Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
QUYLAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

gömüş. gömmə

QUYLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

< quyu.
qoylamaq. gölüşmək. gümüşmək. kümüşmək. kovlayıb içləmək (içinə qoymaq), gömmək, quylamaq. quyuvlamaq. quyulamaq. quyu açıb içinə qoymaq. gömdürmək. gömdürüş. kovlamaq. cumlamaq. gorlamaq. qablamaq. kovlamaq. kovurlamaq. gorlamaq.
gömdürmək. qömitmək. gömitmək ( m < > l ) gölitmək.
gömmək. örtmək. batırmaq. nərsəni nərsiyə soxmaq. təpmək. örtmək. basırmaq. saxlamaq. gizləmək.
gömütmək. ( # kavlamaq. kovlamaq). qövünmək. kövünmək. gömmək. kovuqlamaq. üstünü örtmək. kətimləmək

QUYLAMIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qulamıq. dalbanıt. nərsəni nərsənin içinə gömütmək, quylamaq. gömmə. gömələ. örtləmə. qaplama. qablama. baslama. batlama. bazlama. təpnəti. təpləti. dəfnəti.
nərsəni nərsənin içinə gömütmək, quylamaq: gömmə. gömələ. örtləmə. qaplama. qablama. baslama. batlama. bazlama. təpnəti. təpləti. dəfnəti. quylamıq. qulamıq. dalbanıt.
nərsəni bir qabda, ya da küldə quylamaq, sıxışdırmaqla pişirmək: qalıma. qalama. bastırma

QUYLANAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yerə quylanan dəğərli nərsələri araştıran: gömüçü. göməçi. gömən. göməyən. təpnəçi. dəfinəçi. gömləyən

QUYLANAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qöymən. gömülən

QUYLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

quylanmaq: çuxur doldurmaq

QUYLANMIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

quyulmuş. gömük. gömülmüş. gömülü. gömümüş. mədfun

QUYLAYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

nərsəni nərsənin içinə gömütən, quylayan: quyqucu göməçi. gömüçü. gömən. göməyən. gömləyən. qoyan. basıran. baslayan. basayan. basıcı. bastıran. pastıran. paslayan. pasıyan. pasıcı. batlayan. batayan. batıran. batıcı. bazlayan. bazayan. bazıcı. qaplayan. qaptıran. qapıcı. qablayan. təpnətən. təplətən. təpyən. dəfnətən. dalbayan. dalbıran. dalbırıcı

QUYLAYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

gömici. gömən. qəbir qazan

QUYLU : Arin Turkish Etimology Dictionary

üzüquylu: üzüstü. gizli.
üzüquylu, üzüstə (üzü üstə) düşmək qapaqlanmaq.
başı getdi, yerə qapaqlandı.
dedim əğil, birdən yerə qapaqlandı.
ayağım daşa ilişdi, az qalmışdı qapaqlanam.
bir nərsənin üzüstü qalmasın sağlayan: kəlləş. kəllaş. qallaş. çallaş. çalqaş. çaqqal.
üzüquylu düşmək, yatmaq: qamanmaq. qapanmaq. qaplanmaq

QUYLUCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

üzüquyluca: üzüstücə. gizlicə. kəlləşcə. kəllaşca. qallaşca. çallaşca. çalqaşca. çaqqalca. bir nərsənin üzüstü, gizli qalmasın sağlamaqla

QUYMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

əritib quyuqlamaq, tökmə yolu ilə düzəlmiş araclar.
bir çeşit yağlı əkmək.
tökmə

QUYMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kuymaq.
yandırmaq. qovurmaq. yanmaq. yaqmaq.
< qaymaq. quyuq. quyaq. bükük.
qoymaq. tökmək

QUYMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoymuq. bulamac kimi qoyuqmuş, yoğunlaşmış, qalın, qəlizləşmiş quyuq yemək

QUYMAQMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

quyuqmaq. quraqmaq. qurqarmaq. quruqmaq. qoymuqmaq. qoyuqmaq. qurquqmaq. pəkşirmək. bəkrişmək. pəkrişmək. bərkişmək. yoğunlaşmaq. yoğqunmaq. qalınlaşmaq. qalqınmaq. qəlizləşmək

QUYMANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kuymanmaq. küymanmaq. küyman yaratmaq. bahana edmək. illət, səbəb, nədən tapmaq

