Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

ORNAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

taht.
yer. yörə.
yer. qonaq. təxt. orun. durulan yer

ORNAQLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

oranlı. orqanlı. qoylu. biçimli. əndamlı. çəkli. çəkimli. şəkilli. gözəl

ORNALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yerlətmək. yurtlamaq. yerləşdirmək. yerləmək

ORNALAŞQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yer alan. olan

ORNALMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yerləşmək. yer almaq

ORNAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( y < > r ) oylamaq.
yerinə düşmək. bir yerdə durmaq. yerləşdirmək. sağatmaq. qoymaq. bəsləmək. bağlamaq. oranlamaq. ölçmək. təxmin edmək. hesaplamaq. neçə batman ornadız siz.
yerləşmək. yer tutmaq. yer edinmək. qəybolmaq.
günəş ornadı: batmaq

ORNAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yerləşiş. yerləşmə

ORNAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

köməkləmək. bərqarar olmaq. sabit olmaq.
yerləşmək. kökəşmək. göyərmək. bekimək. ağarmaq. otruşmaq. bərkişmək

ORNAŞTIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

ornaşdır. düzət. yerləşdir

ORNAŞTIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ornaşdırmaq. yerləşdirmək. yerləmək. əkmək.
ağac ornatmaq

ORNATMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yerləşdirmək. bir yerə vurmaq. mıxlamaq. sancmaq

ORNATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yerləşdirmək. yerinə qoymaq. oturtmaq. orun vermək. təməlləşdirmək. qoyulmaq. bərpa edmək. zanlar qanunlar ornatıldı. sınır ornatmaq.
dirək ornatmaq: ağac tikmək

ORNUN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ornuna saldırmaq: yerinə qoydurmaq

ORNUNA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yerinə

ORPAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qum təpə.
mənşə. kök. quşaq. nəsəb

ORPAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

örpəşmək. ürpəmək. ürpəşmək. (saç) dağılmaq

ORSA PUCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğri üğri. qalxa düşə. dala dalaq. bir ikili

ORT : Arin Turkish Etimology Dictionary

ort.
od.alov.
kül.
ot. ağı

ORTA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaçıları, qusurları örtən örtük qalxınca, yazıqlar, kötüklər, günahlar ortaya çıxar: örtük qaçdı, qaça çıxdı. taxqa düşdü, kəl göründü.
qumarda, utub utuzmağ üçün, ortaya qoyulan pul, nərsə: aşval. aşqal. aşğal

ORTA : Arin Turkish Etimology Dictionary

göbək. iç. qarın. ortaq. tam. dam. örtük.mərkəz. məğz. vəsət.
ədl. insaf.
nə uzun nə qısa. tapı.
bu otrada.
orta çağlı:. orta yaşlı.- ortaya almaq: qurşamaq.
orta yer: həddi vəsət. ortancağlıq. ortanlıq. maadil

