Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QAŞARTMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qacartmaq. qındırmaq. qıncıtmaq. qıcırtmaq. özəndirmək. istəkləndirmək. təşviq edmək. təhrik edmək. qışqırtmaq

QAŞAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaşınıq. çarpılmış. pozuq. çürük. çöp. yiprik. əsgik.
qaşınma. çılqınlıq. dəlilik. qapazalıq. rəzalət. alçaqlıq.
qaçat. alın. aln.
qasat. qatat. qataq. mum. şam

QAŞATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarışlamaq.
bezi qarşat: qarışla

QAŞAV : Arin Turkish Etimology Dictionary

qəşo

QAŞAVIÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yanavıç. iki qarış ölçüsü

QAŞBAĞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaşbağ. (qaş: üst + bağ: bağlı).
önü açıq çatı (dam. tavan. qubba), eyvan, tiras. üsdü qapalı, qabağı açıq eyvan, qorunaq, barınaq. sundurma.
sundurma. önü açıq, üzəri qapalı qorunmaq

QAŞBAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaşbağ.
qaraltı. qaçıq. sapıq. çapıq. qılıb. yapıt. cəsəd. ləş.
qaçbağ. qaşmaq. bağqaş. bağqaç. dərənin iki yanın qapsayan yamac.
baslıq. paslıq. maslıq. qaraltı. qaldırım. gövdə. gövrə. gəvrə. qabat. gavat. kovsa.yapı.yapıt. heykəl. köpdə. köprə. kütdə. çalım > çəlim. çalqat. çalçat. boyqat. boy. yəltə. sapıq. çapıq. qapıq. qapıt. yapıt. qaçıq. qalıb. qılıp. qaplıq. kalbud. kadavr. ölüt. can kasası, qəfəsi. cigə. cigək. cəndək. cəsəd. çuval. cism. cüssə. ləş. vicud. bədən. tən. tənə

QAŞBASDILI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çatqılı. ləçəkli

QAŞBASTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaşbasdı. çatqı. alın bağı. ləçək. başsarıq. alnasarıq.alınçək. alna bağlanan bağ. alın çatqısı

QAŞÇATUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaşqabaq. qaşqaraq

QAŞGƏLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaşgəlmək. rasgəlmək

QAŞI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaşın. qaşıl. təhrik

QAŞI : Arin Turkish Etimology Dictionary

pəşiz.
bir qaşı paraya dəğməz.
qaşı vermək: qaşıvmaq. qaşvımaq. atmaq.
sil süpürləyib, kör köhnə nə varsa çöpə qaşıvdı

QAŞICA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaşıcıq. kiçik qaşıq

QAŞICAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarın. mə;də

QAŞICIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaşıca. kiçik qaşıq

QAŞİF : Arin Turkish Etimology Dictionary

kaşif. < metatez (kaş < > çək). çaçqın. alğın ( < almaq). anğın ( < anğlamaq)

