Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QIRPAYANLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıyançılıq. qıycıyanlıq. qıyıqçılıq. qıyıcılıq. qırcaqçılıq. qıracçılıq. zalimlik. zülmkarlıq

QIRPI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırpı tikan: kirpi tikan. qırpıqatikan. kirpi

QIRPILMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırılmaq. vurulmaq. taraşlanmaq. dərilmək

QIRPILMIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırpıq. qıpıq. kəsik. kəsilmiş.
qıpıq saçlı. qıpıq saqqal

QIRPIMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qayçılamaq. biçqüləmək. qırpıtlamaq. qıftulamaq. sındılamaq. qırqılamaq.
qıftulamaq. qayçılamaq. qırqılamaq. qırpıtlamaq. sındılamaq. biçqüləmək

QIRPIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırın.
qıtmır. çinis.
çəkingən.
biləği daşı. qırşı. qumtaşı

QIRPINTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > qıyqa.
qırıntı. qırqındı. qırıq döğük. kəsik tökük.
saç qırpıntısı.
qırıntı. xırda mırda. mayda. talaşa. tıraşa. tilişə. dalaşa. yonqa. töküntü.
qırqındı. kəsinti. tikə.
dırnağ kəsintisi

QIRPINTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıtıq. çağmar. çaxmar. qaçmar. qaşmar. qaşqam. töküntü. tör töküntü

QIRPIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > qıyqa.
paltarın, börkün qırağına tikilən qıraqlıq. qıyıq.
qıpıq. qırpılmış. kəsik. kəsilmiş.
qıpıq saçlı. qıpıq saqqal

QIRPIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırılmış. vurulmuş. taraşlanmış. dərilmiş

QIRPIQATİQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırpıqatikan. qırpı tikan. kirpi tikan. kirpi

QIRPIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırış. ısırış. dişləyiş. qapış

QIRPIŞTIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırpışdırmaq. qırmaq

QIRPITLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırpımaq. qayçılamaq. qıftulamaq. qırqılamaq. sındılamaq. biçqüləmək

QIRPITMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapıtmaq. qapıdırtmaq. ısırıtmaq. dişlətmək

QIRPMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

sığırın dil altı. qurbağacıq

QIRPMAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

göz qırpmamaq: yuxlamamaq. uymamaq

QIRPMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > qırqmaq.
qırqmaq. qırmaq. qırasmaq. çeynəmək. biçmək. yonmaq.
qıymaq. kəsmək

QIRPMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırmaq. vurmaq. taraşlamaq. dərmək.
göz qırpmaq: göz vurmaq

QIRPTIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapdır. malqara qırxmada işlənən qeyçi

QIRPTIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırdırmaq. kəsdirmək. biçdirmək. qısatmaq. nərsənin əl qolun yığıb, qırıb kiçitmək. oyan bu yanın kəsmək.
yeməyin çoxluğuna baxmayaraq, qırpa qırpa heç bir nə qalmadı.
qışın soyuğun uşaqların saçın qırpdırmayın.
bu kağazın ursalanmış qıraqlarını qırpdırmlaı.
yazın sıcaqlığında qoyunları qırpdırmalıyıq

QIRQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bir çıplağı, qırx qaraman (qolçomaq) soyamaz:
boşdan, yoxdan bir nə alınamaz. utanmazdan utanc olmaz. sırtığı sürütləməklə sırtılır.
mənliyin buraxana kimlik veriləməz.
bir bardağ acı çay, qırx illik anıya yaz: iyilik itməz, çoraqda tuxum bitməz, püləməsən şişməz, əkənmiyən biçməz, bulunmasa itməz, əkilməsə çıxməz.
qırx ambar: çox bilgin kişi

QIRQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sayıda qırq.
çoxluğu göstərir.
qırx kərə gəldim yoxudun.
qırx bağır: gəviş gətirən heyvanların üçüncü qursağ.
qırx ambar: çox çeşitli nərsələr içərən yer, qab.
onun çantası qırx ambardır.
qırx geçit: qırx qapı: dolanbac, burşuq olan yer, çay ırmaq. kərələr bir yolu kəsən çay. çox geçitli, qapılı olan yer.- qırq ayağ: qasıq biti. ətə yapışan bir kənə çeşiti.- qırx keçid: dolambac ırmaq. çay boyu gedmək üçün çoxlu kərələr butay o tayına atlamağlı olan ırmaq.
qırx kilid otu: bitgi adı.
qırx nərdüvan: dik yoxuş olan yer.
qırx qat: qatlağ. qat qat. heyvanın gəviş gətirə qursağı.
qırx il bir gün: sonında. nəhayət.
artıq qırxına gəlmiş: ağla dolan çağıdır.
qırx bir kərə: çox.
qırx bir kərə maşallah.
qırx ayağ:{
iki yanında bollu ayağı olan qurt.
qasıq biti. kənə çeşiti, başlıca qasıqda olub, çoxlu ayağları ilə gövdəyə yapışıb, çabuq balalayıb çoxan böcək}

QIRQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

> qərhə (ərəb). yara.
akıla qırğa: yayılıb genişlənən yara.
sürgü. qapı sürgüsü

QIRQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bölük. bir topluluq içində, ayrılmış, ayrıca, başqaca görünən topluluq. firqə. qol.
xırqa. əsgi püsgü, cında yamalı geyim, nərsə.
qaraqırqa: qaraqıra: yeyirkən kütür kütür, xırp xırp eliyən hər çeşit yeyəcək