Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QUYRUQSALLAYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

uzun quyruq

QUYRUQSOXUMU : Arin Turkish Etimology Dictionary

omurğa gəmiyinin son ucu

QUYRUQSUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

güdük. əbtər

QUYRUQUNTA : Arin Turkish Etimology Dictionary

itin quyruğunda: çox bol. bərk bol

QUYSARTMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qusdurmaq. qusyurmaq. qısyartmaq. qusyan etdirmək. qaytatmaq

QUYSUNQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dayqan. dayqun. duruş. durma. qıvam. tavan. çağqın

QUYSUNQLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dayqunlı. qıvamlı. tavanlı

QUYSUNMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıvamlanmaq. tavanlanmaq. dabanlanmaq. dayqunmaq. duruşsunmaq. çaqqınlanmaq

QUYTA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qayta quyta: qantın quntun: əğri büğrü: əğri büğri: dolamac. dolanı. qıvrıc. dolambac. dönə dönə, dolana dolana bükülüb, qıvrılıb gedən nərsə. əciş bücüş. çarpıq. qıyşıq mıyşıq. əğrəm buğram. qıyşıq. qınqır. yanaki. doğru olmayan. yay verib duran. qovqı. kovqı. kəc. devçev. devəc < devir çevir. ziqzaq. dolamac. dolanı. qıvrıc. dolambac. dönə dönə, dolana dolana bükülüb, qıvrılıb gedən nərsə. əciş bücüş. çarpıq. qıyşıq mıyşıq. əğrəm buğram. qıyşıq. qınqır. yanaki. doğru olmayan. yay verib duran. qovqı. kovqı. kəc. yamrı yumru. kəc məc. kələ kötür.
kələ kötür yollar

QUYTAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

siper. mahafiz

QUYTU : Arin Turkish Etimology Dictionary

(< qoy).
quytu yer quy. qoy. quytu yer. dip. dərə.
dalı çəkilmiş. çuxur. quyuq yer.
qıraq. ıssız. gözdən uzaq əlverişli olmayan yer. quru yer. qaynuç. xəlvət. sağır. səssiz səmirsiz yer.
quz. quzey. günəş görməyən (yer). quyuq yer.
gizli. dışa. sapa. qaranqı. ıssız. tənha.
quytu yer: gizli yer. tışa yer.
qoytu. içərik. içdən içə olan. gizli, örtülü, qaranlıqca yer.
qoytu yer. qoytu bir otaq.
quytu yer: qurumsay. quruqsay. quyu. dərə içi. iki dağ arası.- quytu yer: qoltuq. qırax. kənar. bucaq. yan.- orası bir qoltuqdur: yan yerdir.
qoltuq devlətlər: qıraxda qalan devlətlər

QUYTU : Arin Turkish Etimology Dictionary

quytuq.
qutu. qutuq. qoytu. qoytuq. kasa. qapsa. sandıq. saktığ. sağtığ. sakındığ. dolab. dilab. saxlaq. saxlac. saxul. qapsul. qasul.
kovluq. bucaq.
qar, yağış, gündən qorunma üçün quytu yer: qaraltı. kölgəlik. qaçına. qaçınıq. barınaq. barnaq. tənəkə. pənahqah.
qayalıq aralarında qar yağış görməyən quytu, dərin yer: qaqma.
quytu, kovtu yer: çuxur. batıq.- orman içində, bayırda yamaclarda, poyraz, qarayel tutmayan, qoyunların barındığı quylağ, quytu yer: qara iyrək, əğrək, əyrək, evrək, evlək. örtülü yer

QUYTUÇULUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qutuçuluq. bir nərsənin üzüstü, gizli qalmasın sağlamaqlıq. aldatıcılıq. kələklik. kələkçilik. qalayçılıq. qırıqlıq. kəllaşlıq. kəlləşlik. qallaşlıq. çallaşlıq. çalqaşlıq. çaqqallıq. dönüklük. hoqqaçılıq. toqqaçılıq. toxuçuluq. sözün tutmamazlıq. dələduzluq. əğrib dolablıq. dolabçılıq. yalançılıq. fırıldaqlıq. fırıldaqçılıq

QUYTUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

quytu. qutu. qutuq. qoytu. qoytuq. kasa. qapsa. sandıq. saktığ. sağtığ. sakındığ. dolab. dilab. saxlaq. saxlac. saxul. qapsul. qasul

QUYTUL : Arin Turkish Etimology Dictionary

quylanma yeri. qoyuq. oturaq. yer. qalaq. ev. yurd.
atam quytuluna gəldim

QUYTURQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağış. ehsan. lütf

QUYTUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qutuz. qutsuz. mutsuz. quzey. qazuy. qazuq. qazıq. kavıq. kavuq. kavlıq. uğursuz. uğrasız. şum. cum. şumal. cumal. qaluq. qalıq. qalmuq. qalmıq. qalmış. yümnsüz. mubarək olmayan

