Azerbaijani
QƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary
gən. kən.
genğ. gənğ. gən. geniş. genğiş. bol. vəsi;.
açıla. şaşa. mütəəccib.
laübali. qeydsiz.
o çox gen kişidir.
dinc. rahat. fərah.
gen bir yaşam sürür.
onun durumu çox gendir.
geniş könülli: qəmsiz. qeydsiz.
dəmirçi ayqıtlarından bir çeşit yonqar, rəndə.
geniş. genğiş. bol. vəsi;.
qıl. qın.
edkən: edqıl. qılqınan: qıl. ed.
kənd. kət. şəhər.
gen bucaq: küt bucaq: zaviyeyi münfəricə
QƏNAƏTBƏXŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary
bitgindirən. güvəndirən. yetindirən. qandıran. inandıran. qanıqdıran. razılaşdıran. qəbulladan
QƏNAƏTBƏXŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary
toxdalı. toxdalaq
QƏNAƏTKAR : Arin Turkish Etimology Dictionary
qanıqlı. tox gözlü
QƏNAR : Arin Turkish Etimology Dictionary
kənar.
çək > çağ > gah. sınır. qıyı.
gahın çaşan, ötəyə düşən, gahın bilən, özündə üzən. (ötəyə: suça. günaha).
qıra. qıraq. qıyı. qayı. sınır. qısıt. hidud. uc. sərhədd. qıyı. sahil. boy. yan. duruq. doruq (
< durmaq.
< tuqur. toqur: düğün. ).
ırmaq boyu getdik.
bir kənara qoymaq: qırağa qoymaq. ırqatmaq. ıraqlatmaq. qırağlatmaq. yanqatmaq. yanatmaq. yana atmaq.
qıraq, kənar olan: yana olan
QƏNAR : Arin Turkish Etimology Dictionary
kənar.
yalı. yalqı. yalıq. qıyı. qoltuq. qırax. bucaq. yan. quytu yer.
orası bir qoltuqdur: yan yerdir.
qoltuq devlətlər: qıraxda qalan devlətlər.
yalıya enmək.
yalı boyunca gedmək.
yalıya düşmək.
ağız. uc. qıraq. qıyı. ucraq.
qıran. çalma. qıraq. bükür.
qıyı. qıraq. uc
QƏNARƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary
kənarə. yol qalısı. yol kilimi. yolluq. dar uzun qalı.
qıynaq. qanqıraq. qınğıraq. qonara. qullab. ətlik. ət asılacaq çəngəl
QƏNARƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary
qınara < qınqır < qın. ittiham yeri. darısqamaq. darısqılığın sözü, haləti, işi.
sandulac
QƏNARI : Arin Turkish Etimology Dictionary
ev turağayı.
ğanar. xilal.
yavbölək. yağbölək. yavbadaq
QƏNARLI : Arin Turkish Etimology Dictionary
kənarlı. qıraqlı uclu. qıyılı. qıraqlı. qayılı. sınırlı. qısıtlı. hidudlu. uclu. sərhəddli. sahilli
QƏNARSIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary
kənarsız. qıraqsız. qayısız. sınırsız. qısıtsız. hidudsuz. ucsuz. sərhəddsiz. qıyısız. sahilsiz
QƏNARTA : Arin Turkish Etimology Dictionary
kənarda. çetdə. qıraqda. yanda.
çetdə qalmaq: kənar qalmaq
QƏNAT : Arin Turkish Etimology Dictionary
< qənov. kərt (> kət (fars). ) kəriz
QƏNAT : Arin Turkish Etimology Dictionary
qanat. saqa
QƏNC : Arin Turkish Etimology Dictionary
çəkili (şəkilli) dərgilərin qapaq çəkiləri (şəkilləri) üçün poz verən gənc qız: qapaq qızı
QƏNC : Arin Turkish Etimology Dictionary
gənc. (
< kan. qenq < gen. (genlik. bolluq. barlıq. varlıq. ərkənlik. ərkinlik. özgürlük. sərbəslik. bərəkəti yansıtan gen sözü). (
yanq < yenq < yeni. yanğanğ. yeni < > yeni yetmə).
cavan. yas. uşaq. tifil.
