Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QURTULMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

səlamət. qurtuluş.
varəstəlik. varıstalıq. varışma. çatışma. azadəlik

QURTULMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qutulma.
qutluş. qutuluş. qurtac. qurtuluş. iyiləc. iyiləşiş. iyiləşmə. iyiləşim. qutac. qalxınma. qalxac. qalxış. sağac. sağlış. sağlım. sağalma. sağlış. alac. əlac. çara. nəcat. dərman.
açıtlıq. açatlıq. fidyə. azadlıq qarşıtı verilən para.
buzçudan soruşdular:
satdın buzu,
dedi: alan olmadı, qurtuldu.
yağıdan qurtulluq, dosdum tutmasa.
ağzın açan tutuldu, başı olan qurtuldu

QURTULMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

başdan atmaq. savuşdurmaq. dəf; edmək.
bu malı savuşdursan, başından savdın bəlanı sən.
qırtılmaq. olduğu yerdən fırlayıb qaçmaq.
onun əlindən heç nə qurtulmaz: onun əlindən hər nə gəlir.
qırılmaq. geçilmək. bitmək. qət; olunmaq.
yolun ağırı geçildi.
qutalmaq. qutulmaq.
doğurmaq.
qut bulmaq. qutulmaq.
çıqınmaq. sərbəst qalmaq. qaçmaq. yalıqlamaq. calıqlamaq. yaxayı sıyırmaq. ıçqınmaq. ıçqılmaq. sərbəst qalmaq.
qutanmaq. xoşbəxt olmaq. fərəhlənmək.
bitmək.
boşalmaq.
arvad qurtuldu: doğdu.
ər əmgəkdən qurtuldu: əzabdan.
yarıqsamaq. nəcat tapmaq.
bitəmək. qaçmaq. sırıqmaq. sıyrıqmaq. sıyrılmaq. savuşmaq. xilas olmaq. çəkinib savuşmaq. boşalmaq. təxliyə olmaq. xilas olmaq.
tələsik qaçıb qurtulmaq: qapaq atmaq

QURTULMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qutulmaq.
siyrilmək. sıyrılmaq.
yarılmaq. açılmaq. siyrilmək. sıyrılmaq.
boşalmaq.
fırtmaq. fırttırmaq. fırlanıb aradan çıxmaq, qaçmaq.
qurtuşmaq. ərmək. ərişmək.
kötü bir durumdan qurtulmaq üçün bir yerə sığınmaq: qapağı atmaq.
şehdən, istidən yerindən qalxmaq, qurtulmaq.
kir qabardı.
mizin qaplaması (üzü) qabardı.
güc durumdan sıyrılmaq, qurtulmaq: baltası kütükdən (kütük ) çıxmaq.
nərsədən qurtulmaq: dincəlmək. açılmaq.
sıxıntıdan qurtulmaq: düzə çıxmaq. dincəlmək

QURTULMUŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

özgür. bağımsız.
varısta > varəstə. varmış. çatmış. azadə

QURTULMUŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

varmış. barmış. barsıt. barsat. varsıt. varsat.
ipdən qazıqdan qurtulmuş: qırıq kişi. hər çeşit yamanlıq qırıqlıq, yardılışdan keçmiş kimsə

QURTULUŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

arınc. barış.
qutra. catat. burqa. çıxış. nəcat.
onqur. səlah.
boşanmaq, qaçmaq yolları.
yarıq. nəcat

QURTULUŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıxar. çözüm. nəcat.
azadlıq. azadi. sərbəslik. nəcat. iflah.
çıxar yolu: nəcat yolu.
qutac. qutluş. qutuluş. qurtac. qutulma. qurtulma. iyiləc. iyiləşiş. iyiləşmə. iyiləşim. qalxınma. qalxac. qalxış. sağac. sağlış. sağlım. sağalma. sağlış. alac. əlac. çara. nəcat. dərman.
yarqı.
çara. nəcat.
qurtuluş savaşı: azadlıq, istiqlal döğüşü.
qurtuluş evrəsi: azadlıq, istiqlal dönəmi.
qurtuluş öğütləri: miftahül cinan. uçmaq yolları. cənnət yolları. özgürlük dərsləri.
qurtuluş yolu: nəcat yolu.
qurtuluş sevgisi, gözlərində ışıl ışıl yanırdı.
qurtuluş, nəcat yolu çıxış yolu, qapısı

QURTULUŞSUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yarqısız. qaçılmaz. qaçınılmaz. çarəsiz. çıxılmaz. olunmaz

QURTUN : Arin Turkish Etimology Dictionary

batılı. batıdan.
qurd. dartan. dartın. kirm

QURTUNTU : Arin Turkish Etimology Dictionary

qurtundu. sonuncu (? < qıtqarmaq. qırtmaq)

QURTURMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qurdurmaq. qurmaq.
ya qur: yay, kaman, kiriş qurmaq.
cuvac qurtur: çadır qurdur.
süs qurtur: qoşun çəkdir

QURTURMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qurdurmaq. toplatmaq

QURTUŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qurduş. xurduş. qaşağ. qaşınan. qaşınması olan

QURTUŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qurtulmaq. ərmək. ərişmək

QURU : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < qaqruq. < qaq: yığılmış. toplanmış durum).
qaqıra. qaqura. quyqaru. (qaqırama: qurumuş. quru).
quru qlmaq: qurulay qalmaq: əli boş qalmaq. yoxsun, yoxsul mahrum qalmaq.
qurub. batıqә. (kuyu. quyu. kiru. kuyqaru).
qara. falsız. boş. əbəs. köksüz. verimsiz, xoruq topraq, yer. yararsız. dəğərsiz. dəyərsiz.
əli boş. məhrum. yoxsun.
yalnız. sadə. lüt.
munğ. azap. izər. aza. azar.
kuyqan. qorulmuş. qovrulmuş. yanmış.
quru sevda: quru (qara) qalay (istək)
quru əl: boş əl. quru yer: qara topraq. quru yaş: iyi kötü. qara dəniz.
suyu çəkilmiş. sarqın. solqın. pozqın.
üzün qurusun: gəbərəsən. öləsən.
bir nərsənin cevrəsi.
bayram toplantısı.
qara. quru. quraqlıq. sudan qıraq yer.
yalnız. bayağı. sadə. adət üzrə. əsgi. köhnəlmiş. özəl olmayan.
quru çaplar: xalq arasında olan normlar.
quru da: hər vax.
quruda olduğu kimi: hər vaxki kimi.
qaru. tanrı.
boş. sadə. yalnız. qavursun. quraq. boş. havayi. müfdə. qurulay.
məhrum.
azqaq. zayıf. cılız. azqın. cılız. çöp kimi.
quro. məhkəmə.
qaqırdaq.
taqır. bərk. çətin. zor. taxta yer. qax. qat. qart. qaq. qatıt.
qurt.
quyuq. qayuq. qalın. qəliz.
soğur. kor.
susuz.
quru ova.
quru topraq.
arıq. ətsiz.
quru kişi.
quru cocuq.
quru öksürük.
quru yemiş.
quru soyuq.
quru hava.
açıq. çıplaq. lüt. döşənməmiş.
quru yer.
quru söz.
quru taxda.
yalın. qatsız. qatıqsız.
quru əkmək.
qurşunsuz.
quru yaraq.
boş. etgisiz.
quru patıdtı.
quru söz.
quru göstəriş.
bəzəksiz. alıqsız. gəcsiz.
quru duvar.
döşənməmiş. boş.
quru toprq: döşənməmiş yer.
götrü. fələc.
kibrit. tünd. iti. bədəxlaq.
qurutulmuş ot, yonca: burso. yana buraxılmış ot.- yassı, quru əncir: daban ənciri.
quru, arıq kimsə: qağın. qaqın.
qurutulmuş qoyun quyruğu: ırqay.
quru soğuq: ayaz.
quruqluq: qara. topraq. boş.
quru qurusuna: boş boşuna. quru gəp: quru söz.
qurudum: mat qaldım.
quru yerə: boş yerə.- qurumuş heyvan kübrəsi: qorsa.- quru yurtqa qalmaq: evsiz barqsız ortada qalmaq.
quru da: dep. hər zaman. dayima.
quru qalmaq: məhrum olmaq.
quru qazan: palavracı.
quru dal: çıbırdaq. odun.
quruda: dep. hər zaman. dayima.
quru qalmaq: məhrum olmaq.- çox quru, arıq: qatıt.
qatıt kişi.
qatıt cocuq.- quru başına: tək. yalın. yalnız.
quru göl: quru hovuz: gəmilərin onarma yeri. beləki gəmiləri bu gölün içinə saldıqdan son, gölün suyu başalıb, gəmi qızaqın üstündə oturur.
quruda qalmaq: gəminin qarıya oturması.
quruda: qarada. yerdə. bir nə döşəməksizin.
quru dirək: yelkənsiz olaraq, ki yelə qapılır.
duzu quru: düzi quylu: düzəməlli. işi sağlam. quşuqusuz durum.- quru gicik: uyuz kəsəli.
qarısı qurusu.
quru çörək: gəvrək. gəvək.- quru nərsələrin birbirinə dəğib sürtülməsindən çıxan səs: qaqır.
ağac üstə quruyan yapraq: xəzəl. qəzəl.- çox quru: qaqır qaqır.
dəri gündə qalıb, qaqır qaqır olmuş.
çox sərt, quru: kərpiç kimi.
kərpiç kəsilmiş yerlər.
quraqlıq düşdü yer kərpiç kəsildi.
çox zayıf, arıq, quru: qurğaz.
quru olub qaqırdayan nərsə: qaq.
bayağı, çürük yemiş qurusu: qığ.
bərk qurumuş kiçik nərsə: qığ.
quru soyuq: ayaz.
gül qurusu: gül qurusunun boyası.
təxdə qurus: təxdə biti