QUYU : Arin Turkish Etimology Dictionary

{< koktu < kodqu < koytu ( y > d )}
( < kov. gov). govu. kovuk. dərə. qazıq. çapıq. oyuq. kərək. qoyuq. kovuq. oyaz. çuxur.
( < küy: kuyu < küymüş. kuyuq. yanιq) dərin. tüt. quyuq. qəliz. qaranlıq. bərk.
quyu bozuk: bətər. yaman axlaqsız.
qəza. sancaq. tuman: tümən. ( < tuqman. tuqan < tuq).
qotuq. qoduq. quyuq.
qurumsay. quruqsay. quytu yer. dərə içi. iki dağ arası.
quyuq. qəliz.
kəsif. kifir.
boyası açıq olmayan. tünd boyalı. rənhli.
qoyu çay.
dəng. dəh. teyxa. xalis.
quyu türk.
quyu ərəb.
quyu safı.
çuxur. ocaq. mə;dən. nərsənin bol olduğu yer.
gəc ocağı.
dəmir ocağı.
qızıl quyusu.
kirəc quyusu.
dəlik. çuxur. kərək. qoyuq. kovuq. oyuq.
quyu suyu: acı su.
sancaq. qəza. tuman: tümən. ( < tuqman. tuqan < tuq). urçin.
mə;dən. kan.- qar quyusu: yaz üçün qar birikdirib saxladıqları qaznaq, xəzən, xəznə ( > məxzən).
qoyu. qalın. qəliz. yoğ. yoğun. kəsif.
quyuq. quduq. quyuq. çat.
quyu qazınmaq.
daş quzuqda külrədi: daş quyuda gubbuldadı.
uru. qutuq.- quyunun ağzına qoyulan, ortası dəlik daş. daşdan quyu həlqəsi: biləzik daşı

QUYU : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəvət. gövət. gömət. gömülgəç. çuxur. oyuq. çap. kovat. kovut. kavlam. çuxur.
qar quyusu: yaz, yay üçün qar saxlanılan quyu. qarlıq.- üç dörd metirlik quyu: kavlıq > qaqlıq.
batqal quyu: kor quyu.
quyu biləziyi. ağızlıq.
quyudan su almaq: çəkmək. çıxarmaq.
quyu qazan: kömiç < kövmiç. ( < kövmək: qazmaq). kövkən.
quyu, arx qazan: kərtkən. kətkən ( < kərtmək: kəsmək).
unutluq, unutma çuxuru, dərəsi, quyusu: yaddan çıxarma batlağı.
eşdiyin quyuya düş: öz oyunuva gəl. kəndi oyununa gəl.
birinin ipylə quyuya eniləməmək: birinə güvənilməmək.
gəlinət (gəlinlik) quyusuna gedmək: düşüb, itib gedmək.- iğnə ilə quyu qazılmaz, köklənmədən saz çalınmaz.
ipsiz quyuya enmək: görgütsüz, tədbirsiz işə girişmək.- quyu dibi daşıl olur, öksüz gözü yaşıl olur, ata ana qoxulu, yar qoxusu başıl olur. (daşıl: daşlı. yaşıl: yaşlı. başıl: başlı. üstün).
quyuya su tökməklə, quyu dolmaz, içində olmazsa söz deməklə uymaz. (olmaz).- quyuya su tökməklə, quyu dolmaz

QUYUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(qoyuq). {1 < qunğur < qonqğur < qanğur. 1 < qut: yaxcı anlamda zor, güc. şən. varlı. bəzəklərin ən gözəli, mubrəki. tanrının adlarından. mifoloji baxışdan qırmızı rəng, tüd, quyu, quru rənglərin ən iyisidi, qara isə, boyaların ən kövtüsü, ən kötüsüdü}.
ənnabi. iki rəng. çala rəng. al. qırmızı.
quduq. əsgi. qoyuq. qalın. yığı. yoğun. tüt. toxunlu. etgili. bətər. bərk. qazan. qızqın. müəssir.
qәliz. canavar. əjdərha. vəhşi, yırtıcı heyvan.
qoyuq. təməl. tamal. tayun. payəndə. tirsik.
quru. qayuq. qalın. qəliz.
quyu. qotuq. qoduq.
bax > quyu. bərk. batruş. bətrüş. qəliz. gərik. (bərk xəmir, şorba, aş, palçıq).
quyu. qəliz. qalın. sulu olmayan. qəvamlı.
qalın yoğurt.
qalın pəkməz: qəliz doşab.
kifir. kəsif. qatıl. qalın. aşıq. bıqıt. pıkıt.- (quyma, bulamac kimi ) quyuq nərsə: çökənti. qurqut. qorqut

QUYUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

< > qoyuq.
dolma. qəliz. bəksim.
qara. tükab. doşab. doşav. (< tuq). bərk. qəliz. ğəliz.
qaraboza: quyuq çaxır, şərab.
çox quyuq, tünd: qaraqunqıri.
qanı quyuq: qatı qanlı.
qanı quyuq: qatıqanlı.
hər nəyin qəlizi, quyuğu, bəksimişi dolma. süzmə.
(sıvıq, suyuq nərsə).
qoyu, quyuq, qəliz, bərk olmayan: incə. incğə. işgə. açıq. duru.
qoyuq, quyuq boyalı: tinli > dəmli. tinlənmiş. dəmlənmiş

QUYUQLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

{qurlanmaq: < > qorlanmaq}.
yuğrulmaq. yoğrulmaq. yoğunlanmaq. quyulanmaq. qoyulanmaq. qəlizlənmək. qalınlanmaq. təxmir edilmək

QUYUQLAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağdalaşmaq. bəkişmək. uqdələşmək. quyulaşmaq. qatılmaq. pıxtlanmaq.
yoğurt qatıldı.
qan qatıldı

QUYUQLAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qəlizləşmək. tortulaşmaq: toncuqmaq. doncuqmaq

QUYUQLAŞMIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

günəşdə quyuqlaşmış üzüm, yemiş, nərsənin şirəsi, suyu: günbalı