gür. qonur. ərkən. ərik. ilun. arısda.
gəncilik qılmaq: sәrbəs buraqmaq. cıvan.
gənc quşluq. günəşin yer üzünə yayıldıqdan sonrakı zaman.
gənclər. yaşlar.
qoncaq. igit. törlək. cəvan.
gəncinə. döşəkxana.
tor. toy. çiğ. pişməmiş. yetinməmiş. əcəmi.
incə, uzun boylu, uyqun boylu, boylu boslu gənc.
dalyan kimi.
dalyan kimi qız.
iri, qanmaz gobud gənc: toraman. qılıqsız. gicbəsər.
uşaq. bala.
oğrət gəncin işətti.
yaş. yaşıl. taza. körpə. cavan.
gəniz. kənz (ərəb). ( < kan). qaznaq. xəzinə. təpnək. dəfinə. gəncinə. xəznə. tübək. təpnə.
cocuq. hər heyvanın kiçiğü.
yaş. dəliqanlı. oğul.
çər. burun. burna. güclü. igid.
tubul. alısın. körpə.yaştuc. yaşuc. yaştuc. yaşqay. yaşqo. dəliqanlı.
gənc saymaq. yaşsınmaq.
onu gənc bulub yönətici seçmədilər. onu yaşsınıb, tamadağa ayırmadılar.
gənc irisi: iri boylu dəliqanlı.
hər nəyin yaşı, gənci: tör. ətənə. körpə
QƏNC : Arin Turkish Etimology Dictionary
gənc.
dəfinə. gömü.
toraman. iti. ütük.
iğid. ər. basmaqan.
yeni gənc: ərgən. yeni yetmə. yetcən. gəncik. novcəvan.
gənc. günc. qonuc. qonac. xəznə.
bilgidən, bilimdən başı boş olan gənc: qara yaşıl.
gənc irisi: çağından ön, biçimdən artıq gəlişmiş cəvan.
gənc oğlan: gəncin. comərd. cəvanmərd.
gəncyaz: ilkyaz.
gənc qız: gəlin.
körpə gənc: gəncəcik. nocəvan.
gənc qızın elçi qabağına çıxarkən geydiyi geysi, paltar: qaşalaq. qaçalaq. çağalaq.- gənclərin davranış, tutumların bəsləyib, yönətmə üçün qurulan qurum: bəsic. izçi.- gənclərin tapatın (həvəs. dəlilik) doyurmaqla yatırmaq gərək, susuz qalıb, susamışı, su ilə qanırmaq gərək
QƏNCAY : Arin Turkish Etimology Dictionary
gəncay. yeddi günlük ay. hilal
QƏNCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary
gəncə. çəkməcə. kəşov. sandıqça. dolab gözü
QƏNCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary
gəncə. gəlingə. qəlinaba. gəlinabla. gəlinana. gəlinbacı.
yengə. gəlinin sağdıcı.
bir qızgəlinə, xanıma sayqıyla səslənmə deyimi
QƏNCƏCİK : Arin Turkish Etimology Dictionary
gəncəcik. nocəvan. körpə gənc
QƏNCƏQLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary
gəncəklənmək. gəncək qılığına girmək. gəncəkləşmək
QƏNCƏLƏŞTİRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary
dinclik, canlılıq bağışlamaq.
əkilmiş ağaclar, şəhəri qəncələşdirdi
QƏNCƏLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary
gəncəlmək. gəncləşmək. cəvanlaşmaq.
saqqalsız çox gəncəlirsin, gəncəşirsin
QƏNCƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary
kəncər. xənçər. yançər. kavçar (< kav). belə taxılıb sökən, kəsən araclardan bir çeşiti
- Azerbaijani
- Azerbaijani To Azerbaijani
- Azerbaijani To English
- Azerbaijani To Persian(Farsi)
- Turkish
- Turkish To Turkish
- Turkish To English
- Turkish To Germany
- Turkish To French
- English
- English To Azerbaijani
- English To Turkish
- Germany
- Germany To Turkish
- French
- French To Turkish
- تورکجه
- تورکجه To Persian(Farsi)
- تورکجه To تورکجه
- Persian(Farsi)
- Persian(Farsi) To Azerbaijani