QUYMU : Arin Turkish Etimology Dictionary

sevinc. neşə

QUYMUÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ləgən gəmiği. quyruq soxumu

QUYRA : Arin Turkish Etimology Dictionary

güyrə. buynuz

QUYRUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaça. qanat.
sıra. səf.
otobus quyruğü: otobus səfi
çörək quyruğü: çörək səfi.
uc.
sürgü.
yengə. yədək.
əklənti. dal. artırılıq. əlavəlik. izafələnən nərsə. qatqıc. artqıc. mindirik. yapşıc.
yengə.
asma (möv), sarmaşıq kimi bitgilərdə, nərsiyə tutunmaya, dırmaşmağa yarayan sürgü, quyruq: bıyıq. buğ. bağuq.
bir para heyvanların quyruq altı qıllarında, toplanıb qatılaşan çamır, pislik: çağıldaq.
kəsik quyruğ: sonsuz. uşaqsız.
göz quyruğu: gözün şakaqa yönəlmiş ucu.
qama quyruq: qama qıvırcıq: çapa quyruq: qəmə quyruq: quyruğu sivri, yünü qıvrıq qoyun çeşiti. merinus.- quyruq olmaq: əkləşmək. əkişmək. dölləşmək. aşılaşmaq. alışmaq. ürətinişmək. birkişmək. bitişmək. yapışmaq. yaxışmaq. tutuşmaq. taxışmaq. bulaşmaq. gəlişmək. sataşmaq.
tülküquyruq: xoşquran. ispənah çeşitli bitgi.
xoruz quyruğu kimi dikəlmək: cığalanmaq.
dananın quyruğu sapmaq: qorxulu qarışıqlıq üz vermək.
bol sütlü, yağsız, yalnız uclu quyruqlu qoyun çeşiti: merinus ivəsi.- büzdümün, quyruq soxumunun, iki yanında ki qabrıq, şişgin, bud əti: qaba ət.- əritilən quyruqdan qalan cızlıq: qaqırdaq.
iri, yağlı quyruqlu qoyun çeşiti: qaraman.
iti quyruğundan bağlasan, çöldə dayanmaz. (şaxdadan. soğuqdan).
külsüm (kül boyalı), ağ qara, uzun quyruqlu, sərçə dək bir quş: qar cücəsi.
qaradəniz qıyı bölgəsində yetişən, uzun quyruqlu, ağ boyalı qoyun türü: qarayaxa.
qaraquyruq: bir sıranın ən sonunda olan. ən geridə qalmış.
qılıcquyruq: süs balıq çeşiti.
quşbaşı doğranmış, quyruq yağında qızartılmış ət: qara qavurma: qovurma.
quyruğu sivri, yünü qıvrıq qoyun çeşiti: qəmə quyruq. qama qıvırcıq. çapa quyruq. qama quyruq. merinus.- quyruq əritildikdən sonra arda qalan, quru, qavrılmış nərsə: qaqırt. qaqart. qaqırdaq. qıqırdaq. cızbız.
quyruq olub baş dalına düş, daş olub quyruğa düşmə.
malqaranın quyruq, qulaq sallaması: qayışlanmaq > kağışlanmaq.
uzun boylu, qanatlı, qıvrıq qaqalı, əsmər tüklü, çatal quyruqlu, yırtıcı quş çaylaq. caylaq. qaraquş.
uzun quyruq: quyruqsallayan

QUYRUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qudruq. quzruq.
qöt. qıç.
quyruq sapıtqan.
quruğu ötgən kişi: altı (götü) səslənən kişi.
quyruq qəmiği: qudrucaq. quyruqcaq. büzdüm.
sapıl. həmrah.
qonaq sapılı.
ata sapılı ataş, ana sapılı anaç.
uca.
əğri quyruq: çağan. çayan. əğərəb.
bir sıra heyvanların qıçları başında uzanıb, ətdən yaxud qıldan, tükdən oluşan artıq.
nərsənin arxasına qatılan nərsə.
bu işin quyruğun tapmalı.
nərsənin arxasına taxılıb, ayrılmayan nərsə.
bu da mənə quyruq oldu.
nərsədən asılıb sallanan tikələr.
quyruqlu don.
quyruqlu kot.
quyruqlu saçaqlı.
sonda, ən geridə olan.
gözün qulağa sarı, dışar yana olan ucu.
gözünün quyruğ ilə baxırdı.
dalı. arxaq.
quyruqun tut.
quyruqun qır.
saplağa girdirilən dəmir.
son. sonuc. quyuq. çunuq. qonquruq. göz quyruğiyla: göz ucuilə.
uzantı.
quyruq ulduzu ülkər ulduzu.
qıç. qalça.
tavşan, geçi kimi heyvanların quyruğu: ciqey.
. göz quyruğiyla: göz kıyısilə: göz ucuyla.- yunt quşu: quyruq salan quş çeşiti.
qara quyruq: qaqım. as. samır.
quyruq soxumu: çomurtqa.- qoyun quyruğu:kırti.
sığır quyruğu: balıq otu.- arslan quyruqu: bitgi adı. fırasyon.
quyruq altı: quş kəsəllərindən.
quyruq acısı: öcü alınmamış keçmiş acı.
onun bir quyruq acısı vardır.
quyruq üzəri: quyruq üsti: toyuqların tudduğu, öldürücü bir çiban.
quyruğun omuzlamaq: quyruğun belinə qoyub çıxıb gedmək, qaçıb gedmək.
it quyruğu: bitgi adı. bel buran.
quyruğa basmaq: gücəndirmək. quşqurtmaq.
quyruğunu tava sapına çevirmək: çox döğmək. çoxlu tapdamaq.
tülkü quyruğu: üzüm çeşiti.
quyruğu titrəmək: ölmək.
quyruq sallamaq: quyruq bulamaq: yaltaqlanmaq. sürtüklənmək.
quyruq salan: yalvac quşu. yund quşu çeşiti.
sığır quyruğu: bitgi adı.
qatır quyruğu: bitgi adı.- domuz quyruğu: bitgi adı.- qamçı quyruq: tüksüz, tükü tökülmüş quyruq. qılsız quyruq.
quyruq qapağı: bir para heyvanların tüksüz, çılpaq quyruq yeri.
quyruğı qısmaq: qorxub toplanmaq, qaçmaq.
quyruq qısmaq: dimməz olmaq. səs çıxararamaq. alğılanmaq.
qıl quyruq: {
bərk incə quyruqlu heyvan.
gücsüz yoxsul. zügürt. bir nəyi olmayan}.
quyruq yağı: qaraman qoyunlarının iri quyruğunun əridilməsindən çıxan yağ.
kəpçə quyruğ: qaparuz. əliynəndə qopara bilməsə, quruğu ilə ilişən. kəp kələkçi.- quyruğun apışlarının içinə qısıb getdi: qısdırmaq. qısmaq.
quyruğun gəmikli yeri: gəmirdik.
qıl quyruq:
sona. bir çeşit ördək.
zügürd. qılıqsız. cansız.- quyruq soxumu.göt gəmiyi. qıç gəmiyi. soqum.
suvıq qudruq: qatır quyruğu kimi qılsız. uzun quyruq.- at quyruğu altından keçirilən, yəhərə bağlı qayış: qusqun. quşqun.- qamçı quyruq: qılsı, tüksüz qılıc.
quyruq olmaq: dolaş olmaq: əngəl olmaq. birinə qatılmaq.
sıçan quyruği: yuvarlaq turpi çeşiti.
sığır quyruğu: bitgi adı.- quyruq sallayan: uzunca quyruğunu elə sallayan kiçik bir quş.- quyruq soxumu: ləgən gəmiği: quymuç.- quyruqu bilə ot salmaq: işi pozmaq. işi qarışdırmaq.
quyruqu sınqan itça: üstü başı pərişan. zavallı.
quyruqun çıqqa salmaq: bir işi yapmayı rədd edmək. çalışmayı qəbul edməmək.
quyruqun qalaç edmək: kəndini bir nərsə zənn edmək. böbürlənmək.
quyruqun tutmaq: için araya çıxaramaq.
quyruq bulqamaq: bir bahana ilə iştən qurtulmaq.
quyruq duppuş: qalça. qaba ət.
quyruq süyək: ləgən gəmiği. quyruq soxumu

QUYRUQCAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qudrucaq. büzdüm. quyruq qəmiği

QUYRUQLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əklənmək. artırılmaq. əlavə olunmaq

QUYRUQLU : Arin Turkish Etimology Dictionary

işgilli, quyruqlu soru, iş: qıplı. qılplı. quplı. qıplı

QUYRUQÖRÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğərəb