Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

ORAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < hörmək. bağıntı. bağlılıq. ilinti. ilgi). ( < ormaq: vurmaq. kəsmək. biçmək).
ölçü. əndaza.
təxmin. nisbət. çəm. çən çək. sınır. hədd. dərəcə. əyar. qiymət.
təxt. şərəf maqamı.
yüksək qat. yüksək dərəcə.
orna. dəfdər. yer.
ölçü. çək. çəkə. nisbət. tənasüb. təxmin. əndazə.
ölçək. miqyas.
biçim. əndam. yaxşıq. uyqun. tənasüb.
biçmə. biçim.
təxmin. kəşf.
biçik. kəsik. yasa. qanun. düzüm. görənək (: adət. adi. görünəm nərsə).
oransız ornasız ölkədir bu yer: ölçüsüz, ucsuz bucaqsız.
nəfsin oranı yoxdu.
nəfsivi oranla oğul.
oransız işə girən, gorda yerin tapar.
oranla gedən, azmaz.
oran dışı.
oranda: oranlı.
orana uyqun. ölçü bilçili.
oransız iş, yüyənsiz at, ərsiz arvad.
ornadan çıxma. orandan qalma.
oransız ornasız ölkədir bu yer.
aş duz ilə, duz oranı ilə (həddi ilə) (- aş duzla. duz oranla).
döşürdü bir çəri ki yox qıyası oranı. sağışı yox entəkəs (intahası). kişi yetmiş il oranı bütünləşir.
oranın gözətir oranın bilən.
qurcu olur oranın bilən.
oransız oyun gətdi başıma bu devran.
oranıva bax, oranıvı gir

ORAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

oranc.
aralıq. ortam. evrən. dövrə. çevrə. çəmbər. çənbər. çəpər. quşaq. çulqa. çuval. civar. mihit. mühit.
nisbət.
bu orana görə.
orana bax, çivivi (mıxıvı) tax.
bu oranla.
oranın pozmaq.
oranı yüksək.
oranı alçaq.
ortam. nisbət.
bağlılıq. dəngə. tanqı. bağlantı. tutnuş. tutşunuş. munasibət. ilinti. bağ. ilgi. irtibat.
oranc. dayış. dayıq. dayanaq. dayanıq. dayınaq. dayınıq. dayanım. dayanış. dəng. dinc. arsat. duraş. duruş. üstəc. sabit. sakin. subat. qərar. istiqrar.
qural. qərar. qaidə. yöntəm. qanıl. qanun.
üst qural: ana oranc. oran.
oranc. görüş. bulcar. qərarqah. düşnüq. hükm. qanıq. qanıc. qanış. qanış. qanı. inanc. oyu. oyuş. oyuq. düşüncə. qənaət. görüş. qonaqlama. qonma. durqu. durma. oturma. dinlənmə. tinlənmə. dinmə. yatışma. mülahizə. fikir. fikr. qərar. və;də.
ölçü. güdü. əyar. me;yar.
kürsi. məqam. moqeiyyət. movqeiyyət. post.
moze;.
oranızı bəlirtin: moz;ezi göstərin. moze; tutun.
oransız: moz;siz.
nə orandadır: nə moze;dədir.
nisbət.
oranı pozuq: nisbəti xərab.
bu orana görə: bu nisbətə görə.
oranı yox: nisbəti yox.
dayış. dayıq. dayanaq. dayanıq. dayınaq. dayınıq. dayanım. dayanış. dəng. dinc. arsat. duraş. duruş. üstəc. sabit. sakin. subat. qərar. istiqrar.
görüş. bulcar. qərarqah. qərar. və;də.
qərar. düşnüq. hükm. qanıq. qanıc. qanış. qanış. qanı. inanc. oyu. oyuş. oyuq. düşüncə. qənaət. görüş. mülahizə. fikir. fikr.
qərar. qonaqlama. qonma. durqu. durma. oturma. dinlənmə. tinlənmə. dinmə. yatışma.
qural. qərar. qaidə. yöntəm. qanıl. qanun.
üst qural: ana oranc. oran.
oranma. sözləşmə. anlaşma. antlaşma. ölçüşüm. ölçəşmə. qərardad

ORANCI : Arin Turkish Etimology Dictionary

hesap tutan. hesabdar. yalanı söylədikcə ey yalançı. sana kanda bulunsun bir orançı

ORANCLAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

oranlar qurallar. müqərrərat. qərarlar

ORANCLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

oranlı. bərkişən. dayanaqlı. dayanan. dayanıqlı. dayanımlı. dayanışlı. dayanqan. dayınaqlı. dayınıqlı. dayınımlı. dayınışlı. dayınqan. dayışqan. daynaqlı. dəngəli. dəngli. dirəşgən. tirəşgən. duraşqan. duruşqan. üstgəşən. düzənli. sürəli. sürəkli. sürətli. sabit. sakin. subatkar. subatlı. qərarlı. müstəqərr. istiqrarlı

ORANCMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

oranmaq. antlaşmaq. anlaşmaq. sözləşmək. antlaşmaq. ölçüşümmək. ölçəşmək. qərardad, maahidə bağlamaq. əhdləşmək

ORANCMAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

oranmamaq. dinc oturmamaq. bir dalda durmamaq. qərarsız olmaq. sürəkli söz, oranc, oran, qərar dəğişdirmək. damdan çardağa atlamaq.
söz, oranc, oran, qərar verməmək: könül gəzdirmək

ORANCSIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

oransız. söyəksiz. söyəngəsiz. dönək. qancıq. qərarsız. duraqsız. dayaqsız. dayasız. durumsuz. durmaz. dayanmaz. tayaqsız. tayasız. dayamsız. dəvamsız. dibsiz. cıdamsız. bozyel. poyraz. tutaqsız. arxasız. yasasız. təkyəsiz. tapıqsız. gəlgeç. yeltək. subatsız. sürəksiz. subatsız

ORANI : Arin Turkish Etimology Dictionary

hərgələ. eləbelə.
oranı işlər atdı bizim başımız

ORANI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxlaşıq. təqribən. nisbəti

ORANQOL : Arin Turkish Etimology Dictionary

oratqol. ortaqol. araqqol. içqol. anaqol. qaynağqol. qaynaqol. qaynaq. ocaqqol. ocaqol. göbəkqol. yataqqol. yuvaqol. dibqol. təməlqol. kökqol. başqol. gözqol. özqol. çəkirdəqol (çəkirdək < çiq: tuq: bütun. ). mənşə’. kökün. kökən. mənbə’. iç mərkəz. əsl mərkəz. siql mərkəzi

ORANLA : Arin Turkish Etimology Dictionary

görə. yanında. nisbətən

ORANLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sanmaq. zənn edmək. təxminləmək. qarşılaştırmaq. təxminləmək.ölçüb biçmək. çağlamaq ( <
çəkləmək). taslamaq. qiymtləmək. ağırlamaq.
dağ olsun meşə gərçi çöldə yaban, yolu başarıram oranlayu mən.
müqayisə edmək. biçmək. doğramaq.
oramaq. çəkəmək. çəkləmək. təxminləmək. ölçmək. hesablamaq.
söyləmək. təxmin edmək. təsəvvür edmək. həşvi ləğv edmək

ORANLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaravıllamaq. tasarlamaq

ORANLAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

oranclar. qurallar. müqərrərat. qərarlar

ORANLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ortalama, oranlı biçimdə: iyi kötü. pis yaxcı.
yoxsulluqda iyi kötü seçilməz

ORANLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

orallı. mütənasib. mütəvazin.
ornaqlı. orqanlı. qoylu. biçimli. əndamlı. çəkli. çəkimli. şəkilli. gözəl.
görəli. görəcə. nisbi. tənasüb. orantı. dəng. ara qaiş. yerli. ölçülü.
sır. ölçülü

ORANLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

nisbətli.
nisbətən.
keçmişə oranlı bir az artmış.
uyqun. uyuşlu. uyşuqlu.
ölçülü. güdülü. əyarlı. me;yarlı

ORANLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

oranclı. bərkişən. dayanaqlı. dayanan. dayanıqlı. dayanımlı. dayanışlı. dayanqan. dayınaqlı. dayınıqlı. dayınımlı. dayınışlı. dayınqan. dayışqan. daynaqlı. dəngəli. dəngli. dirəşgən. tirəşgən. duraşqan. duruşqan. üstgəşən. düzənli. sürəli. sürəkli. sürətli. sabit. sakin. subatkar. subatlı. qərarlı. müstəqərr. istiqrarlı

ORANLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

oranlığ. qararınca. olduğuna. olası. bir az

ORANMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

oranc. sözləşmə. anlaşma. antlaşma. ölçüşüm. ölçəşmə. qərardad

ORANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

orunmaq. yerləşrmək. qoy (n)maq. qoynmaq. bərpa olmaq.
sarınmaq. çevrinmək. çulqanmaq. bürünmək

ORANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

orancmaq. antlaşmaq. anlaşmaq. sözləşmək. antlaşmaq. ölçüşümmək. ölçəşmək. qərardad, maahidə bağlamaq. əhdləşmək

ORANMAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

orancmamaq. dinc oturmamaq. bir dalda durmamaq. qərarsız olmaq. sürəkli söz, oranc, oran, qərar dəğişdirmək. damdan çardağa atlamaq.
söz, oranc, oran, qərar verməmək: könül gəzdirmək

ORANSIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çəksiz. yaxışıqsız. uyarsız. biçimsiz. tanasübsüz. hədsiz. hesapsız.
oransız oğru həmən yurt ürküdür. oransız yüksəklik.
oralsız. qeyri mütənasib. qeyri mütəvazin