ORTA : Arin Turkish Etimology Dictionary

orda. ordaq. burqat. qoyut. durat. balıq. balıt. bağlat. bağıt. barat. boluş. bolut. ölçüt. qırma. qırtı. qırıt. kərmə. kərim. kəsmə. kəsim. kəsit. aydat. dərit. darat. deyit. yarıt. yartı. yarqı. yarıq. yarlıq. yarma. yonat. anlıq. hökm. qərar. qanış. qanı. inanc. oyu. oyuş. oyuq. düşüncə. qənaət.
gəlir gedər. pis olmayan.
düb. ocaq. iç. mərkəz.
iç. qarın. boşluq.
kanun. üyşmələnğ. kulub. ocaq. göbək. ara. bel. kəmər. yürrək. yürək. ürək. qəlb. iç. qol. iç. mərkəz.
gün orta: gündikə.
iki omuzun, çiğnin ortası: qanqala. kanqala. çanqala.
günorta: öğlən. öğləyin. naharçağı.
ortaya çıxmaq: ortanmaq. oluşmaq. olmaq.
ortaya, meydana qoymaq, çıxarmaq: ortalatmaq. ortalamaq.
alnın orta bölümü: alın çatı. iki qaşın arası.
bir nərsələrin orta bölümü: bel.
ortadan qaldırmaq: biryan edmək. etgisiz, təsirsiz edmək. gidərmək.
ortası çökmək, çıxmaq: bel vermək. əğilmək.
ortaya, araya çıxmaq: baş göstərmək. bəlirmək. zihur edmək. meydana gəlmək.
ulu orta: açıq aşkar.
ortaya almaq: çevirmək. quşatmaq. ehatə edmək.
onu ortamıza aldıq.
şəhərin göbəyi.
orta aramsı:
şəhərin ortası, orta
aramsı, ortarası: şəhrin qəlbi.
ortaya çıxınmaq: yapınmaq. düzülmək. dizilmək. olşunmaq. oluşunmaq.
ortadan bükülmüş dirək: dirsək.
ortaya çıxarmaq: açmaq. düşürmək. çıxartmaq.
paraların hamısın düşür baxalım.
ortaya qoymaq, çıxarmaq: düşmək.
arıya, ortaya gətirmək: yapmaq. yaptamaq. yapşamaq. ürətmək. ürtəmək. ürtəşmək. törəmək. törətmək. törəgəmək. törətgəmək. işləmək. e;mal edmək.
arıya, ortaya gətirmə: yapma. yapım. yapış. ürətiş. ürətmə. ürtəyiş. törəyiş. törətiş. törəmə. törətmə. işləmə. işləyiş. işlətiş. e’mal.
bir dalqanın ortasından ən uzaq qurşağı: qarın.
dəğirman daşının ortasında ki: qağnıcaq.
giriş qapısının eşik yanına vurulan, qıraqları keçəli, ortası pəncərəli qapı: qars qapısı. qors qapısı.
iz bıraxmadan, ortadan çəkilmək: izi bəlirsiz olmaq. itirinmək. unutulmaq.
kiçik, orta boylu, ağzı geniş qab: kavanoz.
qıraqda yeyir, ortada sıçır, ortada yeyir, qıraqda sıçır.
orta asiya:
yağsız (gövdəyə yağ sürülmədən) geysitsiz (> kesvət), kökəni orta asiyaya dək uzanan, sərbəst biçimdə gələnəksəl gürəş: qaraqucaq. qaraqucuq.
avuc ortası. avuc içi. qol ayaz. əl ayası.
qış ortası: qara qış. zəmhərir.
orta hızlı, yavaş, gen adımla yeriyən at: qara əşgin.
orta boyutlu, boylu, biçimli: çaldanğ. çaladanğ.
orta gedişlik: orta yağdaylıq: soğuqqanlıq. salqınlıq. dinclik. ılımlılıq. yumşaqlıq. yumuşaqlıq. yavaşlılıq. yavaşıqlıq. uysallıq. mö’tədillik. e;tidal.- orta yağdaylı: orta gedişli. ılımlı. yumşaq. yumuşaq. yavaş. yavşaq. yavaşıqlı. dinc. dincək. arsat. soğuqqan. salqın. salqınıq. uysal. uysaq. mulayim. e;tidallı. mö;tədil.- orta yaşlı kişi: qabatraç. qabatraş.- orta yaşlı: otuz yaşın aşmış. olqun. yetişgin.
orta yerim: ortalıq yeriş: orta yeriş. insaf.
ortası çuxur dadlı çeşiti: qadıngöbəyi.- su, suyuq daşımağa ortası şişik boçqa, boşqa: kavtal qartal

ORTA : Arin Turkish Etimology Dictionary

orda. o yerdə.
çat orda, çat burda: yeri bəlli olmayan

ORTA : Arin Turkish Etimology Dictionary

orda. ordu.
çəkirdək. yuva. ocaq. mərkəz. qağan, xan otağının bulunduğu yer.
altın ordu.
türk ordası: türk ocağı.
el başının
hərəmsaralıq; çadırı sarayı.
ataman. qoşun. yeniçəri.yaraqlı, silahlı, düzənli topluluq.
anda.
anda kim var: orda kim var.
hərəmxana. ərikə.
ordabəyi: hərəmxana ağası.
qararqah. ordu.
orda burda:. obay çobay. dağınaq

ORTA : Arin Turkish Etimology Dictionary

otru. otra. utru. {orda. ordu.}.
ara.
orta adam: orta yaşlı.
gecə orta: gecə yarısı.
orta qatar: orta rədif.
yer.
ortada otrunmaq (utrunmaq): qarşı qoymaq istəmək.
ortal. meydan. alay.
ottura. davəriçilik. utru. otraqa. düz.
fasilə. məsafət. uzaqlıq.
yarı.
orta orta: yarı yarı.
meydan. ara. səhnə.
pulları ortaya qoy.
işi ortaya qoymadılar.
dəniz açığı. engin. əngin. ulu orta. yeniçəri ocağında tabur. quruh. dəsdə. arada. metəvəssid.
orta boylu.
orta hallı: nə zəngin, nə yoxsul.
orta elçi: böyük elçidən altda olan elçi.
ortasın bulmaq: tə;dil edmək.
ara. uza. uzay. fəza.
göbək. mərkəz.
orta quşaq: aralıq geyim. əl geyim. bayağı qapsam, geyim. (# qopsam: rəsmi).
ucun ortasın bulmaq: baş açmaq. qərar vermək.
bel.
qecə yarısı: geçə beli
dağın orta: dağnu beli.- ortaya qoymaq: açıqlatmaq. bəllətmək. meydana çıxarmaq.
ürək sözün bəlmir.
orta barmaq: çöbəy barmaq.
kişi ortası: orta yaşlı.
keçə orta: gecə yarısı.
günorta: öğlən.
orta sürmə: rəndə.
ortagün: pənşəmbə.
ortadan itmək: taşaymaq. gözdən itmək. sıvışmaq. gizlənmək. yox olmaq

ORTABABAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

alatav