Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QIRIMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıtımaq. qıtmaq.
nərsənin qırağından qırxmaq, kəsimək.
göz qıpmaq.
imləmək. imələmək. işarələmək

QIRIMLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

arınıb, təmizlənmiş nərsə.
dərinin təmiş lənmiş yönü

QIRIMPIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qısımpır. qıtımpır. qırımpıs. (bax > qıtmır). qırtım. qatı qısıq. qatıqsıq. çox qıtım, qıtmır, qısmır, çimir, çimri, xəsis

QIRIMTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

dərinin qazınıb təmizlənmiş iç üzü

QIRIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

oyuq. içi boş. ağacdan yada pişmiş topraqdan yapılmış qab.- ağac gırın: səbət. sandıq

QIRIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qərn. qırpın.
bir sürədən, çağdan olub, dövrə adlanan, bir qırıq, bölük.
qırın ba qırın: neçə qərnlər, əsirlər boyu.
buynuz. qırıq daldan oluşmağından böylə ad alır.
qıtmır. çinis.
çəkingən

QIRIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırıntı. toxun. toxuntu. yıxın. yıxıntı. tökün. çağmar. çaxmar. qaçmar. qaşmar. qaşqam. töküntü. tör töküntü. qırpa. qırca. qırıc. kəsrə. kəsər. ziyan. zərər. xəsarət

QIRINC : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırnav. ağı. zəhər. öldürücü nəsə

QIRINCIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(> qıncılqı (fars)). dərinclik ( < tərəncidəki). içqınc (> şekənc (fars)) yıra. çin

QIRINIC : Arin Turkish Etimology Dictionary

qurunc. birinc. düyü

QIRINIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayrınıq. dağınıq

QIRINIS : Arin Turkish Etimology Dictionary

çinis

QIRINMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qır verib, sallana sallana yerimək. oynamaq.
qırışmaq. gərişmək. qıncanmaq. qıyıncanmaq. qıydırmaq. qırdırmaq. qırcanmaq. qıyrata çəkmək. naza qoymaq. qıncıvırlanmaq. qıncıvlanmaq. qıncıqınmaq. oynağınmaq. oynaqlanmaq. asnulanmaq. nazlanmaq. eşmənmək. eşmələnmək. işvələnmək. qəmzələnmək.
qırtınmaq. kavırcamaq. qaqırcamaq. pozulmaq. pisəlmək. kötünmək. xərablanmaq

QIRINMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qır vermək. nazlanıb qırlaraq yerimək.
soyarmaq. qazırmaq

QIRINSA : Arin Turkish Etimology Dictionary

quşların tülək, tük dəğişmə çağı, dövrü. (özəlliklə doğan üçün)

QIRINTAQİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırındaki. qıraqdaki

QIRINTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > qıyqa.
qazan. qazmaq. qasmaq. qəzmək. qırqıç. qazıntu. qırmaç. qırğıc. qazan dibində qalan qırınılar.
qırpıntı. xırda mırda. mayda. talaşa. tıraşa. tilişə. dalaşa. töküntü. yonqa.
qazıntı. oğuntu. incə yonqa. talaşa.
odun qazıntısı. kavsala qazıntısı.
parça qazıntısı.
qırpındı. qırqındı. qırıq döğük. kəsik tökük. oğuntu. ufantı. talaş. dalaş. talaz. dalaz.
parça ufantısı. əkmək ufantısı.- saç qırpıntısı.
artıq. çıxıntı.
qamqa. yonqa. kiçik parça.
duqqul. salıntı. dıqqıl. parça. pura. çürük. pozuk. toz.
töküntü. avrıntı. qazıntı. soyuntu burta.
qırntıları yapışdırmaq: burtalamaq

QIRINTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırılma. qırılış. incinmə. inciniş. incinti. gücənmə. gücəniş. gücənti. acınma. acınış. acıntı. üzülmə. üzülüş. üzüntü.
qıymıq. qırmıq. qaqmıq qaqmaq qaqıntı. çağmar. çaxmar. qaçmar. qaşmar. qaşqam. töküntü. tör töküntü. yonultu. tıraşa.
xırda mırda. tikə parça. qırdıq. çağmar. çaxmar. qaçmar. qaşmar. qaşqam. töküntü. tör töküntü. tikə.
qırın. toxun. toxuntu. yıxın. yıxıntı. tökün. çağmar. çaxmar. qaçmar. qaşmar. qaşqam. töküntü. tör töküntü. qırpa. qırca. qırıc. kəsrə. kəsər. ziyan. zərər. xəsarət.
hər nəyin yonultusu, yonqası, qırıntısı, tikəcikləri: çanğıl. çanıl. qanıl. qanğıl

QIRIPTA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yer altı dəhlizi, koridoru

QIRIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(yağmır). boğunaq. kəsik. aralı. aralıqlı. sürəksiz. (# sağanaq).
sapsız. bağlantısız.
nərsənin qırağında, ucunda kəsik, qırıq, yıxıq. gədik. çəntik. çantıq.
sınıq. kəsik. əzik.
kərdəng. qapsalaq. kavsalaq. çavsalaq. səfeh. axmaq. ənayi. çaşlaq. qaşalot. qaşalat. çağalat. qırıq. qırt. qart. qırtalaq. qırtabaş.
qarışıq. çalalı. çallaq. kələkli. qatıq.
ipsiz. yüyənsiz.
çəpəl. əğri, pis kişi.
qərh(ərəb). yara. vurqun.
qıraq. kərən > kəran (kərmək: kəsmək). yan.
qıtıq. yalan. kələk. giriz. gizir. girişim.
kələk. kəllaş. kəlləş. qallaş. çallaş. çalqaş. çaqqal. dönük. aldatıcı. hoqqa.
atıq. çapıq. çarpıq. çatıq. çatlaq.
qırağsın. qıranlanıq. alışmaz. bağdaşmaz. büktürü. çəkili. çəkişgin. çəkik. çəkgin. dirlişiksiz. gizik. içədönük. içədönüş. içəqapanıq. içəqapanış. keçimsiz. keçiniksiz. kərik (< kərmək. kəsmək). küncənik. qaynaşmaz. qopqun. qapanıq. sinik. soyut. uyuşmaz. yalnız. yalsın. yalzın. quşəgir. imtizacsız. münzəvi.
yataqlı yamaqlı, sürəkli dəvamlı bir yerdə durmayan. yurdsuz. kərgə > çərgə.
qopuq. bütün olmayan.
qırqan. (qırıqqan < qırıq: qopuq. bütün olmayan. + qan).
aşın. mələz. əkdəş. qarışıq qanlı.
ətacı. nanəcib. soysuz.
bij. zinazada.
yoxsum. yoxsun. yoxsul. yüngül. qırman. qırıq. düşgün. düşmüş. fəqir. zavallı. çıxırsız. düzəsiz. onarsız. onursuz. olunmaz. otsuz. otasız. arnaşsız. çarasız. beçara.
biçik. biçilmiş. könülsüz. göyülsüz. istəksiz. ixtiyarsız.
ilgisiz. iləksiz. iltəsiz. iləsiz. ilgəsiz. ilişgisiz. ilgişsiz. ilintisiz. qatnaşsız. arasız. ələqəsiz. yersiz. bağsız. bağımsız. tutarsız. tutumsuz. dərəksiz. mərbut olmayan. nisbəti olmayan. nisbətsiz. bağlantısız. tutnuşsuz. tutşunuşsuz. munasibətsiz.
