Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
QOBMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalxmaq.
qobub gəlgən ullu basqan suv: daşaraq gələn böyük basqan ırmağı

QOBRAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kobran. kopran. kofran. kovran. koğran. koblaq. koplaq. koflaq. kovlaq. koğlaq. koblan. koplan. koflan. kovlan. koğlan. koblanqoz. koplanqoz. koflanqoz. kovlanqoz. koğlanqoz. koba. kopa. kofa. kova. koğa. koban. kopan. kofan. kovan. koğan. köğül. kövül.gobur. gopur. gofur. govur. goğur. kobuq. kopuq. kofuq. kovuq. koğuq. kobul. kopul. koful. kovul. koğul. kobur. kopur. kofur. kovur. koğur. kobuz. kopuz. kofuz. kovuz. koğuz. kablaq. kaplaq. kaflaq. kavlaq. kağlaq. kabran. kapran. kavran. kavra. kabra. kapra. kafra. kağra. (< kov. kav. kof. kaf. gof. gaf: hər nəyin içinə doğru uzanan boşluq. içiboşalmış. çuxur biçimli, görnüşlü hər nə). (kav. puç. boş. çuxur. xəndək. kəndək. çolaq. hovz. hovuz. gobut. kovut. böyük qab, ləyən. təşt. təknə. qazan. tüng. su qabı)

QOBU : Arin Turkish Etimology Dictionary

kopu. kovpu. kovuk.
kanal. oluq.
içi boş oyuq. içinə bükülmüş.
çuxur yer. dərə.
diş kovusu: diş kovuğu

QOBUDLAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gobudlaşmaq. qabalaşmaq. biçisizləşmək

QOBUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kobuq. kopuq. kofuq. kovuq. koğuq. gobur. gopur. gofur. govur. goğur. kobul. kopul. koful. kovul. koğul. kobur. kopur. kofur. kovur. koğur. kobuz. kopuz. kofuz. kovuz. koğuz. koba. kopa. kofa. kova. koğa. koban. kopan. kofan. kovan. koğan. koblaq. koplaq. koflaq. kovlaq. koğlaq. koblan. koplan. koflan. kovlan. koğlan. kobran. kopran. kofran. kovran. koğran. koblanqoz. koplanqoz. koflanqoz. kovlanqoz. koğlanqoz. köğül. kövül. kablaq. kaplaq. kaflaq. kavlaq. kağlaq. kabran. kapran. kavran. kavra. kabra. kapra. kafra. kağra. (< kov. kav. kof. kaf. gof. gaf: hər nəyin içinə doğru uzanan boşluq. içiboşalmış. çuxur biçimli, görnüşlü hər nə). (kav. puç. boş. çuxur. xəndək. kəndək. çolaq. hovz. hovuz. gobut. kovut. böyük qab, ləyən. təşt. təknə. qazan. tüng. su qabı)

QOBUL : Arin Turkish Etimology Dictionary

kobul. kopul. koful. kovul. koğul. gobur. gopur. gofur. govur. goğur. kobuq. kopuq. kofuq. kovuq. koğuq. kobur. kopur. kofur. kovur. koğur. kobuz. kopuz. kofuz. kovuz. koğuz. koba. kopa. kofa. kova. koğa. koban. kopan. kofan. kovan. koğan. koblaq. koplaq. koflaq. kovlaq. koğlaq. koblan. koplan. koflan. kovlan. koğlan. kobran. kopran. kofran. kovran. koğran. koblanqoz. koplanqoz. koflanqoz. kovlanqoz. koğlanqoz. köğül. kövül. kablaq. kaplaq. kaflaq. kavlaq. kağlaq. kabran. kapran. kavran. kavra. kabra. kapra. kafra. kağra. (< kov. kav. kof. kaf. gof. gaf: hər nəyin içinə doğru uzanan boşluq. içiboşalmış. çuxur biçimli, görnüşlü hər nə). (kav. puç. boş. çuxur. xəndək. kəndək. çolaq. hovz. hovuz. gobut. kovut. böyük qab, ləyən. təşt. təknə. qazan. tüng. su qabı)

