Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QIRANLANIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırağsınlıq. qırıqlıq. çəkiklik. çəkginlik. alışmazlıq. bağdaşmazlıq. dirliksizlik. dirlişiksizlik. giziklik. içədönüklük. içədönüşlük. içəqapanıqlıq. içəqapanışlıq. keçimsizlik. keçiniksizlik. küncəniklik. qapanıqlıq. qaynaşmazlıq. qopqunluq. qopuqluq. siniklik. uyuşmazlıq. yalzınlıq. yalsınlıq. giziklik. inzivalıq. quşəgirlik. imtizacsızlıq. münzəvilik

QIRANLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırağsınmaq. kərənlənmək. qırağ, yan gəzmək. küncələnmək. quşəgirlənmək

QIRANLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

zalimlik. müstəbidlik. dikdatorluq. qolçomaqlıq

QIRANQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıranğ. qıran. qıral.
darmadağın.
pis. koruz. korus. koruc. korunc. koruq. koruqlu. koruqlu. çoruqlu. korasa. çorasa. yaman. kötü.
çök. çöküc. düşüc. alçaq.
gücməçi. gücəmçi. gücəyən. qurut. ququt. qaqut. zalim. sitəmgər. cəfakar.
bu qırılası qıran evrən

QIRANQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıranğ.
qınrağ. qırnaq. qız. qız uşağı. qacaş. cürə. inci. günü. yalnıq. as. əkət. qaravaş. kömək. külfət. kəniz.
qıyı. sınır. uc. ətraf. üfüq

QIRANQIÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaranqıç. sıxıntı. qısac. şikəncə

QIRANT : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırna ( < qırmaq aracı). qıran. burma. şir

QIRANTA : Arin Turkish Etimology Dictionary

< qarıntı. qarı təhər.
qır təhər. qırlanmış. yaşla kül rəngi almış

QIRAPLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıraplığ. qırıqlıq. qırıltı. xərablıq. yıxıqlıq. yıxqınlıq

QIRAPQANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırqınmaq. xərablanmaq. yıxqınmaq

QIRAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırağın tikmək: qıtıqlamaq. qıdıqlamaq. qıyı tikmək. qıyılamaq

QIRAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırağ.
ağız. uc. qıyı. kənar. ucraq.
qıraq yerdə olan çuxur: andız.
uzaq. sapa. yol üstündə olmayan. doğru olmayan.
o bir sapa kənddi.
sapa yer.
sapa yollar.
quşə. bucaq. nərsənin ocağından, ortasından qıraq olan bölüm. uzaq. qıyı. kənar. uc. (# qıyraq. qıyıraq. qıyıda olan. yaxın. yağuq. yoğuq. qonşu. qərib).
qurqa. arın. hər bir qarşıqdan uzaq, qıraq.
ayır. uzaq. üzük.
kəmiş. atılmış.
yımaq. yamaq. yumaq. qıyı. qıyı. qaş.
dəniz qaşı.
dağ qaşı.
qaya qaşı.
çət. çet. çətəl. yabançı. yad. yaxa. uc çək. son. sınır. uc bucaq. qıyı. kıran.
dərə kənarı. çaylan. çalma. kənar. qıran. uc. sahil. iriciq. ırçıq.
qıraqu. qırağu. qırav. qırov. çiy. çiğ. şəbnəm. jalə.
yaxa. yaq.
biləvş. bilöv. bılağ. biləku daşı.
çat. çit. çet. çət. çalı. duvar.
uzaq. bəid.
qopu. tikə.
sürgü daşı. bilöv daşı.
yan. qaya. qarağay. dolayı. dövür. çevrə. bükür. kənar.
yaban. bəid. talay. dalay. uzaq.
yağma. tarac.
geyimləin qırağı: çapuq. ətək. təmən > damən. geyimləin qırağı.
qırağa çəkilmək: ıraqlamaq. qırıqlamaq. qırağlamaq. qırağda durmaq.
bir qırağa qoyulmuş: saqlanmış. saxlanmış. saqlı. məhfuz.- saqlı para, qara günün açar.
hər nəyin qırağı: dodaq.
dəniz dodağı.
qıraq yer: yabanı yer. dağ.- qıraq qırıq: dil qırıq. qurp.
qıraq yer: sapa. sapaq. ucra. qaladan, şəhərdən dış. çet. yan

QIRAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırağ.
dolay. dolayı. imgə. yankı. kinayə. (üstü qapalı söz, davranış).
qıyı. yan. əşqır. əşqıya (< əş + qıya. qır: cızıq. xədd).
qırov. çiğ. çiy. qırbı. qırba. qarbı.
ıraq. dışra. mübərra.
axnaq. ağnaq. qıran. qıyı. sərhədd. hədd. uc. qırıq. kərən > kəran (kərmək: kəsmək). yan. qıra. engirək. yanğıraq. yanaq. yaxa. qıran > kəran. kəranə. qırnaq. nərsənin boyu.
qıyı. duruq. doruq. ( < durmaq).
qayı. sınır. qısıt. hidud. uc. sərhədd. qıyı. kənar. sahil.
qıra. qıyı. boy. yan. kənar.
ırmaq boyu getdik.
yan. yal.
nərsənin yanına, yallarına, qırağına qoyulan, sancılan qoruqluq, barmaqlıq: anğıc. yanğıc. nərdə. mə;cər.
anğıclı yük arabası.
kərdi, dam, eyvan, dərə anğıcı.- dolayı yollarla aldatdı.
dikdördqırağ: dikdördgən: müsətətil.
ana yolu bıraxıb, qıraq, sapaq yolu seçmək: qapıları qapıyıb, pəncərələri açıb.
avlu, bağ qırağlarına çit olaraq tikilən tikənli ağac: qaraçaltı. qaraçalıt.
bir yeri, nərsəni qorumaq üçün qırağına çəkilən barmaqlıq, nərdə: qaraçav. qaraçağ. qaraçov. qaraço.
sulaq yerlərdə, bulağ qıraqlarında yetişən ot: qazayağı.
cin qaradan danışırkən
qara, üzüntü qıraq, uzaq olsun; diləyilə işlənir: iyi sağlam olsunlar.
iyi sağlam olsunlar, gecənin bu çağında buralarda neylirsən.
dalı, geri, qıraq, qıra duran: çəkingən. çəkinik. qaçınqan. qaçınıq. girişməyən. qırasınğan. qırsınıq. təksingən. təksinik.- evdə, bağda qıraq otaq: qapara. qapanaq. qapancaq. qonacaq. qoncaq.- giriş qapısının eşik yanına vurulan, qıraqları keçəli, ortası pəncərəli qapı: qars qapısı. qors qapısı.- kərdi, tarla (zəmi. əkin) qıraqlarında yüksəkcə bəndlər: kaf. kav. qav. qaf. vağ. bağ.- kiçik, qırağ, yan avlu (həyət): xəlvətlik. dulda. duldaq. dalda. daldağ. qoşağ. qoşlaq. (
(< qoşmaq. )
(< kav. kov). həyat xəlvəti.
qırağa qoymaq: qırağlatmaq. ırqatmaq. ıraqlatmaq. yanqatmaq. yanatmaq. yana atmaq. bir kənara qoymaq.
qırağın demə, bezini de, anasın demə, qızını de.
qırağın, yanın çəkmək: çalralamaq. kanralamaq. yellənmək. əldən qoymaq. yel çıxartmaq.
qırağına baxıb bez aldıq, başına baxıb göt aldıq, qarı savduq yağıya qaldıq. (yağıya: yağışa.).
qıraq, kənar olan: yana olan.- qıraq, qıra durmaq: çəkilmək. savulmaq. savılmaq. qaçılmaq.- qıraqda yeyir, ortada sıçır, ortada yeyir, qıraqda sıçır.
qıraqları qara çiçək basqılı nərsə: qaraqamal. qaraqəməl. qaraqələm.
qaraqəməlli börk, parça, qumaş.
qaraqəməl kağaz, yazı.
toxumanın qırağına salınan çəki, şəkil çeşiti: qaragöz.
uzaq, qıraq, ıraq, bəi;d görmə: uzaqsayış. uzaqsama. qıraqsama. qıraqsayış. ıraqsama. ıraqsayış. dışsayma. dışsama. dışsayış. yaxınsamama. olmazsama. olmazsayış. olmazsanış. ehtimal, imkan verməmə. istiba;d.
at orağı, gözlə qırağı.
qırağ ol demək: yan demək. qoğmaq.
hər gələnə can demə, hər görənə, yan demə.
uzaq olsa, qıraq olsa, qan damarsa, yanar damar.
qıraq durma. ıraq durma. qayra durma. uzaq durma. dış durma. çəkə durma. qaça durma. üz çevirmə. üz döndərmə. e;raz.
dik qıraxlı: dikgən. qaim.
bizlərdən uzaq, qıraq: düşman başına.
parçanın, başlığın, nərsənin qırağına yapılan oya, yazma oyası: əğdirmə. əkdirmə (< əkləmək: yapışdırmaq).
qırağ, yan gəzmək: küncələnmək. quşəgirlənmək. qırağsınmaq. qıranlanmaq. kərənlənmək.
qırağa çəkilmə: geybə. qayba.
qırağa çəkilmək: qaybamaq. geybəmək.
bu qırağa: bu biryana.
qırax, yan yer: künc. qoltuq.
qırağa qoymaq: qaldırmaq. rədd, rəf; edmək.
nərsədən: uzaq. açıq.
qırağ, yad olmayan kişi: evdən.
uzaq, qıraq, ıraq, bəi;d görmə: uzaqsayış. uzaqsama. qıraqsama. qıraqsayış. ıraqsama. ıraqsayış. dışsayma. dışsama. dışsayış. yaxınsamama. olmazsama. olmazsayış. olmazsanış. ehtimal, imkan verməmə. istiba;d.- yayalar, ayaqla yerimək üçün qırağına görə qalxıtılmış yol: yaylıq. yayalıq. qaldırım. qalatım.qalatım. yaldırım. yardırım. yandırım. piyadərov.
bu qaldırım çör çöpdən qurtulmayacaq.
gəlgedli qaldırım: işlək, yüyrək yaya yol

QIRAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yanğır

QIRAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırağ.
qıran. hər nəyin ən yüksək, ucqar yeri. sınır. kərən. > kəran (fars). kəranə ( < kərmək).
ölkənin kərəni.
ölkələr birbirindən kərənlə ayrılır.
yad. xuylanmayan. tutmaz. afət. yalı. yalqı. yalıq. qıyı. kənar.
yalıya enmək.
yalı boyunca gedmək.
yalıya düşmək.
quru əkmək dilimi. əkməğin dış qabuğu.
cılız. zayıf. sısqa. çəlimsiz. gücsüz. ərin. uc. qablavuş. yan. qıyır. buçqaq. bırnaq. uzaq. qayuv. zeh.
bucaq. yan. inziva.
sın. qıyı.
sınardan yeri.
çay sınında.
çay sını

QIRAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırağ. qoltuq. kənar. bucaq. yan. quytu yer.
orası bir qoltuqdur: yan yerdir.
qoltuq devlətlər: qıraxda qalan devlətlər.
qıyı, yaptirmaq: qırlatmaq.
börküvü, donu qırlat

QIRAQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırağa < qıra ağa. xiyağa. < xiyar ağa: qabağa < qabağ ağa. xiyar. qıra. qabağ. kalah. alabaş. sərsəm. aldavıl. andavıl. şapşal. qaba saba. qamqalat. qapqalat. qayta. görgüsüz. dargöz. qısgöz. qıtgöz. dümbələk. bacarıqsız. başarıqsız. yontulmamış. yonulmamış

QIRAQAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırağac. qarağac. akasya

QIRAQAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıraçı. qırçı. dönük. kallaş. kələk. sözündə durmayan

QIRAQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < qır). qıran. qaraqçı. kəsici. oğru. qaltaban. hərami

QIRAQDAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıraqdan. dolaylı. uzaqdan

QIRAQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırağı.
qırağlı. yanqılı. dolaylı. dolayı. imgəli. kinayəli.
dolayı söz anlatma.
dolaylı danışıq, çaşdırar aşıq.
qırov. incə qırağı. çiğərkin. çiğiskin. donmuş çis.
qırağı çalmaq: göy gövərəntinin don vurması

QIRAQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırağı. qırağu. əmir. sis. inğir. donmuş çiğ, şeh. soyuq ayaz havada donmuş durumda yağan çiy, yaxud yağdıqdan sonra donuş şeh, çiğ.
qırağı yağmış.
bu qırağı əkinləri, bağları yaxdı. qıraqu. qırov. qıro. qıru. qırav. donmuş çiğ, şeh.
yanğırı. anğırı. anırı. anrısı

QIRAQINA : Arin Turkish Etimology Dictionary

nərsəni qoruq edmək, qorumaq üçün, qırağına düzülən daş: qapadaşı

QIRAQINTAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırağından. qıyırı bilə