Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QOLTANAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoldanaq.> qoldanaq. çalqaq. çalpaq. yalpaq. yalqaq. qatılqan. qatığan. fizul. utanmaz. kaşar. çaşar. ırsız. hırsız. arsız. hər yana çəkinmədən burnun soxub işləyən

QOLTAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəmir börk

QOLTAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoldaş. arxadaş. iş arxadaşı

QOLTAŞLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoldaşlanmaq. arxadaş olmaq. arxadaş saymaq

QOLTAŞMAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoldaşmaz.- heç kimlə tutuşmaz, qoldaşmaz, yollaşmaz, yollaşmayan: daştutmaz. dostutmaz. qoşqonmaz. qoşqoymaz qoştutmaz

QOLTAV : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoldav.yardam. kömək. yarıq

QOLTAV : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoldav.
basut. acıyan. yardam. kömək. himayət.
püştiban. yardım

QOLTAVLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoldavlamaq. bərkitmək. arxalamaq. qayırmaq. dəstəkləmək. qadaqlamaq.qaqatlamaq. qaqlamaq.
əğik duvarı qadaqladım.
seçgilərdə, mən səni qadaqlayacam

QOLTAVLAYIB : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoldavlayıb.
nərsəni güclədirib, qoldavlayıb çağından öncə yetiştirmə: qabalıq. qabaqlıq.
qabalıq yonca: gübrə ilə çağından öncə yetiştirilmiş, əldə edilmiş yonca.
qabalığa əlli metrə yer ayırdım

QOLTAVLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoldavlıq.
dayaq. dayanc. arxa. yardamlıq. yarıq. kömək.
qoldama. əlverim. əlvermə. əltutma. köməklik

QOLTAVLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoldavlıq. baqış. kömək. yardamlıq

QOLTAVSIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoldavsız. bir başına. tək başına. kimsəsiz. yardımsız

QOLTAVSIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoldavsız. kovlaq. ıssız. issiz. ısqal. boş. kəssiz. kimsəsiz. aşnasız. dossuz. bir başına. tək. tək başına. təkcə. tənğcə. dəngə. tanqı (> tənha (fars)). yalğız. yalın. yalnız. yardımsız. qorucusuz. hamisiz

QOLTAVSIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoldavsız. yavan. yayvan. yardımsız. köməksiz. qoldavsız. təkəl. yalqız. sökük. yarıq. yalız. yalıt. yalzan. yalvac. yalavac. yalvara. avara. açılaz. aciz

QOLTAVUC : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoldavuc. qoldaman. qoldaş. arxa. maavin. hami. yardımçı. mədədkar. dəstgir

QOLTAYAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoldayaq. çəlik. baston. əsa

QOLTQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

istək. hidyə

QOLTUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < kov).
kovtuk. kovluq. dəlik. oyuq yer.
qaya qoltuğu: qaya oyuqluğu.
kopaq. kamaq. bürgü. qatlaq. körfəz. körfəz.
qolsuq. qolcıq. qolsıq. (< qol + tutka). qolun tutan yeri. orunduq. səndəl.
qovlansa.
qoy.
qoyun.
qol, köks ilə omuzun qurduğu bucaq.
qırax. kənar. bucaq. yan. quytu yer.
orası bir qoltuqdur: yan yerdir.
qoltuq devlətlər: qıraxda qalan devlətlər.
bölük. şö;bə. bucaqda yerləşn nərsə.
qoltuq tükan, bang, meyxana, baqqal: çüçənin bir bucağında, döngəsində olan tükan.
dəllal.
qolun dayancaq yeri.
qoltuqlu səndəl.
qolun dayancaq yeri olan səndəl.
on qoltuq varıdı.
tə;rif. yanğaş. mədh.
qoltuq sürmək, gəlmək: qoltuğa girmək: mədh edmək.
ögünmə. təfaxür.
qoltuq dayağ: qoltuğ ağacı, dəğnəği.
qoltuq tüb: qoltuq altı.- qoltuq altına almaq: qorumaq.
qoltuq altında çıxan çiban: köpək əmciyi: köpək məməsi.
qoltuq altı: qoltuğun içi, oyuğu.
qoltuq dəgəngi: qolutuq ağacı. başda iki haçalı, qıvrıq ağac.
qoltuq yeni: qoltuq yenği: kürəkənin gəlinin qoltuğuna girib qadınların içinə çıxma rəsi.
qoltuq qabarmaq: şişmək. fəxr edmək.
qoltuq vermək: şişirmək.
qoltuğuna vermək:
əlinə vermək.
şişirmək

QOLTUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağal > bəğəl¬ (fars) ( < bağlamaq). qolla çiğinin birləştiyi yer.
yan.
qoltuq tükan: məhəllə baqqalı.
əsgiçi tükanı.
yapılarda yan qoldaq, dəsdək.
övmə. tə;rif. tosif. mədh.
yüksək orun, məqam. kürsi. səndəl.
qoltuq düşgünü.
gənəl, bayağı olub, ayağaltı ged gəl yeri.
qortuq. görüş yeri, evi.
qırax, yan yer. künc.
ərikə. təxt.
özənti. dirim. keyfiyyət. başqalıq. xisusiyyət. netəlik. necəlik. vəsf. tə;rif.
quşq. kuşk. ( < köşk. kiyusk) < kövüsk. dörd dövrəsi açıq otaq.
araç. araçı. əsgi püsgü, cında yamalı, köhnə nərsələrlə uğraşan, alverləyən. qırqaçı. xırqaçı. könəçi. əsgiçi. tikici. vasitə. qasmaçı. qırmaçı. qasmac. qırmac. qıtmac. dəllal. simsar.
qişə. kiyusk.
buruqrası.
idarə.
iki əli böğründə (qoltuğunda) qalmaq.- əli qoltuğunda qalmaq: əli böğründə qalmaq: şaşa mat qalmaq.
tilfun qoltuğu: tilfun gəpəc: tilfun kiyusku.
birini övmək, qoltuğlarına qarpız vermək: qarpızlamaq.
qoltuqda çıxan çiban: qatıq

QOLTUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qolduq. qırıq. parça

QOLTUQÇU : Arin Turkish Etimology Dictionary

öğcü. məddah.
bir şö;bəni dolandıran qılavuz.
əntiqəçi. simsar. köy köhnə alıb satan

QOLTUQÇU : Arin Turkish Etimology Dictionary

uruqrat.
karmənd. idarə, dəfdər işiçisi.
tə;rifçi. tosifçi. məddah

QOLTUQÇULUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

uruqratlıq. buruqratiklik. buruqratçılıq.
karməndlik. karməndçilik. idarə, dəfdər işiçiliyi

QOLTUQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoltuğuna almaq. qoltuğa vurmaq.
qoltuğuna girmək. şişirmək. mədh edmək. tə;rifləmək.
qoltuq altına almaq

QOLTUQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tə;rifləmək. tosifləmək. mədh edmək