Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
QIRIQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıtıqçı. pezəvəng. şarlatan. qaldaban. çaldaban. yalançı. qandağ. qandağçı. qandırıtçı. qanqırıtçı. düzənçi. düznəçi. kələkbaz.
sınıqçı.
qırıcı. çapar > cabir. gücləyən. zorlayan. qapız. qaplız. qalbız. qaqız. qaqlız. ürəksiz. daşbağır. bağırdaş. qaxbaş. qaragüc. qasmaçı. qırmaçı. qasmac. qırmac. qıtmac. zalim

QIRIQÇILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıxıqçılıq. sınıqçılıq

QIRIQDIRICI : Arin Turkish Etimology Dictionary

kırıxdırıcı
kırıxdırıcı qılıq, hərəkət edmə: ildik. çalım. edər kimi görsətmə. yansıtma. yahatma. caydırma. şaşırtma. sapdırma. oynatma

QIRIQINLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yoxsulluq. yoxsunuq. yoxsunluq. yoxsalıq. yoxçunuq. qırmanlıq. qırıqlıq. paysızlıq. biçəksizlik. böləksizlik. geçinməzlik. geçinəməzlik. boşluq. qırbatlıq. əksiklik. məhrumluq. möhtaclıq

QIRIQIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kırıxıq. qarıxıq. qaraqa. başarısız

QIRIQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıtlatmaq. çatlatmaq

QIRIQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırağlamaq.qırağda durmaq. qırağa çəkilmək. iraqlamaq

QIRIQLARI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıymıq: odun qırıqları. iriq otunğ

QIRIQLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırtıqlı. qırpıqlı. qırımlı. xırımlı. xırtıqlı. ufaqlı təfəkli.
ən iyi düğü aldım, genə qırıqlı çıxdı

QIRIQLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kələklik. kələkçilik. qalayçılıq. kəllaşlıq. kəlləşlik. qallaşlıq. çallaşlıq. çalqaşlıq. çaqqallıq. bir nərsənin üzüstü, gizli qalmasın sağlamaqlıq. quytuçuluq. qutuçuluq. dönüklük. aldatıcılıq. hoqqaçılıq. toqqaçılıq. toxuçuluq. sözün tutmamazlıq. dələduzluq. əğrib dolablıq. dolabçılıq. yalançılıq. fırıldaqlıq. fırıldaqçılıq.
ölçüsüzlük. ilgisizlik. iləksizlik. iltəsizlik. iləsizlik. ilgəsizlik. ilişgisizlik. ilintisizlik. qatnaşsızlıq. ulqaşızlıq. arasızlıq. ələqəsizlik. yersizlik. bağsızlıq. bağımsızlıq. bağlantısızlıq. tutarsızlıq. tutumsuzluq. tutnuşsuzluq. dərəksizlik. irtbatsızlıq. mərbut olmamazlıq. nisbətsizlik. nisbəti olmamazlıq. munasibətsizlik.
qıraplığ. xərablıq. yıxıqlıq. yıxqınlıq.
qırımlı. çalılıq, ağaclıq yerlərdən açılan tarla.
ən iyi düğü aldım, genə qırıqlı çıxdı.
qırqınlıq. sınıqlıq.
könül qırqınlığı, qırıqlığı, sınıqlığ.
qırtlıq. qartlıq. qırtabaşlıq. axmaqlıq. içi boşluq. başaçsızlıq. qafaçsızlıq. kavırlıq. kavıllıq. kovatlıq. (< kov. kav). beyinsizlik. qavrayışsızlıq. anlayışsızlıq. başsızlıq. qafasızlıq. qanmazlıq. düşünməzlik. gəbəlik. qabalıq. bönlük. budalalıq. səfehlik.
hər çeşit yamanlıq qırıqlıq, yardılışdan keçmiş kimsə: qırıq kişi. ipdən qazıqdan qurtulmuş.
ağıldan kəsiklik, qırıqlıq: gərzəklik. səfehlik < sapaqlıq. abdallıq.
düş qırıqlığı: arzusu gözündə qalma. arzuna çatmama.
qırıqlığın, qırqınlığın gidərmək: könlünü almaq. könül yapmaq. sevindirmək

QIRIQLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıylalıq. kurnazlıq. kopoğluluq.
kəsiklik.
pozuqluq. kəsiklik.- süt kəsikliyi.
yorqunluq.
dizlərimin kəsikliyi.
qırğınlıq. gövdədə olan köşəklik. gövdədə his olunan ağrı, yorqunluk.
canımda bir qırıqlığım vardır.
bir qırıqlığ duymaq.
qıyıntı. inhiraf.
işlərdə bir qıyıntı duyuram.
qırılmaq, qırıqlığa uğramaq: qıyınmaq.
bütün gövdəm qıyınır

QIRIQLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qopuqluq.
varsız parasızlıq. sərsərilik. salsürülük.
qıranlanıq. qırağsınlıq. çəkiklik. çəkginlik. alışmazlıq. bağdaşmazlıq. dirliksizlik. dirlişiksizlik. giziklik. içədönüklük. içədönüşlük. içəqapanıqlıq. içəqapanışlıq. keçimsizlik. keçiniksizlik. küncəniklik. qapanıqlıq. qaynaşmazlıq. qopqunluq. qopuqluq. siniklik. uyuşmazlıq. yalzınlıq. yalsınlıq. giziklik. inzivalıq. imtizacsızlıq. münzəvilik.
qırnıqlıq. ayrınıqlıq. dağınıqlıq.
qırmalıq. azmaq. azmanlıq. əkdəşlik. mələzlik. aşınlıq. iki cinsdən olmaq: iki qanlılıq, soyluluq. qarışıq qanlılıq.
qırmalıq. azmanlıq. əkdəşlik. çaprazlama. mələzləmə. iki rəgəlik.
qıraqsız. sonsuz. sanasız. kərənsiz > kəransız ( < kərmək: kəsmək).
kəsiklik. susluq.
sınıqlıq. əziklik.
sözdən könül qırıqlığı: dil yarası.
düş qırıqlığı: xiyal qırıqlığı: sekti xiyal: ümidsizlik üzüntüsü.
düş qırıqlığı: huş pozuqluğu.
xiyal qırıqlığı: açılav. ümitsizlik

QIRIQMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

kırıxma. qarıqma. qaraqma

QIRIQMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kırıxmaq.
< qayıqmaq: yahalmaq.
kirimək. donmaq.
qayıxmaq. bara qoymaq. iştibah edmək. şaşqınlamaq. şaşırmaq. çaşmaq. yanılmaq. heryrətdə qalmaq.
söz arası uçqunmadın

QIRIQMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kırıxmaq. yanlışmaq. yanlış, qələt edmək, yapmaq. yahalmaq. yahaşmaq. çalatmaq. çalaşmaq. çələtmək. çələşmək. çalqıtmaq. çalqışmaq. çanıtmaq. çanışmaq. çənətmək. çənəşmək. çənitmək. çənişmək. qələtmək. iştibah, xəta, səhv edmək.
o yanlışmadan danışa bilməz

QIRIQMIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kırıxmış.
soğuqdan kırıxmış, qısılmış olan: qarıq

QIRIQQAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kırıxqamaq. tummalmaq. yaltanmaq. yaltalıq edmək. gəvşəmək. yaramazlamaq

QIRMALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırığı, büküyü çox olan

QIRMALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırıqlıq. qırıltı. azmanlıq. əkdəşlik. çaprazlama. aşınlıq. mələzləmə. iki rəgəlik.
qırıqlıq. qırıltı. azmaq. azmanlıq. əkdəşlik. mələzlik. aşınlıq. iki cinsdən olmaq: iki qanlılıq, soyluluq. qarışıq qanlılıq

QIRMAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırıq. paysız. boş. yoxsul. yoxsun. biçəksiz. böləksiz. əksik. qırbat. geçinəməz. geçinməz. ayrıq. adrıq. atrıq. bəhrəsiz. düşgün. düşük. nəsibsiz. hissəsiz. talehsiz. tale’siz. sanssız. məhrum. möhtac.
xərmən. çeşitli, türlü xırdavat nərsələrdən oluşan topar

QIRMAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qorunaq. qoruqan. qurqan. dulda. duvar. gərmən. qala. qalğan. sığınaq. tabya. qorunaqlı yer. istihkam.
qıyın.
qırman edmək: qıyın edmək

QIRMANLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yoxsulluq. yoxsunuq. yoxsunluq. yoxsalıq. yoxçunuq. qırmanlıq. qırıqlıq. paysızlıq. biçəksizlik. böləksizlik. geçinməzlik. geçinəməzlik. boşluq. qırbatlıq. əksiklik. məhrumluq. möhtaclıq

QIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırtalamaq. qıratlamaq. qətələmək. qətləmək. qıtılamaq. qıtalamaq. qıttamaq. qət;, iqta; edmək.
ayırmaq. bükmək.
nərsəni, bir aracla, güclə nərsəni ayırmaq, qırmaq, bükmək: qapısamaq: qapsarmaq. qanırmaq. qanğırmaq. qaqırmaq. qaqırtmaq. qaqrımaq. qaqrıtmaq. qaqrınmaq.
indirmək. endirmək. darıtmaq. sıxmaq. sıxışdırmaq. üzmək. çürütmək.
sevgi acısı sizi çox endirdi.
qaqırmaq. qaqımaq. bərələmək. sədəmə vurmaq.
qırıtmaq. kavırcatmaq. qaqırcatmaq. qaqsatmaq. kifsətmək. kövsətmək. kovsatmaq. kavsatmaq. pozmaq. pozutmaq. pislətmək. pisətmək. kötülətmək. kötütmək. xərablamaq. xərablatmaq.
qırxmaq. gidərmək. gedərmək. qaldırmaq. götürmək. kəsmək. kərmək. qazmaq. yoxatmaq. silmək. çarpmaq. çalmaq. dərmək. həzf edmək.
qıtlamaq.
yıxmaq. indirmək. endirmək. pozmaq. xərablamaq.
bu kəsəl, dincliyimi endirdi.
savaş düzəltməz, endirir.
pəncərəni daşlayıb, camları endirdi.
yonmaq. çalmaq. dərmək.
yoxlamaq. yox edmək.
sındırmaq. oğmaq. incitmək. toxunmaq.
kəsmək. qısmaq. alçatmaq. azaltmaq.
baltalamaq.
qırıb, xərablayıb keçirmək: baltalamaq.
biçmək. kəsmək. doğramaq. yarmaq. təqdir edmək.
çanğatlamaq. çanatlamaq. çənətləmək. çatlatmaq.
kərçimək. doğramaq. döğmək. dövmək. qırpalamaq. qırmalamaq. avratmaq. tikələmək. çapmaq.
qırpmaq. vurmaq. taraşlamaq. dərmək.
qoparmaq. parçalamaq. sökmək.
öldürmək.
para kəsmək, qırmaq: qazanmaq.
könlünü qırmaq: duyuları, istəkləri ilə oynayıb üzmək.
könül qırmaq: gücəndirmək. alındırmaq. qırıtmaq. darıtmaq.
barmaq, kürək kimi boğumlu yerləri qırmaq şaqqıldatmaq: çatılatmaq. qatılatmaq.
bir dalı, nərsəni əğib, bükərək qırmaq, qoparmaq: qanğırmaq. qanqırtmaq.
bir tikə götürmək, qırmaq: qapıllamaq. çimdikləmək. dadlamaq. dadmaq.
əğərək, bükərək qırmaq: qanğırmaq qayırmaq.
fırtına ağac dalların qayırdı.
ipi qırmaq: savuşub gedmək, qaçmaq.
ipini qırmaq: azmaq. ələ ovuca sığmamaq.
ilişgini qırmaq: ipi çözmək. ilişik kəsmək.
kəsib qırmaq: kəsgirtmək. dibindən, kökündən, kökündən qoparmaq.
könül qırmaq: ürək sındırmaq, üzmək.
könül qırmaq: xətir qırmaq.
noxdasın qırmaq: utanqaçlıqdan, kişilikdən, bağlılıqdan çıxıb, sıyrılmış kimi, aşırı çılpaqlıq, sərbəslik göstərmək. qabaq çiçəyi kimi açılmaq.
qanat qırmaq: qol budağın sındırmaq.
ürək qırmaq: könül yıxmaq.
nərsənin dəğərin qırmaqla, qırxmaqla, sındırmaqla almaq, vermək: qırcaq. qırac > hərrac.
bel qırmaq:
böyük ziyan vermək.
başqasının önündə əğilmək.
qoz qırmaq: yaramaz işləmək, iş görmək.
təsdiyi qıranda bir, suyu gətirəndə bir: iyi ilə pis, itik qazanc birgə tutulur

QIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırqmaq. qırpmaq. qırtmaq. {bax > qırqmaq. kərmək ( < kər < > qır)}.
sındırmaq. kəsmək. dindirmək. carqalamaq. yarqalamaq. parçalanmaq. yartmalamaq. çartmalamaq. parçalanmaq. tişəmək. parçalamaq. uvatmaq. yarmalamaq. parçalamaq. qazmaq. yoxedmək.
qırqmaq. nərsənin kökündən olmayıb, ucundan, yanından, başından kəsmək. kəsmək. biçmək. qısatmaq. nərsənin əl qolun yığıb, qırıb kiçitmək. oyan bu yanın kəsmək. oramaq. uramaq. vurmaq. oraqlamaq. sındırmaq. pozmaq. batırmaq. məğlub edmək. simək. siqmək. sıymaq. kəsmək. əzmək. pozmaq. basıb yox edmək. qıymaq. doğramaq. əsirgəməmək. rəhmisizlik edmək.
isqonta edmək. bir tapını, sənədi, çəki, süfdəni, qiyməti olan nərsəni, alıb, qiymətin kəsib, endirərək pulun vermək.
yüzdə igirmi əksinə sənin malıvı qıraram.
sərra mənim çəkimi üzə otuzla qırdı.
gücəndirmək. könlünə dəğmək. üzmək. xətrinə dəğmək. xatir yapmaq.
bu qədərlik az nərsədən ötrü ürəyin qırmayın.
mən səni qırmam.
gülən ürəklər qırılmasın.
bükmək. qatlamaq.
bu kağızları qırıb toplayıb.
təsgin vermək.
ağrı qıran: müsəggin.
ağrını qırmaq.
qulunci qırmaq.
bel qırmaq: yormaq.
burun qırmaq: alçatmaq. burnun əzmək. qururuna dəğmək.
qoz qırmaq: yanılmaq. lakırdı qaçırmaq.
qırdığı çözbəyi keçdi: etdiyi uyqunsuzluqlar sınırın aşdı.
batırmaq. qəhərləmək. qələb çalmaq. məğlub edmək.
tanrı qırsın.
tanrı batırsın. endirmək. tənəzzül edmək.
qiymətləri qırdı.
günəş soyuqu qırdı.
yağmır tufanı qırar.
qazmaq. bir nərsəni kökündən çıxarmaq.
yer qırıldı: qazıldı.
sıturmaq. sımaq. kəsmək.
qartamaq. kərtmək. kəsmək. açmaq. qazmaq.
cırmaq. sökmək. pozmaq. dağıtmaq. xərablamaq.
qıymaq. kəsmək. üzmək. çəkinməmək. muzayiqə edmək.
qırpmaq. qırqmaq. çeynəmək. qazmaq.
topraqı qır: qaz.
yer qırıdı.
qırılmış nərsələr.
qıraqmaq. qaraqmaq ( < qır). tökmək. qıratlamaq. qaratlamaq. yağmalamaq. taraclamaq. qıraşlamaq. turpılamaq. durpılamaq. talaşalamaq. talaşlamaq. talamaq. talanlamaq. yonmaq. vurmaq. çapmaq. yağmalamaq. taraclamaq. tuqmaq. səkdələmək. yancıqmaq. yenciqmək. yencmək. yavmaq. qırıq qırıq edmək. parçalamaq. burmaq. qatlamaq. çalmaq. kəsib götürmək.
kökündən qırmaq: qonqarmaq. yerindən qımıldatmaq. təprətmək. qoparmaq. qazmaq.- qulunc qırmaq: çox oğmaq.- qoz qırmaq: yanlış, suç, xəta yapmaq.
ağacı qırx.
qoyunu qırx.
saqqalıvı qırx.
saçıvı qırx.
qışın soyuğun uşaqların saçın qırpdırmayın.
bu kağazın ursalanmış qıraqlarını qırpdırmlaı.
yazın sıcaqlığında qoyunları qırpdırmalıyıq.
yeməyin çoxluğuna baxmayaraq, qırpa qırpa heç bir nə qalmadı.- iticə qırmaq, qoparmaq: uçurtmaq

QIRMAYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

könül (xətir.). sayan, qırmayan: sayqılı. könülçü. xətirşinas