Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

qat. daşlaşmış, bərkimiş topraq, nərsə.
qay edmək: qəy edmək: < qaytamaq. qaytarmaq. qusmaq

QAYA : Arin Turkish Etimology Dictionary

sivri qayaları olan dağ: azulu. azıval

QAYA : Arin Turkish Etimology Dictionary

zirvəsi sivri olan qaya, dağ: azavlı. azavan. asavlı. asavan

QAYA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqa. ( < qaq. qad. qat).
dik. yüksək. kərt. qıya. kəsik. sivri. kəskin qıraqlı yer. (uçut. engit. alçaq uca. eniş yoxuş). dağ daş. çətin. güc.
böyük, sərt daş kütləsi, taş bölüyu.
keçilməz, qayalıq, sarp, yalçın, dağlıq. sərtlik. sağlamlıq. yıxılmazlıq. dayanıqlılıq.
ehsan. inayət.
qayaq. qayıq.
ağız

QAYA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qəyə.
yel qəyədə nə aparacaqdı.
yalçın qaya: qandağ. uçurum.
qaya kələri, kərtənkələsi: yanardönər. (olduğu yerin boyasın alar).
qayaduz: daşduz.
kor qaya: dəniz, su içində gizli olub, suyun üzünə yaxın, suda üzənlərə, gəmi, qayığa kəsit, zərər toxundura bilən qaya.
qaya, daş kütləsi, kitləsi: qayaç.
yer qabığında qatmanlı qayaçlar var.
qayaların, çürüyərək yumşamış, yerlərindən (gurultuyla) qayması, axması, ağnaması: qayşamaq. qayışmaq. köğşəmək. kövşəmək. koğşamaq. kovşamaq. kağşamaq. kavşamaq.
qazanqaya: qazanqara. dəniz yumuşaqsı ilə qabıqları

QAYAB : Arin Turkish Etimology Dictionary

qayıq. süzən

QAYABAŞI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çoban türküsü, havası.
el içində geniş yayqın olan bir qoşma, əzgi çeşiti.
yanları dik, üstü düz qayaların üst bölümü

QAYACAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təncərə.
qaycaq. saypancaq. qayıncaq

QAYACIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(yer). caytaq. caycaq (t < > c ) taycaq. tayrılacaq. cayrılacaq. sıyrılacaq. tayğaq. sıvşıq

QAYAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaya, daş kütləsi, kitləsi.
yer qabığında qatmanlı qayaçlar var

QAYAÇUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gözəl qoxulu bir dağ otu• olsunki
zəfran; bitgisidi

QAYADAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaradaş. ərkəkdaş. örkəkdaş. öğkəkdaş

QAYAF : Arin Turkish Etimology Dictionary

qayav. cayav. cayaf.
çərçi. kərçi. gəzici satan.
süzücü. süzən. axıcı. axan.
ustalaşmış. uzlaşmış.
söz qayafı.
qayaf kişi.
qayaf yazıçı

QAYAĞAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qayan.
yumşaq, sürtük, züvgən daş.
kaypaq

QAYAĞAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yavaş. yumşaq

QAYAHÖRUMCƏYİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qayaörumcəyi. qayalıqlarda yaşayan hörumcək çeşiti

QAYAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

{qayıq. qıyıq. ( 1 < qazıq. 1 < qaymaq: züvmək). (dayaq).}
yastaq. tikyə. təkyə. hami.
gəzək. gəzik. gəzgin. sayaq. səyyar. dolaşıb gəzən.
züvgən yer. süzcək. sürcək. cayaq. tayqaq.
qayaq yer: sıyrıncaq.
quraqlığda sürülməyə, suda üzməyə yarıyan içi boş, qazılmış qabaq.
qazaq. gəzən. dolaşan.
qayıq. sandal.
meyl. əyim.
taktik. köçə. ata. dəğiş. dəngə.
tay. dayanaq. dayanılacaq.
sərəcə. qızaq.
qazaq. qayğaq. qazqaq. arx. qanat. yaqaq. qıyıq. cəviz. girdəkan.
yan. taba.
bu qayağa: bu yana.
qanaq. qıyaq. qonaq