Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QİMSƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kimsən.
altın oğuntusu, qırıntsı. (başlıq, qavuq, paltar süsləmək üçün kullanılan).
kəmsən. meşin

QİMSƏNİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kimsəni cinlədən, qızdıran, qudurdan, kökəldən nərsə: qaraquş. kimsənin tükanı.
onun yanında bunu demə, bu söz onun qaraquşudu.
nərsəni, kimsəni anmaq, yadlamaq: ad çəkmək

QİMSƏNİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kimsənin.
kimsənin tükanı: qaraquş. kimsəni cinlədən, qızdıran, qudurdan, kökəldən nərsə.
onun yanında bunu demə, bu söz onun qaraquşudu

QİMSƏSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kimsəsiz.
yalınqus. yalnğus. yalnız.
çaqsız. yaxsız. himayəsiz. zayıf. artsız alsız. yalnız. tək

QİMSƏSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kimsəsiz. bir başına. tək başına. yardımsız. qoldavsız. kəssiz. qorucusuz. dossuz. hamisiz. ıssız. issiz. ısqal. boş. yalnız. yalğız. yalın. aşnasız. kəssiz. ıssız. issiz. doğasız. yad. qərib

QİMSƏSİZLƏŞMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kimsəsizləşmə. kəssizləşmə. təkləşmə. tənğcəşmə. dəngəşmə. tanqışma. tanqalaşma > tənhalaşma. yalğızlaşma. yalınlaşma. yalnızlaşma. issizləşmə. ıssızlaşma. ıssız, issiz qalma

QİMSƏSİZLƏŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kimsəsizləşmək. kəssizləşmək. ıssızlaşmaq. issizləşmək. ıssız, issiz qalmaq. təkləşmək. tənğcəşmək. dəngəşmək. tanqışmaq. tanqalaşmaq > tənhalaşmaq. yalğızlaşmaq. yalınlaşmaq. yalnızlaşmaq

QİMSƏSİZLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kimsəsizlik. kəssizlik. issizlik. ıssızlıq. boşluq. tənğlik. dənglik. tanqlıq. tanqalıq > tənhalıq. təklik. yalnızlıq. yalğızlıq. yalınlıq

QİMSİLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kimsilik. kimsəlik. şəxsiyyət

QİMÜNÇƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qümiçə. sivri sinək

QİMÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kimük. gəmik. gömük. kömük. sümük

QİMÜRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kimürmək. gəmirmək. gömürmək. kömükmək

QİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kin.
kit. küt. küdür. qıncı. qınıç. hınc. nifrət.
qanmayan qıncı (kin. nifrət.). nədir, sevgi nədir, hər gələni sevib gedər, hər gedəni söğüb gedər. (gələni sevər, gedəni döğər.).
içində birikmiş bir hıncla, kinlə, birisinə sataşmaq: öfgəsin almaq. hirsin tökmək. qabarıq sıdırmaq. qabarığını sıdırmaq.
kin tutmaq: qararmaq.
gün keçər, kin keçməz: çağın sürməsi, öc közün söndürəməz

QİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kin.
öcüt. öc. intiqam.
kin irtəmək: intiqam almaq.
öcüm kinim irtəlim: intiqam almaq.
kin bağlamaq: kəkdəşmək. kəkləşmək. hınçlaşmaq. ciciklənmək.
nən.
lən.
əliqin: barmağınan.
ay dolun olsa, əliqin imlənməz: ön dörd gecəlik ay barmağınan göstərilməz

QİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kin. arıq. arığ. azıq. acıq. nifrət. toqunluq. öc. qərəz.
birinə dolqunluğu olmaq.
qın < qıyın. müşkül.
qın. tuz. toz. töz. öc. kək. hınç. hırs. hiddət. kədürət.
kin becərmək kin bəsləmək: öc almaqa hazırlanmaq. kin dartmaq: öc almaq. kin irkmək: kin yetişdirmək. bəsləmək.
kin bəsləmək: kin becərmək. kin irkmək. öc almaqa hazırlanmaq.
kin ödəmək: kin yatırmaq. kini yerinə gətirmək.- kin tutan: dartçı. qınçı. kinli

QİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kin. hinc. hınc. qın. qıyın.
qınağrın. qanağrın. hinc. öc. boğız. düşmanlıq.
qaraç. qara, pis diləkdə, niyyətdə olma. pislik. kötülük. yamanlıq.
qərəz. qayız. acıq. öcük. öcqüq. doluş. doluq. hınc. qınc. öfgə. darıt. öfgə. hiddət. şiddət.
kin. öykə. ötgə. öcgə. öc. ar