Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QOCURQAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gücgərmək. qurplamaq. quvvətlənmək. zorlanmaq

QOCURLU : Arin Turkish Etimology Dictionary

güclu. tonlu. donlu. yataqlı. qatıq.
qapıl > qalib. üstün. basqın. güclü. qolçomaq. qatıq.
qucurlu. gura. gürə. gürəc. qudrətli

QOCURLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

güclük. qurpluq. başarcanlıq. başarlıq. baylıq. bəylik. istitaət.
gücürlüq. kütlük. kütkülüq. qabalıq

QOÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

buynuzları ay biçimində olan təkə, qoç: aybaş

QOÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < qovuç). qovan. baş əğmiyən. igid. qoçınqar.
gəbəş. qabaş. qoyun ayğırı. damızlıq ərkək qoyun. ərkək qoyun.
qoca. uca. çox. qoçkar. qoç başlı.
iki yaşına gəlmiş qoç. öyəş. öğəc. ökəc.
< qaç. qaça. araba.
qoyun.
buynuzları geriyə doğru bükülmüş qoyun: baqsar.
iğdiş edilmiş qoç. irq.- bir qoç qırx əlli soyunu doğrda bilir.- əkməğinə qoç:
əli, qapısı açıq. səxi.
çörəyinə, parasına güvənən.
qoçbaşı: qala almaqda işlənən bir yaraq.
qoç buynuzu:
bitgi adı. əklilol məlik otunun çeşiti.
top qundağında, parça tıxılacaq güclü çəngəl.
iki qulaqlı paltar asqısı. evlərdə bəzək kimidə kullanır.
qoç qatımı: güzdə qoçları qoşnı üçün sürüyə qatmaq.
qoç qatımı fırtınası: bu çağda oluşan tufan.
qoç igit: diri baş, canlı ürəkli oğlan

QOÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəlin. kəlin qoyun. buynuzlu qoyun.
qoçaq. qızan. igid. qoçqar.
vəhşi qoç: qoçi. dağ geyiki. umğa.
qaraqoç:
soy at. soylu, yürük at.
ılxı. at sürüsü.
yaşı üçdən çox olan qoç: qaraçiş. qaradiş

QOÇACIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoşacıq. mal qarıya yük yükləməkdə işlənən iki yanına ip keçirilən aylaq, həlq

QOÇAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoçvan. həməl bürcü

QOÇAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoşaç. ( < qoşmaq).
arabaçı. daşqaçı. faytunçu. at qoşmasını bilən kişi.
qoşı. qoçı. otaq kimi hər yanı pəncərəli araba

QOÇAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoşaçı. ( < qoşmaq). qoçı deyilən arabanın sürcüsü

QOÇAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < qoç).
batır. batırlığdan qəhrəmanlığdan danışan qoşma. həmasi şeir.
alpaqut. alqabut. alp. alpər. ərən. yiğit. bağdur.
çağ. güclü.
qıyçaq. qıyışqan. qıyışcan. igid. ürəkli.
qoçalaq. qoçqar. qaraman. qəhrəman. salbatlu. ərik. irlik. ərəklik. ərkəklik. şücaətli.
yüksək. kosaq. kocqaq. yocaq < uca. uççaq. oçaq > qoçaq.
yüksək. uççaq. ucaq. edərmən

QOÇAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

güclü. qolçomaq. iyid.
kürdək. igid.
kürüt. güclü.
qoç. qızan. igid.
qorcaq. igid. döğüşgən.
əlaçıq. comərd.
qocamar. qoçamar. qoçmar. yiğit. iğit. iyid.
babaiyid. qabadayı. güclü. qolçomaq.
qabadayı bir oğlan.
at almağa qoçaq göndər, qız almağa qoca.
qoçaq qocur: quldur. özbaşdaq. kəlləşəq. güclü. gərdənlək. qolçomaq

QOÇAQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

batırlıq. qəhrəmanlıq. həmasi qoşma qoşmaq

QOÇAQLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoçlanmaq. tuqşanmaq. igitlənmək. ürəklənmək. qalxunmaq. dikə davranmaq. azmaq. qızmaq

QOÇAQLAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərqənləşmək ərgənləşmək. ərginləşmək. ərkinləşmək. ərikləşmək. yetgişmək. yetginmək. yetinişmək

QOÇAQLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(#. qaçaqlıq: götü boşluq. ürküş. ürküşlük. ürküt. ürkütlük. qorxaqlıq).
iğitlik. yiğitgənlik. iğitgənlik. yürüktülüq. qəhrəmanlıq. həmasi

QOÇALAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoçaq. qoçqar. qaraman. qəhrəman. salbatlu. ərik. irlik. ərəklik. ərkəklik. şücaətli

QOÇAMAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qocamar. qoçmar.
qoçaq. iğit. iyid.
qaycamar. qacamar. qaşamar. başarıqlı. bəcərikli. becərikli. çalışqan. dalışçı

QOÇAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qafa qoçanı, kötüyü: qafa bəlgəsi: qafa kağızı: kimlik cüzdanı.
məkə, qarqıdalı qoçanı yapraqları: qazal

QOÇAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

(sərt, bərk, dik, sicim olan nərsə).
ustuvanə. doğru, girdə uzanan qol.
situn. dirək.
muqavim.
kələm kimi bir sıra bitgilərin topradan biçildikdə, yerdə qalan kötükcələri.
kələm, kahı qoçanı.
məkə (mısır buğdası) dənələrinin üstündə bitişik olan soba kök.
dənəsin yedi, qoçanın yaxdı.
kitab dəfdərin yapraqların sökəndən son, qalan kötük.
abunə, kupon kağızcıqların ayırandan son qalan köçək.
zuğ.
qoçanı ilə birlikdə olan məkə: qoqoruz.
igid. kibar.
qoşan. qoşucu. qaçan.
qotaq. kökən. kök. koçan. kötük. çöp.
sabaq. sap. çöp. sapaq. sap.- qoçan dəfdəri: ana dəfdər. kötük.
qoçan kimi sərt, donmuş.
soyuqdan barmaqlarım qoçan kimidir

QOÇAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoçaçı: qoçaşı: qoçacı: arabaçı. sürücü. yolçu. yol göstərən. öndə gedən

QOÇAŞDIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

savaşı, savaşanları qızışdırmaq

QOÇATÜŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

koçadüşmək. qucaqlaşmaq. sarılmaq

QOÇAV : Arin Turkish Etimology Dictionary

qöcəb. igid

QOÇAVLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qöcəblənmək. güclənmək. quvvətlənmək. sağlamlaşmaq.
qızmaq. öfgələnmək. hiddətlənmək