QAŞIQ ÇƏNGƏL : Arin Turkish Etimology Dictionary

aşpazxanada qaşığların qonulduğu yer: qılqın

QAŞIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(
< qazıq.
< (< kov. kav)
qançal. kavçal.
bir başı çuxur, sapı arac.
alqı.
mala.
dəğirmənçinin taxıldan aldığı pay ölçüsü.
çuvaldan dəğirmənə axdaran, axıtan oluq, nol.
bel, qazma, qaymaq, dırnağ kimi araclara verilən gənəl ad.
qabqaşıq: çanaq çömlək. qabqacaq.
çalaqaşıq: durmadan, aralıqsız yeyərək.
bir qaşıq suda boğmaq.
qaşıq atmaz: yemək çeşiti.
qaşıq çalımı: qaşqarası. qaşqaranlığı. axşam. ala qaranlıq.
hər aşın qaşığı olmaq: hər küpə qıp qoymaq. hər nəyə qarışan, burnun soxmaq.
hərkəs qaşığın yapır, istəyincə sapını taxır.
hərkəs qaşığın yapır, özü üçün sapın taxır.
qaşığın yapıp, sapın taxıb: bir kimsə üçün hər gərəyi yaratmaq. bir işin olmasına yol açmaq.
qaşıq yapan çox olar, qılpın verən az olar.
qaşıx görsətir, qılpın gizlədir: görsətib vermir.
o yapdığı qaşığın, qılpı olmaz.
qaşıq yapdın, qılpın qoy, iş gördün dibin qoy (bitir).
əsgi ağıza, yeni qaşıq (yemək): alışılmış olanlara sunulan yeni nərsə.
kiçik qaşıq: qaşıca. qaşıcıq.- qaşıq atmaq, çalmaq: tərtələsik yemək yemək.
qaşıq çalımı:
qısa sürə.
yemək çağı, zamanı.
qaşıq sallamaq: böyük bir aclıqla, istəklə, iştahla yemək, işləmək, çalışmaq.
qaşıq oyunu: qaşıq havası:el oyun çeşiti.
qaşıq qaşıq: ölçü ilə. sanayla. hesabla. basac basac. basama basama. pillə pillə.
qaşıqotu: yapraqları qaşığı andan bitgi türü.
qaşıq qalıbı: sıxışıq. birbirinə keçmiş, tam uyşuq biçimdə.
qaşıq səbəti: qamış, əkin sapları ilə hörülən, ağzı açıq səbət, sələ. kağal. kaval.
qaşıq yeri: qaşıqlağı: qaşıqla. qaşıqlama. qaşıqlıq.
qılpsız qaşıq: ələ gəlməz kimsə. quruq verməyən kimsə.
qılpsız qaşıq, qırıq çömçə: işlərinin təməli tutarlı, doğru, düzgün olmayıb, əksikliyi, tərsliyi çox olan. yarım yamalaq nərsə, kimsə. qırıq, güvənilməz, aldavac kimsə.
işi iş, qaşığı gümüş: hər işi yolunda.- qaqası qaşıq biçimli ördək çeşiti: qaşıqçın.
qaşığa mindi, qıçı sallandı (əriştə.).
qaşığa mindi, qıçı sallandı (əriştə.).
qaşıq qalıbı: qıçların, bacaqların bitiştirib, qəddəyib altına qoyum oturma.
on kişilik yerdə, qaşıq qalıbı oturulsa on beş kişi yerləşə birlir.
bu gün qonağımız çoxdur, qaşıq qalıbı oturun hammıya yer olsun.
qaşıq qazmaqda işlənən piçaq: çaqav. çaxav. çaqva.- sözün verdin, işin yap, qaşıq oydun, sapın yap

QAŞIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaşığ.
< qap + qıç. < metatez > qap + çık.
< qaz + qıq.
köçik < kovçik < kovçik. kovşuq < kov. çuxur. qazıq. qamıyaq. çömçə. çöngək. çönək.
qoşuq. gərək. yaraq. arac. vəsayil.
pox yeyənin qoşuqu, yanında olur.
yontulmuş parça. qalaq.
qaşığ börək: bir tür mantı.
qaşqı. qaşqa. (qaşırmaq, qaçımaq, qoparmaq, qırmaq, ayırmaq ayqıtı). { hər ayqıt ki kəsərlik, qırıqlıq qılığı, xəsiyəti olsa, bu adı daşıya bilər}. özəlliklə yeməyi parçalayıb, tikə tikə ağıza götürən araca adlanıb. yapılarda gəci kəsib, naxışlayan arac.
qaşınmış, oyulmuş nərsə. özəlliklə dənəli, suyuq nəsələri götürməyə yarar arac.
mühərrik.
qaşuq.
qaşıqlıq buynuz: an boynuz: qaşıqlıq münğüz.
qaşıq yiyəsi olmaq: qaşuqlanmaq.
qurma. çəmçə.
böyük qaşıq: badqan. çəmçə. malağa.
böyük qaşıq: susaq. çömçə. süzici. abgərdən.- aş qaşığı: yemək qaşığı.
qaşıq qalıbı: sıxışık.
qaşıq çalımı: qəhvə altı zamanı.
qaşıq düşmanı: arvad. qadın.- çomaqlı, çanaqlı çəngəl, qaşıq: bu ara oğuq, doğranmış olan nərsələri götürməyə, çəkməyə yarar: çoxmaq.
iki çoxmaq salad.
çay qaşığı: kiçik qaşıq.
gümüş qaşıq çatal taxımı.- bir qaşıq yemək: çox az.
qaşıq atmaq: çox istəklə yemək.
ağzının qaşığı değildir: ağzına sığmaz.
bir qaşıq suda boğmaq: çoxlu qısqancılıq, kin duymaq. bir öcmanlığın, düşmanlığın göstərmək.
səni bir qaşıq suda boğaram.
qaşıq öcmanı: qaşıq düşmanı: qadın. arvad.
qaşıqla verib, sapı ilə göz çıxarmaq: bir iyilik görüb, başa çalmaq. baş yarmaq. gözə soxmaq

QAŞIQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəc işləmələrində, qaşımaq üçün işlənən arac

QAŞIQAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaşırqat.
çağmar. çaxmar. qaçmar. qaşmar. tör töküntü.
toxunaqlı, zərərli, yararsız nərsə, kimsə

QAŞIQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaşıqçı avırdı: ovurdu çökük. çökük yanaqlı.
qaşıqçı əlması: adlım bir daş

QAŞIQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qrınpa. acgöz.
qurbağa yavrusu.
qaşıqçı balığı: yumurtadan yeni çıxmış qurbağa

QAŞIQÇIQUŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

səqa