QOBULT : Arin Turkish Etimology Dictionary

gobult. gobut. qalın. tox. qaba. kəsif. zəxim. gəliz. koloft (fars) ( < kop)

QOBUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

içi boş dar uzun qab. bir başı qapalı, yaxud iki başıda açıq olur.
qələm qoburu.
yəhər qoburu: yəhər qapalı peşto qılıfı.
ox qoburu: tir kəş.
əl yolu, ayağ yolu, bulaşıq yolunun, bulanıq suyunu dışarı göndərən güh.
qobur tıxanmış.
qoburu açmaq.
dar uzun, ustuvani biçimində olan nərsə.
qobur şalvar.
minarə.
iki qoburlu qonut: iki minarəli məscid.
nərsiyə özəl qab.
qələm qobur: qələm qabı.
ox qobur: sadaq.
qab.
ox qoburı: ox qabı. tərkəş. sağdaq. sadaq. tərkəş

QOBUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

gobur. gopur. gofur. govur. goğur. kobuq. kopuq. kofuq. kovuq. koğuq. kobul. kopul. koful. kovul. koğul. kobur. kopur. kofur. kovur. koğur. kobuz. kopuz. kofuz. kovuz. koğuz. koba. kopa. kofa. kova. koğa. koban. kopan. kofan. kovan. koğan. koblaq. koplaq. koflaq. kovlaq. koğlaq. koblan. koplan. koflan. kovlan. koğlan. kobran. kopran. kofran. kovran. koğran. koblanqoz. koplanqoz. koflanqoz. kovlanqoz. koğlanqoz. köğül. kövül. kablaq. kaplaq. kaflaq. kavlaq. kağlaq. kabran. kapran. kavran. kavra. kabra. kapra. kafra. kağra. (< kov. kav. kof. kaf. gof. gaf: hər nəyin içinə doğru uzanan boşluq. içiboşalmış. çuxur biçimli, görnüşlü hər nə). (kav. puç. boş. çuxur. xəndək. kəndək. çolaq. hovz. hovuz. gobut. kovut. böyük qab, ləyən. təşt. təknə. qazan. tüng. su qabı)

QOBURA : Arin Turkish Etimology Dictionary

buynuzdan yapılan barutluq

QOBURMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaburmaq. qabdan qaba boşaltmaq. qab dəğişmək

QOBUT : Arin Turkish Etimology Dictionary

gobud.
#. kovut. bax > (kov. kav. kof. kaf. gof. gaf).
haylaz. yaramaz. qolçomaq. biçgin. bıçqın ( < biçmək). çapqın. çalamıt. külxanbəyi. tulanbarçı. tünambarçı.
kəlləş. kalaş. yonulmamış. yontulmamış. qaba saba.
kumba. kündə. yonulmamış.
qaba saba. aznavur. taxımsız. xuysuz. ayı. qapsalaq. kavsalaq. çavsalaq. qapsa. qanmaz. qıtqafa. qıt başlı. qıt ağıllı. qıtanlaq. qıtan. qanqıra. qandıra. qaqlaq. kal. balta kəsməz.
qantal. batqal. qaban.
kavır. içi boş. başaçsız. qafaçsız. beyinsiz. anlayışsız. qapsalaq. kavsalaq. çavsalaq. qapsa. qanmaz. qıtqafa. qıt başlı. qıt ağıllı. qıtanlaq. qıtan. qanqıra. qandıra. qaqlaq. kal. düşüncəsiz. qapaxat. qatraq. qaba. kötük. gödük. başsız. görüşsüz. fərasatsız.
irik. iri. qalın. yoğun. qatraq. qaba. kötük. gödük.
nərsəni sürtməkdə, at tımarlamaqda işlənən qaba, gobud kisə: qabra. gəbər.
qatraq. qaba. qabığıqalın. qalınqabıq.
qatraq. qaba. inciksiz. səlqəsiz. zovqsız.
qaba bir ev takımı.
kubat. qatraq. qaba. kötük. gödük. qaşqal. çaşqal. biçimsiz. çapsız.
özənlə yapılmayıb, gobud düşən iş: ələki. qaba qavşaq.
qaba qavşaq bir işdir: əsərdir.
hərnəyin qartı, qabası, gobudu: qartal.
qargobud: danqaz. danaz. donaz. donqaz. qonaz. qontay. könəz. çönəz. qovzad. qoğzad. gurbud. gurvud. gobud. kənto. kəntoy. kəntək. köntək. çöntək. qontayı. qontay

