Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QİLEYÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gileyçi. giləçi. şikayətçi

QİLEYLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

gileylənmək. çilənmək. çapsılanmaq. çapıslanmaq. çapsılmaq. qamsılmaq. yaxınmaq. sızlanmaq. şikayətlənmək. ağrı yanğmaq. sözlü olmaq

QİLEYLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gileyli. sözli. şikayətli

QİLEYLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gileyli. şikayətçi

QİLİF : Arin Turkish Etimology Dictionary

gilif.
gilip. qılıq. duzağ. düzən. tor. çıxılması çətin iş.
gilip. qılıq. hizb. parti. boğaq. bulaq. bölük.
fıraksiyon.
girif. gilin. girin. oyuq. oluq. yoluq. baca.
qılf. qıf. qonu

QİLİF : Arin Turkish Etimology Dictionary

gilif. gilip. qınıf. qılıf. ( < qın). içinə nərsəni qoyub qorumaq üçün, oyumu, böyüklüyünə uyğun tikilən qurulan geyim, qılab, ğilaf, qab. qapaq. qoraq. zərf. bəkit. paket. kip. kif.
pıçaq qılıfı.
kitab qılıfı.
çubuq qılıfı.
işi gilifinə, qılıfına qoymaq.
qılıfsız iş: sayı ölçüsü olmayan.
qılıfın tutub, için buraxıb.
qılıfı çatlaq: özündən çıxmış. azqın.
qılıf qoymaq: çəkləmək. sınırlamaq. həd qoymaq

QİLİFÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gilifçi. gilipçi. qılıqçı.
duzağçı. düzənçi. torçu.
hizbçi. partiçi. boğaqçı. bulaqçı. bölükçü.
fıraksiyonçu

QİLİM : Arin Turkish Etimology Dictionary

kilim.
geyim. gecim çeşiti. yerə, yataq altına sərilən, dərvişlərin omuzlarına atıb daşdıqları ufaq keçə, xalça, səccadə.
tüksüz otaq keçəsi.
yayuv.
kilim suya buraqmaq: işi, öz oluruna öz başına buraqmaq.
işlər əlindən çıxıp kilimi suya verdi. danlamayın hər ki aşqa uyır \\ deyiplər sevgi kilimi suya bıraxır.
hər ki aşqa uyar. kilimin suya bıraxar iyi sanlı

QİLİM : Arin Turkish Etimology Dictionary

kilim. geyim. qapsaq. keçə. qarartı.
dürlü boyalı kilim, geyim: cicim. cecim.
yol kilimi: yol qalısı. yolluq. kənarə. dar uzun qalı.
incə kilim çeşiti: kağızörnəyi. yasıtörnəyi.
öz kilimin sudan çıxartmaq: özü ölüb, özü dura bilmək.
qız kilimi: çiçəkli, süslü kilim

QİLİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

gilin. girin. gilif. girif. oyuq. oluq. yoluq. baca

QİLİNTİR : Arin Turkish Etimology Dictionary

kilindir. əmzikli su qabı. kiçik su qabı

QİLİP : Arin Turkish Etimology Dictionary

gilip. gilif. qılıq.
duzağ. düzən. tor. çıxılması çətin iş.
hizb. parti. boğaq. bulaq. bölük.
fıraksiyon

QİLİP : Arin Turkish Etimology Dictionary

gilip. gilif. qınıf. qılıf. ( < qın). içinə nərsəni qoyub qorumaq üçün, oyumu, böyüklüyünə uyğun tikilən qurulan geyim, qılab, ğilaf, qab. qapaq. qoraq. zərf. bəkit. paket. kip. kif.
pıçaq qılıfı.
kitab qılıfı.
çubuq qılıfı.
işi gilifinə, qılıfına qoymaq.
qılıfsız iş: sayı ölçüsü olmayan.
qılıfın tutub, için buraxıb.
qılıfı çatlaq: özündən çıxmış. azqın.
qılıf qoymaq: çəkləmək. sınırlamaq. həd qoymaq

QİLİPÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gilipçi. gilifçi. qılıqçı.
duzağçı. düzənçi. torçu.
hizbçi. partiçi. boğaqçı. bulaqçı. bölükçü.
fıraksiyonçu

QİLİS : Arin Turkish Etimology Dictionary

kilis. su kələri.
kilis balığı: dadlı su balığlarından olan yayın balığı

QİLİSƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kilisə. keşişlik

QİLİT : Arin Turkish Etimology Dictionary

kilid. açar. açacaq.
asma kilit: iki həlqədən qurulan kilid.
küp kilid: asma kilid. quplı. qıplı. qıplı. qılplı

QİLİT : Arin Turkish Etimology Dictionary

kilid. düzənək. piriz. düğmə.
ışıq, iliktirik düzənəyi.
maşın düzənəyi

QİLİT : Arin Turkish Etimology Dictionary

kilit. kilid. kitil. ( < kitmək. kitləmək).
kirit. qirgit. girgit. qıfıl.
kiritli qap: kirgitli qapı.
it. itək. ölçünü qurub, qırıb, dəğişmə üçün qoyulan düğmə kimi nəyisə.
kitməkləmək üçün özəl qollu dilli arac.- kilit otu: dal, yapraqları çəkildikcə çıxar ot.
hilə ilə kilit açmaq. osuqlamaq. üsüqləmək.
qurçoq. qapı sürgüsü.
kilit dili: çıqırt

QİLİTCİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kilitcik. qayıq kürəyinin keçdiyi dəlikli təxdə

QİLİTLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kilitləmək.
kiritləmək. qılıclamaq. sürgüləmək.
çitmək. kitməkləmək. bir araya gətirmək. tutmaq. birləşdirmək. hörmək

QİLİTLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kilitləmək. kənətləmək. kitləmək. bağlamaq.
qapını kilitləmək: qaraqlamaq. qoraqlamaq. həlqərəcləmək. sürmələmək. zəmbərəkləmək

QİLİTLƏNİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kilitləniş. kilitlənmə. kilitlənti. kənətlənmə kənətləniş. kənətlənti. iç içə keçmə. entiməc

QİLİTLƏNMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kilitlənmə. kilitləniş. kilitlənti. kənətlənmə kənətləniş. kənətlənti. iç içə keçmə. entiməc

QİLİTLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kilitlənmək. kənətlənmək.
bir biri içinə girib bərkinmək. çitilmək (çatılmaq). birbirinə geçərək kənətlənmək, kilitlənmək. çaxışmaq.
quruşmaq. bağlanmaq