QURU : Arin Turkish Etimology Dictionary

soğuq. donyağı. ilgisiz. istəksiz. maraqsız. kovasız. durqun. meyilsiz. əğimsiz. maraqsız. qayğısız. sakin. əlaqəsiz. buzdaş. daşbuz. cansız. qatıq. sərt. edgisiz. batlıq. yatqın. yatışmış. tutqun. toqtun. yanğsız. təpgisiz. gərimsiz. həyəcansız. qımıltısız. hərəkətsiz. axımsız. tutumsuz. oturuq. çökük. səssiz. qeydsiz. münfəil. xunsa.
ətsiz. kətəğ. nusxə. kopi.
qaq. qaqış. daşav. odunsu.
qax. qaqaç.
qaqıt. qaqıc. sərt. bərk.
aşaqsız. başaqsız. qamqalat. qapqalat. qayta. səmərəsiz. səmərsiz. verimsiz. sonucsuz. ürünsüz. hasılsız. şoraq. çoraq.
inamsız. imansız. yağsız. yavan.
qaqal. qaqla. qaqıl.
qamıt. qımıt. qaqıt. cılız. qıntıc. qıncıq. qıntın. çınğır. çınğız. çanğıc. qaqırdaq. qaqşaq. zayıf. zəif. ətsiz.
soyuq. donuq. odsuz. sönük. durqun. oturuq. yatqın. yanız. yanğsız. yaxsız. cansız. təpgisiz. gərimsiz. həyəcansız. çökük.
ququt. qaqut. qurut. gücməçi. gücəmçi. gücəyən. yaxımsız. yaxışsız. yassız. yasız. köşəqılıç. çözəqılıç. əğriqılıc. əğripiçaq. acımaz. əsirgəməz. əsriksiz. əsiksiz. daş ürək. qatı. qata. qat. qıyıcı. qıycı. qıylı. qıyaq. qıylı. qıyası. qıyım. qıyımlı. adil olmayan. insafsız. rəhmsiz. mərhəmətsiz. zalim.
çəkirdəksiz, çərdəksiz qax, qaysı (qeysi: ərik) qurusu: qaramanı.
çox quru, tez yanan odun: gəlinüfürməz.
içi kovuq, boş quru odun: kavran. qabran.- iyi çeşitli quru üzüm: geçimən.
quru, çürük yapraq: qazal. kavzal. kəvzəl. xəzəl.
qabığı soyulmuş quru ağac: ağbuynuz.- quru ağac, taxda: qaqac. qaqdal. qaqdalay. qandalay. taqtay. taqatay.- quru çör çöp, yapraq: kavşal. xəşəl. xaşal. xəzəl. qaqşal. qaşal. kavraq. kavqaz.
quru çörək, xoş ürək.
quru dadlı: qaqal. qaqa. biskivit.
quru kütük, odun: qaraqavuq.
quru lumu: əmani lumu. tumuşac. tumuşca.- quru, sərt olan nərsələrə verilən ad: qabat qatab. odun.
qurudada, sudada yaşaya bilən canlı: ikiyaşalı.- odun kimi quru, sərt nərsə: qurulaq qarulaq.- taxdaq urusu: qarıt. qarut.
yaşamın yaşıda var qurusuda, könül ki var, övüşüdə var, öküşüdə.- qapquru: anlamsız. anlaşılmaz.
qara quru: qara qura: qara qax: əsmər, arığ nərsə.
qupqurusu:
hərnəyin qupqurusu: qurut. qarot. qasaq. qaqsaq.
