Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
QASUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qasιq. ( < kav. kov).
tuluq. heyvan dərisindən düzəlmiş su, süt, qımız qabı.
fətq.
postlaq. ağac qabığı. { kaşqarlıya görə kök
qas; dı}.
qas. qaz. ağac qabığı

QASUL : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapsul. saxlaq. saxlac. saxul. kasa. qapsa. sandıq. saktığ. sağtığ. sakındığ. qutu. qutuq. quytu. quytuq. qoytu. qoytuq. dolab. dilab

QASURQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qasqurqan. qatqurqan. qaqqıldayan. qas qas, qah qah gülən. gülən. sevingən. çox öğünən. öğüngən. qüləyən

QASΙQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > qasuq

QAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < > qarç). (aç. qaç: hər iki söz ayrıqı göstərir).
nərsənin açıq yeri. çataq. çatı.
yəhərin öndə arxada olan ayrıq, qalxıq yeri.
qaşı. qaşın. qaşıl. təhrik.
qoyma. oturma.- üzüyün oturması.
kişi gözü üzərində yayaq (kamanlı) uzanan qıssa qıllar.
qaşa oxşar kimi, yaylı belli olan nərsələrə deyilir.
baş. dənə. soğansi (si: kimi) örünlərin say adı.
bir qaş soğan.
iki qaş sarımsaq.
axşam.
qaşda: qaşqına: axşamləyin. axşam çağı, axşam üstü.
qarç.taraq. daraq. dərək. dilim. parça.
yəhərin önündə arxasındaki çıxıntılar.
sarp qayalıq yer. dik yamac. uçurum. çıxıntı yer.
gözün üstündə olan dik, uca bölük.
diklik. qabarıq. dağ təpə.
avlu barmaqlıqı.
kəsilmiş, boşatılmış pətək.
bağ bağçada kərdilərin qırağında dikədilən topraq qaldırımı. sınır. səd. bəd. çək. çəkə. bağ ( > baraj). bazı. dalqaq. dükət (büğət. büvət).
baş. zirvə. dik. dikə. çıxıq. yoxuşun ən yuxarısı, düzlüyə çıxılacaq yeri. yoxuşun, duvarın, hər bir uca nərsənin yuxarısı, başı. hər bir nərsənin önə yaxud üsdə tərəf çıxıntılı bölümü.
çayın qaşında gözlə məni.
sürünü qaşdan endir.
təpənin hündür yerinə, qaş deyilər.- kərdinin qaşından ged, tərəni basmayasın.
kərdini qaşların uca götür, su basmasın.
qapız tağların qolu qaşa aşmış.
qaşbastı. qaşqoruyan. qaşlama. duvar, qapı başına qoyulan qorucu. barınaq.
biçim. yordam. yöntəm. uslup. ərkan. tərz
nə qaşda bir adamdı.
qaşsız gözsüzün biridi.
qaş qabaq {:
üz göz.
davranış. hərəkət. rəfdar. çalım.
qaş qabağın izlə, sırların öğrən.}.
cığır. iz. yolaq. incə yol. bu söz
anayol;un qarşısıdı.
bu qaşı tut ged.
qalaq. arxı qazıb, topraqını qıraqlarına qalaqlanan qalaq.
qarşı. üz. ön. qabaq.
qaşıma çıxdı: qarşıma çıxdı.
qaşında: qabaqında.
qat. yan. qulluq. xidmət. qıraq. yaxa. uc. köşə. peş.
qaşında: qabaqında. yanında.
qaşıma: yanıma.
baş qaşında olmaq: yaxından göz olub, qatışıb, izləmək.
yəhərin dal qabağında olan iki yüksəklik. səmərin iki yanındaki qoğzaq, çatallı ağacları ki, yükü qoyub bağlamağa yarar.
səmərin qaşı qırılmş.
sunduru. sundurma. eyvan. balkon. nərsənin üstündə olan hörük, herə.
