Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QAVUŞMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qovuşma.
təvəssül.
ərişim. gəlişim. yetişim. ulaşım. ulaşma. varış. barış. bitişmə. vasil olma. muvasilə.
birləşmə, qavuşma, qovuşma, çatışma yeri: çat
yol çatı.
su çatı

QAVUŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qovuşmaq. bitişmək. tapışmaq. buluşmaq. birləşmək. vüsala çatmaq. vəsl olmaq. dəğmək. dəğinmək. ulaşmaq. varmaq. ərişmək. yetişmək. vasil olmaq.
qovuşmaq. tapışmaq. buluşmaq. birləşmək. vüsala çatmaq. vəsl olmaq.
açıqlığa qovuşmaq durulmaq. bəlirmək. seçilmək.
gün anasına qavuşmaq: gün anaya qavuşmaq: gün anaya enmək: gün batmaq, uçmaq, yaşmaq.
gün qavuşmaq: axşam olmaq. batsınmaq. gün batmaq.
gün qavuşmaq: axşam düşmək. gün batmaq

QAVUŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bitişmək. toxunacaq qədər yaxınlaşmaq. yanaşmaq. müttəsil olmaq. qovuşmaq. ulaşmaq. görüşmək. çatışmaq. yetişmək. mulaqat edmək.
qavuşmaq. birinə qarışmaq. qatlışmaq. yaqlaşmaq.
uğramaq. tübəmək

QAVUŞMUŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qovuşmuş. çatıq. bitişmiş. aralıqsız

QAVUŞTAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qovuştaq. nağarat. bağlama

QAVUŞTAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təkərləmə. dildolağı. bağlama. pirsək. nağarat

QAVUŞTURMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qavuşdurma.
toqa edmək: qovuşdurmaq

QAVUŞTURMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bitişdirmək. toxunacaq qədər yaxınlaşdırmaq. yanaşdırmaq. müttəsil edmək.
iki masanı bitişdirib bir üzün masa qurduq.
tuşurmaq. tüşürmək. tuşqurmaq. tuş gətirmək. tuşlamaq. tuşqurmaq. tuşmaq. tuşurmaq. raslatmaq

QAVUŞTURMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qovuşturmaq.
bitiştirmək. müttəsil etdirmək.
tutturmaq. yapışdırmaq. cuşlamaq.
buluşturmaq. tapıştırmaq. birləşdirmək. vüsala çattırmaq. vəsl etdirmək

QAVUŞUT : Arin Turkish Etimology Dictionary

nikah

QAVUT : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < qov: ot). qovur. qovurmaq. qovırt.
< qaqmaq (küpəmək). qaqut. avuq. oğulmuş qavırqa. qavırt: qavrılmış ləpə. buğda.
sıx. qovuşuq.
qaqut. qovut.
havut. dəvəyə vurulan kiçik palan

QAVUT : Arin Turkish Etimology Dictionary

qavut qamut. (< kav). heyvan boynuna keçirilən təxdə çəmbər.
qaraqavut: qaraqavluq. qaraqavuq.
hindiba. salatlıq bitgi.
quzuqulağı

QAVUT : Arin Turkish Etimology Dictionary

qavut. qəhvə

QAVUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəvüz. qazılmış, oğulmuş, qatıx, zibil, çôr çöp, tortu kimilərə verilən ad.
qavuz gidərən: arıdan. safi. saflayan.
qopuz

QAVUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

balı tutan mum. balmumu. avus. ağus. pətək.
qavuz bal: pətək balı

QAVUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kavuz tuluq. dəri su qabı. məşg

QAVUZCUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kavuzcuq < qapuzcuq. incə, yufa örtük

QAVVAS : Arin Turkish Etimology Dictionary

dalqıç. suvşıl. sucul

QAVZA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarakavza: qarakavaz: yaban həvic, yerkökü

QAVZA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoza. ipək. pambıq örtüyü, qabığı. pilə. küm. barama. çəkirdək. balaca qud quşun bərk qabıqı. yumurta. qoz qabığı. (tutuşdur: qoz. qozalaq: sərv şam ağacının meyvəsi)

QAVZAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

kavzal. kəvzəl. qazal. xəzəl. quru, çürük yapraq

QAVZAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kavzamaq. kovzamaq. qazmaq. azaltmaq

QAVΙŞTΙQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çatar. kəsiştik. keçiştik

QAY SARI : Arin Turkish Etimology Dictionary

hançı yana

QAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

< > qaq. tufan. tüpən təpən nərsə, yel.
qaya düşdük.
bəla.
işlənsizin başına, qay (bəla) yağar: məşquliyyətsizin baş, bəladan əsgik olmaz.
qay !: gözlə !. diqqət ed !. bax !.
qayma !: qayırma. ötür. boş ver. vaz geç.
hər. qayarı. qayar.
sürək avı.
tipi. kar fırtınası. sağanaq yağmır.
dan qayına qayıqma qıl.
tufan. yağış. külək. boran. çapqın. yel. qasırğa. tutqun. qasırqalı, soyuq gün.
yağmır. nəm. şeh. yağmırdan qabax əsən güclü yel.
məsəl. nağıl. hikayə.
hançı. hər.
qay oqqa: kay oqqa. kaysı yana.
qay eldiksiz: kay eldiksiz: hançi eldənsiz.
qayus nəcür. necə.
ğay. (alçaq uca. eniş yokuş). qarışıq.
qay it: iki tirəli it.
geri. arxa. dalı. qıç. arxa bulunan.
keyin: kedin: kede: kayran: arxada. sonra.arxa yan.
keyrə: geri.
gay. ( < kav: oyuq. boş). gic. çıplaq. bacarıqsız.
qaysı. kandaq. hansı. hanqqı. nəndəy.
gay kişi: gəyliq kişi. şaşqın. yabansı kimi iki tərəfonə baxaraq yürüyən adam.
qarla yağan yağış.
qayan. qaysı. qanğı. qaydaki. hankı. hansı. nərdəki.
sərt, iri daş. təxdəsəng. səxrə.
əğik. şib.
yan. qıraq.
qəyə. qorum.
yalım qaya: {
sarp dağın ətəği.
təxdəsəng}.
qayda. nərədə. handa. qanda. qayuda.- qaya tavuş: yanqı. eko.
qayanın ən sivri yeri: azav.
yüksək, sarp qaya: qıqqala.
sarp qayalıq: çınqıl. uçurum.
sarp qaya: cuq.
yabanı. vəhşi.
qaya sarsmaq: yabanı sarımsaq.
bir çeşit qaya başı hava: varsağı.- kor qaya: dənizin içində olub görünməyən qaya.
düz qaya: üşəriq taş. yüşərik