quru nərsə: qaqırdaq.
aşırı çılpaq, yalın, quru: dəğnək, soba kimi.
quru, susuz, verimsiz yer: çoraq. şoraq.
yemiş qurusu: qax. çiğ. çir.
quru, incə zayıf kimsə: cılız. qambır. qanbır. qaqbır. çapbır. çapqır. qaq. quruq. cıraz.
quruyemiş: yer yemiş. oğnaq, ufaq təfəq, xıdavat yeməklər. kərəz > çərəz. dadlıq. qatış. qatıq. məzə.
quru sıxı: yılmış. yılqın. ürkmüş. qorxmuş.
quru təpə: qarayandıq.
quru yemiş: çərəz.
quru gurultu: avur zavur. hapır zapır. boş söz.
incə yemiş qurusu: bastıq. qax.
quru sıxı: boşuna qorxutma. bılof. qompuz.
bir dəri bir sümük, quru, iskilet olumluq: qaqlıq. qaqamlıq. qaqımlıq. cılızlıq.
qax, cılız, bir dəri bir sümük, quru, iskilet kimsə: qaqamıq. qaqmıq. qaqam. qaqım.
quru nərsələrin birbirinə dəğərək səs çıxarmaq: qağıştamaq. qağışdamaq. çaqışdamaq.
quru nərsələrin çıxardığı səs: qağıştı qaqıştı çaqıştı.
quru nərsənin birbirinə sürtülmə səsi: qaqırtı.
quru yemiş: qax. qaqı.
quru, gəvrək dadlı çeşiti: kavalaq. kavalaq. kavdalan. bisküvit.
quru, sısqa qadın: qaqnım. qaqmın. qaqlım. qaqsım. qaqcım.
quyruq əritildikdən sonra arda qalan, quru, qavrılmış nərsə: qaqırt. qaqart. qaqırdaq. qıqırdaq. cızbız

QURUB : Arin Turkish Etimology Dictionary

biriqmə. coppu. yoppu. topluq. çompu. öbək. tabın. sürü. tılqam. dılqam. öbək. üyür. sürü. toplum. ailə. qutam. sürü. yığın. kümə.
kuyqaru. kuru

QURUB : Arin Turkish Etimology Dictionary

ğurub. gömüş. qumuş. batış.
ekib. dəsdə. topluluq. bölük. zümrə dəsdə

QURUBBAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərbaş. ən kiçik dərcəli əsgər

QURUBETLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

sevimsizlik. çirkinlik

QURUBLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qurbulamaq. coppulamaq. yoppulamaq. toplamaq

QURUBLAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

cıyınlaşmaq. çıqınlaşmaq. yığılaşmaq. toplanmaq

QURUBT : Arin Turkish Etimology Dictionary

sevimsiz. çirkin

QURUC : Arin Turkish Etimology Dictionary

guruc. gurul. savaş. qırılan. qırlan. cədəl.
qaruc. kabus.
qurumuş. qatımıc. bəkimiş. bərkimiş.
qaraquruc: qaraquruş: qaraqurunc:
duzağ.
mafya.
pozuq, fasid qurum, təşgilat