Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
QOMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

koma (
< qoyma).
külfət.
cinsi gücü gücləndirən dərman.
balığ koması: çox qalabalıq olan toplum.
küməs. nin. kiçik ev. yuva.
alvanaq (> alunək (fars). ) külbə. çardaq.
kəpər. çəpər. alvanaq (> alunək (fars)).
kövləgə. qaza. kəvək. yataq. ağıl.
kömək. çömək. külbə. kiçik yurd, ev.
külbə. çatma.
qalağ. pənahqah.
qorıç. tənəkə.
dan.
saman qoma: kahdan.
duz qoma: nəməkdan.
kümə. kümür. kümül. kültə. külət. külçə. kütcə. kiltə. kitlə. dəmət. dəsdə. yığın. çoğa. kopa. topluq. öbək.
külbə.
çalı çırpıdan yapılmış, düzənsiz koma, külbə: alaçıq.
koma koma: kümə kümə. qara qarav

QOMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

koma.
küm. xırbar. xırvar. xərmən. çaş. tüdə. ağuş. yığın.
qısqınc. güni. gündəş. qısqançı. qadın ortağı.
bir araya toplanmış ot yığını.
kümə. yığım. yığın. tuka. tüdə. püştə. yığılmış nə. qalaqsı. qalaq. yığın.
koma. yığın koma. tob.
qoyma. atma. buraqma. vəz;. tərh.
yapının atması: tərhi.
qanunun atması: təhi.
buyruqların atması: tərhi.
koma. kom. yığın.
kiçik ağıl.
alvanaq > alunək. külübə. külbə. daxma.
mütərakim koma: yığındı.
topraq koma, külbə: turluq. turlaq.- dolaş ulduz koması: gəzən, səyyar ulduz yığını

QOMAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

komac.
komaş. boğaca. çörəkdən yapılan bir yemək.
küməc. kültə. külət. külçə. kütcə. kiltə. kitlə. topac. topca. kündə

QOMACLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qomaşlamaq. qoymaclamaq. (> qomardən (fars)). görəvləmək. mə;mur edmək

QOMAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

komaç.
göməç. köməç (< gömmək). küldə quylanaraq pişirilən kökə, yemək.
komaş. gömmə. boğaca. bastırma çörək

QOMAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

küməs. ( < kümə. qoma) qodus. toyuq axırı.
gün batır, toyuqları kümslə bala

QOMAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

komaçı (< qoymaq). qoyma saç. peruk

QOMAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalmaçı. qalıtçı. andıraçı. andığçı. sovğaçı. soyqaçı. irsçi. mirasçı. varis. muris

QOMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

{qoymaq. qodmaq}.
ötürmək. qılmaq. əda edmək. vəz; edmək. qumlu.
qoymaq. qoyvermək. artıq tutmamaq. buraqmaq. mane; olmamaq. icazə vermək. bir bağdan sərbəs buraxmaq.
qonaqları qomayın gedsinlər.
almaq. qəbul edmək.
qonaqları hara qoyacaqsız.
qoymadı alam.
tutmaq. bulundurmaq. bıraqmaq.
məni ac qoydular.
atmaq. yüklətmək. vermək.
hər kimə bir iş qoydu.
bu mala çox yük qoma.
nəsb edmək. tə;yin edmək.
üç keşikçi ora qoyun.
yeni qılavuzlar (müdürlər) qoyuldular.
geymək. taxınmaq.
başlıq qoymuş.
bu paltarı daha qomayın.
tutmaq. bağlamaq.
süt qaymaq qoymuş.
yaram qatmaq qoyub.
yerləşdirmək.
uşaqları dərsə qoy.
hazırlamaq.
turşu qomaq.
yemək qomaq.
qurmaq. düzmək.
süfrəni qoyunca bizi çağırın.
yemək qoysaz gəlləm.
qoymaq. vurmaq. basmaq.- barmaq basın.- od qoymaq: od tutuşdurmaq.
qonulmaq. sürülmək. yapışdırılmaq. tədhin edilmək.
boya sürüldü.
yağ sürülmək.
qoymaq. gətirmək. soxmaq.- yoluna gətirmək.
meydana gətirmək.
kilfət. kəniz. dişi qulluqçu.
ad qoymaq: ad taxmaq.
araya qoymaq: ortaya qoymaq. vasitə edmək.
yoldaşlardan bir araya qoymalı.
asqıda qomaq: süründürmək.
əldən qomaq: buraxmaq. vaz geçmək. tərk edmək.
ortaya qomaq: izhar edmək.
üzərinə qomaq: üstə qoymaq: artırmaq.
içəri qomaq: içəri almaq.
baş qomaq: başdan keçmək.
yana qoymaq: saxlamaq.
bez qomaq: iplikləri parça toxumaq üçün dəzgaha gərmək.
boş qomaq: məhrum buraqmaq.
o sizidə boş qomaz.
təməl qomaq: kökləmək. dikəltmək.
hala qomaq: duruma gətirmək.
gör nə hala qodun məni.
minnət qomaq: başa qaqmaq.
yoluna qomaq: düzəltmək. təsviyə edmək.
yola qomaq: yollamaq. göndərmək. irsal edmək.
yolda qomaq: yolun ortasında buraqmaq.
qoyub gedmək: öksüz bıraqmaq

QOMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoyqarmaq. qoymaq. qoyaşmaq. nərsəni olduğu kimi bıraqmaq. dondurmaq. boşlamaq. boşamaq. vazkeçmək. geçmək. aldırmamaq. ötürmək. salmaq. tərk edmək

QOMALA : Arin Turkish Etimology Dictionary

komala. kopala > qəbilə

QOMALAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

komalaq. nərsənin, başına dək duldurulması. komala, təpələmə doldurmaq: toruq. doruq. duruq.
duruqlu ölçək

QOMALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

komalamaq. bağlamaq. çatmaq. yükləmək

QOMALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

komalamaq. turuqlamaq. duruqlamaq. nərsəni başına dək duldurmaq. təpələmək.
ölçəyi duruqladı

QOMALTIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qomaldır. qamaldır. qamander. komutan

QOMAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

komamaq.yığmaq. toplamaq. birikdirmək. komamaq

QOMAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaman. quman.
yurduna yabancı soxmayan.
aman verməyən.
qumral

QOMANTAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

komandan. qamander. başçı.
qaravul, polis, jandarm başçısı, qamanderi: qapaltı. qapıltı. qapalta

QOMANYA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yol üçün yeyəcək: azıq. qomanya

QOMARDƏN (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

qomaştən (fars) < qoymaclamaq. qomaclamaq. qomaşlamaq. görəvləmək. mə;mur edmək

QOMARI : Arin Turkish Etimology Dictionary

andıra. andaç. savğa. qoya. qoya. tökürgə. miras. irs. geriyə buraxılan nərsə. buraxılan mal davar.
qomarı qoymaq: andıra, savğa buraxmaq.
oğlum sənə qozarmən, ərdəm öğüt qomarı.
buda məndən sənə qomarı.
xumar gözlər kimdən sana qomarı.
bunu atamdan qomarı buldum.
yadiqar. anıt. bəllə. bəllək.
yadbub. xatirə.
sayqı, sevgi göstərmək üçün sunulan töhvə. ərməğan.
əmanət. uzağa gedən adamın tanışına buraxtığı mal

QOMARIQLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tökürgələnmək. mirasçılanmaq. miras aparmaq. mirasa qonmaq

QOMARLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

komarlık. endik. könülküş. köniqu. bağlı. adət

QOMAS : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoymaz. qomayan. qoymayan. bıraxmayan. aman verməyən

QOMAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

komaş qöməç. külə quylanıb, pişirilən əkmək