çit. çəpər. barmaqlıq. dilim. damın, çatının saçağı. duvar üstündəki əngəl. evin çardığına düzülmüş ağaclar (şirvani, kiremit düzmək üçün).
qac. qaşa. qarğıdalı oğutu, qırması, bulquru. bundan yapılan şorba. qaşıl. qac şorbası.
su qaynağı.
tağ. kəmər.
ocaq qaşı.
koprü daşı.
üfüq. çevrə.
ön. qabaq. yan. qarşu. hizur.
qardaş bacı anlamınadı.
dam. yayla evi.
kəs. ( < kəsmək).
qaşaq: kəsək.
qaçra. qıcırtı. qıtırtı. çat.
qaçırat: qıcırdat.
qaşaq
qaşaq: kəsək
kəsək. sədd.
göz üstündə olan, dikə, tüklü kölgəlik.
qıyma qaş: kərmə qaş: yay qaşlı. qaş atmaq: qaş vurmaq: qaş çalmaq: qaş səğirtmək: qaş eləmək. qaş dartmaq: qaş oynatmaq: qaş qopmaq: qaş səkmək: qaş sıymaq: qaş qısmaq: qaş qırıtmaq.
qaş dartmadan, göz qıpmadan: ürəklə, cəsarətlə, heç düşünmədən.
qaşdan kiprik dəbətmədən: qaş göz demədən: aldırmadan, saymadan. vecə qoymadan. qımıldamadan. bir təşəkkgür edmədən.
on gün qonaq qaldılar, qaş göz demədən çıxıb getdilər.
qorxusuzluq. cəsarət.
qac. dağın dik yamacı.
uzanan səritlərə (sırtlara), özəlliklə yarım dayirə çevrən.
üstəm. yəhərlərə, kəmərlərə, toqqalara işlənən altın, gümüş bəzək.
ləkəsiz, süzük daş.
qöz üstəki qaş.
qıyı. qıraq.
dəniz qaşı.
dağ qaşı.
qaya qaşı.
yar qaşı: hoğuz, çay yanı.
qutsal daş.
kimin belə, qaş olsa, yaş yaxmaz: kimin ilə, qaş (qutsal daş) qaş olsa, ıldırım çarpmaz.
qaşına salmaq: yarışda yenmək. alt edmək.- qaş tüğmək: qaş baş tüğmək: qaş çatmaq. qızdığını bəlli edmək.
qaş çatmaq: bostulanmaq. küsükmək. üz asmaq. gücənmək. somurtmaq.
qapı qaşı: qapıl. əğri. saçaq. damlıq. damalıq. mərtək.
qaş burtmaq: burmaq. qaş qantarmaq. qaş qaraq çatmaq. qaş qurmaq.
qaş çıtmaq: qaş gərmək. üzü gözü soldurmaq. qaşları yığırmaq. qaş gərmək: yok demək # qaş qarağı açılmaq.
qaş qabaq: {
üz göz.
davranış. hərəkət. rəfdar. çalım.
qaş qabağın izlə, sırların öğrən.}.
qaş qarağ: qaş qabağ. qaş qarağ açılmaq: qaş qabağ açılmaq.
qaşlı üzük: gözlü üzük.- qaşı başı yarımaq: sevinmək.
qaş salama deb göz çıxar: iyilik edəyim dərkən kötülük edmək. qaş yapayım dərkən göz çıxarmaq.
əğrək önü: art qaşı: yəhər qaşı: yəhərin ön arxasında olan belli yüksək yerləri.
qaltaq qaşı: yəhərin öndə arxasında olan yüksək yeri.- qılıc qaşı: qılıncın (əğri olan) sapı.balçaq.
dağın qaşı: dağın yörəsi.
qaş atmaq: im edmək. imgəmək.
qaş basdı:
alnı üsdə saxlanılan. alınçək bağı. alınçaq. ləçək.
çatqı. sevgili. dildadə. əsabə.
ağrısız başa qaş basdı: gərəksiz yerə qonaqçı olmaq. başına bəla axdarmaq. lizumsuz təkəllüf.
qaş çatmaq: qaş gözsünmək: qapsunmaq. qapusluq, əbusluq edmək.
qaş yapayım dərkən, göz çıxarmaq: iş düzəltmək diləyi ilə iş pozmaq.
qaşla göz arasnda: dimdə., anda. ində. imdə. bir anda. göz qıpımıda.
gözün uzərində, qaşın var deməmək: olmasın yumşaqlıq göstərmək. incidən ağır söz blə deməmək. incidicək belə bir söz söyləməmək.
üzük qaşı: seçgin

QAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

aş. aşa. aşı. aşam. taxı. taxma. atıq. ətiq.
duvar.
çit. duvar. çəpər. mane;.
çıxıntı. qalxıntı.
iki sözü aralığına qoyulub, birbirinə bağlayan cızıq.
ev, otaq, axır kimi yapılarda, bir atmanın, uzanan bir nərsənin yanlarına, eninə vurulan, taxılan, qoyulan ağac, təxdə.
dağlıq, qayalıq yolun dönəməci.
sərgən. dışqab. çıxma. taxca. rəf.
yay. kaman.
əğri cızıq.
xaş. bozbaş.
qoza. qozaq. ocağın, günbəzin qurşaq, yaya, əğri, münhəni beli.
qaş çevirmək.
üfüq. ufuq.
qara qaş: gur, qara qaşlı.
qaraqaş: ağız, burun göz çevrəsi, qulaq, dırnağı qara, gövdəsi ağ, gahdan qara bənəkli qoyun türü. qaş çatmaq: hirslənmək.
qaş edmək: qaş göz edmək: imləmək. işarə edmək.
qaş yapayımdərkən, göz çıxarmaq: düzəltməyə çalışırkən pozmaq.
qaşla göz arasında: bir anda.
qaşlarını çatmaq: öfgəli bir durum almaq.
yəhər qaşı: yəhər almalığı.
qaştükü:qısa tük, qıl.
qaş göz arasında: sezdirmədən. fürsət vermədən.
qaş çatma: hirsin bəlidən.
qaş çatmaq, düğünləmək: qaşqaratmaq.
qaşlarda daşılıq: qatı.
qaşlı gözlü: üzdən gözəl olan.
günqaşı: günün ilk ışıqları

QAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kaş < > (çaş. çək. kəç).
keçmişi, gələcəyi arzılayıb, arzılamayan yerdə deyilir.
nə oleydi.
< qayş. qayşıq (qaymış < qaymaq). qayıq, yayıq, hilal, dalqalı olan, carıq nərsə.
qaç. qarç. qırıç (kereç (fars)) ( < kərmək: kərmək). dilim.
qaç. dilim. kəsək. bürhə. qətə. bölüm.
uzun bir sürə (zaman) dilimində.
bir çağ dilimi: bir zaman bölümü.
qaş dəvə: tək hörgüclü dəvə.
açıq qaş: qaşları çatma olmuyan.
bitişik qaş: çatmaqaş.
çəkik qaş: çatıq qaş: qara qabaq.
düğün qaşlı: çatıq qaşlı: qızqın. darqın. sınırlı. qaş qabaqlı. əkşik üz.
göz qaş gərmə: yufa qarayış. naz. qırışma. qırcışma. qılışma. işvə.
göz qaş oynadış, gərmə. kirişmə. qırışma < gərişmə. naz. işvə. qırışma. qırcışma. qılışma.
dörd qaşlı:
dörd qaş: buğu yeni tərləyən, çıxan gənc (göz üstündəki iki qaş ilə, buğun iki yanı, qolu). qanqanır ( < qanı qaynır). dəliqanlı. qandəlir. qaltaq. çaltaq.
qalın, gur qaşlı.
qalın, gur qaşlı: dörd qaşlı.
dal qaş: dik qaş.
nərsənin uzunasına sərik, sürük çıxıntısı, qaşı: dilmə. diləm.
iki qaşın arası: alın çatı. alnın orta bölümü.
qaş görnüşlü əğri nə: qovs < kovs. yay.
qaş qaş: qaşqa. rəhbərəh.
qaşlarımı aldıracağam.
qaşların arası: belçə.
qaşların çattırmaq: alnını çatmaq.
qaşsız üzük: burcaq.
yəhərin qaşı: qarbus. qarbuz.
yəhərin qaşı: qorbus.
dörd qaşlı: buğları yeyi tərləmiş gənc.
aylaq qaş: incə biçimli qaş. hilal kimi qaş.
bəlgi, im, qaş, taxma, qoyma, nişan kimi qoyulan nərsə: gözləğ.
kitab gözləği: xəlfəçin.
gözləği itirdik.
yol gözləğlərin gözətləyin: yol nişanların muraat edin.
gün qaşı: günün ilk aydınlığı.
ağ dərili, qaş gözü qara olan göyçək qadın: qaraç. qaraş.
incə, ucları yuvarlaq qaş: qələm çaqrı.
qaş göz qaqmaq: imləmək. umlamaq. işarə edmək.- üzü qayğılı, sıxıntılı, qaşları çatıq, qaşqabaqlı kimsə: qara örtülü.
qara örtülüyünə baxma, içdən açıq, yüngül, güləyən kişidir

