Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
OĞLAD : Arin Turkish Etimology Dictionary

tübəy. yavru

OĞLAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərkək cocuq: ərkək oğlan: qoqay

OĞRU : Arin Turkish Etimology Dictionary

qımıvçı. qıran. urlavçu. vurlavçu. uru. hırsızlıq. hırsız. urlavuq. çalağan. çalıb qaçan

OĞRU : Arin Turkish Etimology Dictionary

qüdüçü. qudu. güdü. qaraman

OĞUL : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaş. gənc. dəliqanlı

OĞURLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

urlav. hırsızlığ

OHAMLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

şaşqınlıq. sanğılıq. budalalıq. vurğunluq. vırğınlıq. sərsəmlik

OXA : Arin Turkish Etimology Dictionary

əlik. kəfil. kəfalət. zamin.
mən ona oxa.
oxa almaq: kəfil olmaq

OXAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çağırıcı. dəvətçi

OXÇU : Arin Turkish Etimology Dictionary

baravçu. maravçu. nişançı

OXŞAĞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

oxşağu. nazlı. qılnıc. qılıncka. qırcan

OXŞAĞUĞA : Arin Turkish Etimology Dictionary

oxşağ. nazlı. qılnıc. qılıncka. qırcan

OXŞAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

sılav. sıylav

OXŞAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

iynaqlamaq. könül almaq. sevindirmək. sılamaq. sıylamaq

OXŞANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sılanmaq.
sıylanmaq. əzizlənmək.
masaj yapılmaq

OXŞAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

uşaş. bənzər

OXŞATAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bənztən. yanıtan. təmsilçi. təqlid edən. müqəllid.
bu işləri bənzətən varmı.
bu sözləri bənzətən.
aktiyor. hünərpişə

OXŞATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sılatmaq. sıylatmaq. uşatmaq. uyşatmaq. bənzətmək

OXUNAQLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

aydırca. açıq. anlaşılır

OXUYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yandat. səyrə.
yandan bülbül: səyrə bülbül

OXUYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yırçı. şarkıcı

OQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

oğ.
darı. barut.
əhmiyət. oğası yok: önəmi yok.
boş. tək. yalnız. oğlaq.
evdə oğ qaldım.
oğa qalmış canım.
bəy evdə oğdu.
bir oğ çağında gəl görüm

OQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ox. {< > oğ < > uğ. çat. çar. çarp. çart (çapr)}.
pay. səhm.
bir ox sənin, bir oxda mənim.
sənə neçə ox dəğdi ?: düşüdü ?.
qismət. mirasta düşən pay.
(çəkilən) qur;a.
vurqulama sözü. ha !. gərək !.
ged oq: barqıl oq: ged ha !.
ora gedmə oq: ora gedmə daha.
elə. lap. yaxınlığı, indiki çağı vurqulayıb göstərən ilgəc (ədat).
baya oq gəldim: bayax, bir az olar gəldim.
indi oq gəldim: elə hənuz gəldim.
dirək. situn.
ev oxu: çatı, çadır, dam oxu.
ox. dirək. sırıq. sutun. ustun. üstə saxlayan ( > situn (fars)).
ox atmaq: oxlamaq: oxdamaq.
ox təmrəni. ox başağı: başaq.
oxluq kirpi: oxlu qirpi. böyük qirpi.
ox yay qabı: sadaq: kiş qurman. qurman. qədələç. yaylıq. yasıq.
hissə. ülük. ölük. pay. nəsib.
mənə bir ox dəğdi.
oxlara bölünün.
bölünün oxlara oxlara, qalın ağlaya ağlaya.
sibək. sübək.
ulun. pay.
çap. qutr. özək. küsər. küçər. üzək. taypa.
çabük. səbük. səpük. yeyin. iti. tiz.
nəqd. mocud.
bittəmam.
çox.
ok. dəridən çıxan qıllar.
dayaq.
qat. yan. qulluq. xidmət. nəzd.
qolav. oxlav. ucu iti nərsə.
sap. dəsdə.
sapan oxu: sapan qolu.
nəğd. həmən. həman.
işin bir zərbilə, oq axar etdi.
uq. tüq. tüy. tos. tus. tös. özü kimi.
toq özüdü: oq özüdü.
tüy sana dedim: elə sənə dedim.
tüy atuva lə;nət: cəddabadıva lə;nət.
ox. qurşun. mərmi.
isperrm. məni.
araba iği: araba oxu.
sapan iği: sapan oxu.
iği daşı: dəğirmənin alt daşı.
arabanın düz oxu: üzək.
ox yaydan çıxmaq: iş işdən keçmək.
ox yemək: vurulmaq.
ox qabı: ox qoburı. tərkəş. sağdaq. sadaq. tərkəş.- böyük ox quburi, qabı: gədəlic. böyük sadaq.
oxlu kirpi: tikənləri ox kimi uzanan kirpi.- oxu yayın kirişnə taxıb qurmaq: yay qurmaq. gəzləmək.
təmrənsiz ox: ulun.
ulunluq ər: təmrənsiz. oxları yələksiz kişi.- oxu bərk atmaq üçün yaya keçirlən ağac. atabək. ( < ata + bərk: bərk ata).
təmrəni yumru, düğməli olan ox çeşiti: toxmar. tuqmar.- ağac ox: ox.
at arabasının oxu: arış.
balçibin ox: arı iğnəsi.
çibin ox: böcəklərin iğnəsi.
ox yetməz yerə qılıc sildəmə: oxun ulaşmayacağı yerə qılıc sallama.
oxsuz tüfək ikivləni qorxudur: qurşunsuz tüfək iki kişiyi qorxutur.- ox başı, təmrəni düzəldən: başaqçı. oxçu.- araba oxu. ərş. əriş. qarış. qol.
bir ox atımı: atım.
ox atmaq, səptirmək. çırqamaq.
oxun ucu: anğıra.
üç dilli ox: üçqolıq.
alçığın üst çubuqları.
oxun dəmirdən olan başaqı: ötgün.
oxun sapı, çubuğu: alunq.
iyi ox atan: tetik. atıq. iti. yeyin. oxçu. tanıc.
ox başaqı: çərkəs. ucu iti, biz nərsə.
ox ilanı: anğrıq.
ox qabı: tirkəş. tərkeş. darqış. sadaq.
oxkeçməz: qalğan.
ucu dəmirsiz, başaqsız ox: toxmar.- qapa yüklü ox: yekə yələkli ox.
oxda yazturmaq: ox atmaqda yanıltmaq.
ox atmaq: püş atmaq. ox buraqmaq.
ox qoymaq: öldürmək.
süs oxu. süslü ox: tərqən. dərkən.- ox ilan: ox kimi atılan, kəndini adam üzərinə atan yılan

OQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ox. axlov. dingil. dəngəl. aksən. mehvər.
iki başlı ox: yasıc.
arabanın, daşqanın təyərlərin birbirinə bağlayan ox: qaylanqıç. mil dəng. mil ləng.
təmrənli (ucu çəlikli, dəmirli) ox: bizroğ. bizrov. bizov.- öğrətim, məşq oxu: kalva. çalva.
yol oxları: yol imləri, işarələri, yazıları.
oxlu yay: qurulmuş yay (kaman): dolmuş. dolu.
oxun ucu: təmrən. dil.
çavuş oxu: yarışda, ilk atılan ox, edilən od.
təmrənli, güclü ox çeşiti: azbağıc. əzbağıc.
arabalarda oxun taxıldığı yer: çatal.
ox çağdı: yozdı, caydq, sapdıq.
ox çeşitlərndən: qaqmır. qaymır.
ox ucluğu: təmrən. başaq.
oxun arxa ucundaki kərtik: gəz ( < kər: kəs).
ox yapmağa uyğun olan ılqın ağacı: gəz ( < kər: kəs).
təmrənli, uclu ox: yasıc. yağlığ.
yap ox: təmrənli ox.
ox qabı: sadaq. bəlik.
bir oxla neçə amac tirləmə: qarambol.
daşqalarda, qağnılarda boyunduruğu oxa bağlayan qayış: qandırıq qayışı.
ox atmaq: oxlamaq.- ox ovçunun, iş bilənin, diş yiyənin, geyim geyənindi.
araba oxların təkərə tutturmaq üçün taxılan gül çivi ( başı enli mıx): iğ. iğdə.
çərxə bağlı dəmir dəğirman oxu, mili: iğ. iğdə