Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QƏNƏTLƏNTİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kənətlənti. kənətlənmə kənətləniş. kilitlənmə. kilitləniş. kilitlənti. iç içə keçmə. entiməc

QƏNƏVİR : Arin Turkish Etimology Dictionary

kənəvir tuxumunun çeşiti: quş yemi

QƏNƏVİR : Arin Turkish Etimology Dictionary

kənəvir.
kətən, kənəvir tuxumu: şahdana < çətənə

QƏNƏZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gənəz.
gənəz gəlib gənəz gedər.
oğlanın gənəz doğması

QƏNGƏŞLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəngəşləmək. çavalatmaq. savalatmaq ( < sav: söz. danşıq). genqləşləmək. qonuşmaq. məsləhət vermək

QƏNİC : Arin Turkish Etimology Dictionary

kənic. kəniş. kəriş. kəric. torpu, rəndə çeşiti

QƏNİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gənik. genik. gəlcik. gəlisər. hayqı. xısıltı. xısıntı. qısıltı. qısıntı. qılıqış. qazınc. qılatma. qıltama. qıratma. qırtama. qırbat. qırqır. qıyatma. qıytama. qaybağ. qaybanağ. qaybanat. qaybat. qıybat. qıynat. qıyvat. qiybət. qeybət. ğeybət. qoğu. qoğuc. qoğunc. qoşantı. qoşu. qov. qovu. qovuc. qovunc. qovuş. koğu. koğuc. koğunc. koğuş. kovu. kovuc. kovuş. kovunc. küygü. arxadan çəkişdirmə. birinin arxasından deyilən kötü, pozu söz. dediköt. dediküt. dediqodu. dediqoğ. dediqoy. dediqurdu. deyiqurdu. əslək. əsləti. pıçıltı. pıçıntı. fısıltı. fısıntı. yayqı. yergi. yermə. sıyqa. sıyaq. sığa. sığ. şayiə. boş söz. (bəd quyi.)

QƏNİLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

gənilmək. gərtilmək. (insanlar için) horlanmaq

QƏNİM : Arin Turkish Etimology Dictionary

ğənim. < qıynım. qınım. düşman

QƏNİMƏT : Arin Turkish Etimology Dictionary

talan. dalan. yağma. alban. doyum.vergi. baylıq. yağma. bolluq.- qənimətə götürmək: olcamaq. olcalamaq. ( < yolmaq). yolcamaq. yolub dağıtmaq. yığmalamaq. yağmalamaq

QƏNİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > geniş

QƏNİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəniş. ( e < > ə ) geniş

QƏNİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəniş. kənic. kəriş. kəric. torpu, rəndə çeşiti

QƏNİŞCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gənişcə. genişcə.
çox geniş. ingin. engin. ucsuz bucaqsız. göz alabildiyiə.
gencə. bolca. çoxca

QƏNİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəniz. kəkiz. kənğiz. gəniz.
gənzik. boşluq.
burun boşluğu: murun yolu. utquluq üstü.
qapı qızı. bəsləmə qız.
yumşaq. uysal.
dözümsüz. muqavimətsiz.
təmbəl.
köyköhnə. gəbə əsgisi. paçavra.
dəğərsiz. qiymətsiz.
gəniz. geniz. xəlayiq. məxluq.
odalıq qız. yinçqə qız. inçqə qız.
gənğiz. burun dəliğin boğaza çatan yer.
gənizdən söyləmək: mırıldamaq. xım xım edmək.
gənizə qaçmaq: yeyib içirkən nərsə burun dəliyinə gedmək.
kəniz. gəniz. xəlayiq. məxluq.
kəniz. avuş.
gəniz. kənz (ərəb). ( < kan). gənc. qaznaq. xəzinə. təpnək. dəfinə.
burnun arxa yanı. hulqum

QƏNİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəniz. qırnaq. yamaçı.
soğuq dəğmədən burnun gənizində oluşan şiş: qaqrıq

QƏNİZƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kənizək < qonzaq. qoynzaq. qaravaş

QƏNQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəng. güng. genğ. açıla. gic. mütəhəyyir. əlkən. alğın. yəpsəm. əpsəm. əbsəm. lal. tutmaz

QƏNQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gənğ. anğa. qaranıq. baxa qalma. qalav. qalaq. mat. alcıranğ. heyran.
şaşı, şaşa, gənğ qalmaq: bir gözü ayda, bir gözü çayda

QƏNQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gənğ. əlkən. lal

QƏNQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gənğ. genğ. gen. gən.
açıla. şaşa. mütəəccib.
laübali. qeydsiz.
o çox gen kişidir.
dinc. rahat. fərah.
gen bir yaşam sürür.
onun durumu çox gendir.
geniş könülli: qəmsiz. qeydsiz.
dəmirçi ayqıtlarından bir çeşit yonqar, rəndə.
kəs. şaşqın. məbhut. heyran

QƏNQAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kənkaş (fars). < gənğəş ( < genişlətmə). danşıq. danışma. muşavirə.
kənkaş kərdən: toplanıb danışmaq

QƏNQƏC : Arin Turkish Etimology Dictionary

gənğəc. gənğəş. qonqac. qonqaş. danışma. görünüş, nəzər alma, istəmə. məşvərət. istişarə. məsləhət.
şura heyə’ti: qonqalav. qonqalağ. danışma qurulu, məclisi. gənğəş. gənğəc. qonqac yığvası

QƏNQƏCLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gənğəclik. gənğəşlik. qonqaşlıq. qonqaclıq. görünüş, nəzər almağı, istəməyi gərəkən. danışmalıq. məşvərətlik. məsləhətlik. istişarəlik. istişari

QƏNQƏCÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəngəcüq. çox gənc