məndən ilgisiz sözləri sormayın.
kəsəl. xəsdə. naxoş.
kırıq. kərik. qərib. çaşıq. şaşıq. yad. biqanə.
kırıx. yalta. tummal. gəvşək. sölpük. sölük. solğuq. soluq. qaba, iti olmayan. yaramaz. başarınğsız. damarsız.
qalıq. çalıq. salıq. azıq. açıq. kərik. kəmik. kəmlik. əksik. bitməmiş. qaysıq. kəm kəsir. nüqsan. qusur.naqis.
qırat. oğuq. atqal. aşqal. dışatım.
qırığ. > giriz. danışıqda, yazıda sıra dışı bir nərsə girdirmək.
qırman. paysız. boş. yoxsul. yoxsun. biçəksiz. böləksiz. əksik. qırbat. geçinəməz. geçinməz. ayrıq. adrıq. atrıq. bəhrəsiz. düşgün. düşük. nəsibsiz. hissəsiz. talehsiz. tale’siz. sanssız. məhrum. möhtac.
qıt. qırba. qıracıq. qıra kimi. qapsalaq. kavsalaq. çavsalaq. səfeh. sərsəm. salaq. qaba saba. yontulmamış. yonulmamış.
sınıq. yenic. yenci.
qırt. qart. qırtalaq. qırtabaş. abdal. axmaq. ənayi. çaşlaq. qaşalot. qaşalat. çağalat. dümbələk. salaq. qapsalaq. kavsalaq. çavsalaq. səfeh. sərsəm. ayran dəlisi. ayran ağızlı. ayran budalası. salaq. salça. saçıq. cacıq ( < saçmaq). alqın. ənayi. dalyaraq. bacarıqsız. alabaş. sərsəm. aldavıl. andavıl. qamqalat. qapqalat. qayta. görgüsüz. dargöz. qısgöz. qıtgöz. koryat. bön.
könlü qırıq: üzgün. ümidsiz.
bir qırıq: bir tikə, parça.
qırıq sarma: düzəltmə. onarma.
qırıq tökük: çat pat. ara sıra. biraz.
könül qırıq, ürək yıxıq.
sınıq qırıq bağlamada, tutturmada işlənən təxdə: söykək. süyək. dayancaq.
atıq çapıq qab qacaq.
qırıq tökük: sınıq sökük.
könlü qırıq: könlü üzgün.
qılıcın gədiyi: qılıcın ağzındaki çantıq, haça.
qırıq sarmaq:
sınıq bağlamaq.
cübran edmək.
daş qırığı: çəğil. çay daşı. çaqıl. çanqıl ( < çanğ: çalğ:
çalınmış. oğulmuş.
içi boş).
yol yapımında işlənən qırıx daş: balast ( < balamaq: bölmək).
qırıx verən: qırışmal. şulux.
ipi qırıq: ipi çürük: qaypaq. sorumsuz. güvənilməz.
qırıq çömçə su saxlamaz, pay güdməklə, qarın doymaz.
baltası qırıq: var yoxundan olmuş.
qırıq qırıq, kəsik kəsik səs çıxarmaq, gülmək: qığırdamaq qıqırdamaq. qıtırdamaq.
kəsiyi, qırığı, ayrıqı, bölüyü olan: kəsimli.
qılpsız qaşıq, qırıq çömçə: işlərinin təməli tutarlı, doğru, düzgün olmayıb, əksikliyi, tərsliyi çox olan. yarım yamalaq nərsə, kimsə. qırıq, güvənilməz, aldavac kimsə.
qırıq çömçə su saxlamaz, pay güdməklə, qarın doymaz.
qırıq kişi: hər çeşit yamanlıq qırıqlıq, yardılışdan keçmiş kimsə. ipdən qazıqdan qurtulmuş.
qırıq, bölünmüş odun: kötük, kütük parçası, balçası, tikəsi. qaqma

QIRIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kırıx.
kırıx, qayğın, şaşqın gözlərlə baxa qalma: qarığay.
onu belə görüb, qarığay qaldım

QIRIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıruq.
kәrtik. çıxıq bertük. kəsik. qırıs. qısır. qırış. sınmış.
qırıq tökük. sınığ sarsıq.
kərtik: kəsik
kəsik. sınıq.
qırıq ər: çolaq, çalıq kişi. əli qurumuş, şil adam.
qırıq ayağ: ayağdan yararsız. topal ayağ.
oyuq.
su kəməri. dəğrmən qırığı: dəğirman oluğu.
qəmə qırığı: qəmə oyuğu.
qoşuq. qarışıq soylu. qanlı.
qırıq at.
(düz, oğuz, uğur, saf, ağ, pak, xalis, yaxcı, sağ) olmayan.
qırıq adam.
küt, güdə, zayıf olub, iti, huşlu olmayan.
( l < > r ) qılıq. suç. yaramazlıq. yazıq. qusur. qəbahət. günah.
qurban bayramı. hayvan kəsilən günün törəni.
çapıq. qacay. qacı. qəhbə. qıcıq.
iki cinsdən olan nərsə. qırma. azma. azman. araş.
saqat.
qıruq ayağ: topal.
qıruq ər: çolaq. əli qurumuş.
ağzı qırıq qab: dülək. dölük.
qırıq qırıq, ağlı qaralı. alaca. rəhbə rəh.
azma. azman. metis.
yaban ayqırıylə evcil qısraqdan olan at: arqun.
şütük. çütük. çotuq.
qırıq saqal: kösə saqal.
üzük. ötük. cırıq.
qıyla. qıylaçı. kurnaz. kopoğlu. çartlaqan. dəlik. qırıs. qolduq. parça. qopuq. sərsəri. baştaq. avara. səfil. ipsiz. yolu olmayan. məssəbsiz. sınıq.
kərtə. bura.
qıra qıra: kərtə kərtə: bura bura. qırcana qırcana. cilvə yaparaq. kərtərək.
kisüq. kəsük. bölünmüş. parçalanmış.
qırxım. qıraş. turpıl. durpıl. talaş. dalaş. tıraş > təraş. tala. dala. dallanq, yonatıq. yonta. oğaq.
qıyıq. pəsgəl.
qopal. biçimsiz. yaxışıqsız.
kərək.
kırıx. bara iştibah.
kırıxmaq: bara qoymaq: iştibah edmək.
qopuq. qopmuş. kəsik. sınıq. pozuq. münfəil.
sınğın. tökük. dağnıq. pərakəndə.
sınıq. qarışıq. teyxa, xalis olmayan. məxlut.
qırıq tazı.
münkəsir.
qırıq ışıq.
aralı. kəsik. münqəte;.
itik. ütük. uçarı. iti. çapqın. həşəri.
uçarı çapqınlardandır.
ipi qırıq: ipini qırmış: azğın.
qınıq. qıncıq. qancıq. ipə sapa gəlmiyən. qılıqsız.
qıyıq. münhərif.
qıymıq. xırda. kiçik yonqa. yonquc.
azıq. hər nəyin oğuntusu, qırığı.
qədri (ərəb). < qıtrı. qırtı. az.
ipi qırıq: qırıq. tolandırıcı. dolandırıcı. aldatıb soyğunçuluq edən. aşırıcı. namussuz. şərəfsiz.
çoxları dolandırıcıya yem (mal) olur.
qırıq quruq:
qırıq quruq: doğru bütün olmayan. yalan yanlış. xətalı səhvili olan.- qırıq döğük: qırpındı. qırqındı. qırıntı. kəsik tökük.
saç qırpıntısı.- qırıq tökük:
qarışıq. pərişan.
nərsədən qalan xırda mırda.
qırıq tökük toplamaq.- qıraq qırıq: dil qırıq. qurp.- qırıs tişlər: seyrək dişlər.
qırıq tökük: qabur çubur. əsgi püsgü. pılı pılrtı. paçavra

QIRIQAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > qarqamaq

QIRIQCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırtabaşca. qırtalaqın. qırtca. kötükcə. ködükcə. görgüsüzcə. görgüsüzün. görməmişcə. koryatca. qabaca. qaba sabaca. qamqalatca. qapqalatca. qartca. qaytaca. abdalca. avanaqca. axmaqca. alabaşca. aldavılca. alqınca. anayıca. ənayicə. andavılca. avalca. bacarmazın. bayağıca. bilgisizcə. bozbaşca. böncə. budalaca. cacıqca ( < saçmaq). cahilcə. çaşqınca. dalyaraqca. daşraca. dışraca. naşıca. dəlicə. gəbəcə. gəvəcə. gicinə. gobutca. xamına. saçıqca. salaqca. salaqın. sapaqın. savsızca. savsızın. şapşalca. şaşqınca. yoğurca. yontulmamışın. yöndəmsizin. yöndəmsizcə. qırtalaqca. amiyanə. nadanca

QIRIQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

cani.
bilərək yanqın törədən qırıqçı, cani: qondaqçı: qundaqçı.
çıxıqçı. sınıqçı