Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

ORQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

örgən. hörgən. üyə. üzv. qurul.
devlətin ən yüksək yeritmə orqanı: baxanlar qurulu. kabinə. heyə’ti vükəla.
iç orqanların sıvı, su salması: dumağı. engin. ingin. zükam. nəzlə.
göğüs dumağı.
bağırsaq dumağı.
burun dumağı

ORQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

orğan. yoğun ip (orin (fırans))

ORQANÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ipçi. ip. örmə

ORQANİZƏ EDMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

toxdaştırmaq. yerləşdirmək. düzənləmək. sağlamaq

ORQANLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

oranlı. ornaqlı. qoylu. biçimli. əndamlı. çəkli. çəkimli. şəkilli. gözəl

ORQARUN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qala.
bayraqlı. bayraq yiyəsi

ORQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

orkə. örkə. orqa.
çadır.
sürəyya. pərvin

ORQIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsici. biçici

ORQON : Arin Turkish Etimology Dictionary

ip. çuval. hava. bu gün orqan pozuk

ORQUN : Arin Turkish Etimology Dictionary

orxun. sır saqlayan. sırdaş. gizli. sırlı. gizəmli

ORQUN : Arin Turkish Etimology Dictionary

orxun. sır saqlayan. sırdaş. gizli. sırlı. gizəmli

ORLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

horlanmaq. hörlənmək. örlənmək. bəlirmək. çıxmaq. yüksəlmək

ORLAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

orılaşmaq. urılaşmaq. urlaşmaq. yurlaşmaq. bağrışmaq. çağrışmaq

ORLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

oğluq. qazıq. xəndək. qalanın çevrəsində olan qazıq,

ORMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

biçin (oraq < or. ormaq < vurmaq orman). ormaç. omaş. omaç. omıçı. oraqçı.
biçim. çapu. çapıv. oruv

ORMAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

sərsəri. salsar. avara

ORMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

{(. < > v ) vurmaq}. urmaq. vurmaq. oraqlamaq. doğramaq. biçmək. kəsmək. biçmək. vurmaq. urmaq

ORMAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < or: bol. çox. sıx).
urman. sığlıq. sıxlıq. sınq. sıqn. çəngəl. cəngəl. tuğay. çəkələk. cəngəl. ğaba. balqan. meşə biqşə. bükşə {bişə (fars) < bük).
ağacın çox, bol, sıx olduğu yer. bükülü yer. ağaclıq. bölgə.
çalılıq. çıtılqı. kolkoslu yer. birbirinə girmiş ağaclıq.
tarla. düzənlik.
yiş. yaş. yaşıl. yaşıllıq içindəki bölgə.
çigit. çigət.
sıx orman: tolan

ORMAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ormun. hobban. hovlu. hovlac. tovlu. bəğgin. hobban. köpük. kibirli. bəğgin. göbəç. göbəş. köpbüş. köpbərən. göbəkli. kombaq. kopaş gombul. qabarıq. qabaq. qapaz. kombaq. köpbərən. köpbüş. köpük. göbəkli. kibirli. bombaq. böyüklənən. çağaçı. yaxaçı. çalımçı. dolqun. dolu. doluq. geçgin. keçgin. apaz. qabaq. qabarıq. qapaz. qonbadaq. qonbadaq. qurqın. qurra. qaqanuz. qaqanoz. qaqqoz. qaqoz. qaqlaq. şişgin. şişirən. çişrən. yelli. köpbərən. xodpəsənd. quruqan. qanquru. məğrur. ifadəli. qiyafəli. mütəkəbbir.
cəngəl. çanqal. çəngəl. meşə. tıxmas. tıxmaz > tımas. tıxcıq (< tıxmaq). (> timas (fars)).
dağ daşı qapayan orman, meşə: qapan. qab
sıx orman, meşə: qapuz. qapız.
kəsimə ayrılan orman: baltalıq.
dəli orman: sıx orman.- meşədə, ormanda yaxılaraq açılan tarla, boşluq. kövnük. göynü. göynüq. göynək (< köv: kav: boş).- balta dəğməmiş ağac, odun, orman olamaz: sıxıntısız, inciksiz iş, kimsə yoxdur.
çalılı, külə ağaclı orman: çalılıq.
sıx ormanlı, sarp sıradağlar: balkan.
çalı ormanı: fundallıq. kavallıq. kavul. süpürgə otusu, boş, gəvrək, çox çeşitli çalı çırpıyla qapanmış quraq yer.
ova, çöl arasında, ada biçimində orman: qarayer.
orman içində, bayırda yamaclarda, poyraz, qarayel tutmayan, qoyunların barındığı quylağ, quytu yer: qara iyrək, əğrək, əyrək, evrək, evlək. örtülü yer.
ormanlarda yetişən, taflana oxşar bir bitgi: qara avı.
tarlalarda, ormanlarda görülən, qalın köklü, tikənli ağac: qarayantaq.
ormandan açılan tarla: qarahopur. qaraqopur. qarakovur

ORMANÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

aqaşçı. atlı orman qoruyucusu

ORMUN : Arin Turkish Etimology Dictionary

orman. hobban. hovlu. hovlac. tovlu. bəğgin. hobban. köpük. kibirli. bəğgin. göbəç. göbəş. köpbüş. köpbərən. göbəkli. kombaq. kopaş gombul. qabarıq. qabaq. qapaz. kombaq. köpbərən. köpbüş. köpük. göbəkli. kibirli. bombaq. böyüklənən. çağaçı. yaxaçı. çalımçı. dolqun. dolu. doluq. geçgin. keçgin. apaz. qabaq. qabarıq. qapaz. qonbadaq. qonbadaq. qurqın. qurra. qaqanuz. qaqanoz. qaqqoz. qaqoz. qaqlaq. şişgin. şişirən. çişrən. yelli. köpbərən. xodpəsənd. quruqan. qanquru. məğrur. ifadəli. qiyafəli. mütəkəbbir

ORMUŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

doğrayan. biçən

ORN : Arin Turkish Etimology Dictionary

orun. yer.
ornundan qoparma: yerindən dəprətmə.
ornunda qoy qalsın.
sən mənim ornumda olsaydın neynərdin.
onu qoy bunun oruna, bunu qoy onun oruna

ORNA : Arin Turkish Etimology Dictionary

orın. dərəcə. mərtəbə. çatı.
oran. dəfdər. yer.
oran. ölçü. təxmin. sınır. hədd. dərəcə. ornasız oyun oyun pozar. ornasız oyun. boyunda pozar. oyunda

ORNAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( r > v > ovlaq). hər nəyin yerləşdiyi, yığıldığı yer. yurd. batan. vətən. məqərr.
( y < > r ) oylaq