QAŞA : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < qab. kav. kov). qapşa. { qıpəs. qaşov < qapşol: işəmək qabı. kəşkul < qapşul.}. qaşağ.
axır. ağıl. arx. çitlə hörülmüş yer.
dırnağ. ayraç. parantez.
cük qaşa: böyük parantez.
ayça qaşa: dırnağ kimi parantez.
çarçı qaşa: guşəli parantez.
qaşağa al: parantezə qoy.
qaşağ aç: parantez aç

QAŞAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaşqac. qaşqar parçası

QAŞAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(qaçaq).
saçaq. əriştə. riştə.
qaptaq. kök. ilişə. rişə.
dışıq. daşıq. örtü. pərdə. qılıf.
qaşqal. tökək. çürük. çöp. süprüntü.
qaşınmış. alçaq. abırsız.
qaçaq. qaçaş. qaçaqlıq. sızma. süzmə. süzüş.
boruda qaçaq (qaçaqlıq) var

QAŞAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

{ 1 < kav. kovşaq: oyuq. qasıq. 1 < qaş < metatez > çək. çəkmək: çəkəmək: ayırmaq. sınırlamaq. 1 < kəs. kəsmək}. kəsmə. mal davar balalarına ayrılan bölmə.
xaşaq. qaşıntı. süprüntü.
əlin dörd barmağın birləşdirib, ənsədən çalma durumu.
qaşınan. qaşınması olan. qurduşlu.
düşgün. yuf. müflis.
qaşşaq. (qaşınb tökülmüş). ev eşiksiz. kasıb. yoxsul. müflis.
qındıra otu

QAŞAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaşağı. quşqut. quşquc. mühərrik. mühəyyic.
qaşağı. çanaq. kasa.
qaşaq qaşaq: qaş qaş. qaç qaç. qaçaq qaçaq. sıra sıra. dizi dizi. düzü düzü.
qaç qaç, qaş qaş olmaq: dizilmək. düzülmək. yığınmaq

QAŞAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaşağ. qaşa. suci. sucuq. sücili (şəkərli) sulu yemiş içgisi. ( > xaşab)

QAŞAQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qərniz. hərnəyə artırmaxla verilən bəzək

QAŞAQAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaşağac. qaşamıq. qaşınıq. qaşıyacaq. qaşıycaq. qazağac. qazamıq. qazınıq. qazıyacaq. nərsəni qaşımaq aracı

QAŞAQAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaşağac.
çatını (damı) tutan qalın dirək.
bu evin qaşağacı çox incə.
yapının önündə işlənən böyük ağac

QAŞAQBURUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaşağburuq. qaşaburuq. qaçaburuq. burqu. biz. deşən. mıxı bir yerdə yerləşdirmək üçün dəlik açan araç

QAŞAQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaşağı. qaşaq.
qaşıma aracı. dişli, pürsüklü, dişli arac.
köggə. körggə. çöggə. çörggə. bures.
kişi özü özün qaşımağ üçün, uzun saplı, başında əl biçimli parçası olan arac.
quşqut. quşquc. mühərrik. mühəyyic.
çanaq. kasa.
qəşov.
qaşağı aşağı: ifrat təfrit. qasıq qısıq. ağır yüngül. anğıl engil. aşırı yasırı. doluq soluq. qatı yatı. bəkiş çəkiş. qatır yatır. qamıt kəmit. artıq əksik. uzuq üzüq. alt üst. artıq yartıq. yapıc yasıc

QAŞAQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaşağı.
qəşov.
qırqıç. rəndə.
qaşımağa yarar qaşıq.- kürəyim qaşınır, bir qaşağıda bulamam.
savaş qaşağı: qavğa qaşağı savaş kürəsi.
nərsənin tozun tozağın almağa, saçaq, simin dişli ayqıt

QAŞAQILAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaşağılamaq. qaşağı, qəşov sürmək, çəkmək.
qaşşaqlamaq. qazşaqlamaq. kavşaqlamaq. nərsəni dibindən, kökündən çıxarmaq

QAŞAQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > qaşaq.
heyvandan balasını çəkmək, ayırmaq.
çəkələmək. parçalamaq. ayırmaq. bölmək. qırmaq. qoparmaq.- qaşaqlanmaq: parçalamaq.
qaşınmaq. sürtünmək. toxunmaq. əllənmək.
köstəkləmək. qısırmaq. bağlamaq. qıstaqlamaq.
əlin dörd barmağın birləşdirib, ənsədən çalmaq. peysərə salmaq (çalmaq)

QAŞAQU : Arin Turkish Etimology Dictionary

qəşov. qaşan

QAŞAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqşal.
hər nəyin qurumuşu.
xaşal. kavşal. xəşəl. xəzəl. qaqşal. qaşal. kavraq. kavqaz. quru çör çöp, yapraq

QAŞALAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaçalaq. çağalaq. gənc qızın elçi qabağına çıxarkən geydiyi süslü bəzəkli geysi, paltar

QAŞALAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaşalot. çaşlaq. çağalat. qaydan. qayğan. qayan. qayğın. qayın. alıq. müztərib. göt. salaq. qapsalaq. kavsalaq. çavsalaq. səfeh. qanqırıq. qanırıq. qaqrıq. sadə. abdal. avalaq. avanaq (< av). budala. qanqırıq. qanırıq. qaqrıq. sadə. görgüsüz. dargöz. qısgöz. qıtgöz. bilməz. bilməyən. qapsalaq. kavsalaq. çavsalaq. qapsa. qanmaz. qıtqafa. qıt başlı. qıt ağıllı. qıtanlaq. qıtan. qanqıra. qandıra. qıtqafa. qıt başlı. qıt ağıllı. qıtanlaq. qıtan. qanqıra. qandıra. qaqlaq. kal. şaşqın. çaşqın. bön. gəbə. gəvə. sadə. başıboş. boşqafa. düdük. sapaq. qapsalaq. kavsalaq. çavsalaq. səfeh. qanqırıq. qanırıq. qaqrıq. sadə. abdal. dümbələk. salaq. sarsax. sərsəm. gəbəş. küpəş. gəbəşağı. donqabaş. sarsaq. sərsəm. salaq. sərsəm. abdal. ayran dəlisi. ayran ağızlı. ayran budalası. tələgə. dələgə. dəligə. dəlicə. sapaq. alabaş. abdal. sərsəm. xiyalsız. düşüncəsiz. görməz. çabılaş. sapaq. susaq. kəriz (< kərmək: kəsmək). kalas. qaqlaq. kal. anlamaz. ətqafa. səfeh qax. salağ. sapaq. axmaq. ənayi