Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QURUCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

quraq

QURUCU : Arin Turkish Etimology Dictionary

döşəmçi. döşəyici. yapıcı. quran. yapıcı. müəssis. müəssis

QURUÇAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

qurusal. qarasal. qaraçal.
qarasal döğüş: quru savaşı.
qarasal qumul: dəniz qıyısından uzaqlıqda, çöllərdə oluşan qumul ( yel əsintisindən oluşan qum yığını, təpəsi)

QURUDUMUŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

duzlanaraq qurudumuş ət: qaqaç. bastırma. pastırma

QURUH : Arin Turkish Etimology Dictionary

< qurqu. quram. qurap. qopam. dəsdə. qural. qurap. qurup. quram quram: dəsdə dəsdə. qupam qupam. qopam qopam. qurap qurap. quruh quruh. orkom. öyköm. top. tudə. topar. aradaş. topar. bölək.
yarıq. yartım.
bir yartım boyun: bir quruh xalq.
qonat.
bölək. bölük. qombul. yığın. taqım. taxım. zümrə. firqə.
tim. takım. hey;ət. kumpani. taqım. tayfa. dəsdə. alay. çoq. çuq. cuxə. ( < tuq. cuq. ciq). dəsdə. or. yığın. fovc. oymaq.
oymaq bəyi: quruh başçısı.
sofılar takımı.
takımıca: takımınca: heyə’ti ilə. həp birlikdə. kamilən. həpisi. təmamən. olduğu kimi. məcmuən.
onlar takımı ilə gəldilər.
bu takım qonaqlığa yerimiz olmaz.
av takımımı göndərin.
onun takımı: onun adamları.
sokaq takımı: çüçə adamı. aşağ el.
siz öz takımınızla gedin, məndə özümküynən.
evi yıxıq, takımı pozuq.
quruh quruh: alay alay

QURUH : Arin Turkish Etimology Dictionary

qurup.
topum. kümə. kürtük. yığın.
taxım. tim.
qarşı taxım: tərəf muqabillər.
> qafilə. qapla. bağla. dəsdə. qol. yığnaq. qoşun. ləşgər. cəmaət. zümrə. ulam. topluluq. toplum. cəmiyyət. alay. bölük. dəsdə. cəmiyyət. barana. bağana. toplum. topluluq. cəmaat.
quruh başı: bölük başı. qolçu. qolbaşı

QURUHİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

quruhluq. birkişli. topluluq. toplanış

QURUHLAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

quruqlaşmaq. qurulaşmaq. toplaşmaq. yığışmaq. ənbükləşmək

QURUHLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

quruhi. birkişli. topluluq. toplanış

QURUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

quru. boş. ıssısız. lüt.
quruq ulma: boş küzəc.
on qab quruq, iki qab doludu.
quruq ev:
içində kimsə bulunmayan ev.
boş, yaraqsız, qoşsuz, moblımansız, vəsayilsiz ev ((# dolu. doluq ev: yaraqlı qo. lı, vəsayilli ev).
qarqaq. suyu çəkilmiş. bitgisiz quru qırlar. çöl.
qurlara, dərcələrə uyar, ta;be; üzüm, devlət.
başı boş. səfeh.
at yada öküz arabasında boyunduruğun taxıldlğı yer.
quruq çüy: qağında öküzün boyunduruğunun arabanın oxuna bağlayan civi.
ip. sırıq. şərit.
əsgiləni yuvub quruqqa yayqandı: paltarları yuğub ipə asmış.
dayaz çuxur. arxa. oynaş.
dərləmə. toplama. düzənləmə.
qoruq. qoru. qoruluq. park.
qurum. ( < qurmaq). bağ. bağlı. xələt.
( < qırıq: kəsik). sırım. sırıq. sicim. qaytan. tel. orqan. yular. ip.
incə. nazik.
qıyı. sahil. adaq.
qurya. qaraba. xaraba. (# qoraq).
yalnız.
quruq başlı: yalınbaş. yalnız. kəndi başına. tanqa. tənha. mücərrəd.
qoratəbriz. hər nəyin xamı. yemişlərin xamı. özəlliklə üzümün xamı, yaşılı, əkşisi.
quruq suyu: qora suyu.
quralı aş: qora aşı.
xurma quruğu.
zeytun quruğu.
qaya quruğu: damda duvarda bitən bir bitgi.
kökük. tavıq. tovuq. götüş. qılış. səltənət. şişik. əzəmət. təkəbbür.
götrük. məfluc.
quyruq soxumu: oca. uca. göütün üstündəki uclu olan sümük

QURUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

quruğ.
qurquş. kərki. kərəki. görənək. fitrət. özgülük. özəllik. təbiət. alışqanlıq. adət. törə.
kölgə. örtgi.
qaq. qambır. qanbır. qaqbır. çapbır. çapqır. cılız. qıntıc. qıncıq. qıntın. çınğır. çınğız. çanğıc. arıq.
qurluş. quruluş. yapra. yapar. yapı. saxtar.
kuruki.
quruqluq. yapıq. yapıqlıq. qoyuq. qoyuqluq. darıq. dərik. tərh.
qurumuş. qaqıl.
sistim.
hamonyada, çalqıları, bas səslərlə düzənləyən quruq, sistim: qabadüzən.
yapuq. yasuq. duzaq. düzüq. düzmə. düzən. darıq. dərik. tərh. tələ. nəxşə.
bir bölməni, bölüyü, qolu quruğu, bir nərsiyə yapışdırmaq: əkləmək.
qarıqquruq:
yeyilmə çağı ötmüş qarıqquruq nərsə: qart. qat.
qoyunun quruğ dışlığı, pisgili, pisliyi: qığ. qaqırdaq. qaqşaq. qağşaq. qığşaq.
çatal quruqlu yırtıcı quş: çatlaq. çaylaq.
qoyunun quruğu: örtmə. qapqaq. hörtmə. qoyunun dalısın örtən bölük.
yələ ilə quruğu qara, başqa yerləri qızıl al at. doru.
it itə buyurur, itdə quruğuna: hərkəs işi bir altındakına göndərir. yüksünən işi, başqa birisinə göndərmə

QURUQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

quruqanlı. qanquru. ormun. orman. hobban. hovlu. hovlac. tovlu. bəğgin. hobban. köpük. kibirli. bəğgin. göbəç. göbəş. köpbüş. köpbərən. göbəkli. kombaq. kopaş gombul. qabarıq. qabaq. qapaz. kombaq. köpbərən. köpbüş. köpük. göbəkli. kibirli. bombaq. böyüklənən. çağaçı. yaxaçı. çalımçı. dolqun. dolu. doluq. geçgin. keçgin. apaz. qabaq. qabarıq. qapaz. qonbadaq. qonbadaq. qurqın. qurra. qaqanuz. qaqanoz. qaqqoz. qaqoz. qaqlaq. şişgin. şişirən. çişrən. yelli. qiyafəli. mütəkəbbir. məğrur: xodpəsənd. ifadəli

QURUQANLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

quruqan. qanquru. ormun. orman. hobban. hovlu. hovlac. tovlu. bəğgin. hobban. köpük. kibirli. bəğgin. göbəç. göbəş. köpbüş. köpbərən. göbəkli. kombaq. kopaş gombul. qabarıq. qabaq. qapaz. kombaq. köpbərən. köpbüş. köpük. göbəkli. kibirli. bombaq. böyüklənən. çağaçı. yaxaçı. çalımçı. dolqun. dolu. doluq. geçgin. keçgin. apaz. qabaq. qabarıq. qapaz. qonbadaq. qonbadaq. qurqın. qurra. qaqanuz. qaqanoz. qaqqoz. qaqoz. qaqlaq. şişgin. şişirən. çişrən. yelli. qiyafəli. mütəkəbbir. məğrur: xodpəsənd. ifadəli