QOBUT : Arin Turkish Etimology Dictionary

gobut. gobud. < gəbə < qaba < qab.
qabın dış biçimi. sayıq: ayıq. diggət: yödəmsiz. qılımılı. sıfatsız.
küpəvər. metatez > pükki.
qaba. iyrik. irik.
yavaşsız. e;tinasız.
irik. qalın. qılıqsız. qatanqur. biçimsiz. yaxışıqsız. bəqiyafə.
qınqır. inad. öngər. başçomaq.
qatdır. qabadayı. gülhanbəyi

QOBUT : Arin Turkish Etimology Dictionary

gobut. gobud. gopud.
qubad. quba. qaba. batal. ənkə. gəbə. qaba. qalın. şişik. yoğan. yoğun.
qaba. tulumba. qayta. çapqın. tərbiyəsiz.
iri, qanmaz gobud gənc: toraman. qılıqsız. gicbəsər.
gobult. qalın. tox. qaba. kəsif. zəxim. qəliz. koloft (fars) ( < kop).
qart. bədəxlaq. iri. yonğa. qaba. işlənməmiş. ədəbsiz. tərbiyəsiz. xam.
biçiksiz. bəşiksiz. qatanqur. biçimsiz. yaxışıqsız. qılıqsız. beqiyafə.
yaxımsız. kupal. sasrıq. sassıq. sarsıq

QOBUTCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

gobutca. qabaca. gəbəcə. gəvəcə. dəlicə. gicinə. görgüsüzün. kötükcə. ködükcə. görgüsüzcə. görgüsüzün. görməmişcə. koryatca. qabaca. qaba sabaca. qamqalatca. qapqalatca. qartca. qaytaca. qırıqca. qırtabaşca. qırtalaqın. qırtca. abdalca. avanaqca. axmaqca. alabaşca. aldavılca. alqınca. anayıca. ənayicə. andavılca. avalca. bacarmazın. bayağıca. bilgisizcə. bozbaşca. böncə. budalaca. cacıqca ( < saçmaq). cahilcə. çaşqınca. dalyaraqca. daşraca. dışraca. naşıca. xamına. saçıqca. salaqca. salaqın. sapaqın. savsızca. savsızın. şapşalca. şaşqınca. yoğurca. yontulmamışın. yöndəmsizin. yöndəmsizcə. qırtalaqca. amiyanə. nadanca

QOBUTLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gobutlanmaq. qınğıraymaq. inad edmək. öngərimək. başçomaqlanmaq. darılmaq

QOBUTLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gobutluq. qabalıq. yoğunluq. qartlıq. qartallıq. qatlıq. qalınlıq. ədəbsizlik

QOBUTLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gobutluq. qartlıq. bədəxlaqlıq

QOBUTSÖZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gobutsöz. qabasöz

QOBUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gopuz.
şişik.
qozap. qasıntlı. kibirli

QOBUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kobuz. kopuz. kofuz. kovuz. koğuz. gobur. gopur. gofur. govur. goğur. kobuq. kopuq. kofuq. kovuq. koğuq. kobul. kopul. koful. kovul. koğul. kobur. kopur. kofur. kovur. koğur. koba. kopa. kofa. kova. koğa. koban. kopan. kofan. kovan. koğan. koblaq. koplaq. koflaq. kovlaq. koğlaq. koblan. koplan. koflan. kovlan. koğlan. kobran. kopran. kofran. kovran. koğran. koblanqoz. koplanqoz. koflanqoz. kovlanqoz. koğlanqoz. köğül. kövül. kablaq. kaplaq. kaflaq. kavlaq. kağlaq. kabran. kapran. kavran. kavra. kabra. kapra. kafra. kağra. (< kov. kav. kof. kaf. gof. gaf: hər nəyin içinə doğru uzanan boşluq. içiboşalmış. çuxur biçimli, görnüşlü hər nə). (kav. puç. boş. çuxur. xəndək. kəndək. çolaq. hovz. hovuz. gobut. kovut. böyük qab, ləyən. təşt. təknə. qazan. tüng. su qabı)

QOBZALMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qubzaşmaq. qupsalmaq. qopuz çalmaq. qopuz çalınmaq

QOBZƏ(ƏRƏB) : Arin Turkish Etimology Dictionary

qopaz. bir tikə qparma

QOCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

> xoca > xacə.
ağa. pir. şeyx.
qoca olmaq. qocalığa çatmaq.
böyük. yekə. əzim.
qoca dağ.
qoca ölkə.
qoca dəniz.
qoca yapı.
əsgi. adlı. məşhur.
qoca əfəndi.
qoca paşa.
qoca tarix.
güclü. ağıllı. müdəbbir.
qoca xaqan.
qoca bilgin.
yaşlı. sınaqlı. təcrübəli.
bəcərikli.
iyi.
baş iy: baş iq. ər. üybaşçı. evbaşçı. evin başı.
yaşı ağmιş. köhnə.
əş. ər. yiqit. yiğit.
qocalıq. çallık.
qocalmaq: çalvaqlamaq.
qoca başı oba başı. kahya. kətxuda.
kökşün. uca. yaşlı.
yetsik. yaşlı. düşgün.
tüngüc qart: soyun ən yaşlısı. sülalənin ən yaşlı kişisi.- qoca başı: aqsaqqal.- qara qoca: tükü ağarmamış yaşlı.
qoca qarı soyuğu: mart ayının sonunda düşən soyuq.
qocalığdan bir nə bilməyən kişi: tarabuzan babası.
qoca oğlan: ayı.
qoca başı: bir hey;əti ümənanın başı- qoca qarı: qoca qadın. əcuzə.
qarı qoca: ər arvad.
qarı qoca qavğası. qısqancılıq qavğası- qoca qarı soyuğu: kəsən soyuq

QOCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

xoca.
peşnamaz.
imam.
qanaq. yanaq. bilgin.
yiyə. iyə. sahib.
qarımış. qart. qırt. çiyimsi. çigit > çiğil. çiy. çiğ. yaşlı. yaşlanmış. qarı. çökək. çökük. çökül. çökün. çöküt. çökət. anaç. anaş. qalın. iri. qatraq. qaba. kötük. gödük. yaşlı. geçgin.
ər. arvad üçün yaşam yoldaşı.
kavran. kəvrən. qapran. qarı.
qarı. kavtuq. kavtaq. qaltaq. çaltaq. qaltuq.
yaşlı. kavşar. kağşar. kağşaq. kağaşaq. kağruq. koğşaq. kovşaq. gəvşək. qozalaq. qanrıq. qanğrıq. qayrıq. qayrıt. qağrıq.sölpük. sölük. solğuq. soluq. qaba, iti olmayan. gəvəşək.- iyi pisi paylaşan qoca qarı: bir yasdığa baş qoymaq.
arvadın əri, qocası: öğkək. örkək. ərkək. erkək.
at almağa qoçaq göndər, qız almağa qoca.
qara qoca: saçı dən görməmiş qarı, qoca.
qaraqoca: böyümədən yaşlanmış, qavruq (yaşca böyümüş, gövdəcə gəlişməmiş) ağac.
qocalar evi: yaşlıqöy. yaşlıq evi. qonum. pansiyon.
ulu qoca: ulu xoca: xəlifə.
xoca qayığı: qoca qayığı: tabut.
xoca suyu: qoca suyu: arslan sütü. rakı.
xoca suyu: qoca suyu: arslan sütü. rakı.
ulu xoca: ulu qoca: imami ə;zəm.
nə xanlar endirmiş qoca kərvan