Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QÖYLÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarısı köylü: öz qohumların bıraxıbda arvadın qohumların bəğənmiş kişi

QÖYLÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

köylü.
asan. onqoy. onqay. unqay. kulay. qolay. yaylı. caylı.
kəndli. içi duru, bön kişi. öküz.
qabaqçı. otraq

QÖYLÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

göylük. göğlük.
abılığ. mavilik. göğərti. yaşıllıq.
tarlada göğərti sezilir.
> giyahi. nəbati. bitgilik.
göyül. bostan

QÖYLÜQÇÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

göylükçü. göyülçü. bostançı

QÖYLÜQÇÜLÜK : Arin Turkish Etimology Dictionary

göylükçülük. göyülçülük. bostançılıq

QÖYMAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

göyman. göğman. göygözlü sarışin

QÖYMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

göymə. göyüq. küymə. küyün. qovurma. qovruq. qavırma. qavrıq. qavrış. dağ. yanış. yanma. yaxma. yaxış. acıma. acıq. zülm. cəfa

QÖYMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

göymək. küymək. köyrəmək. yanmaq. küymək: ( n < > y ). qonmaq. yanmaq. tutmaq. (yanıb) qaralmaq.
odun qondu: odun yandı, alışdı.
odun göydü.
köyüp oldu: yanıp bitdi.
ər köyənə köymə. el köyənə köy: canın (nəfsin) yanana yanma. elin yanana yan

QÖYMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

göymək. küymək. yandırmaq. yaxmaq

QÖYMƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

gömülən. quylanan

QÖYMƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

göymən. göğman. göygözlü sarışin

QÖYMƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

göymən. köymən.
yanıcı. yanığ.
hayal.
küymən. yanığ. yanığ tənli

QÖYMƏNC : Arin Turkish Etimology Dictionary

göymənc. iş

QÖYMƏZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

göyməz. yanmaz. od almaz

QÖYMÜŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

köymüş. köyük. yanmış. yanığ

QÖYNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

köynə. oqur. yırtık irik. dövük yencik

QÖYNƏDƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

göynədən. küyən. göyən. qovuran. qovran. qavıran. qavuran. acıdan. yandıran. yaxan. yaxıcı. dağladan. qapız. qaplız. qalbız. qaqız. qaqlız. ürəksiz. daşbağır. bağırdaş. qaxbaş. qaragüc. qasmaçı. qırmaçı. qasmac. qırmac. qıtmac. zalim. cəfalı

QÖYNƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

köynək ( < quylaq: quylanıb gömülən örtük).
yançuv. sızı. bətunə.
gömlək ( m < > n ) gönlək.
gömlək

QÖYNƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

içə, içdən geyilən köynək: içlik. işlik. tərlik

QÖYNƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gömlək.
köynək. qaplama.
gömlük. gömək. göbək. batin. içdər. özdər. özdərik, özdəri, içdərik, içdəri olan. özə, içə bağlı olan. iç. öz. iççil. içək. iç üz.
puşə < bürgə. kağaz, tapı, sənəd qabı, kartonu.
çevriş. çevrim. qılış. qılıq. taxım. dövrüş. davranış. davrış. tutum. tutuş. əxlaq. durum. duruğ. qonuş. biçiş. halət. çap. dartıq. dartış. orun. yağday. vəziyyət. qasnaq. şərayit. rəftar.
soy. qan. göbək.
bir köynək yuxarı, dədəm kimimiş bilməm.
dərcə. dərəcə. dəğim. qat.
bir köynək üstün.
köynəyindən keçirmək: oğulluq edinmək. uşaqlığa götürmək.
köynək dəğişdirmək: tutum oyu, fikir çalışdırmaq.
köynək əsgitmək: yaşamaq.
köynək yırtmaq: işləyib yaşamaq. bir işdə sınav toplamaq.
köynək sarması: sarma. heyvanın incə iç dərisin (ciyərinin dış qabığı kimi) torba biçimində soyub, qiymə, düğü kimilərlə doldurub, pişirilən yemək

QÖYNƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

göynək. göynü. göynüq.
yanığ. yara. vurqun.
acılı.
göynək yemək.
issilik. sıcaqlıq. hərarət.
olqunlaşmış.
iztirab. həyəcan.
qussə. qanı. qayğı. qayığ.
yanığ.
(bir kəsəldən) küyük. göyük. tutuşma. alovlanma

QÖYNƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

göynək. göynüq.
göynü. yanığ.
göynü. acılı.
göynək yemək.
göynü. issilik. sıcaqlıq. hərarət.
olqunlaşmış.
göynü. iztirab. həyəcan.
göynü. qussə. qanı. qayğı. qayığ.
köynək. gövnək. gömlək. sarqı. yapıq. yapaq. yapağı. yapıncaq. yapraq. ambalaj. bağ. bağlac. bağlayıc. bağlantı. bağlam. bürük. örtü. örtük. örtüc. örtmə. örtməc. örtbas. örtənək. duvaq. tutac. peçə. paket. qapat. qaplac. qapıc. qapıq. qapaq. qapa. qapal. qapan. qapam. qapanca. yalıtqan.
yalıtqan sim.
sapı yalıtqanlı pıçaq.
köynək. gövnək. kütrə. kürtə. kərtə. kürtgə. qortqac. xortqac. qırtqa. çapıt.
küyük. küynük. acıq. azıq. acqı. azqı. yanığ. dağma. zülm. covr. sitəm.
qılıf. görüş. əğinbaş. əyinbaş. üstbaş. üsbaş. geygeçim. qiyafə.
qılıfı nəürüdü.
nə köynək deydi.
bir don bir köynək: yarı çıplaqlıq.
ölüm köynəyi: kəfən.
bir köynək artıq yırtmaq: yaşca böyük, sınav təcrübəli olmaq.
bir köynək aşağı: bir qonum, dərgə, dərcə aşağılıq.
dəli köynəyi: dəlilərə geydirilən, təprəşmələrini qısılayan, məhdudlayan köynək.
don köynək: don paça: tuman köynək: iç geyimli. ev paltarlı.
qəfəs cızıqlı köynək: qəfəs biçimində olan köynək

QÖYNƏQÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

köynəkçi. köynəkli. dələduz. əğrib dolab. pezəvəng. şarlatan. qaldaban. çaldaban. yalançı. qandağ. qandağçı. qandırıtçı. qanqırıtçı. düzənçi. düznəçi. fırıldaq. fırıldaqçı. riyaçı. zahirara

QÖYNƏQƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

göynədən. göydürgi. göydürən. küydürci. yanğıran

QÖYNƏQLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapaqlı, köynəkli ışıq: qana. çana. abajor