip.
nərsəni uzatmaq üçün işlənən tikə

QARAÇAV : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaraçıv. kərəçiv > kərəçi > xərək. xərçub.
sarmaşıq. iskilet. pay bəst.
yük arabalarında olan bamaqlıq.
ip. bağ

QARAÇAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

qafqasya’da qaraçay bölgəsi.
ullu qaraçay: elbruz dağının ətəğində, hurzuq, uçqulan. qart curt dərələrinin, köylərinin bulunduğu yüksək dağlıq bölgə.
qaraçay koban: quban ırmağının baş bölümü

QARAÇAYIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkinə zərərli, çəmən biçimində, geniş çayır kimi yetişilən bitgi

QARAÇƏQİRQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qara çəkirgə çeşiti: qaraqatma. qaraçatma

QARAÇƏPİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

;gözü bağlı;; oyunu

QARAÇƏPİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaraçapış. koraba. qaraba. gözü bağlı oyunu

QARAÇƏRƏQOTU : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaraçərəkotu. qaraçörək. qaraco. qaraca. qaracaot. qaracücən. çörəkotu. qaramıq otu

QARAÇƏRİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

qara əsgər. qara sərbaz. adi əsgər. başı pozuq

QARAÇI AXIRI : Arin Turkish Etimology Dictionary

girib çıxanın bəlli olmadığı, qarışıq yer, yuva

QARAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < qaramaq: baxmaq).
baxıcı. baxcı. baxşı. baxşi. bağşı. bağıçı. bağşı. bətçi. ırkıl. ırqıl. arpaç. büyücü. əlbaxşı. ələ baxıb fal açan. falçı. görümçü. gözbağcı. savaqay. cadugər sehirbaz. sehirçi. cadugər. kahin.
qaraman. soyğunçu. yolkəsən.
çingənə.
töhmətçi. iftiraçı.
qara (zəmini) qoşunundan olan saldat.
çingənə. əsmər yurtdaş.
əli uzun. oğru. çalcı.
çingənə. qaravaş. utanmaz. kaşar. çaşar. ırsız. hırsız. arsız.
üzsüz. utanmaz. kaşar. çaşar. arsız. çığırtqan.
(bax > qıtmır). qıymır. qıpmır. qısmır. qataq. qadaq. qotur. çinis. çimri. əli dar. əlisıxıq. əli yumuq. qısqaq. qıstac. qıssac. qısmac. qırmac. qıtmac. qasmac. qasmaçı. qırmaçı. xəsis.
qaraçı axırı: girib çıxanın bəlli olmadığı, qarışıq yer, yuva.
qaraçı zili, zəngi: təxdə, dəmirdən, pul şəkilində olub, barmaqlara taxılıb, birbirinə vurulduqda, şaqşaq səsi çıxarır. çalbağa.
qaraçı borcu: önəmli para edməyən, dağınıq borc.
qaraçı çalıb, kürd oynamaq: qarışmış olub, kimin nə yapdığı bəlli olmayan.
qaraçı cərgəsi: qarışıq, düzənsiz, pis yer.
qaraçı şorbası: bir çoxunu burun soxduğu soru.
qaraçı düğünü: gurultulu, düzənsiz toplantı.
qaraçı savaşı: kiçik qonulardan törəyən, bol yamanlı savaş.
qaraçı dili: sirli, anlaşılmaz dil

QARAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

dilənci. yolçu.
yalaçı. iftiraçı. şərur. itham edən.
yalaçı bəylər.
yalaçı qadın.
qaraca. baxıcı. qorucu. gözügü. jandarma.
qaran. baxan: bəxçi. bağşi. baxıcı. görüm, görmə nitəliyi, yetisi olan
alıcı. qırıcı. qapıc. güdük. xəsis. çimri.
görən. kərəçi. şahit.
gəzib dolanan. yayav. piyada. köçəbə. çiqan. çingənə. çəri. çəngi.
yol kəsən. yol üstündə güdüb, basqın edən. soyqunçu. lüddəyən. basqınçı.
qaraçı yasas: oğruların aralarına olan qanun.
zirək.
qara, iftira sürən.
hay küy. çığır bağır.
gözəl. yaraşıqlı. istəkli.
qaraçı qız: gözəl.
qaraçı şəhər: gözəl şəhər. gözəllər şəhəri.
ay mənim qaraçım: ay mənim gözəlim.
qorucu. qurucu. çadırın üst bölümündə yerləşən, sırığları bərkitidib, sağlayan başlıq, çəngəl. çadırın, nərsənin təməl quruluşu, iskileti.
təməl. əsas.
(
< kərəçi. < kər. kəs). (
< kələkçi. < kələ: qala. quraq. qalaq). kərəsdə, dəmirdən qurulan çərçi, quruq. divar hörməkdə bənnanın ayağı altına qoyulan taxda qurqu. bir tikintinin qur (qurucu) çəkisi.
yoxlayan. baxan. yöncər. başqan.
baxıcı. çiniçi. doğrçu. doğru söyləyən

QARAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

görümçü. gözbağcı. bağıçı. bağşı. baxçı. baxıcı. baxşi. baxşı. bətçi. arpaç. büyücü. əlbaxşı. ələ baxıb fal açan. ırkıl. ırqıl. falçı. savaqay. cadugər sehirbaz. sehirçi. kahin.
gurultucu. gürültücü. qırıltıcı. hayküyçü. qavqaçı. qovqaçı. əli bayraqlı. qalayçı. yayqaraçı. haybıdırıqçı. hayküyçü. şamataçı.
ışıqqorxulu. ışıqkəsən. ışıqqıran. ışıqdan, aydınlıqdan, açığlıqdan, anlamadan qorxan. mürtəce;.
kimsənin ən iğrənc, zəhlə gedən nərsəsi, tükanı.
qara ağızlı. qaraca. qaramaçcı. qara çalan. qara çalıcı. qara yaxan. iftiraçı. töhmətçi.
qıraman > qaraman. kəsici. kəsəmən. oğru. hırsız.
qarayan. qanan. görən. görücü. gözəyən. anlayan. sezici. sezən.
qarıçı. çapıcı. çapavul. çapılçı. çapıt. çapqıçı. çapıl. axıncı. yağmaçı. talançı. dağançı. yoltalçı. yoldalaçı. qapqapıçı. qapqaçı.
qaraçı dili: gizli dil: quş dili.
qaraçının, yol kəsənin, talançının, çapılçının qapdığı, yağmaladığı var dövlət, nərsə: qırac. qaraç. xırac. qapqı. ğənimət. qənimət

QARAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ələkçi.
çingənə. qaragöz. çingənə.
yayqaraçı. haybıdırıqçı. hayküyçü. qırıltıcı. şamataçı.
ilişdirən. tənqidçi.
tohin edən.
töhmət vuran.
çərgi.
çingənə, qaraçı çadırı: alaçıq. kərgə > çərgə. yüngül çadır.
damqaçı. iftiraçı. töhmətçi

QARAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaracı.
karmənd.
qara güclərinə, ordusuna, qoşununa bağlı subay, altsubay, ər.
qaraçılıq. boşuna suçlayan. iftiraçılıq. töhmətçilik. müftəriçilik.
oğru. hırsız.
çingənə

QARAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qərəçi. qacar. qaçar. qaçara.
aldavçı. hiləçi.
sırtıq. üzdən gedməz. qara astar. qarastar. inad. qara damaqlı. qara dadaqlı. qara başlı. inadçı.
savaşçıl. qavqaçı. qərəçi. qaraçı.
çingənə. qərəçi. qaraçı

QARAÇİBAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarayanı. yanıqara. qara yanığ. qarapəncə. qarataxın. qarataxma. qarayaxmaca. qaraqabarcıq. qarıma. qaragöyündürmə. qaragöndürmə. şarbon

QARAÇIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapısıq. qaplıcıq. tamahlı. tamahkar. təmə;li. yapasıq. qılasıq. atışıq. utuşuq. oduşuq. alışlı. qızıqlı. qoruqlu. qızımlı. qısıqlı. qınıqlı. coşquq. yaxışıq. yanqısıq. azman < acman. aclıq. gözlü. acgözlü. tutuq. tutuqlu. tutalı. dalvalı. talvalı. gərikli. çəkişli. dalqıçıq. oburlu. hopurlu. öpürlü. yumuqlu. umuqlu. umaqlı. əmikli. yerikli. yenikli. dadıqlı. araşıq. arzıqlı. marağlı. sevişli. iştahlı. istəkli. əsikli. istəşli. özənli. öznəşic. həvəsli. həvəskar